Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή σε Ν/Σ για τον αιγιαλό - Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Θα ξεκινήσω την παρέμβασή μου με ορισμένες παρατηρήσεις και ορισμένα γενικά θέματα, γιατί νομίζω ότι η κ. Παπανάτσιου έκανε εξαντλητική πραγματικά παρουσίαση του νομοσχεδίου και νομίζω ότι έλυσε πολλές απορίες. Άρα, στο κομμάτι του νομοσχεδίου θα αρκεστώ μόνο σε μερικά παραδείγματα για να καταλαβαίνουμε ποια σημαντικά πράγματα αλλάζουν την επόμενη μέρα.

Πρώτη παρατήρηση: Υπάρχει ένας πραγματικός διχασμός που εγώ διαπίστωσα στον δημόσιο λόγο της Νέας Δημοκρατίας, ιδιαίτερα με την παρέμβαση του κ. Δένδια. Ο κ. Δένδιας υπερασπίστηκε με τόσο πάθος το άρθρο 24 του Συντάγματος που θα πρότεινα στην επόμενη τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα ολοκληρωθεί και η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης,εισηγητής να είναι ο κ.Δένδιας, ειδικότερα για το άρθρο 24 του Συντάγματος.

Απλώς να υπενθυμίσω ότι ήταν ένα από τα τρία ή τέσσερα κρίσιμα άρθρα που στην τελευταία στροφή της συζήτησης για το Σύνταγμα είχε κάνει έκκληση ο κ. Μητσοτάκης να αλλάξουμε. Διότι ιδεοληπτικά η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι το άρθρο 24 και η τήρηση των κανόνων για το περιβάλλον, όπως επίσης και η αρχαιολογία γενικά, είναι τα εμπόδια στην ανάπτυξη. Αυτά βρίσκει ως εμπόδια στην ανάπτυξη η Νέα Δημοκρατία.

Παρατήρηση δεύτερη απέναντι στον κ. Μανιάτη και σε αυτά που είπε. Θα έλεγα, κύριοι συνάδελφοι και κυρία Υπουργέ,ότι σε απόγνωση βρίσκεται -γιατί μας μίλησε με έναν πάρα πολύ έντονο τρόπο ο κ. Μανιάτης, λες και μιλούσε κι εγώ δεν ξέρω για ποιο θέμα, ήταν εντονότατη η ομιλία του- η πολιτική ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, η οποία θέλει ντε και καλά να αγκαλιάσει και να στηρίξει τη γνωστή μορφοποιημένη σήμερα Δεξιά του κ. Μητσοτάκη για την επόμενη μέρα.

Γιατί φαντασιώνουν ότι η επόμενη μέρα θα είναι μια μέρα που θα έρθουν να στηρίξουν την πρωτιά της Δεξιάς. Έτσι φαντασιώνουν. Απλώς επισημαίνω ότι αυτή η εκδοχή, από την πλευρά κυρίως του κ. Μανιάτη, που μίλησε με μια ρητορική φανατισμού και σύγχυσης ταυτόχρονα, δεν έχει καμία σχέση με τις εκτιμήσεις και τις απόψεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας για μια ακόμη φορά. Αλλά αυτό φαίνεται να μην τους νοιάζει, να μην τους ενδιαφέρει.

Σε ποιο περιβάλλον συζητάμε σήμερα αυτό το νομοσχέδιο το οποίο όντως, κυρία Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα μεγάλο νομοσχέδιο και ένα σύνθετο νομοσχέδιο; Δεν είναι απλό. Για να γίνει κατανοητό, ιδιαίτερα σε ορισμένες διατάξεις, πού βρισκόμαστε και πού ακριβώς πάμε, εγώ θα έλεγα ότι δεν αρκεί μόνο η συζήτηση στη Βουλή. Θα πρότεινα να κωδικοποιήσετε ως Υπουργείο με έναν τρόπο και τις αλλαγές που γίνονται. Θα πω σε ποια κατεύθυνση γίνονται οι αλλαγές και νομίζω ότι είναι πολύ κρίσιμο αυτό.
Υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση και θα αναφερθώ σ’ αυτό. Πριν, όμως, θα ήθελα να πω δυο τρία λόγια για το σε ποιο περιβάλλον συζητάμε αυτήν τη στιγμή. Από πολλές πλευρές δόθηκε μια εντύπωση, νομίζω εκτός πραγματικότητας, αν μου επιτρέπεται αυτή η έκφραση, ότι βρισκόμαστε μπροστά στην κατάρρευση των πάντων. Για μια ακόμη φορά η καταστροφολογία και η επιλεκτική ανάγνωση της πραγματικότητας δεν επιτρέπουν σε πολλά κόμματα της Αντιπολίτευσης -και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση ιδιαίτερα και στο ΚΙΝΑΛ κατά δεύτερο λόγο- να καταλάβουν πού βρισκόμαστε.

