Ολοφάνερος ο εκνευρισμός του Κυρ. Μητσοτάκη, επειδή μαζί με τη χώρα ανακάμπτει και ο ΣΥΡΙΖΑ - Γι’ αυτό δυστυχώς βλέπουμε και φαινόμενα θεσμικής και πολιτικής εξαχρείωσης

Συνιστώ στη Φώφη Γεννηματά, που η βάση του ΚΙΝΑΛ έχει ισχυρή αντι-δεξιά, αντι-νεοφιλελεύθερη και αντι-μητσοτακική συνείδηση, ιστορική και πολιτική, να ξεκολλήσει επιτέλους από τη ΝΔ, γιατί αλλιώς μπορεί να μην μπει καν στη βουλή

Συνέντευξη στον ρ/σ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ), 104.9

Μιλώντας σήμερα στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FΜ» (Σ. Παπαδοπούλου – Κ. Παπαδάκη), ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα, την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία και την επανεκκίνηση της ατζέντας ελληνοτουρκικών επαφών.

Συγκεκριμένα, ο Δ. Παπαδημούλης είπε τα εξής:

Για την επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία

«Η Τουρκία είναι ο πιο δύσκολος γείτονας της Ελλάδας. Και είμαστε καταδικασμένοι από την ιστορία και τη γεωγραφία να είμαστε γείτονες κάτι που θα συνεχιστεί για αιώνες, δεν αλλάζει.
Θεωρώ επομένως χρήσιμο, θετικό και επιβεβλημένο να μένουν ανοικτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας. Και με σταθερό γνώμονα την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων να επιδιώκουμε την αποκλιμάκωση της έντασης εκεί που υπάρχουν διαφορές και “σπινθήρες” και την ενίσχυση της συνεργασίας μας, εκεί –για παράδειγμα στην οικονομία, τον τουρισμό, τις συνδέσεις Θεσσαλονίκη-Σμύρνη κ.ο.κ.- όπου μπορεί και να υπάρχουν αμοιβαία οφέλη.
Τα αποτελέσματα της επίσκεψης θα φανούν στη συνέχεια, αλλά θεωρώ απολύτως θετικό ότι ο Πρωθυπουργός δέχτηκε την πρόσκληση του Ερντογάν και πήγε εκεί – όπως και ο Ερντογάν είχε έρθει στην Ελλάδα πριν καιρό. Οι διαφορές μας παραμένουν, σε μια σειρά θέματα και εκφράστηκαν και στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου.
Και αυτό που θέλω να υπογραμμίσω είναι ότι ο Τσίπρας, όπως στην Αθήνα έτσι και στην Άγκυρα, δεν έκανε ούτε ένα εκατοστό πίσω από τις πάγιες εθνικές μας θέσεις. Ο Τσίπρας συνεχίζει να ακολουθεί την πάγια εθνική γραμμή που ακολουθούσε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Για την κριτική της αντιπολίτευσης στην επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία

Του Κυρ. Μητσοτάκη του φταίνε όλα γιατί έχει σύνδρομο εξάρτησης από την κουτάλα. Και αυτός και όλη του η οικογένεια και το κόμμα του.
Αυτό που του φταίει και δεν μπορεί να πει ούτε μια κουβέντα θετική για την Ελλάδα, για την κυβέρνηση Τσίπρα και φυσικά και για τον Πρωθυπουργό, είναι ότι τέσσερα χρόνια και, για το Μητσοτακέικο και τη ΝΔ εκτός εξουσίας, τους έχουν ζουρλάνει κυριολεκτικά. Λογάριαζαν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα θα ήταν μια σύντομη “αριστερή παρένθεση” ενώ τώρα βλέπουν ότι έχουμε μπει ήδη στον πέμπτο χρόνο. Και έχουν αρχίσει να φοβούνται –μην ακούτε το τι λένε δημοσίως- ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει και τις προσεχείς εκλογές.

