Κυρία Κεραμέως, αν τα δημοσιεύματα στα οποία αναφερθήκατε πριν είναι ψευδή, θα ανακαλέσετε όσα είπατε; Σας είπε ο κ. Δουζίνας ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Γιατί να το επαναφέρουμε αύριο;
Εάν δεν αληθεύουν, θα ανακαλέσετε; Γιατί είναι περίεργο. Σε είκοσι λεπτά προλάβατε και κάνατε ολόκληρη ανάπτυξη του θέματος. Μπράβο!
Ο χρόνος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν επιτρέπει μεγάλη ανάπτυξη, γι’ αυτό θα περιοριστώ στα άρθρα 86, 62 και στην ενότητα των δικαιωμάτων.
Στην κορυφαία κοινοβουλευτική και πολιτική διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης οφείλουμε να επιδείξουμε τη μέγιστη συναίνεση, όχι επειδή η αναθεώρηση είναι πολιτικώς ουδέτερη πράξη, αλλά επειδή η συναίνεση συνιστά ελάχιστο αναγκαίο όρο για να υπάρξουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος που σε πολλές πτυχές του πάσχει, όπως και οι πολίτες και το πολιτικό προσωπικό παραδέχονται. Αυτές οι παθογένειες αποτελούν το εύφορο έδαφος για να καρποφορήσουν ολοκληρωτικές και αντιδημοκρατικές ιδέες στην παρούσα ιστορική συγκυρία, ιδέες που κόστισαν στην ανθρωπότητα και στην πατρίδα μας εκατόμβες θυμάτων.
Είμαστε μάρτυρες της επίθεσης που δέχονται ο κοινοβουλευτισμός και η δημοκρατία. Σε αυτήν την επίθεση, σε αυτόν τον πόλεμο απάντηση είναι η θωράκιση, η διεύρυνση και η εμβάθυνση της δημοκρατίας και των θεσμών της, η θωράκιση, διεύρυνση και εμβάθυνση των δικαιωμάτων, η θωράκιση, διεύρυνση και η εμβάθυνση του κοινωνικού κράτους, ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα. Σε τέτοιο έδαφος δεν μπορούν να καρποφορήσουν ναζιστικές ιδέες.
Επομένως, οι Βουλευτές των κομμάτων του συνταγματικού τόξου οφείλουμε, με αίσθημα αυξημένης ευθύνης, να συναινέσουμε σε προτάσεις που τείνουν να θωρακίσουν τους θεσμούς του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και να εμβαθύνουν τα δικαιώματα, σε προτάσεις που θα προστατεύουν το πολιτικό σύστημα και το ίδιο το πολιτικό προσωπικό, σε προτάσεις που θα αποβλέπουν στην ισονομία των πολιτών και στην εμπέδωση της πεποίθησής τους ότι το πολιτικό προσωπικό αντιλαμβάνεται το κοινό περί δικαίου αίσθημα και επιδιώκει να αποκαταστήσει τη σχέση της πολιτικής με τους πολίτες που έχει βάναυσα τρωθεί εξαιτίας φαινομένων διαφθοράς και εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Υπό το πρίσμα αυτό, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την τροποποίηση του άρθρου 86 του Συντάγματος ορθώς υπερψηφίζεται με διευρυμένη πλειοψηφία, δηλαδή ορθώς υπερψηφίζεται η κατάργηση της ασφυκτικής αποσβεστικής προθεσμίας για τα υπουργικά αδικήματα που ουσιαστικώς οδηγεί στην ατιμωρησία, αν λάβουμε υπόψιν και τους βραδείς ρυθμούς της απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας.

Το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό δεν πρέπει να έχει ανάγκη από παρόμοιες διατάξεις για να προστατεύεται. Οφείλει να θέσει κανόνες ηθικότερης διακυβέρνησης, επιμελέστερης επιλογής προσώπων, δημοκρατικότερης λειτουργίας των κομμάτων.
Με δεδομένο ότι η ενασχόληση με τα κοινά είναι εθελοντική, η υπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος από θέσεις αυξημένης ευθύνης δεν μπορεί να τείνει στην εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων που «υποβοηθούνται» -σε εισαγωγικά την λέξη αυτή- από διατάξεις, όπως αυτή του άρθρου 86, δηλαδή από διατάξεις που δημιουργούν αίσθημα ατιμωρησίας. Η ενασχόληση με τα κοινά δεν είναι επάγγελμα και όσοι την αντιλαμβάνονται ως τέτοιο, είναι αχρείαστοι.

