Ομιλία του βουλευτή Α΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ στην ολομέλεια της Βουλής για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών

.

1/ Η συζήτηση και οι αποφάσεις για το Μακεδονικό δεν αφορούν στο παρελθόν αλλά στο μέλλον της χώρας. Πως θα βγούμε από την κρίση; Πως θα αποκτήσουμε μια ισχυρή εθνική αυτοπεποίθηση, όχι υποτιμώντας τους γείτονες και τους άλλους, αλλά, αξιοποιώντας τις μεγάλες δυνατότητες του ελληνικού λαού μέσα στο σύγχρονο περιβάλλον της Ευρώπης. Με τα Βαλκάνια όχι στο ρόλο του αιώνιου καβγατζή και της ευρωπαϊκής πυριτιδαποθήκης, αλλά, ως ένα υποσύστημα οικονομικής συνεργασίας , μέσα στην Ε.Ε., όπως συμβαίνει με τις άλλες νότιες αλλά και τις βόρειες χώρες.
2/ Ανάμεσα στις αιτίες της κρίσης είναι η νέα εθνικοφροσύνη που μετά το 1989 παραμόρφωσε το εθνικό φαντασιακό και επέτρεψε στις άρχουσες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις να κατασκευάσουν τα πήλινα πόδια της «ισχυρής Ελλάδας», με υποτίμηση του «εθνικού», αλλά και «κοινωνικού» άλλου. Μια κούφια επίδειξη δύναμης των ισχυρών έναντι των αδυνάτων που επέτρεψε μια ρεβάνς απέναντι στη δημοκρατική μεταπολίτευση. Αυτή η κούφια επίδειξη δύναμης συνδέθηκε με την κούρσα των εξοπλισμών, στο όνομα δήθεν της ασφάλειας της χώρας και όλοι γνωρίζουμε σήμερα ότι αποτέλεσε το θερμοκήπιο της μίζας και της διαφθοράς.
3/ Βγαίνουμε σιγά-σιγά από την κρίση, αλλά, η νέα εθνική πορεία προϋποθέτει νέες αξίες και μια μεγάλη αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος.
Ποιες νέες αξίες όμως μπορεί να εμπνεύσει η ψηφοθηρική πατριδοκαπηλία και το σύνθημα «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» που εκθέτει την Ελλάδα ως χώρα που υποκινεί αλυτρωτισμούς; Οι κραυγές ότι η Δημοκρατία πουλάει τη Μακεδονία; Ποιες αξίες μπορεί να τροφοδοτήσει η επιστροφή στην εποχή του εμφυλίου, η αμφισβήτηση ξανά του πατριωτισμού εκατομμυρίων Ελλήνων δημοκρατών από μια υστερική ηγεσία της Δεξιάς με πρωταγωνιστή και πάλι τον Αντώνη Σαμαρά, που με τη χθεσινή του ομιλία, απήγαγε τη ΝΔ και την οδήγησε στην εποχή της ΕΡΕ; Η αναχαίτιση αυτής της δεξιοακροδεξιάς παλινδρόμησης εις βάρος ενός μεγάλου λαϊκού κόμματος δεν γίνεται κύριοι της ΝΔ, όσοι ασφυκτιάτε, με μισόλογακαι πολύ περισσότερο με σιωπές. Ο κ. Σαμαράς υπήρξε ωμός. Φιλοτέχνησε τη Μακεδονική περιπέτειά του, παραποιώντας την ιστορική αλήθεια και επιχειρώντας μια εκλεκτική συγκρότηση των γεγονότων. Θυμήθηκε το δάκρυ του Κωνσταντίνου Καραμανλή αλλά ξέχασε την αποπομπή του και μάλιστα με σκαιό τρόπο από τον ίδιο τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Ξέχασε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και την ανατροπή της κυβέρνησής του την οποία αυτός προκάλεσε, σε συνθήκες που από τότε περιγράφονται με τον όρο διαπλοκή. Και το πιο καταπληκτικό από όλα, είναι ότι ξέχασε την πρωθυπουργία του ο κ. Σαμαράς, όταν για να διατηρηθεί στην εξουσία, ανάμεσα στις συγνώμες του προς τους δανειστές ήταν να ξεχάσει τη θέση του για το Μακεδονικό και να προσχωρήσει υποκριτικά και τυχοδιωκτικά όπως αποδεικνύει η σημερινή του στάση στην εθνική γραμμή της σύνθετης ονομασίας.
