ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

26/09/2019

Δημ. Παπαδημούλης: Στα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής να αποφεύγονται ‘κορώνες’ για εσωτερική κατανάλωση και ψηφοθηρία

Δημ. Παπαδημούλης: Στα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής να αποφεύγονται ‘κορώνες’ για εσωτερική κατανάλωση και ψηφοθηρία



Συνέντευξη στον ρ/σ "RealFM": Το στοίχημα είναι να φτιάξουμε ένα πιο μαζικό και λαϊκό κόμμα του 31,5% κι όχι του 4% - Θέλουμε μια Αριστερά του 21ου αιώνα, σύγχρονη, δημοκρατική, φιλοευρωπαϊκή, ανοιχτή στο καινούργιο

Είναι αναγκαίο στα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής να αποφεύγονται ‘κορώνες’ για εσωτερική κατανάλωση και ψηφοθηρία, όπως έγινε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με τη συμφωνία των Πρεσπών


Σε συνέντευξή τουστον ρ/σ "RealFM" (Ν. Χατζηνικολάου - Α. Δελατόλα), ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Δ/Φ: Βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν τη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη. Έχει γραφτεί ότι εξετάζεται, πέρα από το εθιμοτυπικό, να μπει μια νέα ατζέντα στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Μετά τις τελευταίες τοποθετήσεις του Ερντογάν και με δεδομένο το επίπεδο των σημερινών σχέσεων των δύο κρατών, θεωρείτε ότιμπορεί να αποδώσει μια τέτοια συνάντηση;

Δ.Π.: Είναι φρόνιμο και συνετό να περιμένουμε να δούμε. Αυτό που ξέρουμε από το παρελθόν είναι ότι οι συναντήσεις με τον Ερντογάνδεν είναι καθόλου εύκολες. Όλοι βλέπουμε ότι το τελευταίο διάστημα έχει αυξηθεί η επιθετικότητα της ηγεσίας Ερντογάν και με λόγια και με πράξεις στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά και με ενέργειες που αφορούν και στο Καστελόριζο και στην παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αλλά και το παιχνίδι με τη στρόφιγγα στο προσφυγικό. Τα θέματα αυτά δεν προσφέρονται για μικροκομματική αντιπαράθεση.

Για να μην έχουμε, όμως, μνήμη Λωτοφάγου, σημειώνω ότι όταν ήταν στη θέση του Μητσοτάκη ο Τσίπρας και συνάντησε τον Ερντογάν, η ΝΔ έβγαζε πύρινους λόγους.

 

Δ/Φ: Πάντως δεν απέδωσαν και κάτι πολύ σημαντικό αυτές οι συναντήσεις, καθώς συνεχίστηκε η ίδια τακτική από πλευράς Ερντογάν στη συνέχεια. Μήπως τελικά έχει λάθος ρότα η εξωτερική μας πολιτική; Μήπως πρέπει να ξανασκεφτούμε με ποιον τρόπο αντιμετωπίζουμε τους γείτονες;

Δ.Π.: Νομίζω ότι η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν αποτελεί μια έμπρακτη ομολογία ότι παράλληλα με την πίεση και την προσπάθεια απομόνωσης της επιθετικής τουρκικής συμπεριφοράς, όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα -από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη- δεν θέλουν να κλείσουν την πόρτα του διαλόγου.

Αυτό στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο ως χώρα -το έκανε ο Τσίπρας κι ελπίζω να το συνεχίσει κι ο Μητσοτάκης- είναι να ζητήσουμε από την ΕΕ να γίνει πιο αυστηρή απέναντι στον Ερντογάν. Επί Τσίπρα ψηφίστηκαν κάποιες κυρώσεις, ομόφωνα από το Συμβούλιο, αλλά δεν έχουν ακόμα αρχίσει να εφαρμόζονται.

Επίσης, παρά το γεγονός ότι τα ελληνοτουρκικά σύνορα είναι και ευρωτουρκικά, η ευρωπαϊκή ελίτ δεν δείχνει την απαιτούμενη αυστηρότητα προς τον Ερντογάν, επειδή εμφιλοχωρούν στυγνά οικονομικά συμφέροντα.

