ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

14/02/2019

Χρ. Μαντάς: Το άκρον άωτον του λαϊκισμού και της συναλλαγής η πρόταση Μητσοτάκη - βίντεο

Χρ. Μαντάς: Το άκρον άωτον του λαϊκισμού και της συναλλαγής η πρόταση Μητσοτάκη - βίντεο



Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ στην Ολομέλεια της Βουλής, στην συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος

.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, καλημέρα

Νομίζω ότι παρά τις προβλέψεις -ίσως- κάποιων, ήταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση αυτή της Αναθεώρησης του Συντάγματος και στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια. Κάποιοι που ζητούσαν κάθε τρεις και λίγο εκλογές εκτιμούσαν ότι δεν θα φτάναμε σε αυτήν τη μέρα. Εκτιμούσαν ότι δεν θα φτάναμε στη μέρα που θα συζητούσαμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Ήλπιζαν ότι θα είχαμε καταρρεύσει στις τέσσερις αξιολογήσεις, ότι ήδη θα λειτουργούσε ο «κόφτης», ότι ήδη θα είχανκοπεί οι συντάξεις, ότι δεν θα βγαίναμε στις αγορές και ότι εν πάση περιπτώσειοι «ΣΥΡΙΖΑ-τάδε»- γιατί μας λένε με διάφορα επίθετα- θα είχαν ήδη βουλιάξει. Φευ! Δεν βούλιαξαν, δεν βούλιαξε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Φτάσαμε, λοιπόν, σε αυτό που θεωρώ πολιτικό επίτευγμα, να συζητάμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος σε αυτήν τη Βουλή, στην «προτείνουσα Βουλή», όπως λέγεται, εκπληρώνοντας μια ακόμη από τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις και ακυρώνοντας -θέλω να το επαναλάβω- διάφορα σχέδια και πολιτικά σχέδια, διότι δεν ήθελαν κάποιοι ακόμη και να συζητήσουμε την αναθεώρηση του άρθρου 86.Εγώ δεν αρνούμαι ούτε υποτιμώ τη συναίνεση που υπάρχει σε αυτό το θέμα. Μάλιστα, η αναθεώρηση του άρθρου 86 είναι και ένα ζήτημα που, αν το σκεφτεί κανένας από την άποψη της στενής πολιτικής σκοπιμότητας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήθελε να αναθεωρηθεί. Το λέω αυτό με τη σκέψη ότι θα μπορούσε να τον «προστατεύσει» ή να προστατεύσει τους Υπουργούς του από μελλοντικές εξελίξεις. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός ο οποίος πρωτοστάτησε στην αναθεώρηση του άρθρου 86, η οποία θα γίνει και πραγματικότητα. Διότι εκτός από τις συναινέσεις που εκφράζονται, πρέπει να γίνει επιτέλους και συγκεκριμένη αλλαγή με το άρθρο 86 και όχι όπως γινόταν, όπου μέχρι να πεις κύμινο, λόγω της μικρής αποσβεστικής προθεσμίας, σβηνόντουσαν οι ευθύνες των Υπουργών. Αυτή ήταν η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και δεν την είχατε αλλάξει.
Συνεπώς, είμαστε σήμερα σε θέση να κάνουμε ένα πρώτο σημαντικό, κρίσιμο θεσμικό βήμα στην πορεία προς τη Συνταγματική Αναθεώρηση, που θα ολοκληρωθεί βεβαίως στην επόμενη Αναθεωρητική Βουλή.
Όπως έχουμε τονίσει από τη δική μας πλευρά, αυτή η διαδικασία δεν είναι ουδέτερη ούτε πολιτικά, ούτε ιστορικά, ούτε ιδεολογικά και ποτέ δεν ήταν ουδέτερη ούτε πολιτικά, ούτε ιστορικά, ούτε ιδεολογικά, σε όλη την πορεία συνταγμάτων και στη χώρα μας και στην Ευρώπη και δεν θα μπορούσε να ήταν ποτέ ουδέτερη. Είναι απόρροια, λοιπόν, συγκεκριμένων επιλογών -πολιτικών, ιδεολογικών, ιστορικών- που γίνονται σε συγκεκριμένες συνθήκες. Αυτό προκύπτει και από την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ -που δεν είναι όλη μας η ατζέντα προφανώς- κάποια άρθρα προτείνουμε να αναθεωρηθούν και κάποια άλλα όχι. Αυτό δίνει στίγμα συγκεκριμένο. Τα άρθρα που προτείνουμε να αναθεωρηθούν -και θα πω και για την κατεύθυνση- είναι πολύ συγκεκριμένα και τα άρθρα που δεν προτείνουμε να αναθεωρηθούν -θα αναφερθώ σε δύο από αυτά-είναι επίσης πολύ συγκεκριμένα. Άρα, με αυτήν την έννοια, είναι συγκεκριμένη επιλογή, συγκεκριμένη κατεύθυνση και συγκεκριμένο ιδεολογικό στίγμα, που για εμάς είναι προοδευτικό πρόσημο. Είναι προοδευτικό πρόσημο με τα μάτια στο μέλλον, επιτρέψτε μου να πω.
Άρα, ο κυρίαρχος λαός, που υπόθεσή του είναι το Σύνταγμα, πρέπει να γνωρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να αναθεωρηθούν συγκεκριμένα άρθρα σε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Για παράδειγμα, στο άρθρο 3 προτείνουμε να έχουμε ουδετερόθρησκο κράτος, κάνοντας μισό αλλά κρίσιμο βήμα στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Διότι η ευρωπαϊκή πραγματικότητα είναι διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους.
