Μας έχει στοιχειώσει και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη φράση «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» του Γιώργου Βουλγαράκη - κι ας έχουν περάσει 11 ολόκληρα χρόνια. Άραγε, τι είδους απάντηση να περιμένουμε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για κάτι που είναι ΚΑΙ ανήθικο ΚΑΙ παράνομο;

Είχαμε υποσχεθεί ότι θα φέρουμε το ζήτημα στην Κομισιόν: την κατάφωρη παραβίαση εθνικού και διεθνούς δικαίου που αντικατοπτρίζεται στα επτά μέτρα για το προσφυγικό από το ΚΥΣΕΑ, στην προγραμματιζόμενη κατάργηση των δευτεροβάθμιων επιτροπών ασύλου, στην κατάργηση του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, στην πρακτική αποσύνθεσης μιας μεταναστευτικής πολιτικής που σεβάστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ντιρεκτίβες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Μια πρακτική που προκαλεί αναστάτωση και βία, όπως αυτή που ζούμε σήμερα στη Μόρια.

Σήμερα, καταθέτουμε ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για να μάθουμε, πέρα από διφορούμενες διατυπώσεις και παρελκυστικές στρατηγικές, αν η Ενωμένη Ευρώπη προτίθεται να υποθάλψει, να συνδαυλίσει ή ακόμα και να στηρίξει ανοικτά, μια συγκεκριμένη και διατυπωμένη με σκοπούμενη σαφήνεια, πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ που μας φέρνει πιο κοντά στην αναλγησία και την απανθρωπιά Σαλβίνι, Όρμπαν και των ομοίων τους.

Αυτό που βλέπουμε μπροστά μας δεν είναι ένα μεμονωμένο ακροδεξιό «αφήγημα». Είναι η αμιγής ακροδεξιά ατζέντα μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης. Και είμαστε ακόμα στην αρχή…

Η γραπτή ερώτηση προς την Κομισιόν:

Στη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας υπό τον Πρωθυπουργό, αποφασίστηκε, μεταξύ άλλων, η «αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τη διαδικασία χορήγησης ασύλου, με κατάργηση του δεύτερου βαθμού εξέτασης προσφυγών με στόχο - σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης χορήγησης ασύλου - να προχωρά άμεσα η διαδικασία επιστροφής του αιτούντος στη χώρα από την οποία προήλθε.»

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Είναι αυτή η κατάργηση σύμφωνη με όσα προβλέπονται στο Άρθρο 46 της Οδηγίας 2013/32, στο Άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και στο Άρθρο 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) όπου κατοχυρώνεται το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής;

2. Στην περίπτωση που η προσφυγή (αίτηση ακύρωσης της απόφασης σε πρώτο βαθμό) παραμείνει ως δικαίωμα μόνο προς τα γενικά διοικητικά δικαστήρια (τα οποία δεν εξετάζουν την ουσία κάθε υπόθεσης), διασφαλίζεται επαρκώς το δικαίωμα σε πραγματική και αποτελεσματική προσφυγή όπως προβλέπεται στα προανεφερθέντα Άρθρα;

3. Είναι η άμεση διαδικασία επιστροφής, σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης σε πρώτο βαθμό, σύμφωνη με το αυτόματο ανασταλτικό αποτέλεσμα στην περίπτωση δικαστικής προσφυγής (αν δεν καταργηθεί το δικαίωμα δεύτερου βαθμού εξέτασης) που προβλέπεται στο Άρθρο 46 της Οδηγίας 2013/32 καθώς και με τα δικαιώματα που προβλέπονται στα Άρθρα 2 και 3 της ΕΣΔΑ;