ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

03/12/2019

Αλ. Τσίπρας: Αποφασισμένοι να κάνουμε όλοι μαζί χωρίς αποκλεισμούς το μεγάλο βήμα της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

Αλ. Τσίπρας: Αποφασισμένοι να κάνουμε όλοι μαζί χωρίς αποκλεισμούς το μεγάλο βήμα της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία



Εισήγηση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην Αλεξανδρούπολη, στην ανοιχτή συνέλευση για τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

 

Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την παρουσία σας και θέλω να σας πω ότι αυτή η νέα μορφή επικοινωνίας για μας είναι πολύ ουσιαστική μορφή. δεν θέλω να μιλήσω εγώ, όσο να ακούσω εσάς σήμερα. θα σας πω δυο λόγια, θα σχολιάσω την επικαιρότητα θα σας εξηγήσω για ποιο λόγο ξεκινάμε αυτή την μεγάλη προσπάθεια, για ποιο λόγο βρίσκομαι μετά τις εκλογές και όχι πριν τις εκλογές απ’ άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα, για αυτό είναι ίσως επίσης μια θετική καινοτομία, να μην πηγαίνουμε στους πολίτες μονάχα όταν θέλουμε να ζητήσουμε τη ψήφο τους, αλλά να πηγαίνουμε στους πολίτες όταν θέλουμε να ζητήσουμε τη γνώμη τους, την συμμετοχή τους, τη συμβολή τους στην προσπάθεια μας.

Θέλω λοιπόν να σας πω ότι είμαι ιδιαίτερα ευτυχής και χαρούμενος που βρίσκομαι ξανά εδώ στον Έβρο, ανάμεσα σε πρόσωπα οικεία, αλλά και σε καινούργια πρόσωπα. σε πολίτες ενεργούς, σε πολίτες που θέλουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια μας. Στην προσπάθεια ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού του κόμματος μας. Στην προσπάθεια μας να δημιουργήσουμε ξανά, όλοι μαζί χωρίς αποκλεισμούς, την νέα μεγάλη προοδευτική, δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς που έχει ανάγκη ο τόπος.

Το πρώτο μήνυμα που θέλω να σας μεταφέρω, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία ανοίγει, μεγαλώνει, μετασχηματίζεται. Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε μαζί αυτό το μεγάλο βήμα, γιατί αυτό το μεγάλο βήμα πιστεύω ότι είναι αναγκαίο προκειμένου να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, όχι να επανέλθουμε στις καρέκλες της εξουσίας, διότι ξέρετε εμείς δεν είχαμε ποτέ στερητικό σύνδρομο, δεν έχουμε στερητικό σύνδρομο, διότι δεν γεννηθήκαμε σε αυτές τις καρέκλες της εξουσίας, άλλοι γεννήθηκαν σε αυτές και είχαν τόσο μεγάλο στερητικό σύνδρομο τεσσεράμισι χρόνια που τις έχασαν και βλέπετε τώρα με τι μεγάλη αφοσίωση προσπαθούν να καλύψουν τον χρόνο αυτό που βρέθηκαν μακριά από αυτές τις καρέκλες.

 

 

Εμείς θέλουμε όμως να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε η χώρα να προχωρήσει μπροστά σε μεγάλες θετικές τομές, μεταρρυθμίσεις. Μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος για να κινηθεί στην κατεύθυνση και στις ράγες της προόδου και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτός ο τόπος έχει μια μακρά και πλούσια ιστορία και η ιστορία αυτή μας διδάσκει ότι κάθε φορά που οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου ενώθηκαν, κατάφεραν να πετύχουν μεγάλες και θετικές τομές. Μεγάλες και θετικές τομές για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και κάθε φορά που συντηρητικές δυνάμεις βρέθηκαν στη διακυβέρνηση του τόπου, βρεθήκαμε απέναντι σε δύσκολες στιγμές για την ιστορία μας αλλά και για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Άρα ο στόχος μας να δημιουργήσουμε ένα κόμμα το οποίο θα είναι ανοικτό, ζωντανό, λαϊκό, μαζικό, συμμετοχικό και ταυτόχρονα έτοιμο με πρόγραμμα να κυβερνήσει για τις μεγάλες αυτές τομές που έχει ανάγκη ο τόπος, ο στόχος μας πηγάζει από αυτή την αναγκαία για τον τόπο μας προοπτική. Την προοπτική του να ξαναβρεθεί η χώρα στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Θέλω να ακούσω πολλές και πολλούς από εσάς. Επαναλαμβάνω ότι ο ρόλος μου σε αυτές τις συγκεντρώσεις είναι να σας ακούω περισσότερο και να μπολιάζουμε τη δική σας σκέψη και προβληματισμό.

Θέλω να σας πω, πως με πολύ μεγάλη ταχύτητα διαψεύδονται οι προσδοκίες που είχαν δημιουργήσει η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, σε ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, καταφέρνοντας να κερδίσουν με αυτό τον τρόπο την εκλογική αναμέτρηση της 7ης του Ιούλη. Πιστεύω ότι 5 μήνες είναι αρκετοί για να καταλάβουμε τι είδους διακυβέρνηση έχουμε αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι έχουμε μια κυβέρνηση που στηρίζεται στην πολιτική εξαπάτηση, μια κυβέρνηση της πολιτικής εξαπάτησης. Μια κυβέρνηση της fake αριστείας, της ψεύτικης αριστείας και της πελατειακής δοσοληψίας.

Θέλω να μου δώσετε λίγο χρόνο να εξηγήσω γιατί κάνω αυτές τις αναφορές και τους χαρακτηρισμούς.

