ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

25/04/2019

Αντ. Ρέλλας: Το πώς φτάνει ένας ανάπηρος άνθρωπος στην αγορά εργασίας προφανώς αποτελεί για τη Ν.Δ. μια ατομική υπόθεση - ηχητικό

Αντ. Ρέλλας: Το πώς φτάνει ένας ανάπηρος άνθρωπος στην αγορά εργασίας προφανώς αποτελεί για τη Ν.Δ. μια ατομική υπόθεση - ηχητικό



Κεντρικά σημεία της συνέντευξης του υποψήφιου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στο  News 24/7 στους 88,6, στην εκπομπή "Παιχνίδια εξουσίας", στο δημοσιογράφο κ. Βασίλη Σκουρή

.

Οι ανάπηροι υποψήφιοι, όπως ο συνανάπηρός μου ο κύριος Κυμπουρόπουλος, επιθυμούμε να μας ασκείτε κριτική για τις πράξεις μας. Δεν επιθυμούμε χαριστική μεταχείριση εξαιτίας της βλάβης που έχουμε στα σώματά μας. Και αυτό θέλω να είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα, γιατί αυτό σημαίνει δημοκρατία. Δεν ερχόμαστε με διαφορετικούς όρους, δεν ερχόμαστε με όρους εξαίρεσης, για να συμμετέχουμε σε αυτή την πολιτική διαδικασία. Η συμμετοχή μας γίνεται με όρους πολιτικής, γιατί η αναπηρία είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα. Πέραν του ζητήματος της αναπηρίας έχουμε και ο καθένας προσωπικές απόψεις, πολιτικές τοποθετήσεις και θέλουμε για αυτές να κριθούμε.

Η δήλωση του κυρίου Πολάκη, για την οποία έχω τοποθετηθεί δημόσια άμεσα, προφανώς δεν απηχεί τις αξίες της αριστεράς. Χρειάζεται πολιτική απάντηση για τα ζητήματα. Δεν πιστεύω ότι ο κύριος Πολάκης θα έπρεπε να είχε αποπεμφθεί από την κυβέρνηση για μια δημόσια δήλωση, την οποία βεβαίως κατακρίνω. Τώρα η  Νέα Δημοκρατία έχει δηλώσει ότι θα καταθέσει πρόταση μομφής. Η μορφή αυτή είναι απέναντι σε όλους εμάς τους ανάπηρους, 1,5 εκατομμύριο περίπου στην Ελλάδα.

Τα ζητήματα που αφορούν στις ζωές μας είναι προβληματικά, πολύ πριν μπούμε εδώ και 9 χρόνια στα μνημόνια. Μια πολιτική δήλωση λανθασμένη δεν μπορει να καλύψει ένα τεράστιο διαχρονικά κενό της πολιτείας, αναφορικά με τα αιτήματα που έχει ο χώρος μας. Εμείς τα ανάπηρα άτομα δεν απολαμβάνουμε δικαιωμάτων, ισονομίας, ισοπολιτείας διαχρονικά. Η κρίση μας βρήκε κάτω από τον πάτο του βαρελιού. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτή συζήτηση αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά ζητήματα του χώρου της αναπηρίας. Το σημαντικό για μένα είναι, και ευχαριστώ τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία, με όσα συνέβησαν, ανοίγει ένας δημόσιος διάλογος για το πραγματικό ζήτημα της αναπηρίας στη χώρα μας αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Τη δήλωση του Στέλιου Κυμπουρόπουλου δεν μπορώ να μπω καν στη διαδικασία να την ερμηνεύσω. Νομίζω ότι το αναφέρω ξεκάθαρα και στην τοποθέτηση που έκανα στις 23/4. Ο Στέλιος δεν χρειάζεται κανέναν αυτόκλητο σωτήρα . Μπορεί μόνος του να υπερασπιστεί τον εαυτό του αναφορικά με τις πολιτικές θέσεις που έχει και ενδεχομένως τις πολιτικές θέσεις που ορίζονται μέσα από το κόμμα που βρίσκεται.
Ο νεοφιλελευθερισμός όμως είναι μια θεωρητική προσέγγιση βασισμένη στην αγορά, με έμφαση στην ελαχιστοποίηση του Κράτους, στην ιδιωτικοποίηση, στην ανάδειξη της ατομικής ευθύνης. Το πώς φτάνει ένας ανάπηρος άνθρωπος στην αγορά εργασίας προφανώς αποτελεί για τη Νέα Δημοκρατία μια ατομική υπόθεση.