Για το άρθρο 5 προτείνουμε, για παράδειγμα, την προστασία από διακρίσεις με βάση το φύλο, την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Η Νέα Δημοκρατία σε αυτά τα δύο που είπα ήδη, είναι αντίθετη. Όπως αντίθετη είναι και σε πολλά άλλα: στον πολιτικό όρκο για τους δημόσιους λειτουργούς, στην κρατική εγγύηση για αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, για καθολική πρόσβαση στην υγεία, για κατοχύρωση συνταγματική των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της δυνατότητας προσφυγής στη διαιτησία, για συνταγματική κατοχύρωση των κοινών αγαθών, όπως το νερό και η ενέργεια, τα δίκτυα δηλαδή του νερού και της ενέργειας.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι όποιος ψηφίζει στις επερχόμενες εκλογές που μεσολαβούν μεταξύ αυτής της διαδικασίας της Αναθεώρησης και της τελικής διαδικασίας, ψηφίζει έχοντας στο μυαλό του και μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για την επόμενη μέρα.
Θα κάνω τώρα δύο - τρεις παρατηρήσεις -και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- σε σχέση και με τη χθεσινή συζήτηση.
Πώς ακριβώς τοποθετείται η αναθεώρηση ενός εθνικού συντάγματος σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης -είναι ένα θέμα που δεν το κουβεντιάσαμε- σε μια Ευρώπη που οπισθοδρομεί με την ακροδεξιά ρητορεία, με τους εθνικισμούς κλπ; Εμείς έχουμε την αντίληψη ότι το δικό μας Σύνταγμα, το Σύνταγμα της χώρας μας, πρέπει να είναι σε μια κατεύθυνση σε αυτό το ευρωπαϊκό περιβάλλον που να λειτουργεί σαν θεσμικό αντίβαρο απέναντι στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό και στην ακροδεξιά. Αυτή την κατεύθυνση έχουμε στο εθνικό μας Σύνταγμα. Τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε.
Δεύτερον, μας λένε ιδεοληπτικούς σε διάφορα πράγματα. Για να ρωτήσω: Γιατί δεν είναι συντηρητικός και ιδεοληπτικός ο κ. Μητσοτάκης με την αναθεώρηση του άρθρου 3; Ποια είναι η ευρωπαϊκή πραγματικότητα στα θέματα Εκκλησίας-Κράτους; Ούτε αυτό το κρίσιμο μισό βήμα δεν το στηρίζει.
Επίσης, πόσο φιλελεύθερος είναι; Και μάλιστα το χρησιμοποιεί σαν πολύ κεντρικό επιχείρημα στην κριτική του για το άρθρο 16. Τι ακριβώς θέλουμε δηλαδή; Τι θέλουν αυτοί που λένε για την αναθεώρηση του άρθρου 16, το οποίο εισήγαγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην Αναθεώρηση του 1975; Μην το ξεχνάμε αυτό. Τι θέλουν; Θέλουν στην ανώτατη εκπαίδευση αυτό το δικαίωμα να το έχουν όσοι επιθυμούν και όπου επιθυμούν; Είναι δικαίωμα ακριβώς αυτό στην ανώτατη εκπαίδευση; Και γιατί, αν χρειάζεται τόσους επιστήμονες η χώρα μας -φεύγουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό και κάποιοι κλαίνε δήθεν με κροκοδείλια δάκρυα- να μην φτιάξουμε ανάλογες θέσεις, αν είναι να κάνουμε αυτό το πράγμα, στο δημόσιο πανεπιστήμιο με το ανάλογο ΔΕΠ, με τα ανάλογα κονδύλια; Γιατί, δηλαδή, το 1,5% αύξηση του ΑΕΠ που μας λένε ότι θα προέλθει από το αν απελευθερώσουμε δήθεν αυτό το άρθρο του Συντάγματος, να μην το εισπράξει η πολιτεία αυτό; Ένα ευρύ, δημόσιο πανεπιστήμιο που έχει τη δυνατότητα να γίνει και διεθνές κέντρο -δημόσιο όμως, όχι των ιδιωτικών κερδοσκοπικών συμφερόντων-, της ανώτατης εκπαίδευσης, και να προσελκύσει αυτούς τους ανθρώπους που λένε ότι υπάρχουν κατά εκατοντάδες, χιλιάδες ίσως, που θέλουν να σπουδάσουν στη χώρα μας. Αυτά για το άρθρο 16.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, κάνοντας ένα σχόλιο ακόμη. Το άκρον άωτον του λαϊκισμού και της συναλλαγής νομίζω ότι ήταν η πρόταση του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να τα ψηφίσουμε όλοι όλα, κάνοντας ότι δεν έχουμε διαφορές, ότι δεν έχουμε προσανατολισμό, ότι δεν έχουμε διαφορετική κατεύθυνση και ξεχνώντας κυρίως τον κυρίαρχο λαό. Νομίζει ο κ. Μητσοτάκης και κάποιοι ακόμη ότι, επειδή έχει τα ισχυρά συμφέροντα και το χρήμα που ρέει μαζί του, μπορεί να επιβάλλει τις ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές του. Προβλέπει και σχεδιάζει χωρίς τον κυρίαρχο λαό. Και θα πέσει για μια ακόμη φορά έξω στις προβλέψεις του.
Ευχαριστώ πολύ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