 

Δ/Φ: Τόσο η Γαλλία, όσο και η Γερμανία, έχουν τεράστιες μπίζνες στην Τουρκία, άρα δεν βλέπω τι πίεση θα μπορούσε να ασκήσει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όταν έρθει η στιγμή...

Δ.Π.: Γι’ αυτό είναι αναγκαίο στα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής να αποφεύγονται «κορώνες» για εσωτερική κατανάλωση και ψηφοθηρία. Για παράδειγμα, χθες είδα τον Κ. Μητσοτάκη να συναντά τον Ζ. Ζάεφ, να μη λέει λέξη για αυτά που έλεγε για βέτο στην ενταξιακή προοπτική της Β. Μακεδονίας, αλλά αντίθετα να δεσμεύεται σε μια θετική πορεία της χώρας. Εάν αυτά λέγονταν και προεκλογικά, θα ήταν ακόμα καλύτερα.


Δ/Φ: Πάμε και στο θέμα με την ThomasCook. Υπάρχει τρόπος να ενισχυθεί ο πληττόμενος κλάδος των ξενοδόχων στην Ελλάδα από την Ευρώπη;

Δ.Π.: Περιμένω να δω τις προτάσεις της κυβέρνησης επ’ αυτού. Αυτό που με προβληματίζει είναι η διαπίστωση ότι υπήρχε από τον Ιούλιο προειδοποίηση ότι η ThomasCook μπορεί να «σκάσει κανόνι» και παρόλα αυτά δεν λήφθηκαν επαρκή μέτρα, ούτε σε εθνικό, ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Και το θέμα γίνεται ακόμη δυσκολότερο, γιατί έρχεται παραμονές του Brexit και την ώρα που οι σχέσεις του Ην. Βασιλείου με την ΕΕ είναι «κουβάρι».


Δ/Φ: Πολλοί είπαν ότι αυτό που συνέβη με την ThomasCook ήταν μια πρόβα ενός άτακτου Brexit.

Δ.Π.: Ναι, και πιστεύω ότι αυτό θα είναι σκηνή από ένα εφιαλτικό «προσεχώς», εάν δεν βάλουν μυαλό στη DowningStreet. Πολύ φοβάμαι ότι η πρωθυπουργία Τζόνσον δεν είναι το καλύτερο σημάδι για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση, το Ευρωκοινοβούλιο, η Κομισιόν και οι κυβερνήσεις, που θα συναντηθούν στη Σύνοδο Κορυφής στα μέσα Οκτωβρίου, προετοιμάζονται και για τα δύο σενάρια: Το επιθυμητό, ένα Brexitμε συμφωνία, αλλά και το αρνητικό, ένα Brexitχωρίς συμφωνία, το οποίο θα κάνει ζημιά και στις δύο πλευρές, πολύ μεγαλύτερη βέβαια στο Ην. Βασίλειο.


Δ/Φ:Βρίσκεστε στο κέντρο των ευρωπαϊκών αποφάσεων. Είμαστε κοντά σε έναν νέο γύρο οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη; Ρωτώ, γιατί κάτι τέτοιο για την ελληνική οικονομία, που ακόμα περπατά σε τεντωμένο σκοινί, μπορεί να είναι καταστροφικό.

Δ.Π.:Τα σημάδια ενός συννεφιασμένου ουρανού υπάρχουν εδώ και καιρό με την επιβράδυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας -με πρώτη τη Γερμανία σε ρυθμούς επιβράδυνσης- και διεθνώς, με όλη αυτή την απειλή ενός πολέμου δασμών μεταξύ ΗΠΑ -Κίνας. Αυτά είναι γνωστά εδώ και περίπου 1,5 χρόνο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, τονίζαμε από την πρώτη στιγμή ότι όσα έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης προεκλογικά για να πάρει ψηφαλάκια, ότι δηλαδή έχουμε 4ο μνημόνιο κι ότι με το που θα γίνει πρωθυπουργός αυτός θα διπλασιαστεί και θα πάει στο 4% ο ρυθμός ανάπτυξης, είναι εξωπραγματικά, λαϊκίστικα και ψηφοθηρικά.

