ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

16/12/2019

Δημ. Βίτσας: Σε πόσα χρόνια θα κληθεί ο ελληνικός λαός να ξανασώσει τις τράπεζες, να ξαναπιέζουμε τους μισθούς και τις συντάξεις; - βίντεο

Δημ. Βίτσας: Σε πόσα χρόνια θα κληθεί ο ελληνικός λαός να ξανασώσει τις τράπεζες, να ξαναπιέζουμε τους μισθούς και τις συντάξεις; - βίντεο



Ομιλία αντιπροέδρου της Βουλής και βουλευτή Δυτικού Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ στην Ολομέλεια της Βουλής για τον Προϋπολογισμό του 2020

 

Αγαπητοί συνάδελφοι, κατά τη μνημονιακή περίοδο όλοι οι προϋπολογισμοί που ψήφισε η ελληνική Βουλή, ως και αυτός του 2018, είχαν μία κοινή βάση, τις συμφωνίες, δηλαδή τα μνημόνια, που οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν υπογράψει με την τρόικα. Ελπίζω να συμφωνούμε σ’ αυτό.

Όμως, είχαν και δύο πολύ ουσιαστικές διαφορές. Η πρώτη διαφορά είναι ότι οι προϋπολογισμοί του ΣΥΡΙΖΑ επέμεναν στην κοινωνική πρόνοια, ώστε τα πιο χαμηλά κοινωνικά στρώματα να στέκονται, έστω και με εφάπαξ επιδοματικά μέτρα και με τη δημιουργία ενός ισχυρού πλαισίου προστασίας. Όμως, αυτό το πλαίσιο υποχρεώνει και τις μεταμνημονιακές κυβερνήσεις, τις μετράει και τις αξιολογεί. Και ό,τι κόψετε από αυτό το πλαίσιο θα έχει πολιτικό αντίκρισμα στην ίδια την κοινωνία.

Η δεύτερη διαφορά είναι ότι η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναντίρρητα η κυβέρνηση που έβγαλε τη χώρα από τη μνημονιακή περίοδο. Τώρα λέω «αναντίρρητα» και σκέφτομαι ότι ίσως σε κάνα δυο χρόνια μάς πει η Νέα Δημοκρατία ότι αυτή έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια. Όλα είναι πιθανά με αυτά που ακούμε. Πέτυχε, δηλαδή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκεί που η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνηση Παπαδήμου απέτυχαν.

Εμείς είχαμε τρεις στόχους. Ο πρώτος στόχος ήταν να βγούμε από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια, κάτι που πετύχαμε. Θυμάμαι ότι στα τέλη του 2013, αρχές του 2014, ο τότε Υπουργός Εργασίας είχε πει ότι έχουμε πετύχει, η Κυβέρνηση Σαμαρά δηλαδή, τη μείωση των ρυθμών αύξησης της ανεργίας. Εμείς πήγαμε στην πραγματική μείωση της ανεργίας κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες.

Ο δεύτερος στόχος ήταν να βάλουμε την οικονομία σε ανοδική πορεία. Είχαμε δέκα συνεχή τρίμηνα όπου οι οικονομικοί δείκτες ήταν και είναι ανοδικοί. Με βάση τα επίσημα στοιχεία, μην ξεχνάμε ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2019 η ανάπτυξη έφτασε στο 2,8% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2018, δηλαδή σε εκείνο το τρίμηνο πιάσαμε αυτό που ελπίζουμε ή ελπίζετε να πιάσετε το 2020.

Ο τρίτος στόχος ήταν να θωρακίσουμε τη χώρα από επόμενες κρίσεις. Φτιάξαμε ένα αποθεματικό 37 δισεκατομμυρίων, αλλά και ωθήσαμε ένα νέο οικονομικό μοντέλο με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Κάναμε δεκατρία περιφερειακά συνέδρια με συμμετοχή των θεσμών και των κοινωνικών φορέων και στηριγμένοι στις δυνάμεις της εργασίας.

Στους πρώτους μήνες του 2019 καταφέραμε να θεσμοθετήσουμε μέτρα που προηγούμενα ήταν εφάπαξ παροχές. Κομμάτι της συλλογικής δέκατης τρίτης σύνταξης, συλλογικές συμβάσεις, κατώτατος μισθός. Αλήθεια, τώρα τι θα γίνει; Με βάση τις προεκλογικές σας υποσχέσεις, όσον αφορά τον κατώτατο μισθό, μόλις στο γεμάτο 2023 πιθανά ο κατώτατος μισθός να φτάσει στα 750 ευρώ. Αν όλα πάνε καλά.