Ομοίως, ορθώς υπερψηφίζεται και η περιλαμβανόμενη στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ερμηνευτική δήλωση που αποσαφηνίζει ότι εξαιρούνται από τη ρύθμιση του άρθρου 86 όσα υπουργικά αδικήματα τελούνται επ’ ευκαιρία της άσκησης υπουργικών καθηκόντων.
Τέλος, υπό το ίδιο πρίσμα, πρέπει να υπερψηφιστεί ως ορθή και αναγκαία και η προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 62 του Συντάγματος για τη βουλευτική ασυλία, δεδομένου ότι την περιορίζει στο απολύτως αναγκαίο μέτρο, δηλαδή για αδικήματα που σχετίζονται άμεσα με την άσκηση των καθηκόντων του Βουλευτή.
Σε ό,τι αφορά την ενότητα των ατομικών και των κοινωνικών δικαιωμάτων, οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν την αναθεώρηση των άρθρων 21 και 22 του Συντάγματος. Η αναθεώρηση των άρθρων αυτών κρίνεται απολύτως αναγκαία, διότι η οικονομική κρίση ανέδειξε πολλά κενά στο Σύνταγμα, οι διατάξεις του οποίου πρέπει να προσαρμοστούν στις παρούσες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Οι δημοσιονομικές προσαρμογές, στις οποίες υποχρεώθηκε η χώρα, έπληξαν κυρίως και πρωτίστως τους εργαζόμενους και τους οικονομικά αδύναμους, τόσο στα εισοδήματά τους, όσο και στη δυνατότητά τους για πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, ασφάλισης και πρόνοιας, με συνέπεια τη διόγκωση του αισθήματος ανασφάλειας και έλλειψης προστασίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να εγγυάται το κράτος, μέσω καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών και εισοδηματικών ενισχύσεων, αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους, που θα προσδιορίζεται με επιστημονικές μεθόδους, θα λαμβάνει υπόψιν τις επίκαιρες αντικειμενικές κοινωνικές συνθήκες και θα προστατεύει ειδικώς την οικογένεια, το γάμο, τη μητρότητα, τα παιδιά, τους νέους και τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρία και τους άπορους.

Είναι πρόταση με απολύτως συγκεκριμένες πρακτικές που επιτυγχάνεται είτε μέσω καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών, είτε μέσω εισοδηματικών ενισχύσεων, είτε μέσω συνδυασμού και των δύο. Η πρόταση διασφαλίζει σε κάθε περίπτωση και με κάθε μέσο το δικαίωμα σε ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να εγγυάται το κράτος το δικαίωμα στην υγεία και να υποχρεώνεται να παρέχει καθολική πρόσβαση σε αποτελεσματικές παροχές υγείας μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Με την πρόταση αναγνωρίζεται ρητώς για πρώτη φορά ως κοινωνικό δικαίωμα -και όχι απλά ως κρατική υποχρέωση μέριμνας- το δικαίωμα στην υγεία από το οποίο απορρέει η υποχρέωση του Κράτους να παρέχει καθολική πρόσβαση σε αποτελεσματικές παροχές υγείας με ταυτόχρονη συνταγματική κατοχύρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία ή άλλη διάκριση, δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας. Έτσι, διευρύνεται η προστασία της εργασίας, αφού στο μέλλον δεν θα είναι επιτρεπτή η παράκαμψη, λόγω ηλικίας, της ίσης αμοιβής.

Προτείνει αφενός την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του ελάχιστου μισθού και το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής των κοινωνικών εταίρων στη διαιτησία και αφετέρου να οριστούν γενικοί ελάχιστοι όροι προστασίας των εργαζομένων με νόμο, αλλά πάντα με σεβασμό στα όρια που θέτουν οι διεθνείς συμβάσεις και η αρχή της ανθρώπινης αξίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να αποτελεί η κοινωνική ασφάλιση δικαίωμα. Προτείνει το κράτος να υποχρεώνεται να εξασφαλίζει αποτελεσματική προστασία έναντι όλων των ασφαλιστικών κινδύνων μέσω ενός ενιαίου συστήματος καθολικής κάλυψης, στο πλαίσιο δημόσιου αναδιανεμητικού συστήματος, που λειτουργεί βάσει των αρχών της αλληλεγγύης και της ανταποδοτικότητας. Επομένως, με την πρόταση αυτή αναγνωρίζεται ρητώς ως κοινωνικό δικαίωμα για πρώτη φορά το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση.
Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει προσθήκη στην παράγραφο 7 του άρθρου 21 με την εξής διατύπωση: «Βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό, η ηλεκτρική ενέργεια και τα δίκτυα διανομής τους υπόκεινται σε καθεστώς δημόσιας υπηρεσίας και τελούν σε δημόσιο έλεγχο». Ο στόχος είναι να εξασφαλιστεί στα βασικά κοινωνικά αγαθά η συνέχεια της παροχής των σχετικών υπηρεσιών σε προσιτές τιμές και σε υψηλή ποιότητα.
Ευχαριστώ.