Τώρα κατεβάζουν τον πήχη, αλλά αυτό που λείπει από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης είναι ένα σχέδιο και μια ενεργητική συμβολή στην ευρωπαϊκή συζήτηση που γίνεται για τα όσα πρέπει να γίνουν μπροστά στον κίνδυνο μιας σημαντικής επιβράδυνσης. Η ΕΚΤ, ο Ντράγκι ή αργότερα η Λαγκάρντ, έχουν εξαντλήσει τα όρια της νομισματικής πολιτικής, τα χαμηλά επιτόκια, την ποσοτική χαλάρωση.

Τώρα χρειάζεται η δημοσιονομική πολιτική να γίνει επεκτατική, να δώσουν περισσότερα χρήματα για επενδύσεις, να αυξήσουν τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για καινοτομία, έρευνα, αντιμετώπιση κλιματικής αλλαγής, μείωση ανεργίας. Και σε αυτά βλέπω μια Ελλάδα, η οποία το μεν δικό της θέμα, τα πρωτογενή πλεονάσματα, το παραπέμπει στις καλένδες, στη δε ευρωπαϊκή συζήτηση είναι απούσα.


Δ/Φ:Πώς βλέπετε τη συζήτηση που έχει ανοίξει για τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, το άνοιγμα προς το Κέντρο, ενόψει και της Κεντρικής Επιτροπής, που θα εξετάσει αυτά τα ζητήματα, ενώ θα υπάρξει και εισήγηση από τον Τσίπρα.

Δ.Π.: Το στοίχημα είναι να φτιάξουμε ένα πιο ευρύχωρο, μαζικό, λαϊκό κόμμα του 31,5% και όχι του 4%. Και σας το λέω, παρότι γνωρίζετε ότι είμαι από τους συνιδρυτές του κόμματος του 4%. Για να γίνει αυτό, που το έχουμε ήδη δρομολογήσει συλλογικά, πρώτον ο Τσίπρας, που είναι αδιαμφισβήτητος ηγέτης του χώρου πρέπει να το «πάρει πάνω του», επιδιώκοντας μια ενωτική ανασύνθεση του χώρου, και του κόμματος και του ευρύτερου φάσματος της αριστερής προοδευτικής παράταξης, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη κατακτήσει έναν ηγεμονικό ρόλο σε αυτόν τον χώρο.

Και, επίσης, δεν πρέπει να φοβηθούμε τον διάλογο και τις διαφορετικές απόψεις, γιατί εκτιμώ ότι στο τέλος θα επικρατήσει η δύναμη της Δημοκρατίας, της σύνθεσης και της συσπείρωσης. Από τι να φυλαχτούμε; Από μια εσωστρεφή αντιμετώπιση των πραγμάτων και από μια μάχη μηχανισμών ή σύγκρουση κορυφαίων στελεχών για ρόλους και επιρροή δίπλα στον Τσίπρα.

Εκτιμώ ότι η πολύ μεγάλη πλειοψηφία και των μελών μας και του 1.800.000 ψηφοφόρων μας, που μας στήριξαν στην κάλπη παρά την ήττα μας, επιθυμεί έναν ριζικό μετασχηματισμό και ένα άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ. Θα συνεχίσουμε να είμαστε ένα κόμμα που ανήκει στην Αριστερά, αλλά θέλουμε μια Αριστερά του 21ου αιώνα, σύγχρονη, δημοκρατική, φιλοευρωπαϊκή, ανοιχτή στο καινούργιο, που να μην φοβάται ότι θα «μολυνθεί» από τον λαό και τη μαζικοποίηση του κόμματος, αλλά και που να μην θεωρεί ότι έχει απαντήσεις έτοιμες για όλα.

Είμαι αισιόδοξος ότι η Κεντρική μας Επιτροπή θα διαψεύσει όσους περιμένουν ένα εσωτερικό μαλλιοτράβηγμα και θα αποφασίσει με μεγάλη πλειοψηφία τον οδικό χάρτη προς το συνέδριο.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