Πρώτα - πρώτα σε σχέση με την πολιτική εξαπάτηση. Είχαν κάνει σημαία τους προεκλογικά, την μεσαία τάξη και τις ελαφρύνσεις που αυτοί θα φέρουν στη μεσαία τάξη. Αντί για ελαφρύνσεις όμως, δυστυχώς βλέπουμε επιβαρύνσεις. Αντιθέτως, βλέπουμε μια στοχευμένη πολιτική εξυπηρέτησης μεγάλων συμφερόντων και μια στοχεμεύνη πολιτική ελαφρύνσεων όχι σε αυτούς που το έχουν περισσότερο ανάγκη και δεν αναφέρομαι σε αυτούς που με επιμέλεια προσπαθήσαμε να σώσουμε και σώσαμε από την καταστροφή στα δύσκολα χρόνια, αλλά και σε αυτούς που αναγκαστήκαμε να αδικήσουμε. Αναφέρομαι στα μεσαία εισοδήματα. Όχι δεν υπάρχουν στοχευμένες ελαφρύνσεις σε αυτούς, υπάρχουν επιβαρύνσεις. Στοχευμένες ελαφρύνσεις υπάρχουν μονάχα στα μεγάλα εισοδήματα. Βλέπουμε λοιπόν οτι απο την πρώτη ημέρα καταφέρανε να δημιουργήσουν ένα κλίμα προσδοκιών, οι οποίες όμως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και όταν διαψεύδονται αυτές οι προσδοκίες τότε είναι που δημιουργείται ένα τσουνάμι πολιτικών εξελίξεων και ίσως αυτές προσπαθούν να προλάβουν με διάφορες σκέψεις που κάνουν τώρα τελευταία. Ότι θέλουν λέει να οδηγήσουν και σε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση. Θα το σχολιάσω αργότερα αυτό.

Θέλω να αναφερθώ σε αυτές τις προσδοκίες που διαψεύστηκαν. Αμέσως μετά τις εκλογές, έσπευσαν να ξύσουν τον πάτο του βαρελιού από αυτά που εμείς είχαμε καταφέρει να εξασφαλίσουμε, βγάζοντας τη χώρα από τα μνημόνια, αφήνοντας ένα ρυθμισμένο δημόσιο χρέος. Αυτή ήταν ίσως η μεγαλύτερη απο τις επιτυχίες της διακυβέρνησης μας. Αφήνοντας 37 δισ. ως μαξιλάρι ρευστότητας προκειμένου να υπάρχει αυτή η δυνατότητα σήμερα, η χώρα να δανείζεται ακόμα και με αρνητικό επιτόκιο. Είχαν την επιλογή να δώσουν επιπλέον 200 εκ. προκειμένου να προσθέσουν στις ελαφρύνσεις που εμείς είχαμε νομοθετήσει για τον ΕΝΦΙΑ. Ελαφρύνσεις μεσοσταθμικά 30% οι οποίες όμως είχαν μια πρόοδο που είχε μια λογική δικαιοσύνης. 30% μεσοσταθμικά, αλλά για τις μικρές ιδιοκτησίες ήταν 50%. Για τις πολύ μεγάλες ιδιοκτησίες ήταν χαμηλότερο, ήταν 15%. Αυτοί σπεύσανε να προσθέσουν 200 εκ. για να το κάνουν 30% για όλους.


Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει ότι σπαταλήσανε δημοσιονομικό χώρο, προκειμένου να έχει ποσοστιαία ίδια ελάφρυνση αυτός που έχει μια έπαυλη και αυτός που έχει ένα διαμέρισμα. Ποσοστιαία αυτό μπορεί να είναι ισότιμο, ποσοτικά όμως είναι μεγάλη η διαφορά. Διότι το 30% σε κάποιον που πληρώνει 1000 ευρώ είναι 300 ευρώ, για κάποιον που πληρώνει 10.000 είναι 3000. Και εγώ ρωτώ γιατί; Αυτή είναι η πολιτική της ισότητας και της ισονομίας; Το ίδιο κάνουν και σε ότι αφορά την απόφαση τους να μειώσουν την φορολογία των επιχειρήσεων αντί της κατάργησης της προκαταβολής φόρου από το 100% στο 50% που είχαμε εμείς επιλέξει και της κατάργησης της εισφοράς αλληλεγγύης. Αντί να προχωρήσουν δηλαδή σε στοχευμένες μειώσεις που έχει ανάγκη η μεσαία τάξη, οι οποίες θα αφορούν όλους και όχι μονάχα αυτούς τους οποίους έχουν μεγαλύτερα εισοδήματα.

Έρχομαι όμως στο χειρότερο από όλα αυτά που δεν είναι οι ελαφρύνσεις, γιατί ξέρετε το να κάνει κανείς ελαφρύνσεις έστω και αν αυτές έχουν το στοιχείο της αδικίας όπως είπα και πιο πριν, είναι το εύκολο. Το δύσκολο ήταν αυτό που κάναμε εμείς που είχαμε να διαχειριστούμε μια δυσκολία δημοσιονομική, που είχαμε την ευθύνη να βγάλουμε τη χώρα από το βαθύ πηγάδι της χρεωκοπίας, που δεν κυβερνήσαμε την εποχή των παχέων αγελάδων, δεν κυβερνήσαμε αφήνοντας ελλείμματα 15% και παρατώντας τη χώρα όπως έκανε ο Κ. Καραμανλής, ούτε κυβερνήσαμε την εποχή που γινόταν πάρτι στο Χρηματιστήριο. Αλλά την εποχή εκείνη που έπρεπε να βρούμε τη δημοσιονομική δυνατότητα να σταθεροποιηθεί η χώρα. Είχαμε την βαριά ευθύνη να μοιράζουμε με δικαιοσύνη βάρη, αλλά βάρη. Τώρα λοιπόν έρχονται και ενώ είχαν πει ότι θα ελαφρύνουν την μεσαία τάξη, βλέπουμε μια σειρά από επιβαρύνσεις. Οι ελαφρύνσεις με το νέο φορολογικό για αυτούς που έχουν από 20 έως 50000 ευρώ εισόδημα, θα είναι 17 ευρώ το χρόνο. Οι επιβαρύνσεις μόνο και μόνο από τον τρόπο που επέλεξαν δήθεν για να σώσουν την ΔΕΗ και πηγαίνουν στα τιμολόγια των πολιτών, είναι 100 ευρώ το χρόνο για την μέση οικογένεια. Οι επιβαρύνσεις που θα έρθουν για τους μη μισθωτούς, για το 83% των μη μισθωτών ασφαλισμένων και αναφέρομαι ιδιαίτερα και στους ελεύθερους επαγγελματίες, με το νέο ασφαλιστικό θα είναι 500 ευρώ τον χρόνο κατ ελάχιστον, διότι αλλάζουν εκ νέου το ασφαλιστικό χωρίς αυτό να τους το ζητάει κανείς. Αυτό το οποίο έρχεται λοιπόν είναι μια επιπλέον επιβάρυνση 500 ευρώ τον χρόνο από το ασφαλιστικό.