Σήμερα, λοιπόν, η απόδοση του δεκαετούς ομολόγου είναι στο 3,29%. Είναι η χαμηλότερη εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Πώς να το κάνουμε, δηλαδή; Αυτό να μην καταλαβαίνουμε τι σημαίνει; Να μην καταλαβαίνουμε τι σημαίνει όταν ο δείκτης την Παρασκευή στο Χρηματιστήριο Αθηνών έκλεισε στις εφτακόσιες εξήντα έξι μονάδες. Υψηλό εννέα μηνών 26% παραπάνω και ισχυρότερη έναρξη έτους εδώ και δύο δεκαετίες.

Τρίτο στοιχείο. Δεν καταλάβατε καθόλου ότι αυτές τις προηγούμενες εβδομάδες, πρώτον, επιστράφηκαν κοντά στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ από τις διακρατήσεις των ελληνικών ομολόγων; Από το πρωί ως το βράδυ λέγατε ότι δεν θα γίνει. Δεν καταλάβατε ότι αυτό το πράγμα έγινε πραγματικότητα και αυτό μαζί με το προχθεσινό; Δηλαδή, την αποδοχή και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο της πρότασης της ελληνικής Κυβέρνησης να αποπληρώσουμε ένα μέρος των δανείων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό σημαίνει να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για την απαλλαγή από την εξάρτηση -όπως θέλετε πείτε την- από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δηλαδή, να απαλλάξουμε τη χώρα μας, τον Έλληνα φορολογούμενο από δεκάδες, εκατοντάδες εκατομμύρια που πλήρωνε για ένα ακριβό επιτόκιο. Αυτό έδωσε ένα ισχυρό σήμα στις αγορές και ισχυρό σήμα στους επενδυτές. Επίσης είναι μια αποτελεσματική πολιτική για την καθημερινότητα του απλού Έλληνα. Γιατί όταν το κράτος, η πολιτεία ελαφρύνεται από τέτοιου είδους βάρη, αλλάζει η καθημερινότητα. Μπορεί να μην γίνεται αυτόματα, αλλά είναι μια πορεία σταθερή, μια πορεία που κανένας αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί παρά να την αποτυπώσει.

Όλη η Ευρωζώνη επιβραδύνεται. Στη χώρα μας η πρόβλεψη για φέτος και του χρόνου -χωρίς να συνιστά αυτό θριαμβολογία και successstory- είναι πολύ πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Δεν άκουσα να λέμε κουβέντα γι’ αυτό. Υπήρξαν κι άλλες αναλογίες παλιότερα. Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι, όταν κάνουμε μια συζήτηση και μια πολιτική αντιπαράθεση, να την κάνουμε με όλα τα στοιχεία. Επειδή πάρα πολλές φορές απ’ αυτόν τον ορυμαγδό των fakenewsτων συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και των ορκισμένων εχθρών της Αριστεράς που έχουν κατακλύσει τα πάντα δεν μπορεί κανένας να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και πού βρίσκεται η αλήθεια, τουλάχιστον στο ελληνικό Κοινοβούλιο να μπορούμε να λέμε αλήθειες. Να λέμε την πραγματικότητα ολόκληρη.