Γιατί πολύς κόσμος έχει αρχίσει και σκέφτεται ότι αυτή η κυβέρνηση κατάφερε να σταθεί όρθια μέσα σε τόσο δυσμενείς διεθνείς συσχετισμούς, καταφέρνοντας να κάνει πέντε πράγματα με τη θηλειά του μνημονίου στο λαιμό, κατάφερε να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια. Η κυβέρνηση Τσίπρα άρχισε τώρα στους πρώτους μεταμνημονιακούς μήνες να πυκνώνει τα μέτρα διόρθωσης των αδικιών –με την ανεργία να πέφτει, με την οικονομία αργά αλλά σταθερά, να ανακάμπτει…
Όσο για τις δημοσκοπήσεις, ας μην τα ξαναλέω, έχουν επανειλημμένα πέσει έξω, όλα τα προηγούμενα χρόνα. Χαρίζουμε τις δημοσκοπήσεις στη ΝΔ, εμείς κρατάμε τα αποτελέσματα της κάλπης.

Για τους έξι ανεξάρτητους βουλευτές

Είναι ολοφάνερος ο εκνευρισμός του Κυρ. Μητσοτάκη και της ηγετικής ομάδας της ΝΔ, επειδή μαζί με τη χώρα ανακάμπτει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και γι’ αυτό δυστυχώς, βλέπουμε και φαινόμενα θεσμικής και πολιτικής εξαχρείωσης.
Όπως η προσπάθεια να στοχοποιηθούν και να δολοφονηθούν ως πολιτικοί χαρακτήρες και πρόσωπα, οι εξι βουλευτές που με τις επιστολές τους επαναβεβαίωσαν ουσιαστικά, αυτό που είχαν κάνει με την ψήφο τους πριν λίγες εβδομάδες.
Διότι αυτοί οι έξι, ήταν εκείνοι που μαζί με τους 145 του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση με 151 ψήφους. Και δεν μου αρέσει καθόλου, παρότι είμαι πολύ μετριοπαθής ως χαρακτήρας, να βλέπω να χρησιμοποιούνται δυο μέτρα και δυο σταθμά. Όταν βγαίνουν αυτοί οι έξι, ελευθέρα τη βουλήσει, και λένε αυτό που λένε, είναι κατά τον Μητσοτάκη και τους ομοίους του “ανωμαλία”, ”αποστασία” και ”απαράδεκτο”. Όταν από την άλλη, έχουμε τη Μάρκου, τον Φωτήλα, τον Κατσαντώνη, να πηγαίνουν στη ΝΔ ή τον Ιλχάν, τον Μπαργιώτα και τον Καρρά να πηγαίνουν στο ΚΙΝΑΛ, τότε είναι απλώς Τετάρτη;
Νομίζετε ότι ο κόσμος δεν τα καταλαβαίνει αυτά;

Όσοι προσχώρησαν δε, στη ΝΔ, δεν ήταν ανεξάρτητοι, εξελέγησαν με άλλο κόμμα. Όλοι όσοι εκλέγονται στη Βουλή, εκλέγονται με κάποιο κόμμα, όχι ως ανεξαρτητοι! Αν ενδιαμέσως κάνουν μια “στάση”, αυτό δεν αλλάζει το ότι έφυγαν από ένα κόμμα για να πάνε σε ένα άλλο.
Δεύτερο και πιο θεσμικό: οι έξι με τις επιστολές τους, δίνουν μια ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση την οποία αν θέλουν την αλλάζουν, και όποιος τις διαβάζει προσεκτικά, και όχι με αντι-ΣΥΡΙΖΑ υστερία και λύσσα, λένε ότι δεν τους εμποδίζει σε μια συγκεκριμένη ονομαστική ψηφοφορία, αν θέλουν, να ψηφίσουν διαφορετικά. Αυτό είναι δικαίωμα του κάθε βουλευτή. Ακόμη και ενός βουλευτή που ανήκει στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά που ισχυρίζεται η ΝΔ, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Ξέρετε ποια είναι η ουσία;

Ότι μέσα σε λίγες μέρες έχουν φάει πολλές θεσμικές και πολιτικές, κοινοβουλευτικές κατραπακιές: Ψήφο εμπιστοσύνης υπέρ του Τσίπρα, κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών με περισσότερους βουλευτές, “Ναι” στον προϋπολογισμό πριν λίγες εβδομάδες και από βουλευτές που δεν το περίμεναν, αποφυγή της μείωσης των συντάξεων, μεγάλη αύξηση στον κατώτατο μισθό, διεθνή συγχαρητήρια στον Τσίπρα για την πολύπλευρη πολιτική που ακολουθεί σε εσωτερικό και εξωτερικό και για τις Πρέσπες… Και σημάδια ότι η οικονομία ανακάμπτει και σταθεροποιείται ενώσο ο Μητσοτάκης ζητάει εκλογές τρεις φορές την ημέρα επί τρία χρόνια τώρα.