Οι αυξήσεις από τις κρατήσεις των διατραπεζικών συναλλαγών που ξεκίνησαν να φουσκώνουν αμέσως μετά τις εκλογές , με την ενθάρρυνση που πήραν όλοι αυτοί που τώρα βλέπουν την ασυλία τους την ποινική από τυχόν διώξεις που μπορεί να έχουν και αναφέρομαι στους τραπεζίτες, θα επιβαρύνει κατά κύριο λόγο αυτό που ονομάζουμε μεσαία διαστρωμάτωση. Η κατάργηση των αυξήσεων στον κατώτατο μισθό που είχαμε δρομολογήσει, 7,5 συν 7,5% για το 2020-2021, θα επιβαρύνει κατά κύριο λόγο αυτό που ονομάζουμε χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, Οι στοχευμένες μειώσεις στα κοινωνικά επιδόματα που έρχονται με τον νέο προϋπολογισμό, έρχονται να πλήξουν τη μέση ελληνική οικογένεια, Και βεβαίως να μην αναφερθώ στην επιστροφή στην εργασιακή ζούγκλα, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με την κατάργηση του θεσμού της διαιτησίας, με την κατάργηση του θεσμού της ευνοϊκότερης ρύθμισης, με την κατάργηση της υποχρέωσης της αιτιολόγησης των απολύσεων. Που ήρθαν να νομοθετηθούν αιτήματα του ΣΕΒ, που μας τα έφερνε η τρόικα έξω από την πόρτα του Μαξίμου διαρκώς και εμείς τα αρνούμασταν, γιατί θέλαμε και θέλουμε, γιατί αυτός είναι ο στόχος μας, να εκπροσωπήσουμε και να προστατέψουμε τις δυνάμεις εργασίας - νομοθετήθηκαν μέσα σε μια νύχτα είτε με μια εκπρόθεσμη τροπολογία το κατακαλόκαιρο, είτε πολλά από αυτά, ο θεός να τον κάνει αναπτυξιακό νόμο του κ. Α. Γεωργιάδη.

Όλα αυτά δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα στην αγορά εργασίας. Πρώτα από όλα ο Οκτώβρης. Ο Οκτώβρης ήταν ο πρώτος μήνας μετά από 3 συνεχόμενα χρόνια όπου η κυβέρνηση μας είχε συνεχόμενα ρεκόρ στην μείωση της ανεργίας. Ήταν ο πρώτος μήνας που καταγράψαμε αρνητικό ρεκόρ όχι σε σχέση με τα χρόνια των μνημονίων αλλά ένα αρνητικό ρεκόρ 18ετίας παρακαλώ σε απολύσεις έναντι προσλήψεων. Μπορεί να σας κουράζω λέγοντας σας αυτά αλλά ξέρω ότι δεν τα ακούτε στα δελτία των ειδήσεων το βράδυ, όταν τα ανοίγετε για να παρακολουθήσετε. Ακούτε ευχάριστα πράγματα τώρα, τα δυσάρεστα τα ακούγατε όταν ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να αναφερθώ σε αυτό. Η κανονικότητα στην οποία επιστρέψαμε μας έφερε σε ένα αρνητικό ρεκόρ 18ετίας σε απολύσεις έναντι προσλήψεων τον μήνα Οκτώβριο. 126 χιλιάδες ήταν το αρνητικό ισοζύγιο. 126 χιλιάδες περισσότερες απολύσεις έναντι των προσλήψεων. Το χειρότερο αυτών ήταν ότι πολύ γρήγορα δυστυχώς μετετράπη ξανά το ισοζύγιο μερικής-σταθερής απασχόλησης από 60-40 υπέρ τη σταθερής που το είχαμε καταφέρει σε 60-40 υπέρ των ελαστικών μορφών εργασίας. Και σήμερα, πριν από λίγο έμαθα ότι είχαμε ένα νέο κρούσμα. 24 ομαδικές απολύσεις στην Τράπεζα Πειραιώς για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια σπάει κλαδική σύμβαση εργασίας στον χώρο των τραπεζών και σπάει φυσικά υπό την ανοχή ή και την ενθάρρυνση του κ. Βρούτση και της κυβέρνησης σε μια πολιτική όπου επαναφέρει το δίκαιο του ισχυρού, νόμος είναι το δίκαιο του ισχυρού, και δυστυχώς οι εργαζόμενοι σε αυτή τη νέα εποχή θα γυρίσουν στις μνήμες των δύσκολων εκείνων ημερών της μνημονιακής επιτροπείας και χωρίς να έχουμε μνημόνια όμως και χωρίς κάποιος να μας το ζητά παρά μονάχα αυτοί που θέλουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Κλείνω τον κύκλο των επιβαρύνσεων λέγοντας ότι οι δαπάνες για την υγεία και την παιδεία, το κοινωνικό κράτος είναι επίσης στοιχείο στήριξης της κοινωνίας και της μέσης λαϊκής οικογένειας. Όταν λοιπόν παίρνεις έστω και ένα ευρώ από την παιδεία ή την υγεία το παίρνεις από αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία ή να πάνε όταν βρεθούν σε μια δύσκολη στιγμή σε σχέση με την υγεία τους σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Μια από τις πρώτες αποφάσεις της κυβέρνησης ήταν δυστυχώς να αναστείλει την λειτουργία μιας σειράς από νέων πανεπιστημιακών σχολών, διότι πιστεύω με αυτό τον τρόπο θέλουν να μειώσουν τις δαπάνες στο χώρο της παιδείας και για αυτό το λόγο θα προχωρήσουν από ότι φαίνεται μέσα από τη δική τους ιδεοληψία περί αριστείας - και θα εξηγήσω γιατί είναι ιδεοληψία - στη βάση του 10 στις πανελλαδικές εξετάσεις από την επόμενη χρονιά. Με αυτό τον τρόπο θα μειώσουν κατά δεκάδες χιλιάδες τους εισακτέους σε δημόσια πανεπιστήμια. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα παιδιά που δεν θα μπορέσουν να πάνε σε μια ποιοτική - γιατί είναι ποιοτικές ως επί το πλείστον οι σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας και ας τη δυσφημούν - θα είναι μια πάρα πολύ καλή πελατεία για τα ιδιωτικά κολέγια, πανεπιστήμια εκτός της χώρας, στην Κύπρο και αλλού. Και εκεί λοιπόν θα επιβαρυνθεί η μέση οικογένεια στον προϋπολογισμό της.