Μας είπε χθες ο κ. Σαμαράς ότι η συνθήκη του Βουκουρεστίου δεν διένειμε σε τρία κράτη τη γεωγραφική Μακεδονία, με το όψιμο κατασκεύασμα ότι δεν υπήρξε γεωγραφική Μακεδονία! Δεκάδες τεκμήρια, μελέτες, σχολικά βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, όλα αυτά που συγκροτούν την Κιβωτό της γνώσης στην Ελλάδα τον τελευταίο αιώνα, διαψεύδουν τον ανιστόρητο ισχυρισμό του κ. Σαμαρά, που δεν είναι παιδαριώδης, αλλά υποκρύπτει τη γραμμή του αλυτρωτισμού, απειλώντας για μια ακόμη φορά να βάλει σε περιπέτειες τη χώρα μας. Για την ιστορική αλήθεια, λέω, ότι, ο γεωγραφικός όρος «Βόρεια Μακεδονία» χρησιμοποιείται ήδη από τον Μεσοπόλεμο.
4/ Η λύση του Μακεδονικού με συμβιβασμό που διασφαλίζει το αναγκαίο συμφέρον και τη σταθερότητα στην περιοχή είναι μια ιστορική εξέλιξη. Γι` αυτό αναδιατάσσεται το πολιτικό σύστημα, όπως συνέβη και σε άλλες ιστορικές στιγμές του εθνικού μας βίου. Αυτή τη φορά με την Αριστερά στην κυβέρνηση δημιουργούνται συνθήκες ανασύνθεσης του πολιτικού συστήματος που αντανακλούν αγωνίες και συμφέροντα των λαϊκών και μεσαίων τάξεων. Η δημιουργία ενός νέου πλειοψηφικού κοινωνικού δημοκρατικού ρεύματος, με προγραμματικούς στόχους υπέρ των πολλών με δημοκρατικές αξίες , αυτό το νέο πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα πολιτικά συγκροτείται σε έναν προοδευτικό πόλο με καρδιά την Αριστερά, χωρίς, όμως, ηγεμονισμούς, ανοιχτό στις ευαισθησίες του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Σε αρμονία, επίσης, με διεργασίες που παρατηρούνται και στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, των Οικολόγων και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ευρώπη, σε σύγκρουση προς τον νεοφιλελευθερισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και την αντιμεταναστευτική υστερία, στην ακροδεξιά κάθε μορφής.
Είναι ώρες ιστορικής ευθύνης. Κανένα πρόσχημα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις. Γιατί ο λαός μας δεν θα συγχωρήσει μια πρακτική που στο όνομα μιας δήθεν αντικαπιταλιστικής και αντιϊμπεριαλιστικής αδιαλλαξίας αδυνατίζει το μέτωπο απέναντι στις αντιδραστικές δυνάμεις και ανοίγει κερκόπορτες.
Με συνείδηση της ιστορικότητας των στιγμών, απευθυνόμαστε στη νέα γενιά με την υπόσχεση ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα που να ανταποκρίνεται στα όνειρα, στους κόπους και τις προσδοκίες τους με αξιοπρεπή δουλειά για όλους και ολόπλευρη μόρφωση χωρίς ανισότητες.
Αυτή την προοπτική υπηρετεί το «ΝΑΙ» στη συμφωνία των Πρεσπών για μια εξωστρεφή και όχι φοβική Ελλάδα με ισότιμη διεθνή θέση. Κι αυτό το πνεύμα των Πρεσπών πρέπει να προχωρήσει παντού.
Η ΝΔ του κ. Σαμαρά επιστρέφει στην εποχή της ΕΡΕ και θέλει να μας γυρίσει στον εμφύλιο. Είναι αυτό που έχει πει άλλο κορυφαίο στέλεχός της για τις «ελαττωματικές ιδέες της Αριστεράς» που πρέπει με κρατική παρέμβαση να εμποδιστεί να κυβερνά. Υπάρχει χειρότερη απειλή για το έθνος από τον εθνικό διχασμό και τα πραξικοπήματα; Απέναντι σε αυτή την εφιαλτική πρόκληση ποιος μπορεί να παραμένει επιτήδειος ουδέτερος ή ακόμη χειρότερα χρήσιμος ηλίθιος;