Σημεία από την τοποθέτηση του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπομπή «Πρωινή Βάρδια» της ΕΡΤ1

Το δίλημμα ποια κυβέρνηση θα διαχειριστεί τις νέες παραγωγικές ευκαιρίες και τις νέες δυνατότητες για θέσεις εργασίας, που αντικειμενικά δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από την κριτική που του ασκείται, έθεσε ενόψει των εθνικών εκλογών ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, συζητώντας στην εκπομπή «Πρωινή Βάρδια» της ΕΡΤ1 με τoν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Βασίλη Κικίλια.

.

Ακολουθούν σημεία από την τοποθέτηση του Πάνου Σκουρλέτη:

Κρίνεται το σχέδιο για την επόμενη μέρα

«Ο χαρακτήρας των εθνικών εκλογών επιβάλλει, προφανώς με έναν διαφορετικό τρόπο, να θέσεις τα διλήμματα, να παρουσιάσεις το πρόγραμμά σου. Διότι όσο και να ήταν αναβαθμισμένη η πολιτική διάσταση των τελευταίων Ευρωεκλογών, κάτι το οποίο και η Νέα Δημοκρατία και εμείς το είχαμε αποδεχθεί και το λέγαμε, τώρα ψηφίζουμε για κυβέρνηση. Τώρα κρίνεται ποια θα είναι η κυβέρνηση που θα καταστρώσει το σχέδιο για την επόμενη μέρα. Άρα, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να υπάρξει, ως αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών, μία κυβέρνηση η οποία να μπορέσει να ανταποκριθεί και να αξιοποιήσει τις μεγάλες προκλήσεις που, εκ των πραγμάτων, όπως και να κρίνει κανείς τα προηγούμενα χρόνια, έχουν δημιουργηθεί. Έχουμε εννέα τρίμηνα συνεχούς ανάπτυξης. Αυτό έχει να το δει η χώρα από το 2009, πριν από 10 χρόνια. Πάνω σε αυτή την πραγματικότητα όλοι έχουν την πολυτέλεια και την άνεση να καταθέτουν τις προτάσεις τους. Αυτό πιστώνεται θετικά σε αυτήν εδώ την Κυβέρνηση ό,τι κριτική και να της ασκεί ο καθένας. Αυτή το κατάφερε. Αυτή έκλεισε τον κύκλο των μνημονιακών προγραμμάτων. Το δίλημμα είναι αυτές τις νέες παραγωγικές ευκαιρίες, αυτές τις νέες δυνατότητες για θέσεις εργασίας, ποια κυβέρνηση θα τις διαχειριστεί; Μια κυβέρνηση με κοινωνική ευαισθησία, μια κυβέρνηση που υποστηρίζει αυτό που λέμε Δίκαιη Ανάπτυξη ή αυτή η οποία, κατά τη γνώμη μας, με βάση το πρόγραμμά της, έχει μια διαφορετική αντίληψη, με αντικοινωνική για μας διάσταση, για την οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας; Είναι φανερό από αυτά τα οποία υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία, ακόμη και γι’ αυτόν τον καταταλαιπωρημένο χώρο των μεσαίων στρωμάτων, της μεσαίας τάξης, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Η Νέα Δημοκρατία είχε υποστηρίξει να ανοίγουν κάθε Κυριακή τα μαγαζιά. Αυτό είναι υπέρ των μεγάλων πολυεθνικών αλυσίδων, δεν είναι για τα μικρομάγαζα τα πολλά, τα οποία στηρίζουν την απασχόληση, είναι εδώ και δεν “πετάνε” όπου βρουν φορολογικές ευκαιρίες ανά τον κόσμο. Για να πω ένα μόνο παράδειγμα. Η Νέα Δημοκρατία διαφώνησε με την αύξηση του κατώτατου μισθού στο 11%. Μα αυτή η άφιξη, πρώτα από όλα, στήριξε τα εισοδήματα, τους τζίρους αυτών των μεσαίων επιχειρήσεων και την αγορά, ήθελε 4 – 4,5%. Αυτά έγιναν τώρα. Η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει να παραμείνουν οι προσλήψεις στο ένα προς ένα για επιστήμονες, για οικονομολόγους, για μηχανικούς. Επιδιώκει την επιστροφή στις πέντε αποχωρήσεις για μία πρόσληψη».