Το δίλημμα των επόμενων εκλογών

Ας ερμηνεύσουμε τα πράγματα πολιτικά. Μετά την έξοδο από τα μνημόνια και μετά από την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, έχουμε μια ραγδαία αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, έναν νέο ισχυρό διπολισμό. Από τη μια την προοδευτική θέση, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του και από την άλλη, την οπισθοδρομική θέση, με κορμό τη ΝΔ και τους συμμάχους της. Αυτή η αναμέτρηση, θυμηθείτε με, θα έχει μια πρόβα τζενεράλε για το αν θα πάμε μπροστά ή πίσω, στην κάλπη των Ευρωεκλογών.
Γιατί η οπισθοδρόμηση ή η πρόοδος, δεν θα αφορά μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο τι πρόκειται να γίνει στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια, όπου υπάρχει σοβαρός ο κίνδυνος της οπισθοδρόμησης – διότι εδώ έχουμε τον Κυρ. Μητσοτάκη, τον Σαμαρά, τον Γεωργιάδη, έχουμε τον Όρμπαν, τον Σαλβίνι, τον Βέμπερ κλπ. Και η μάχη των μαχών, θα είναι οι επόμενες εθνικές εκλογές και πιστεύω ότι φαβορί να τις κερδίσει θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο λόγος είναι ότι εκτός μνημονίων πια και με υγιέστερη και αναπτυσσόμενη την οικονομία και με νοικοκυρεμένα δημοσιονομικά, θα έχει τη δυνατότητα να κάνει πολύ περισσότερα θετικά πράγματα από αυτά, τα λίγα, που καταφέραμε την πρώτη τετραετία.

Για τη κυβερνητική πλειοψηφία

«Η κυβέρνηση δεν εκβιάζεται (από τον κ. Καμμένο, όπως ισχυρίζονται μερικοί), και αυτό φαίνεται. Στον κ. Καμμένο συνιστώ περισσότερη ψυχραιμία, διότι με μερικές του δηλώσεις αδικεί και τον εαυτό του και όσα έκαναν από κοινού με τον Τσίπρα ως κυβερνητικοί συνεργάτες επί τέσσερα χρόνια.
Προκαλώ –με την πολιτική έννοια του όρου, ή παρακαλώ, αν θέλετε, τον Κυρ. Μητσοτάκη, αντί να κάνει τον τζάμπα μπάγκα σαν τον Χατζηχρήστο στις παλιές ασπρόμαυρες ταινίες, να υποβάλλει πρόταση μομφής εναντίον του Προέδρου της Βουλής, που έχω ακούσει να το διαρρέει καμιά δεκαριά φορές, για να δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Ή αν αμφιβάλλει, ας υποβάλλει πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης.

Να σας το πω απλά: Στην Ισπανία κυβερνά μια κυβέρνηση, η κυβέρνηση Σάντσεθ, που έχει τη στήριξη του 24% των βουλευτών, με την ανοχή άλων κοινοβουλευτικών ομάδων. 12 στις 28 κυβερνήσεις στην ΕΕ, είναι κυβερνήσεις μειοψηφίας. Στην Ελληνική Βουλή, η κυβέρνηση Τσίπρα κυβερνά με την εμπιστοσύνη της απόλυτης πλειοψηφίας και μόνο η βουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς τους 6, είναι το 48% των βουλευτών. Τι ψάχνουν και ποιοι λένε, τι; Η ΝΔ; Που έγινε κυβέρνηση με τον γνωστό Κατσίκη; Και πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πατέρα του σημερινού αρχηγού της; Μην αναποδογυρίζουμε και την πραγματικότητα. Ο κόσμος έχει μνήμη.
Και συνιστώ και στη Φώφη Γεννηματά, που η βάση του ΚΙΝΑΛ έχει ισχυρή αντι-δεξιά, αντι-νεοφιλελεύθερη και αντι-μητσοτακική συνείδηση, ιστορική και πολιτική, να ξεκολλήσει επιτέλους από τη ΝΔ και τη στρατηγική της, γιατί αλλιώς μπορεί να κινδυνεύσει ακόμη και να μπει στη βουλή».