.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών στην Ολομέλεια της Βουλής, ο Γιώργος Ψυχογιός, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε μεταξύ άλλων στην τοποθέτησή του, στρεφόμενος σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, εκτός της Χρυσής Αυγής:
«Η Συμφωνία αυτή θέτει βάσεις για δημοκρατία, πρόοδο, στενή συνεργασία και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής και αναβαθμίζει τον ρόλο της χώρας, ενώ αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πλήγμα στους εθνικισμούς που οδήγησαν τα Βαλκάνια διαχρονικά σε εθνικές τραγωδίες, ήττες και διεθνή απομόνωση.
Δυστυχώς, όμως, συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η άλλοτε μεγάλη κεντροδεξιά δημοκρατική παράταξή σας έχει υιοθετήσει σε πολλές περιπτώσεις την ατζέντα και τη ρητορική της ακροδεξιάς. Νομιμοποίησε και σιώπησε μπροστά σε πράξεις που την οδηγούν πλέον σε άλλους δρόμους, δρόμους επικίνδυνους για όλους».

«Νομίζω ότι μπαίνει κανείς εύκολα στον πειρασμό να απαντήσει σε τέτοιους χαρακτηρισμούς και αφορισμούς, όπως ακούστηκαν από τον προηγούμενο συνάδελφο, αλλά νομίζω ότι υπάρχει και μία διαφορά μεταξύ του κυρίου Δένδια και άλλων συναδέλφων. Οπότε τους καλώ να το λύσουν μεταξύ τους το πρόβλημα.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εθνική γραμμή για το μακεδονικό ζήτημα εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια συνοψίζεται στα εξής: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για χρήση έναντι όλων, δηλαδή erga omnes.
Έχει δηλωθεί επανειλημμένα με τον πιο επίσημο τρόπο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, του Πρωθυπουργούς και τους Υπουργούς Εξωτερικών.
Τι συμβαίνει όμως, όταν η εθνική γραμμή γίνεται πραγματικότητα επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τη Συμφωνία των Πρεσπών; Τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τότε η Συμφωνία αυτή είναι αυτομάτως κακή. Τότε η πλειονότητα του παλιού πολιτικού συστήματος μαζί με τους δορυφόρους τους, παθαίνει αυτομάτως αμνησία, παρά το γεγονός ότι το Υπουργείο Εξωτερικών πέτυχε δεσμεύσεις πολύ καλύτερες για την ελληνική πλευρά από ό,τι είχατε φτάσει να διαπραγματευθείτε και να δεχτείτε εσείς και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα κείμενο σαφές, διότι η Συμφωνία είναι γραμμένη με ξεκάθαρο και αναλυτικό τρόπο.
Γι’ αυτό, λοιπόν, και τις τελευταίες μέρες είμαστε θεατές σε ένα θέατρο εντυπώσεων, τόσο μέσα στο Κοινοβούλιο, όσο και στον δημόσιο διάλογο, με συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να παραπληροφορούν, να εκφοβίσουν τους πολίτες δημιουργώντας διχαστικό κλίμα, δυστυχώς, όμως, και έγκριτους κατά τα άλλα καθηγητές και νομικούς να υποτάσσουν την ανάλυση τους στη συγκυρία και τη σκοπιμότητα.
Θέλω σε αυτό το σημείο να πω και για την ΕΡΤ, που έπαιξε τον καταλυτικό της ρόλο αυτό το διάστημα οργανώνοντας καλές συζητήσεις με επιχειρήματα, πράγμα το οποίο προφανώς εσείς δεν θέλατε όταν την κλείσατε.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτό το κλίμα καλούμαστε να συζητήσουμε στη Βουλή, λες και νομοθετούμε σε ιστορικό κενό και δεν έχουν προηγηθεί όλα τα παραπάνω, με μια άνευ προηγουμένου κοπτοραπτική κειμένου της Συμφωνίας, κατά πώς σας συμφέρει κάθε φορά, με ιστορικές και πολιτικές ανακρίβειες, μέχρι και με επικίνδυνους αναθεωρητισμούς, για τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, που καθόρισε σαφώς τα σύνορα. Και όλα αυτά, μόνο και μόνο για να μην μπούμε στην ουσία της συζήτησης της Συμφωνίας και των δικλίδων που θέτει. Πίσω, βέβαια, από όλη τη συντονισμένη προσπάθεια στόχος είναι για άλλη μια φορά να πέσει –επιτέλους- η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας μιλήσουμε, όμως, τώρα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Πρόκειται για ένα διεθνές κείμενο, με πολύπλευρες θετικές παραμέτρους για το μέρος της Ελλάδας. Θα χρησιμοποιήσω κομμάτια απευθείας από τη Συμφωνία και για να είμαι ακριβής, αλλά και γιατί μιλάει από μόνη της σε πολλά σημεία.