Δεν πείθει η κριτική περί ρουσφετολογικών τροπολογιών στη Βουλή, να εξεταστεί το περιεχόμενο

«Δεν θυμάμαι ούτε μία φορά, από την αρχή που ανέλαβε την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, που οι τροπολογίες να μην χαρακτηρίζονταν ως ρουσφετολογικές εκ μέρους της αντιπολίτευσης. Από μόνο του αυτό δεν πείθει. Θα πρέπει κάποιος να δει το περιεχόμενο, τι είναι ρουσφετολογικό και γιατί μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι». […] «Εάν δεν δούμε συγκεκριμένες περιπτώσεις εγώ τις γενικεύσεις δεν τις καταλαβαίνω, ή καταλαβαίνω ότι υπηρετούν μια προεκλογικού χαρακτήρα σκοπιμότητα. Υπάρχουν περιπτώσεις οι οποίες πρέπει να γίνουν. Άρα, νομίζω ότι είμαστε άδικοι όταν γενικεύουμε».

Ενδεικτικές και εύλογες οι ρυθμίσεις για τις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων και την κοινωφελή εργασία

«Για μια περίπτωση που την ξέρω, διότι ήταν ένα θέμα το οποίο το χειρίστηκα εγώ και αφορά τον μεγάλο διαγωνισμό για την καθαριότητα (…) είναι οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες καθαρισμού των δήμων, είναι ο μεγάλος διαγωνισμός με περίπου 8.500 υποψήφιους, ο οποίος έχει ολοκληρωθεί από πέρσι τον Μάρτιο ως προς την κατάθεση των δικαιολογητικών. Το ΑΣΕΠ τώρα έβγαλε τα τελικά αποτελέσματα, είχε βγάλει τότε τους προσωρινούς πίνακες και έπρεπε να υπάρξει η εξής διευθέτηση για να μην υπάρξει κανένα κενό σε αυτό τον κρίσιμο τομέα: Τι έλεγε η ρύθμιση τότε; Ότι, άμα τη αναρτήσει των οριστικών πινάκων τελειώνουν αυτοί οι οποίοι δουλεύουν με τους προσωρινούς. Λογικό. Αλλά, επειδή αυτό μπορεί να πάρει από μία μέρα, από δύο μέρες από 15 μέρες, κάποιος μπορεί να φέρει κάποια χαρτιά, να τον καλέσουν, να μετακομίσει, να πάει στο δήμο κλπ, έγινε ουσιαστικά μια τροπολογία εν είδει νομοτεχνικής βελτίωσης και λέει ότι η παραμονή των προηγούμενων λήγει άμα τη αναλήψει των καθηκόντων αυτών που πέτυχαν. Δεύτερη περίπτωση. Αφορά την κοινωφελή εργασία των λεγόμενων οκταμηνιτών μέσω ΟΑΕΔ. Τα προγράμματα αυτά είχαν ξεκινήσει τέλος του προηγούμενου έτους, βρισκόμαστε τώρα σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο αιχμής για τους δήμους και υπήρχε ένα αίτημα από τη συντριπτική πλειοψηφία των δήμων, μέχρι να καταρτιστούν τα επόμενα οκτάμηνα να υπάρξει μία μικρή παράταση των ήδη εργαζομένων. Πρόκειται για μια πάγια διαδικασία που είναι άκρως λειτουργική. Αυτό γιατί είναι ρουσφετολογικό; Δεν μιλάμε για προσλήψεις οι οποίες με έναν ρητό και νομίζω σωστό τρόπο, απαγορεύονται».

