Για τη συμπλήρωση έξι ετών από τη δολοφονία του αντιφασιστή Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά

Έξι χρόνια πέρασαν από την νύχτα που ο χρυσαυγίτης Ρουπακιάς, πιθανότατα εκτελώντας τις εντολές του νυν ευρωβουλευτή Λαγού, δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα.

Κλείνουν έξι χρόνια από τη νύχτα που στέρησε τη ζωή σε έναν νέο άνθρωπο και καλλιτέχνη, ανέκαθεν ενεργό αντιφασιστή, στην τέχνη και τη ζωή του. Ο Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε. Όχι για το ποδόσφαιρο, όπως έσπευσε να διαδώσει το πλυντήριο του ΣΚΑΙ, ούτε για προσωπικές διαφορές.

Η δολοφονία του Φύσσα ήταν πολιτική. Ο Παύλος, με τη μουσική και τον στίχο του, ήταν ιδεολογικός εχθρός και απειλή για τους θρασύδειλους φασίστες. Η δράση του, οι παρέες του, η κουλτούρα του, ήταν το αντίπαλο δέος απέναντι στην προσπάθεια των χρυσαυγιτών να δηλητηριάσουν με την ιδεολογία τους τη νεολαία, να επιβάλουν νταβατζιλίκια στις γειτονιές και, με απειλές και τραμπουκισμούς, να κάνουν τους δρόμους μας τσιφλίκι τους.

Η δολοφονία του ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της κοινωνικής ανοχής και σήμανε την αρχή του τέλους για την ανεμπόδιστη δράση της ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Ήταν το έναυσμα για τη μαζικοποίηση του αντιφασιστικού κινήματος, που έδιωξε τους ναζί από τους δρόμους και τις γειτονιές μας. Τους εξέθεσε ανεπανόρθωτα και οι θεσμικές τους μάσκες, που έστω και για λίγο είχαν φορέσει, έπεσαν.

Σήμερα, μετά από τεσσεράμισι χρόνια δίκης, φαίνεται καθαρά πως η καταδίκη του ναζιστικού μορφώματος δεν αργεί. Τα στελέχη εγκαταλείπουν το κόμμα σαν τα ποντίκια, πρώην βουλευτές το αποκηρύσσουν και ευρωβουλευτές ανεξαρτητοποιούνται (στερώντας από το μόρφωμα πολύτιμες πηγές εισοδήματος), ενώ τα γραφεία τους σε όλη την Ελλάδα κλείνουν ένα προς ένα.

Η καταδίκη θα έρθει ως ελάχιστη δικαίωση για τη ζωή που χάθηκε, για τον πόνο της Μάνας, για όλα τα θύματα της Χρυσής Αυγής και τους συγγενείς τους.

Όμως δεν αρκεί αυτό. Αν ο φασισμός και ο ναζισμός νικιόταν στα δικαστήρια, θα είχαμε ξεμπερδέψει μαζί τους από τη Νυρεμβέργη ακόμα. Η παρανομία δεν εμπόδισε ποτέ το φίδι. Πιο άγρυπνοι από ποτέ, πρέπει να αφαιρέσουμε το δηλητήριο του φασισμού από την κοινωνία. Συνειδητά, μαζικά, με μνήμη. Μετά τους φορείς του ναζισμού, ήρθε η ώρα να αφοπλίσουμε και να απογυμνώσουμε ιδεολογικά τη στυγνή ιδεολογία του, να εκθέσουμε τη σήψη, για να μην την ξεχάσουμε ποτέ ξανά.

Η ΧΑ είναι οργάνωση-φορέας φασιστικής ιδεολογίας. Ήδη, υποκείμενα όπως ο Λαγός, ετοιμάζουν τους διαδόχους φορείς. Η δίκηείναι μια νίκη.Έχουμεδρόμο μπροστά μας.

Και κάτι ακόμα: ο φασισμός και ο ναζισμός δεν επιβίωσαν μέχρι εδώ μόνο χάρη στους καθαρούς ιδεολογικούς φορείς τους. Ένα κομμάτι της δεξιάς τους έθρεψε και συνεχίζει να τους θρέφει, πολύ κοντά στον κόρφο της, ασκώντας μικροπολιτική επί πτωμάτων.

Επιβίωσαν χάρη στην ανοχή και το ξέπλυμα από μικρούς άρχοντες, που ευαγγελίζονται πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια, φορούν το προσωπείο της δημοκρατικής δεξιάς, αλλά αναγνωρίζουν μονάχα Τάξη.

Όμως ο φασισμός δεν έχει διαβαθμίσεις. Όποιος τον θρέφει, λίγο ή πολύ, φανερά ή κρυφά, είναι απέναντι μας. Ποτέ δεν υπήρχε δικαιολογία, αλλά ο Παύλος έδειξε την αλήθεια σε όλους. Μετά τον Παύλο κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν ήξερε. Κανείς τους δεν έχει δικαιολογία.

Λοιπόν, ο Φύσσας ζει.

Ζει στις καρδιές μας, στα τραγούδια μας, στον Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη που διανύουμε. Στην αντιφασιστική συνείδηση που η δράση του και η κληρονομιά του συνδιαμόρφωσαν.

Όρθιος. Αλύγιστος.

Άφοβος.