Την ανάκληση των προκηρύξεων για την κάλυψη των θέσεων των καλλιτεχνικών διευθυντών στο Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το ΕΜΣΤ και το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε χτες στην πρώτη συνάντησή της με δημοσιογράφους η Υπουργός Πολιτισμού κα Λίνα Μενδώνη. Για να αιτιολογήσει την απόφασή της αυτή, επικαλείται αφενός τον νόμο για το επιτελικό κράτος που απαγορεύει τις προκηρύξεις, αλλά και νομικά προβλήματα που ανακάλυψε σ’ αυτές που είχαν γίνει από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Βέβαια, ο νόμος για το επιτελικό κράτος ψηφίστηκε μόλις προχτές από την Βουλή, οπότε αν η βούληση της νυν κυβέρνησης ήταν να στελεχώνονται με αξιοκρατικές διαδικασίες οι κρατικοί πολιτιστικοί φορείς, θα μπορούσε αυτό να έχει προβλεφθεί. Όσο για τα νομικά προβλήματα, θα μπορούσαν κατ’ αρχάς να δημοσιοποιηθούν και εν συνεχεία να διορθωθούν. Επίσης, χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση, η κα Μενδώνη άφησε υπονοούμενα για φωτογραφικές προκηρύξεις, ανυπόστατοεπικοινωνιακό τερτίπισε συνέχεια των προεκλογικών ισχυρισμών της ΝΔ ότι οι διορισμοί αντικαθίστανται με προκηρύξεις προκειμένου να τοποθετηθούν οι αρεστοί της τότε κυβέρνησης!

Παρ’ όλα αυτά, χαιρόμαστε γιατί η πρωτοβουλία της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας, και σταθερή πρόταση του τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, να επιλέγονται με αξιοκρατικές διαδικασίες οι καλλιτεχνικοί διευθυντές των εποπτευόμενων φορέων του Υπουργείου, αφήνει πίσω της απτά ίχνη. Όχι μόνο στη μοναδική διαδικασία που ολοκληρώθηκε υποδειγματικά στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, αλλά και στον ίδιο τον δημόσιο λόγο της υπουργού, που έστω και προσχηματικά, έστω και παραπέμποντας στις καλένδες, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να επανέλθει στο ζήτημα στο μέλλον και να εξεταστούν οι βέλτιστες σχετικές πρακτικές στο εξωτερικό. Επίσης, διαφαίνεται πλέον μια μικρή μετατόπιση σε δημοσιεύματα ακόμη και στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, τα οποία υποστηρίζουν σήμερα τη διαδικασία των προκηρύξεων.

Για εμάς, η προκήρυξη των θέσεων ευθύνης στους εποπτευόμενους φορείς του ΥΠΠΟΑ παραμένει ζητούμενο για μια πολιτική που θα λειτουργεί με όρους διαφάνειας, ίσων ευκαιριών και λογοδοσίας. Μια πολιτική που θα δίνει τη δυνατότητα να συμμετέχει σε αξιοκρατικές διαδικασίες και να κρίνεται όποιος θεωρεί ότι έχει τα αναγκαία προσόντα και το όραμα που απαιτούν οι εν λόγω θέσεις και που, εντέλει, θα προστατεύει τους καλλιτεχνικούς διευθυντές των δημόσιων πολιτιστικών φορέων από τις κυβερνητικές αλλαγές και τα καπρίτσια των εκάστοτε υπουργών.