ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

28/01/2019

Δ. Ρίζος: Δίνουμε το χέρι της φιλίας, της συνεργασίας, της συναδέλφωσης, της οικονομικής ευημερίας σε όλη την περιοχή μας

Δ. Ρίζος: Δίνουμε το χέρι της φιλίας, της συνεργασίας, της συναδέλφωσης, της οικονομικής ευημερίας σε όλη την περιοχή μας



Εγώ θέλω να ξεκινήσω με μια δήλωση ότι αυτήν την ώρα, αυτές τις μέρες στέκομαι με την ψυχή μου ολόκληρη στο πλευρό των συναδέλφων που δέχτηκαν από πολιτικά μηνύματα μέχρι δολοφονικές επιθέσεις.
Δεν φοβόμαστε. Από μικροί στρατευτήκαμε στην Αριστερά και έχουμε πείρα από τέτοια πράγματα. Δεν περίμενα, όμως, το 2019, εδώ μέσα στη Βουλή, αντί να λέμε και να αντιμετωπίζουμε όλες τις πολιτικές παρατάξεις, πλην μιας, σαν πολιτικούς αντιπάλους, να τους αντιμετωπίζουμε σαν εχθρούς μειωμένης πατριωτικότητας ή σαν μειωμένης δυνατότητας ανθρώπους.
Δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό, κύριοι συνάδελφοι, γιατί υπάρχουν γεγονότα αυτήν την περίοδο που μας θυμίζουν άλλες εποχές, εποχές εμφυλίου πολέμου, εποχές Κόκκινης Μηλιάς. Και μην ξεχνάμε ότι όποτε δεχτήκαμε να παίξουμε σε αυτό το γήπεδο, χάσαμε σαν πατρίδα, σαν Ελλάδα και σαν πατριώτες.
Θα μπορούσα να αναφέρω χιλιάδες πράγματα. Αυτές τις ημέρες ακούστηκαν και τεχνικά ζητήματα και πολιτικά ζητήματα και διπλωματικά ζητήματα. Μάθαμε και εμείς οι μικροί τι γίνεται τελικά πίσω από αυτές τις κλειστές πόρτες των διεθνών συνθηκών, ποιοι δώσανε το όνομα το ’91, γιατί, με ποιες συνθήκες, τι έγινε με εκείνες τις διαδικασίες Πινέιρο, τι έγινε με τη συνθήκη της Αχρίδας, τι συζητούσαν στον ΟΗΕ οι Υπουργοί Εξωτερικών. Αυτά τα μάθαμε εδώ μέσα. Τα ακούσαμε πολλοί από εμάς, πιστεύω, για πρώτη φορά. Δεν πρέπει να κάνουμε όλοι τους πολύξερους, συνάδελφοι. Δεν είμαστε γνώστες των πάντων και ειδήμονες σε όλα, πρέπει να ακούμε. Πρέπει να ακούμε, αλλά να έχουμε και κατανόηση.
Ακριβώς πάνω σε αυτό θέλω να πω ότι υπάρχουν και οι διεθνείς συνθήκες πάνω στις οποίες βασίζεται η Ελλάδα, όπως είναι όπως είναι η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, όπως είναι η Συνθήκη της Λοζάνης. Δεν μπορούμε να λέμε ανιστόρητα και περίεργα πράγματα, όπως για επαίσχυντες συμφωνίες, όπως να κάνουμε αποστρατικοποιημένες ζώνες στα σύνορα με τα Σκόπια ή διάφορα τέτοια.
Αν είναι δυνατόν, συνάδελφοι! Εγώ ζω εξήντα ένα χρόνια με δύο στρατιές απέναντι από τον Έβρο, δηλαδή πρέπει να φοβηθούμε την ταξιαρχία, την ενισχυμένη κιόλας, της FYROM; Ας μην ακούγονται τέτοια πράγματα μέσα στην ελληνική Βουλή, στις Επιτροπές της Βουλής.
Νομίζω ότι είναι μια ώρα ευθύνης για όλους μας. Πρέπει να δούμε το αύριο, να προχωρήσουμε μπροστά. Κανένας δεν μας παίρνει τίποτα και σε κανέναν δεν δίνουμε τίποτα. Δίνουμε μόνο την καρδιά μας, γιατί οι Έλληνες πάντα και φιλότιμοι ήταν και με μεγάλη καρδιά.
Ας μη γινόμαστε μικρόψυχοι και φοβικοί. Πρέπει να δώσουμε κάτι στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας και αυτό είναι η αυτοπεποίθηση, η πίστη στην πατρίδα μας και όχι ο φόβος και ιδιαίτερα όχι ο φόβος στον συμπολίτη μας, γιατί αν αρχίσουμε και βάζουμε τέτοια πράγματα ανάμεσα μας, δεν θα έχουμε καλό τέλος, συνάδελφοι.
Ας προσέξουμε τότε όλοι μαζί για να δούμε τι θα κάνουμε αύριο. Σήμερα ξέρουμε τι κάνουμε και αύριο δίνουμε το χέρι της φιλίας, της συνεργασίας, της συναδέλφωσης, της οικονομικής ευημερίας σε όλη την περιοχή μας, γιατί όλοι ξέρουμε μέσα από την καρδιά μας και στο μυαλό μας ποιος είναι ο κυρίαρχος κίνδυνος στην περιοχή μας. Άλλοι το λένε με το όνομα του, άλλοι το περιγράφουν, αλλά τουλάχιστον να μην το ξεχνάμε.
Να είστε καλά.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