Προσπάθησα να τεκμηριώσω γιατί έχουμε μια κυβέρνηση της πολιτικής εξαπάτησης. Τώρα γιατί έχουμε μια κυβέρνηση της fake αριστείας. Δεν ξέρω πόσο άριστοι είναι αυτοί που μας κυβερνάνε, αυτό το οποίο όμως γνωρίζω πάρα πολύ καλά, είναι ότι μια από τις πρώτες παρεμβάσεις του κ. Μητσοτάκη ήταν να νομοθετήσει το λεγόμενο επιτελικό κράτος και εκεί όπου προεκλογικά είχαν δημιουργήσει έναν τεράστιο κουρνιαχτό, διότι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ έβαζε σε θέσεις τα δικά του παιδιά. Προσέξτε τι εννοούσαν σε θέσεις; Εννοούσαν στους συνεργάτες βουλευτών, στους μετακλητούς. Αλίμονο αν ένας βουλευτής πάρει για συνεργάτη έναν τον οποίο δεν εμπιστεύεται. Είχαν δημιουργήσει αυτή την ψεύτικη εικόνα, της δημιουργίας ενός δήθεν κομματικού κράτους από τη δική μας πλευρά. Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Έρχονται αυτοί τώρα και όχι απλά διπλασιάζουν τις θέσεις αυτές αλλά νομοθετούν να καταργήσουν ως προαπαιτούμενο το πτυχίο για τις θέσεις αυτές. Διότι οι δικοί τους άριστοι δεν χρειάζεται να είναι και απόφοιτοι ΑΕΙ. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι διπλασιάζουν και τις αμοιβές. Διότι δεν μπορούν να παίρνουν τα ίδια τα δικά τους παιδιά με τους κατσαπλιάδες που είχαμε βάλει εμείς σε θέσεις συνεργατών βουλευτών. Αλλά προσέξτε δεν είναι εκεί το θέμα.

Το θέμα είναι αυτό το όργιο πελατειακού κράτους που βλέπουμε όχι σε θέσεις συνεργατών βουλευτών και υπουργών, αλλά σε θέσεις καίριες δημόσιας διοίκησης. Αυτό το οποίο είδαμε να ξεδιπλώνεται μπροστά μας την προηγούμενη εβδομάδα με το όργιο διορισμών ρουσφετολογικών σε διοικητές σε δημόσια νοσοκομεία στη χώρα. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Είναι από την μια αστείο να βλέπεις βασικό προαπαιτούμενο και κριτήριο για να διοριστεί κάποιος ως μάνατζερ σε δημόσιο νοσοκομείο, δεν είναι οι γνώσεις του, δεν είναι η αξιοκρατία, τα πτυχία του , δεν είναι η ικανότητα του να διοικεί, αλλά η συναλλαγή η προεκλογική για τους ψήφους. Όπως ο περιβόητος κ. Πατέρας στα Τρίκαλα, πολιτευτής της δεξιάς, ο οποίος αντάλλαξε την στήριξη του στον κ. Μητσοτάκη με μια θέση διοικητή δημόσιου νοσοκομείου. Ο άνθρωπος το είχε βάλει στόχο. Και στη δικιά μας κυβέρνηση είχε προσεγγίσει για τον ίδιο ακριβώς στόχο για τη θέση διοικητή του νοσοκομείου των Τρικάλων ως πολιτευτής των ΑΝΕΛ. Αλλά εμείς κάναμε διαδικασία. Αλλά προσέξτε και εδώ είναι μια μεγάλη διαφορά. Ανάμεσα στη συντηρητική διακυβέρνηση που αναπαράγει τις αιτίες που μας είχαν οδηγήσει στην χρεωκοπία σε μια προοδευτική διακυβέρνηση που πρέπει να έχει κανόνες και αξιοκρατία .

