Σαν Έλληνες βουλευτές, συμφωνούμε ότι η κατάσταση διαμονής στα ελληνικά νησιά είναι κρίσιμη. 

Οι δομές φιλοξενίας στα νησιά δεν έχουν τα στάνταρ που απαιτούνται για αιτούντες άσυλο, ασυνόδευτουςανηλίκους και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Η Ελλάδα ως κράτος και ως κοινωνία, το 2015, την εποχή της μεγάλης εισόδου, φέρθηκε με αλληλεγγύη και ανθρωπισμό και κέρδισε τη διεθνή συμπάθεια. Τι συμβαίνει σήμερα ώστε να τους επιφυλάσσει κακές συνθήκες διαβίωσης και παραμονής;

Θα αναφερθώστους λόγους για τους οποίους η κατάσταση στα ελληνικά νησιά είναι ανθρωπιστικά κρίσιμη.

1) Η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα που μέχρι τον Αύγουστο του 2018 ήταν σε καθεστώς μνημονίου και αυξημένης επιτήρησης.

2) Πολλές χώρες της Ε.Ε. αρνούνται να παραλάβουν πρόσφυγες και να μοιραστούν την ευθύνη με την Ελλάδα.

3) Ο αριθμός των εισερχομένων ναι μεν δεν έχει σχέση με τους αριθμούς του 2015, αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι ένας μεγάλος αριθμός, όσο τα σύνορα είναι κλειστά.

4) Η Ιταλία και η Μάλτα έκλεισαν τα λιμάνια τους και αρνούνται την είσοδο προσφύγων στο έδαφός τους, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι η μοναδική χώρα υποδοχής στη Μεσόγειο.

5) Πολλές χώρες της Ε.Ε. αρνούνται ή αργούν υπερβολικά να εξετάσουν τα αιτήματα οικογενειακής επανένωσης.

6) Τα ελληνικά νησιά είναι ευρωπαϊκό έδαφος. Η Ελλάδα δεν είναι τρίτη χώρα, είναι μέλος της Ε.Ε. και κατά συνέπεια το πρόβλημα στα νησιά δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.

7) Όλοι οι εισερχόμενοι υποβάλλουν αίτημα ασύλου με αποτέλεσμα να παραμένουν για πολύ χρόνο μέχρι να εξεταστεί το αίτημά τους.

8) Έτσι συσσωρεύονται πολλοί κατά την είσοδο, ενώ δεν υπάρχει αντίστοιχη ροή προς την έξοδο.

9) Το ελληνικό κράτος καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να ανταποκριθεί σε αυτές τις αυξημένες ανάγκες, δεδομένου ότι η υπηρεσία υποδοχής και ταυτοποίησης δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τόσο μεγάλο αριθμό προσφύγων.

10) Η κοινή δήλωση ΕΕ Τουρκίας, για την οποία είναι υπεύθυνη όλη ΕΕ, έχει εγκλωβίσει όλους αυτούς τους ανθρώπους στα νησιά.

Δεν πρέπει να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει καλύτερες δομές, αλλά δεν το κάνει. Εντύπωση που ενισχύεται από αναπόδεικτους και λανθασμένους ισχυρισμούς, όπως ότι η Ελλάδα ελέγχεται για τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων, ενώ το αληθές είναι ότι ο έλεγχος αφορά τις ΜΚΟ, καθώς και ότι η μείωση του ΦΠΑ στα νησιά είναι λάθος απόφαση, μην λαμβάνοντας όμως υπ’ όψιν την απαράμιλλη αλληλεγγύη που έχουν επιδείξει οι νησιώτες προς τους πρόσφυγες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες.

Στην Ελλάδα αξίζει ο έπαινος και η αλληλεγγύη και όχι μόνον η κριτική. Δεν μπορεί και δεν πρέπει η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα υποδοχής στην Ευρώπη. Η Ελλάδα για κανέναν λόγο δεν θα υπαναχωρήσει από τις αρχές και τις αξίες της για να μειωθούν οι κριτικές εναντίον της.