Ξεκινάω, λοιπόν, από το προοίμιο στο οποίο υπενθυμίζει τις αρχές και τους σκοπούς του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της τελικής Πράξης του Ελσίνκι το 1975, των σχετικών Πράξεων του ΟΑΣΕ και τις αξίες και τις αρχές του Συμβουλίου της Ευρώπη που πρέπει να υπηρετούν τα μέρη. Και, βέβαια, τελεί σε πλήρη συμφωνία ως προς την ανάγκη ενίσχυσης της ειρήνης, της σταθερότητας, της ασφάλειας και την περαιτέρω προώθηση της συνεργασίας στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας θα ονομάζεται πλέον «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» ή στη σύντομη εκδοχή του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία», όπως αναφέρεται στο άρθρο 1, erga omnes, δηλαδή θα δεσμεύει τόσο εσωτερικά, όσο και τις διμερείς σχέσεις και σε όλους τους περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς.
Ως προς τα ζητήματα της γλώσσας και της ιθαγένειας, επειδή εδώ και καιρό εσκεμμένα παραπληροφορείτε τον ελληνικό λαό, πρέπει να τονιστούν τα εξής: Καταρχάς το ζήτημα της μακεδονικής γλώσσας δεν ήρθε τώρα προς διαπραγμάτευση. Υπάρχει ήδη από το 1977, όταν αναγνωρίστηκε ως τέτοια στην Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών, για την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων, που έγινε μάλιστα στην Αθήνα.
Πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι η ελληνική πλευρά πέτυχε με αυτήν τη Συμφωνία να διασαφηνίσει πλήρως στο άρθρο 7 ότι η γλώσσα αυτή ανήκει στην ομάδα των νοτίων σλαβικών γλωσσών. Επίσης -διαβάζω κατευθείαν μέσα από το κείμενο της Συμφωνίας: «Η επίσημη γλώσσα και άλλα χαρακτηριστικά του δευτέρου μέρους», ήτοι της γειτονικής χώρας, «δεν έχουν σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, την κουλτούρα και την κληρονομιά της βόρειας περιοχής του πρώτου μέρους», ήτοι της Ελλάδος.
Όσον αφορά το ζήτημα της ιθαγένειας, τα πράγματα είναι πιο απλά. Ο όρος «nationality», γνωρίζουμε όλοι οι νομικοί ότι χρησιμοποιείται διεθνώς για να εκφράσει αυτό που εννοούμε και στην Ελλάδα ως ιθαγένεια, δηλαδή το νομικό δεσμό του πολίτη με το κράτος. Προσπαθήσατε και εδώ να θολώσετε τα νερά μιλώντας για εθνότητα, έννοια η οποία δεν θα μπορούσε ούτως ή άλλως να είναι μέρος μιας τέτοιας συμφωνίας, καθώς θεωρώ ότι γνωρίζετε ότι στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο δεν ρυθμίζονται ζητήματα εθνότητας. Το ότι πρόκειται για ιθαγένεια, ξεκαθαρίζεται άλλωστε ρητώς και στη ρηματική διακοίνωση που μας κοινοποιήθηκε.
Πολύ σημαντικά, επίσης, είναι και τα άρθρα 4, 5 και 6 της Συμφωνίες, που διαλύουν κάθε υπόνοια αλυτρωτισμού και συναφών θεμάτων. Πάλι θα έρθω στη Συμφωνία και θα διαβάσω ακριβώς το άρθρο 6, παράγραφος 1: «Με στόχο την ενίσχυση των φιλικών διμερών σχέσεων, κάθε μέρος θα λάβει αμέσως αποτελεσματικά μέτρα, προκειμένου να απαγορεύσει εθνικές δραστηριότητες, ενέργειες, προπαγάνδα από κρατικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες αμέσως ή εμμέσως ελεγχόμενες από το κράτος και για την πρόληψη δραστηριοτήτων που πιθανόν να υποδαυλίζουν τον σοβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό εναντίον του άλλου μέρους. Εάν συμβούν τέτοιου είδους δραστηριότητες, τα μέρη θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα».