Εμείς λοιπόν κάναμε μια διαδικασία διαγωνιστική, κάναμε συνεντεύξεις, είδαμε τα βιογραφικά, υπήρξε μια επιτροπή που είδε αυτά τα βιογραφικά και βάλαμε ανθρώπους ικανούς να διοικήσουν και τα καταφέρανε καλά διότι τα δημόσια νοσοκομεία τα παραλάβαμε ελλειμματικά και γίνανε πλεονασματικά. Δεν είχαν γάζες, πολλά από αυτά, και σεντόνια και γίνανε πλεονασματικά. Με δυσκολίες μεγάλες στα νοσοκομεία δεν υπάρχει αμφιβολία. Τότε λοιπόν είχε έρθει αυτός ο κ. Πατέρας να ζητήσει μέσω των ΑΝΕΛ τον διορισμό του στη θέση του διοικητή στο νοσοκομείο των Τρικάλων, αλλά απέτυχε. Αλλά τα κατάφερε ο άνθρωπος γιατί βρήκε τον κ. Μητσοτάκη προεκλογικά που υποσχέθηκε οτι θα οικοδομήσει το κράτος των αρίστων. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι ο Πατέρας, αλλά έβαλαν και τον πατέρα και την μητέρα και την κόρη και την ανιψιά και τον γνωστό του γνωστού, έβαλαν όλη την οικογένεια. Όποιος διοικητής έχει διοριστεί είναι είτε συγγενής είτε κολλητός είτε αποτυχών βουλευτής ή ευρωβουλευτής της ΝΔ.

 

 

Δεν μας αξίζει αυτό το κράτος. Και φυσικά το απόγειο της αριστείας έρχεται να επιβεβαιώσει η είδηση που μάθαμε πριν από λίγο, ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα Ομογένειας, ο κος Διαματάρης, εκδότης του Εθνικού Κήρυκα, μιας εφημερίδας στην ομογένεια, όπου τεσσεράμισι χρόνια δεν έκανε τίποτα άλλο από το να δυσφημεί, να λοιδορεί και να λασπολογεί εναντίον της τότε κυβέρνησης του τόπου, του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, έχει δηλώσει στο βιογραφικό του ότι είναι απόφοιτος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στο πανεπιστήμιο –όπως το προφέρει ο κος Μητσοτάκης– «Κολάμπια». Αλλά το πανεπιστήμιο αυτό μας λέει, ότι ο κύριος αυτός πέρασε έξω από την πόρτα, δεν πέρασε μέσα από την πόρτα. Δεν έχει πτυχίο, δεν είναι απόφοιτος. Αυτό λοιπόν είναι το κράτος των αρίστων. Είναι το κράτος της fake αριστείας, του ρουσφετιού και της πελατειακής δοσοληψίας. Είναι αυτό το κράτος που μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Και αυτό το κράτος πρέπει να το ξεχάσουμε, να το υπερβούμε. Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά σε αξιοκρατικές δομές. Να προχωρήσουμε μπροστά με οδηγό την αλήθεια και όχι την πολιτική εξαπάτηση και το ψέμα. Περιμένω τουλάχιστον μια απάντηση σήμερα από τον Μητσοτάκη για τον υφυπουργό του. Αν τον κρατήσει μετά από αυτή την αποκάλυψη σημαίνει τελικά ότι δεν έχουν ιερό και όσιο. Περιμένω τουλάχιστον να τον αποπέμψει από την κυβέρνησή του γι αυτή τη μεγάλη εξαπάτηση.

Θέλω τώρα να πω δυο λόγια και για τα μεγάλα θέμα τα οποία μας απασχολούν αυτές τις μέρες. Και είναι το προσφυγικό και τα ελληνοτουρκικά. Και εδώ δυστυχώς φαίνεται η υποκρισία στο μεγαλείο της. Και τι δεν είπαν προεκλογικά για το προσφυγικό και τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έλεγαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει τους μετανάστες; Δεν έλεγαν ότι έχει ανοίξει τις πόρτες και φέρνει τους πρόσφυγες; Δεν έλεγαν ότι μόλις εκλεγούν την επόμενη μέρα θα κλείσουν τα σύνορα, θα τα σφραγίσουν και δεν θα μπαίνει κανένας μέσα; Ότι θα γίνουμε από ξέφραγο αμπέλι μια χώρα νομιμότητας; Αυτά έλεγαν! Και την επόμενη μέρα –για κακή τους τύχη– ξέρετε τι έγινε εδώ; Αφήσαμε 5.500 στη Μόρια. Δύσκολη κατάσταση. Το μόνο θέμα που αφήσαμε στους αθεόφοβους χωρίς να είναι στρωμένο. Γιατί δεν μπορεί να είναι στρωμένο. Είναι δύσκολο θέμα. Στην οικονομία τα βρήκαν όλα έτοιμα. 37 δις στα ταμεία, δημοσιονομικό χώρο, εύκολο είναι να κάνεις τον μάγκα. Εκεί λοιπόν ήταν μια δύσκολη ιστορία. Και στο μόνο που είχαν να διαχειριστούν μια δυσκολία, έδειξαν πόσο ανέτοιμοι ήταν, αλλά και πόσο ανίκανοι στο τέλος της ημέρας.