Είχε 70 χρόνια να αλλάξει ο Ποινικός Κώδικας και τον επεξεργάζονται από το 2015

«Μιλάμε για τον Ποινικό Κώδικα που έχει να αλλάξει εδώ και 70 χρόνια. Δεν πρόκειται για μια συγκυριακού τύπου παρέμβαση. Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε από νομοπαρασκευαστικές επιτροπές με τη συμμετοχή δικαστικών, νομικών και τα λοιπά από το ’15. Δεν είναι μία διαδικασία στενά προσδιορισμένη και διαμορφωμένη από κάποια επιτελεία κυβερνητικά, υπουργικά. (…) Τώρα ωρίμασε. Ο κ. Βενιζέλος που είπε να εισαχθεί τώρα δεν νομίζω ότι είναι αυτός που καλοβλέπει ή μιλά με επιείκεια για την Κυβέρνηση, το αντίθετο θα έλεγα. Μιλάμε, λοιπόν, για μια διαδικασία η οποία προϋποθέτει και απαιτεί μια συζήτηση με κοινωνικούς φορείς. Έκανε η Διεθνής Αμνηστία κάποιες παρατηρήσεις. Εδώ θα πρέπει αυτές να απαντηθούν και να δούμε μέχρι και την τελευταία στιγμή τι μπορούμε να ενσωματώσουμε». […] «Να καταλάβει ο κόσμος τι συζητάμε. Τώρα για πρώτη φορά εισάγεται αυτό που υπάρχει σε άλλες χώρες, η δυνατότητα συμβιβασμού ανάμεσα στον Εισαγγελέα και τον κατηγορούμενο, αντί να πάμε στη δίκη μέχρι την τελευταία της φάση». (…) «Αυτό δεν υπήρχε, ήταν αδιανόητο μέχρι τώρα. Είναι μία πρακτική που γίνεται, στην Αμερική και σε άλλες χώρες, είναι ένας εκσυγχρονισμός, εν πάση περιπτώσει, με βάση τη διεθνή νομική εμπειρία. Αυτό τι πολιτική σκοπιμότητα μπορεί να κρύβει; Ή το δέχεται ο δικαστικός και ο νομικός κόσμος ή δεν το δέχεται».

Για την απαίτηση της αντιπολίτευσης για νομοθετική αδράνεια

«Δεν μπορεί να συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές δημοκρατίες, στην προοπτική των εκλογών, μήνες πριν, να παραλύουν τα πάντα. Υπήρχε το παράδειγμα της Ιταλίας εδώ και χρόνια, η οποία είχε δεκάδες εκλογικές μάχες, αλλαγές κυβερνήσεων. Ακόμη η Γερμανία κάνει μήνες να συγκροτήσει κυβέρνηση, αλλά δεν σταματά να λειτουργεί το κράτος. Εδώ ο εναγκαλισμός κράτους και εκτελεστικής εξουσίας, και κυβερνήσεων, είναι φοβερός».

Τηρήθηκαν οι συνταγματικές διαδικασίες για την τοποθέτηση των δικαστικών ηγεσιών

«Το αντεπιχείρημα τι είναι; Ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να καθορίζεται αυστηρά από την εκάστοτε κυβέρνηση και όχι από τις διαδικασίες που προβλέπονται από το Σύνταγμα και από τους νόμους»; (…) «Έπρεπε τέλος Απριλίου να ξεκινήσει η διαδικασία. Αυτή την ιδιοκτησιακή αντίληψη δεν την κατανοώ. Ή έχεις κατακτημένες διαδικασίες οι οποίες διασφαλίζουν τη διακριτότητα της Δικαιοσύνης έναντι των δύο άλλων εξουσιών και είναι κατοχυρωμένη η ανεξαρτησία της κι αυτό το σεβόμαστε και το υπηρετούμε όλοι ή, αλλιώς, κάνουμε ό,τι γινόταν μέχρι τώρα και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να ποδηγετήσουμε τη Δικαιοσύνη».