Υπάρχει, επίσης, η αναφορά στα άρθρα 11 έως 17 -η οποία αποσιωπάται από σχεδόν όλους τους συναδέλφους- και αναφέρεται στις γερές βάσεις για την αναπτυξιακή προοπτική στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η έρευνα, η οικονομία, η γεωργία, το εμπόριο, οι μεταφορές και οι συγκοινωνίες, η ενέργεια, η βιομηχανία, οι επενδύσεις, η πολιτική προστασία.
Να μιλήσουμε, όμως, και λίγο πολιτικά, πέρα από το νομικό κομμάτι. Η Συμφωνία αυτή είναι η αρχή, αλλά και το επιστέγασμα για τον τερματισμό μιας μακράς περιόδου αβεβαιότητας και αδυναμίας για τα Βαλκάνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναφέρομαι σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, εκτός της Χρυσής Αυγής. Η Συμφωνία αυτή θέτει βάσεις για δημοκρατία, πρόοδο, στενή συνεργασία και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής και αναβαθμίζει τον ρόλο της χώρας, ενώ αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πλήγμα στους εθνικισμούς που οδήγησαν τα Βαλκάνια διαχρονικά σε εθνικές τραγωδίες, ήττες και διεθνή απομόνωση.
Δυστυχώς, όμως, συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η άλλοτε μεγάλη κεντροδεξιά δημοκρατική παράταξη σας έχει υιοθετήσει σε πολλές περιπτώσεις την ατζέντα και τη ρητορική της ακροδεξιάς. Νομιμοποίησε και σιώπησε μπροστά σε πράξεις που την οδηγούν πλέον σε άλλους δρόμους, δρόμους επικίνδυνους για όλους. Τα απειλητικά μηνύματα και τα τηλέφωνα, οι εγκληματικές επιθέσεις σε σπίτια και οικογένειες Βουλευτών, η συμμετοχή στο συλλαλητήριο και η συμπόρευσή με τους νεοναζί, χωρίς να λέμε ότι όλοι που ήταν εκεί ήταν φασίστες, όμως όλοι οι φασίστες ήταν εκεί και εσείς το αποδέχεστε.
Και δεν αγαπήσαμε εμείς ξαφνικά τα χημικά. Έχουμε δώσει αγώνες και πορείες στον δρόμο, αλλά δεν βρήκατε μία κουβέντα να πείτε για τους τραυματισμένους αστυνομικούς και το οργανωμένο σχέδιο για τη Βουλή, ούτε για τον δημοσιογράφο, ο οποίος υπέστη αυτά τα πλήγματα, για να καλύψει το ρεπορτάζ. Και, βέβαια, για όλα αυτά τα αντικείμενα που όλοι είδαμε την επόμενη μέρα ότι εκσφενδονίστηκαν στον χώρο της Βουλής, δεν λέτε τίποτα. Και το μόνο που σας ενδιαφέρει σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή για τη Δημοκρατία πανευρωπαϊκά, είναι πώς θα πέσει η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τελειώνω με την αναφορά που κάνουν εκατόν πενήντα οκτώ άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού υπέρ της Συμφωνίας, οι οποίοι λένε: «Στηρίζουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών σεβόμενοι την ανεξαρτησία και τα δικαιώματα των λαών. Στηρίζουμε τη Συμφωνία, αλλά δεν αρκεί να αναφερόμαστε μόνο στον ελληνικό πολιτισμό, αλλά να τον προστατεύουμε, να τον προάγουμε και να εκφραζόμαστε μέσα από τις βασικές του αρχές. Θέλουμε μια Ελλάδα Δημοκρατίας, διαλόγου, αντιθέσεων απέναντι στο σκοτάδι, την ξενοφοβία, τον εθνικισμό, την καταστολή και τον ολοκληρωτισμό».
Ευχαριστώ».