Από 5.500 η Μόρια σήμερα έχει πάει στις 15.000. Δεν θα πω βέβαια ότι ευθύνονται αυτοί για την αύξηση των ροών. Εγώ αυτό που θα πω είναι ότι ήρθαν χωρίς σχέδιο και ότι είναι εγκλωβισμένοι στη ρητορική την προεκλογική, η οποία έρχεται να θρέψει, να χαϊδέψει, αν θέλετε, τα αφτιά, κάποιων που πιστεύουν ότι οι λύσεις και οι απαντήσεις είναι εύκολες. Δεν είναι όμως εύκολο το πρόβλημα. Είναι δύσκολο πρόβλημα και πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τις λύσεις στο πρόβλημα αυτό. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις σε αυτό, αλλά δεν μπορείς να βουλιάζεις τις βάρκες με παιδιά, με οικογένειες. Ούτε μπορείς να δίνεις το μήνυμα ότι δεν σέβεσαι το διεθνές δίκαιο. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Και αν το κάνεις αυτό –όπως το κάνουν τώρα, δημιουργώντας την αίσθηση δήθεν και καλά ότι θα φτιάξουν κλειστά κέντρα, φυλακές–, αν δίνεις αυτό το μήνυμα, κλείνεις μια τρύπα αλλά την ίδια στιγμή ανοίγεις δέκα. Διότι η Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια που εμείς διαχειριστήκαμε τη δύσκολη προσφυγική κρίση, –που δεν ερχόντουσαν 100 και 200 την ημέρα, ερχόντουσαν 5.000 την ημέρα– έδωσε ένα μήνυμα στην ανθρωπότητα. Το μήνυμα ότι η Ελλάδα ήταν συνώνυμο της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης. Και η Ελλάδα μπορεί να πέρασε δυσκολίες, αλλά όλα αυτά τα χρόνια ήταν –τη στιγμή που είχαμε μια κρίση ασφάλειας και όχι μόνο προσφυγική κρίση στην Ευρώπη, με βομβιστικές επιθέσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία κτλ– η πιο ασφαλής χώρα στον πλανήτη. Το θέμα της ασφάλειας δεν είναι μονοδιάστατο. Ας μη το βλέπουμε μονάχα μέσα από τη μονοδιάστατη οπτική ότι ο ξένος είναι ντε και καλά απειλή. Έχει πολύπλευρες διαστάσεις.

Δεν ξέρω, όμως, ποια μηνύματα στέλνουμε τώρα. Αυτό που ξέρω πάντως, είναι ότι τα έκαναν θάλασσα. Κατάργησαν το υπουργείο. Είναι δυνατόν η χώρα που έχει τις μεγαλύτερες ροές να μην έχει υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής; Είναι δυνατόν να έδιωξαν τους ανθρώπους, που ήξεραν να χειρίζονταν το πρόβλημα, από καίριες θέσεις στην ελληνική αστυνομία επειδή δεν ήταν ομοϊδεάτες τους; Και είναι δυνατόν να ξεκινάνε δίνοντας το θέμα να το διαχειριστεί σε πρώτη φάση –ένας διπλωμάτης είναι ο άνθρωπος που τον έβαλαν αναπληρωτή στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη– ο κος Κουμουτσάκος, ο οποίος δεν έχει σχέση με το αντικείμενο; Άλλα πράγματα ήθελε να κάνει στη ζωή του φαντάζομαι. Αργότερα το έδωσαν στο Χρυσοχοϊδη, ο οποίος πήγε στη Μόρια και είπε τι καλά που είναι. Και μετά θυμήθηκε ότι είναι Γκουλάγκ. Μετά το έδωσαν στο υπουργό Εσωτερικών. Μετά στον υπουργό Άμυνας. Και στο τέλος το έδωσαν σε ένα υφυπουργό. Σε ένα πρώην στρατηγό. Ένα υφυπουργός να έχει την ευθύνη του μεγαλύτερου προβλήματος που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα! Αυτό και αν δεν είναι μνημείο ανετοιμότητας και ανικανότητας να διαχειριστούν αυτό το τεράστιο πρόβλημα.

Και έρχεται βεβαίως ο κος Σαμαράς εχθές στο Συνέδριο της ΝΔ και μας θυμίζει ο άνθρωπος τον ρόλο του στη πολιτική ζωή του τόπου. Να είναι ένας επαγγελματίας ανήσυχος για τα εθνικά μας θέματα. Και να μας επισημάνει –και έχει και ένα δίκιο εδώ που τα λέμε – στον κ. Μητσοτάκη, μάλλον, το επισήμανε. Του είπε ουσιαστικά: με τη δική μου ρητορική κέρδισες ψήφους, κέρδισες τις εκλογές, λέγοντας για «λαθροεισβολείς» και «λαθρομετανάστες» και λέγοντας ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι προδοτική. Και τώρα τι κάνεις; Του είπε… Εδώ που τα λέμε δεν έχει άδικο από αυτή την άποψη. Έχει βεβαίως σκοπιμότητα, είναι επικίνδυνα αυτά που λέει από την πλευρά του, αλλά σε ότι αφορά το γεγονός ότι ο κος Μητσοτάκης αξιοποίησε αυτή τη ρητορική για να κερδίσει και σήμερα κάνει άλλα από αυτά που είπε, σε αυτό έχει δίκιο. Πρέπει να το παραδεχτούμε.

