ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

24/01/2019

Δ. Βίτσας: Κάθε πολιτικός θα επιλέξει αν θα είναι στον αστερισμό της προόδου ή της συντήρησης - βίντεο

Δ. Βίτσας: Κάθε πολιτικός θα επιλέξει αν θα είναι στον αστερισμό της προόδου ή της συντήρησης - βίντεο



.

Καταρχάς, θα σας πω πώς αισθάνομαι. Θεωρώ ότι με εξαίρεση τους θλιβερούς ναζί της Χρυσής Αυγής, όλοι οι άλλοι Βουλευτές εδώ είμαστε πατριώτες, αγαπάμε δηλαδή την πατρίδα μας, ακόμα και εκείνοι που μέσα στις αξίες τους έχουν και εθνικιστικές -δεν μιλάω για εθνικές- ιδέες. Μπορούμε, όμως, στη διαδικασία του κοινοβουλευτισμού να συζητάμε, να ανταλλάσσουμε επιχειρήματα, να συγκρουόμαστε επί των ιδεών. Το ένα ζήτημα είναι αυτό.
Κάνω αυτήν την εισαγωγή, γιατί νομίζω ότι χρειάζεται μετά.
Το δεύτερο ζήτημα είναι το εξής: Έχουμε μια ιστορική ευκαιρία, η οποία μετά την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών θα γίνει μία ιστορική δυνατότητα. Κλείνουμε μία από τις τελευταίες εκκρεμότητες -νομίζω ότι είναι άλλη μία- του Ανατολικού ζητήματος –εξ ου και τα εκατόν πενήντα χρόνια- μέρος του οποίου ήταν το μακεδονικό ζήτημα. Ουρά του μακεδονικού ζητήματος είναι το θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, για να την ονομάσω και έτσι.
Είναι ένα δύσκολο ζήτημα, γιατί είναι και συναισθηματικά φορτισμένο. Εγώ κατανοώ ότι, όταν είσαι σε μία συναισθηματική φόρτιση, πολλά πράγματα δεν τα καταλαβαίνεις και πολλά πράγματα τα παίρνεις δεδομένα. Για αυτό χρειάζεται όλη αυτή η συζήτηση. Αυτό ήταν το πρώτο κομμάτι.
Έρχομαι στο δεύτερο κομμάτι. Φαντάζομαι ότι όλοι έχουμε διαβάσει του βιβλίο του Νίκου Μέρτζου για το Μακεδονικό, ο οποίος ήταν στη συμβουλευτική επιτροπή της Δικτατορίας, ήταν σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη και ο οποίος συμμετείχε και στην επιστημονική επιτροπή που είχε φτιάξει ο κ. Κοτζιάς. Εκεί, θα πρέπει να βρείτε μία σειρά απαντήσεις σε ερωτήματα και ζητήματα που βάζετε.
Εγώ το διάβασα με κριτικό μάτι. Έχω τις συμφωνίες μου. Έχω και τις διαφωνίες μου. Σε έναν, όμως, μεγάλο άνθρωπο -σε ηλικία- που έχει πρωτοστατήσει σε διάφορες στιγμές του ελληνικού βίου, φαίνεται και η ανεκτικότητα και η ωριμότητα που δεν την επιδεικνύουν όλοι εδώ.
Έρχομαι στο τρίτο ζήτημα.
Κύριε Κουμουτσάκο, θα ήθελα να σας θέσω ένα ρητορικό ερώτημα.
Θέλω να κάνω ένα ρητορικό ερώτημα σε όλους.
Οι δίγλωσσοι στη βόρεια περιοχή της Ελλάδας, αυτή που θα αποκαλούμε πλέον «βόρεια Μακεδονία», μιλούν ελληνικά και ποια άλλη γλώσσα; Στο Αμύνταιο, για παράδειγμα ή στη Μελίτη ή σε μια σειρά από άλλες περιοχές, ποια είναι η άλλη γλώσσα;
Μιλάνε ντόπια. Ακούστε πώς τα λένε. Τα λένε ντόπια. Και οι κάτοικοι λέγονται ντόπιοι. Αυτή η παράταξη, που διοικούσε τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια, στέρησε σε ανθρώπους που ήταν εκεί, να λένε «ξέρετε, ρε παιδιά, εμείς μιλάμε αυτό» ή «μιλάμε εκείνο». Και μιλάω για Έλληνες. Δεν νιώθετε μία ευθύνη; Θα επανέλθω πάνω σε αυτό.
Εμείς -αν θέλετε- είμαστε καθαροί. Η θέση μας εκφράστηκε πολύ καθαρά και πάρα πολύ έντονα και στο πρόγραμμα του Συνασπισμού και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς, θα αναγνώσω τι γράφουμε στο πρόγραμμα, στη σελίδα 333 για το θέμα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
«Λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, απομάκρυνση των εθνικιστικών εντάσεων και υποστήριξη διαδικασιών πολύμορφης προσέγγισης, συνεργασίας και οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τη γειτονική χώρα. Φεβρουάριος 2009». Άρα, έπρεπε να το περιμένετε. Από την άλλη μεριά, μπορούσε αυτό να γίνει το 2008;