Δεν έχουμε δυσκολίες; Πάρα πολύ σοβαρές. Μεγάλες πληγές στο κοινωνικό σώμα. Μεγάλα προβλήματα. Μεγάλη υστέρηση στην ανάπτυξη της χώρας για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που εμείς θέλουμε, το επιδιώκουμε και έχουμε σημαντικά σημάδια βελτίωσης σ’ αυτό. Για να μην πούμε ποια ήταν η αναλογία των τουριστικών επιχειρήσεων στις συνολικές επενδύσεις που γίνονταν στο παρελθόν και πώς τώρα έχει αλλάξει δραματικά υπέρ της μεταποίησης. Αυτό έτσι γίνεται; Εκ Θεού; Αυτομάτως; Είναι μια συγκεκριμένη πολιτική. Σ’ αυτό το περιβάλλον, λοιπόν, συζητάμε και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Μάλιστα, το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου είναι σ’ αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή, η προσχώρηση της χώρας μας στην Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων είναι ένα βήμα προς το μέλλον. Χωρίς αμφιβολία. Απ’ όλες τις πλευρές ειπώθηκε. Ενσωματωνόμαστε σε μεγάλα πρότζεκτ. Η χώρα μας είναι πύλη εισόδου στην Ευρώπη με αξιοπιστία. Και γι’ αυτό γίνονται όλα αυτά. Ούτε αυτά είναι αυτονόητα. Ούτε γίνονται αυτόματα. Είναι, λοιπόν, ένα πολύ συγκεκριμένο δείγμα το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου, το οποίο, απ’ ό,τι κατάλαβα, θα ψηφιστεί απ’ όλες τις πλευρές, όπως και πολλές άλλες διατάξεις. Στο τέλος της μέρας θα καταλάβουμε ότι πάρα πολλές από τις διατάξεις που φέρνουμε με την ουσιαστική συμβολή των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, την ουσιαστική συμβολή των Βουλευτών της Συμπολίτευσης και με την ουσιαστική συμβολή των φορέων, θα υπάρχει στο τέλος της μέρας κατά την γνώμη μου και κατά τη γνώμη μας ένα σαφώς θετικό νομοσχέδιο.

Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, όσο μπορώ πιο γρήγορα. Οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου στο θέμα του αιγιαλού -για το οποίο προκλήθηκε μεγάλη ταραχή, θα έλεγα, και μεγάλη σύγχυση σε έναν βαθμό, αν μου επιτρέπετε- νομίζω ότι θα γείρουν προς μια πολύ θετική πλευρά. Θα πω ένα παράδειγμα.

Πού έγινε μεγαλύτερη κριτική; Η μεγαλύτερη κριτική έγινε σε δύο κυρίως άρθρα, στο άρθρο 34 και στο άρθρο 24. Είχαμε δύο επιλογές. Ή θα κρύβαμε το κεφάλι μας μέσα στην άμμο ή θα κάναμε ρυθμίσεις τέτοιες ώστε να μην κρύψουμε το κεφάλι μας στην άμμο. Δεν λέω για τις άλλες που είναι απολύτως θετικές. Λέω για τα προβλήματα. Μεταξύ του 2001, του 2011 και στη συνέχεια υπάρχει μια πραγματικότητα. Και δεν μπορούμε να κρυβόμαστε σ’ αυτή. Λέω ένα παράδειγμα για να γίνω κατανοητός για το τι ρυθμίζουμε πριν από τις 28/7.

Φτιάχτηκε ένα αλιευτικό καταφύγιο νόμιμο. Έχει λάβει τις αδειοδοτήσεις από τον νόμο, τις περιβαλλοντικές μελέτες, τις σύμφωνες γνώμες συναρμοδίων υπηρεσιών, από τα Υπουργεία κλπ. Ωστόσο, επειδή καθυστέρησε στη γραφειοκρατία, δεν πρόλαβε να λάβει την άδεια παραχώρησης από το Υπουργείο Οικονομικών. Διότι όλη η συζήτηση είναι για τους όρους των αδειών παραχώρησης από το Υπουργείο Οικονομικών. Αυτό συζητάμε. Δηλαδή, αυτό το αλιευτικό καταφύγιο τι ακριβώς να το κάνουμε; Τι προτείνετε; Να μην πούμε ότι υπάρχει; Να το κατεδαφίσουμε;

Εμείς λέμε να δώσουμε σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, μία δυνατότητα εάν πληρούν τους όρους να νομιμοποιηθεί. Τι θέλουμε δηλαδή να κάνουμε;

Τέλος, νομίζω και με τις νομοτεχνικές βελτιώσεις και με την απόσυρση του 24β που μας βασάνισε πάρα πολύ -το ξέρει και η κυρία Υπουργός και όλοι οι συνεργάτες που ασχολήθηκαν με αυτό- είναι πολύ προτιμότερο, φαίνεται στο τέλος της μέρας, να μελετήσουμε πολύ συγκεκριμένα για ποια πράγματα μιλάμε και να το φέρουμε με έναν πιο ακριβή τρόπο στη νομοθέτηση. Νομίζω ότι σωστά έγινε αυτό.

Νομίζω ότι η επόμενη μέρα, ειδικότερα τα θέματα της ρύθμισης του αιγιαλού είναι σαφώς σε θετική κατεύθυνση, σαφώς σε κατεύθυνση υπεράσπισης του περιβάλλοντος και επίλυσης υπαρκτών προβλημάτων, για τα οποία δεν μπορούμε να βάζουμε το κεφάλι μας μέσα στην άμμο.

Σας ευχαριστώ πολύ.