Στην Ελλάδα δεν έχουμε καμία πρόνοια για τη βελτίωση πρώτα της εκπαίδευσης. Για να φτάσουμε στην εργασία πρέπει πρώτα να πάμε σχολείο. Δεν έχουμε συμμορφωθεί με τα ευρωπαϊκά πρότυπα σχετικά με τη συμπεριληπτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές.  Εξαρτάται καθαρά από την τύχη αν ο Στέλιος, ο Αντώνης, ο οποιοσδήποτε ανάπηρος έχει ένα οικογενειακό περιβάλλον που τον στηρίζει για να μπορέσει να σπουδάσει, να κάνει πράγματα. Αυτό δε μας κάνει άριστους, μας κάνει απλά τυχερούς.

Η δυνατότητα να έρθω από κοντά να δώσω μία συνέντευξη ή να συμμετέχω σε μία εκδήλωση εξαρτάται από την προσβασιμότητα του χώρου. Υπάρχουν χώροι που γίνονται εκδηλώσεις και δεν μπορούμε να φτάσουμε. Είναι δίκαιο αυτό;

Παρουσιάζεται λοιπόν μια πολύ καλή ευκαιρία για να συζητήσουμε για την ουσία των ζητημάτων αναπηρίας. Εμείς οι ανάπηροι άνθρωποι δεν απολαμβάνουμε όλα αυτά τα μέτρα για τα οποία θα έπρεπε να συνυπολογιζόμαστε ως ισότιμοι πολίτες. Δεν είμαστε ισότιμοι πολίτες, εφόσον δεν έχουμε πρόσβαση στα βασικά εργαλεία της αξιοπρέπειάς μας, δεν έχουμε πρόσβαση στην Παιδεία, δεν έχουμε πρόσβαση στην υγεία, στον πολιτισμό, στα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Οι Κ/κωφοί και οι βαρήκοοι αποκλείονται από την τηλεόραση, αν δεν υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία, ακόμη και τώρα προεκλογικά. Αν δεν υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία και υποτιτλισμός στις εκπομπές τις πολιτικές, στα τραπέζια που γίνονται, στις ειδήσεις, στα διαγγέλματα, δεν έχουμε ισότιμη σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Αυτό λοιπόν πρέπει να γίνει κατανοητό. Προφανώς και δε θέλουμε «καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς». Μακάρι να φτάσει μια εποχή που πραγματικά όλα τα οφέλη που έχουμε να μη χρειάζεται να τα απολαμβάνουμε.

Τότε θα υπάρχει πραγματική δικαιοσύνη και για εμάς. Και αυτός είναι και ο λόγος που ένας άνθρωπος από τα κάτω, γιατί από τα κάτω είμαι και από τα κινήματα, αποφάσισα να θέσω τον εαυτό μου σε έναν αγώνα προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ευρωκοινοβούλιο.

Θεωρώ ότι είναι υπερβολικός ο τρόπος με τον οποίο ξαφνικά όλη η κοινωνία έχει πέσει από τα σύννεφα, σχετικά με τις δηλώσεις του κυρίου Πολάκη. Τα ζητήματα της αναπηρίας είναι πάρα πολύ σοβαρά για να κάνουμε μεγάλο θέμα το ζήτημα αυτό. Τοποθετηθήκαμε με σοβαρό τρόπο πάρα πολλοί άνθρωποι από το ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τη δήλωση του αναπληρωτή Υπουργού, από κει και πέρα όμως, πραγματικά μας καίει να βάλουμε τα πραγματικά ζητήματα στο κέντρο της συζήτησης. Η αναπηρία είναι ένα πολιτικό θέμα και ως τέτοιο θέλουμε να το κουβεντιάσουμε με την κοινωνία για να κατανοήσει τι συμβαίνει.

Η πρόταση μομφής αποπροσανατολίζει και είναι προσβλητική απέναντι σε όλους εμάς που έχουμε περάσει το κακό μας τον τάραχο, όλοι οι ανάπηροι στην Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, με θύματα, με πάρα πολλά πράγματα.
Είναι προσβλητική, γιατί δεν έχει γίνει μια αντίστοιχη πρόταση μομφής όταν, για παράδειγμα, το 2014 έκλεισαν μέσα σε μια νύχτα όλα τα γραφεία ΑμεΑ από τα υπουργεία και τους δήμους στην Ελλάδα από τη Νέα Δημοκρατία.
Δεν έγινε κάτι αντίστοιχο, όταν με οριζόντιες περικοπές έκοψαν τα εργαλεία αξιοπρέπειάς μας, τα τεχνητά μέλη, αμαξίδια, με το μνημόνιο 2.
Αυτά είναι σοβαρά ζητήματα για τα οποία πρέπει να συζητήσουμε και όχι μια δήλωση ενός Υπουργού. Δεν είναι τόσο σοβαρή, όσο είναι τα πραγματικά αιτήματα του χώρου και η αξιοπρέπειά μας.

Είναι πολλά τα θέματα που πρέπει να γνωρίζει ο Έλληνας πολίτης που αφορούν τις δικές μας ζωές, όπως η αποϊδρυματοποίηση, η ανεξάρτητη διαβίωση και όλα όσα ανέφερα παραπάνω.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