Εγώ, ξέρετε, πιστεύω ακράδαντα ότι αν η παρούσα Συμφωνία έμπαινε μπρος στην Κυβέρνηση του 2008, θα την υπέγραφε και με τέσσερα χέρια και συγχρόνως εκείνο το διάστημα πιθανά ο κ. Καμμένος να διαφωνούσε και να έφευγε από τη Νέα Δημοκρατία. Όμως, αυτό έχει να κάνει και με τις συνιστώσες ιδεών που αποτελούν τα μεγάλα κόμματα.
Το ίδιο πιστεύω ότι θα συνέβαινε ακόμα και με την Κυβέρνηση Σαμαρά που ή θα την υπέγραφε ή η τότε Κυβέρνηση θα διαλυόταν. Μπορούσε αυτό να γίνει; Δεν μπορούσε να γίνει τότε, για να συζητήσουμε στα σοβαρά, γιατί υπήρχε μια εθνικιστική Κυβέρνηση από την άλλη μεριά που είχε κάνει σημαία αυτό που συζητάμε σήμερα εκ του αντιθέτου.
Άρα, χρειάστηκε να γίνουν εκλογές σε δύο χώρες, να βγουν δύο νέες κυβερνήσεις για να επιτύχουν ένα προωθητικό κείμενο Συμφωνίας που λύνει ένα σημαντικό εκκρεμές ζήτημα δεκαετιών και προάγει την ειρήνη, τη σταθερότητα, τη συνεργασία και τη συνανάπτυξη στα Βαλκάνια.
Και η Αντιπολίτευση ψάχνει και ψάχνεται. Ψάχνει δήθεν επιχειρήματα, αλλάζει θέσεις ή δεν έχει θέση για να μην ψηφίσει τη Συμφωνία. Ψάχνεται στη ρίζα του μετεμφυλιακού κράτους για να βρει μια ιστορικότητα της σημερινής της στάσης. Και όμως, το 1946 που η Γιουγκοσλαβία μετονομάστηκε σε Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και πολύ περισσότερο το 1963, που πάλι μετονομάστηκε σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και αποτελούνταν από σοσιαλιστικές δημοκρατίες: πρώτον, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, όπως λέγεται το σημερινό κράτος, δεύτερον, της Κροατίας, τρίτον, του Μαυροβουνίου, τέταρτον, της Σλοβενίας, πέμπτον, της Σερβίας και έκτον, της Μακεδονίας, τίποτα, τσιμουδιά.
Ένας αρθρογράφος έγραψε τριάντα πέντε άρθρα την περίοδο 1946-1948, ο Παπακωνσταντίνου, και καμία Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση δεν αντέδρασε. Δεν είναι ψέματα. Γιατί αντιμετωπίσατε τότε το θέμα στη βάση των πλάνων διεθνών δυτικών υπερδυνάμεων;
Σήμερα η γνώμη μου είναι ότι υποτάσσετε τη δική σας θέση στα δικά σας πολιτικά πλάνα, που είναι να πέσει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Φτάσατε κάτω απ’ αυτόν τον στόχο να περιθωριοποιείτε μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής ή αλλιώς εθνικά θέματα.
Δεν αντιλέγω ότι κάποιοι από εσάς –άλλωστε, το φώναξαν- είναι κάτω από το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική». Η Μακεδονία του Πιρίν είναι ελληνική; Και το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας ελληνικό είναι; Θα πω μετά αν πάμε σε μια τέτοια λογική, τι πρόκειται να γίνει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Χρειάζεται, όμως, να αναρωτηθείτε στο κάτω-κάτω της γραφής το εξής: Το 2019 θα γίνουν εκλογές. Τι θα γίνει αν τις χάσετε, έτσι όπως εγώ πιστεύω; Τι θα λέτε μετά;
Όμως, η τακτική σας και η θέση η δική σας, αλλά και της σημερινής ΔΗΣΥ έχει ευθύνη για άλλη μια τεράστια επίπτωση, που τη θεωρώ ακόμη πιο σημαντική. Με τις παλινωδίες σας, με τη μη θέση σας, δημιουργείτε χώρο για να δράσουν οι εθνικιστικές δυνάμεις. Δεν είναι το θέμα πόσοι ήταν οι καλοί, αν ήταν τριάντα, αν ήταν πεντακόσιοι αυτοί που πήγαν και κατέλαβαν τη Βουλή. Βρήκαν χώρο για να δράσουν. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα.