Όμως, και θέλω να κλείσω με αυτό. Στα εθνικά θέματα – και το προσφυγικό είναι ένα από αυτά– αλλά κυρίως η σχέση μας με την Τουρκία, οφείλουμε να είμαστε πιο σοβαροί. Δεν είναι θέματα μικροκομματικής εκμετάλλευσης. Το λέω αυτό διότι αισθάνομαι ότι όχι απλά παίξανε όλο το προηγούμενο διάστημα με ευαίσθητες χορδές της ελληνικής κοινωνίας και των συμπολιτών μας – και αναφέρομαι στο θέμα των Πρεσπών – αλλά προσπάθησαν να μετατρέψουν ένα ευαίσθητο εθνικό θέμα σε μοχλό εσωτερικής σκοπιμότητας και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για να κερδίσουν τις εκλογές. Κι αυτό είναι ο χειρότερος δυνατός λαϊκισμός! Αυτό είναι λαϊκισμός. Το να διεκδικείς το δίκιο του λαού σου και ό,τι καλύτερο μπορείς για τους αδύναμους και να δίνεις μάχες σε ένα δύσκολο οικονομικό περιβάλλον και όταν βλέπεις της δυσκολία, να κάνεις πίσω, ναι! Για να προστατέψεις όμως αυτούς που θέλεις να υπερασπιστείς. Να μην τους αφήσεις απροστάτευτους. Αυτό δεν είναι λαϊκισμός. Λαϊκισμός είναι εν γνώσει σου να αλλάζεις τη θέση σου προκειμένου να πλήξεις τον αντίπαλο, να μετατρέπεις τη θέση σου που ήταν η εθνική γραμμή και να υιοθετείς την πιο ακραία ρητορική διχάζοντας την ελληνική κοινωνία, δηλητηριάζοντας τους Έλληνες πολίτες, χωρίζοντάς τους σε εθνικόφρονες και προδότες και αμέσως μετά να λες: εντάξει, τώρα που κυβερνάμε, όχι απλά θα τηρήσουμε αλλά και θα την τιμήσουμε τη συμφωνία. Αυτό είναι λαϊκισμός και είναι ο χειρότερος δυνατός λαϊκισμός, διότι διχάζει και δηλητηριάζει τους Έλληνες.

Και διερωτώμαι. Εμείς τραβήξαμε αυτά που τραβήξαμε δίνοντας ζωτικό χώρο στη πατρίδα μας, δίνοντας ανάσα με αυτή τη συμφωνία. Όχι μόνο γιατί σταθεροποιήσαμε τα βόρεια σύνορα μας και κάναμε μια χώρα, η οποία ήταν αντικείμενο διεκδίκησης τρίτων χωρών, φιλική προς την Ελλάδα, αλλά και γιατί σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία έχουμε τα ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη να επιτηρούν τον εναέριο χώρο και δεν έχουμε την Τουρκία και στα βόρεια σύνορα μας. Αλλά φανταστείτε, γι αυτό υπεστήκαμε όλη αυτή την κριτική, αν στις μέρες συνέβαινε αυτό που συνέβη εχθές, δηλαδή η μονομερής συμφωνία –και ανυπόστατη θα πω εγώ νομικά και απαράδεχτη επίσης– της Τουρκίας με τη Λιβύη, που διεκδικεί καίριες και ζωτικής σημασίας κυριαρχικά δικαιώματα, που παρακάμπτει την ύπαρξη της Κρήτης σε δικαιώματα ΑΟΖ, αν αυτό συνέβαινε επί των ημερών μας τι θα έλεγαν; Θα μας ζητούσαν να παραιτηθούμε, θα μας έλεγαν επικίνδυνους, θα μας έλεγαν ότι ξεπουλάμε τη χώρα, ότι πουλήσαμε τη Μακεδονία και τώρα πουλάμε την Κρήτη. Και αλήθεια, αναρωτιέμαι. Πέντε μήνες τώρα, τους έχετε ακούσει να αναδεικνύουν την προκλητικότητα της Τουρκίας στην Κύπρο και στην ανατολική Μεσόγειο; Τους έχετε ακούσει να κινητοποιούνται; Τους έχετε ακούσει να δημιουργούν κατάσταση συναγερμού; Να φτιάχνουν συμμαχίες; Μη τυχόν και ενοχληθεί ο σουλτάνος…

Εγώ έκανα ΚΥΣΕΑ μέσα στον Ιούνιο διότι κατέβαινε το γεωτρύπανο στην κυπριακή ΑΟΖ και ήθελαν να είμαστε όλοι συντονισμένοι, να δούμε τι θα κάνουμε σε κάθε περίπτωση. Και με κατηγόρησε τότε ο κος Μητσοτάκης. «Γιατί, λέει, δημιουργείς ψεύτικη εικόνα συναγερμού και συνεδριάζει το ΚΥΣΕΑ σαββατοκύριακο;». Λες και το σαββατοκύριακο έπρεπε να πηγαίνουμε για μπάνιο, δεν είναι ημέρα εργάσιμη όταν έχουμε εθνικά θέματα. Και τώρα έρχονται και επί 5 μήνες, τις κυρώσεις που εμείς κατακτήσαμε –μαζί με τον κ. Αναστασιάδη– εις βάρος της Τουρκίας, στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής τον Ιούνιο, όχι μόνο δεν τις αξιοποίησαν, αλλά δεν απαίτησαν και να εφαρμοστούνε. Και έρχονται σήμερα και μας λένε ότι δεν πρέπει να μιλάμε πολύ διότι έχουμε το προσφυγικό. Και έτσι θα ενοχλήσουμε τους γείτονες μας και θα φέρουν περισσότερες ροές. Είναι μια αποτυχημένη στρατηγική αυτή. Είναι η στρατηγική του κατευνασμού και της αδράνειας. Μια στρατηγική η οποία θα μας επιφέρει περισσότερα προβλήματα και θα μας φέρει μπροστά σε μεγαλύτερα αδιέξοδα. Και το βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει αυτό.

Γι αυτό εμείς λέμε ότι τα ζητήματα αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Και πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν μπαίνουν κάτω από το χαλί τα προβλήματα. Και ότι μόνο μέσα από μια ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που θα δημιουργεί συμμαχίες και που θα προλαμβάνει τις προκλήσεις και τα τετελεσμένα, είναι μια πολιτική η οποία μπορεί να αποφέρει καρπούς. Γι αυτό και ζητάμε από την κυβέρνηση να αλλάξει στρατηγική και να σηκώσει δύναμη της φωνής και της πυγμής και της σοβαρότητας στα κρίσιμα αυτά θέματα και κυρίως να απαιτήσει από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, από την ΕΕ, να εφαρμοστούν οι κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας και να επεκταθούν από την Κύπρο και στην περιοχή, όπου σήμερα βάζει στον στόχο, την περιοχή νοτίως της Κρήτης, μέσα από μια πρωτοφανή στα χρονικά μονομερή ενέργεια έξω από το πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας.