Μη δεχόμενοι τη ρηματική διακοίνωση, κάνοντας τη δική σας μετάφραση στα περί λαού και γλώσσας, πλαγίως στην ουσία λέτε αυτά που οι εθνικιστικές δυνάμεις λένε ευθέως. Ποιος θα κερδίσει; Αυτός που λέει πλαγίως ή αυτός που μιλάει ευθέως, δηλαδή ότι εμείς, η Ελλάδα, οι Έλληνες απαγορεύουμε στους πάντες να χρησιμοποιούν τους όρους ««Μακεδονία», «μακεδονικός» κλπ., ακόμη και ως συνθετικό.
Αυτή είναι η επικινδυνότητα της τακτικής σας. Αυτή η τακτική δημιουργεί από σύγχυση έως αντίδραση σε πολίτες που διαβάζουν επικεφαλίδες, δεν βαθαίνουν, δεν ξέρουν καλά.
Άκουγα στην τηλεόραση, δεν ξέρω πόσοι το είδατε…
Άκουγα στην τηλεόραση τον Πέτρο Γαλακτόπουλο να λέει ότι πουλάμε την ιστορία μας. Δεν ξέρει; Δεν του είπαν; Συνειδητά διαστρέφει; Δεν πιστεύω το τελευταίο, γιατί η Συμφωνία ομολογεί πως η ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας, ο πολιτισμός της, το αποτύπωμά της στην πανανθρώπινη ιστορία είναι καθαρά ελληνική ιστορία, πολιτισμός κλπ.
Το ομολογούν και οι γείτονες. Όλοι οι γείτονες; Όχι. Οι εθνικιστές της «Βόρειας Μακεδονίας» αντιδρούν και να, το θαύμα! Η Αντιπολίτευση σε Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία έχουν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα, κατηγορούν για τα ίδια τις κυβερνήσεις τους, όμως ο εθνικισμός ενάντια σε εθνικισμό συνήθως σημαίνει πόλεμο. Και ας προσέξετε πολύ, και οι κεντροαριστεροί και οι κεντροδεξιοί και οι αριστεροί και οι κομμουνιστές. Θα βρεθείτε να πολεμάτε τον λεγόμενο «μακεδονικό εθνικισμό του Γκρουέφσκι» μαζί με τον Άνθιμο και τις εθνικιστικές δυνάμεις.
Καταλαβαίνω την προσπάθεια που κάνει το ΚΚΕ να γίνει αποδεκτό από τον ψευδοαποκαλούμενο «εθνικό κορμό». Όμως, οφείλω να θυμίσω το εξής: «Η αδυσώπητη πάλη ενάντια στον εθνικισμό μέσα στην εργατική τάξη και η εθνική αυτοδιάθεση είναι άρρηκτα δεμένα με την επαναστατική πάλη για τον σοσιαλισμό», Λένιν, «Θέσεις για το Εθνικό και Αποικιακό Ζήτημα», Δεύτερο Συνέδριο της Τρίτης Διεθνούς.
Πατώντας πάνω σε αυτό, το ΚΚΕ έσωσε μαζί με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς το 1992 την τιμή της Αριστεράς. Τώρα τι κάνετε; Λέτε πως η Συμφωνία, αλλά και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του γειτονικού λαού είναι ενάντια -που αυτό το δικαίωμα βγαίνει μέσα από το «Βόρεια Μακεδονία», γιατί έκαναν συμφωνία, και το λέω για να μην παρεξηγηθώ- στο εργατικό κίνημα της χώρας μας και των Βαλκανίων, επειδή είναι εισιτήριο για την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άκουσα τον κ. Γκιόκα στην Επιτροπή. Πρώτον, λέτε ανακρίβειες, γιατί θα μπορούσε να μπει στο ΝΑΤΟ ως FYROM -και το ξέρετε αυτό- και δεύτερον, ξεχνάτε στην όλη επαναστατική πάλη την κίνηση της ιστορίας, τις ταξικές συγκρούσεις και τα καθήκοντα του αντίστοιχου κόμματος στη δική του χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τέλος της περιόδου των μνημονίων και η Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργούν ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο. Ήδη, η Κυβέρνηση έχει δείξει τι σκέφτεται και πού πάει. Στα βασικά έχει μπει διαχωριστική γραμμή. Από τη μια μεριά ο αστερισμός της προόδου και από την άλλη μεριά ο αστερισμός της συντήρησης με τις ακροδεξιές συνιστώσες της.
Κάθε πολιτικό κόμμα, κάθε πολιτικό στέλεχος πάνω σε αυτό και με τις δικές του θέσεις και κριτική διαλέγει πλευρά. Όμως, σε κάθε περίπτωση ό,τι δεν συμβεί ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, θα το επιβάλει η ίδια η κοινωνία.
Σας ευχαριστώ πολύ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