Και κλείνω, λέγοντας σας αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, θα τα συζητήσω όλα αυτά μαζί σας, θα ακούσω τις απόψεις σας, θα ακούσω τις σκέψεις σας. Θέλω όμως να γνωρίζετε ότι αν εμείς δώσαμε μια δύσκολη μάχη για να σταθεροποιήσουμε τη χώρα, να τη βγάλουμε από το αδιέξοδο όλη την προηγούμενη 4ετία και κάναμε και λάθη και είχαμε και αστοχίες και είχαμε και απειρία στη διακυβέρνηση. Ναι δεν τον κρύβουμε αυτό. Οι άλλοι όμως που ήρθαν τώρα έχουν πολύ μεγάλη εμπειρία σε άλλου είδους διακυβέρνηση. Να το ξέρετε αυτό. Έχουν την εμπειρία της διαπλοκής, έχουν την εμπειρία του πελατειακού κράτους. Αν λοιπόν κάναμε και λάθη, τον τελικό μας στόχο πιστεύω ότι τον καταφέραμε. Καταφέραμε δηλαδή να σταθεροποιήσουμε και να επαναφέρουμε τη χώρα σε συνθήκες σταθερής τροχιάς στην οικονομία. Και αναβαθμίσουμε επίσης την γεωπολιτικής δυναμική.

Τώρα, ο στόχος που μπροστά μας το επόμενο διάστημα δεν είναι να σταματήσουμε τη καταστροφή και να επαναφέρουμε τη χώρα σε σταθερή τροχιά, αλλά να διεκδικήσουμε τον ορίζοντα και την ταυτότητα της χώρας στη νέα εποχή. Ποια Ελλάδα θέλουμε είναι το ερώτημα που ανοίγεται μπροστά μας. Θέλουμε την Ελλάδα των αιτών της κρίσης; Του πελατειακού κράτους; Της διαπλοκής; Της στοχευμένης ενίσχυσης των ισχυρών έναντι των αδυνάμων; Των μεγάλων ανισοτήτων; Του νεοσυντηρητισμού; Νόμος και τάξη για τους φτωχοδιάβολους, ασυλία για τους τραπεζίτες. Ζούμε σε νέες εποχές Βίκτωρος Ουγκώ με τον Γιάννη Αγιάννη. Θέλουμε αυτή την Ελλάδα; Την Ελλάδα που δίνει ασυλία στους τραπεζίτες και στους υπουργούς που τους λέει ότι με το άρθρο 86 δωροδοκούνταν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Ήταν δηλαδή μέσα στα καθήκοντά τους να δωροδοκούνται; Θέλουμε αυτή την Ελλάδα; Ή θέλουμε την Ελλάδα που θα προχωρήσει μπροστά, που θα αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό και τους νέους ανθρώπους; Που θα επενδύσει στην νέα γνώση, στη καινοτομία, στις νέες τεχνολογίες, στους δημιουργικούς ανθρώπους. Θέλουμε την Ελλάδα μιας υγιούς επιχειρηματικότητας, που δεν θα ζορίζεται και θα περιορίζεται από τη δράση ενός παρασιτικού κεφαλαίου. Θέλουμε λοιπόν την Ελλάδα που θα κοιτάζει μπροστά. Την Ελλάδα της ισονομίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προόδου η θέλουμε την Ελλάδα που ζήσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια; Την Ελλάδα της διαφθοράς και της παρακμής. Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα.

Εμείς λοιπόν ανοίγουμε στην κοινωνία, όχι για να γίνουμε απλά περισσότεροι, αλλά για να μπορέσουμε να μπολιάσουμε τις δικές μας απόψεις και σκέψεις με τις απόψεις της μεγάλης πλειοψηφίας που μας στήριξε στις δύσκολες στιγμές. Και για να γίνουμε ικανοί την επόμενη φορά, με σχέδιο και αποτελεσματικότητα και με τους ικανότερους ανθρώπους από όλους εμάς, να τους βάλουμε μπροστά, για να οικοδομήσουμε αυτή την Ελλάδα της νέας εποχής. Είναι ο δύσκολος δρόμος αυτός που επιλέγουμε. Μπορούμε να τον καταφέρουμε αυτόν τον δύσκολο δρόμο αν όλοι εσείς στηρίξετε αυτή την προσπάθεια. Αν όλοι εσείς δείτε ότι έχει ένα νόημα όλη αυτή η προσπάθεια και όχι απλά μας ψηφίζετε κάθε τέσσερα χρόνια ή μας χειροκροτείτε στο τέλος μιας εκδήλωσης, αλλά αν εσείς συμμετέχετε και γίνεστε και εσείς συμμέτοχοι και συνδημιουργοί σε αυτή τη μεγάλη πορεία που θέλουμε για να πάει ο τόπος μπροστά.

Για αυτό λοιπόν σας καλώ σήμερα, όχι απλά να στηρίξετε, αλλά να ενταχθείτε οργανικά σε αυτή τη νέα προσπάθεια. Ο καθένας με τις δυνάμεις του και με τις δυνατότητές του. Και η υπόσχεση που μπορώ να σας δώσω είναι ότι σε αυτή τη νέα μας μεγάλη παράταξη, τη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς, δεν θα υπάρχουν ιδιοκτήτες και ενοικιαστές. Όλοι ισότιμα θα έχουμε τη δυνατότητα να διαμορφώσουμε το κοινό μας αύριο για το καλό του τόπου. Σας ευχαριστώ.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