Με βάση τις δικές μας, όχι εξαγγελίες, αλλά και εφαρμογές, αυτό θα συνέβαινε στις αρχές του 2021 και δεν έχετε τοποθετηθεί ακόμα στο τι θα κάνετε. Με δυο λόγια, αυτές ήταν οι διαφορές μας σε επίπεδο προϋπολογισμών και οικονομικής αντίληψης.

Γιατί στο σύνολο βέβαια οι διαφορές μας είναι τόσο διακριτές και μεγάλες, είναι αυτές που ορίζουν την κόκκινη γραμμή ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο, που σε πολιτικό επίπεδο σήμερα είναι η διαφορά Δεξιάς, από τη μια μεριά, και Αριστεράς από την άλλη μεριά. Αφορούν τα κοινωνικά δικαιώματα, που δεν δεχτήκατε να μπουν στη συνταγματική Αναθεώρηση, αφορούν τον τρόπο διαχείρισης των κοινών αγαθών, το ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τις επενδύσεις, ιδιωτικές, κοινωνικές και δημόσιες, που έχει ανάγκη η κοινωνία και οικονομία, δηλαδή η χώρα.

Στον προϋπολογισμό του 2020, δύο αριθμοί είναι σημαντικοί και ορίζουν αν ο προϋπολογισμός θα υλοποιείται, σε ποια κατεύθυνση και με τι ρυθμούς. Ο ένας αριθμός είναι το 3,5% του πλεονάσματος. Δεν δεχτήκατε αυτό το 3,5%, με ίδιους πόρους και με ίδιες δυνάμεις, να το κάνουμε 2,5%. Με αυτό αφαιρέσατε ένα μεγάλο ποσό από τη δυνατότητά μας να το ρίξουμε στην πραγματική οικονομία. Το δεύτερο,όμως, και πιο σπουδαίο είναι το 2,8% της ανάπτυξης. Άρα μια συζήτηση περί ανάπτυξης θα είχε πραγματική αξία στη συζήτηση του προϋπολογισμού. Είπατε όχι ή τουλάχιστον λέτε όχι σε αυτή τη συζήτηση. Συνεχίζετε μια προεκλογική συζήτηση, που ξεχνάει ότι ως το 2015 υπήρχαν κυβερνήσεις στην Ελλάδα, που ειδικότερα τα τελευταία είκοσι χρόνια οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και ότι εσείς, δηλαδή ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, φέρατε τη μνημονιακή περίοδο, και το μότο σας είναι «μείωση των φόρων των επιχειρήσεων για να έρθουν επενδύσεις και έτσι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας».

Μα αυτή δεν ήταν η πολιτική σας, προ μνημονίου, συν τη διαφορά στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο; Κανονικότητα είναι η ελευθερία των μεγάλων ιδιωτικών κεφαλαίων να ορίζουν και να τρέχουν τη δήθεν ανάπτυξη με βάση το ιδιωτικό τους συμφέρον; Μα αυτή δεν ήταν η λογική που μας οδήγησε στη χρεοκοπία; Πόσο γρήγοροι, αναρωτιέμαι, θα είναι πλέον οι κρισιακοί κύκλοι; Σε πόσα χρόνια θα κληθεί ο ελληνικός λαός να ξανασώσει τις τράπεζες, να ξαναπιέζουμε τους μισθούς και τις συντάξεις;

Είναι σαφές ότι χρειάζεται ένα σχέδιο, που θα απαντά ποιες ανάγκες προτεραιοποιούμε, ποια συγκριτικά πλεονεκτήματα θα ενισχύσουμε και πώς θα ενεργοποιήσουμε το σύνολο των μετόχων σε αυτό το σχέδιο, δηλαδή το κράτος, το δημόσιο, την κοινωνία, την ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Μου άρεσε που ένας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για κοινωνική οικονομία. Ήταν ένα δικό μας έλλειμμα που δεν την προωθήσαμε, αλλά είναι ένα δυναμικό στοιχείο της ανάπτυξης από δω και πέρα. Ποιο θα είναι λοιπόν το μείγμα κινήτρων και ασφαλειών; Ως τώρα δεν μας έχετε πει τίποτα. Δεν θα συνεχίσω, γιατί πέρασε ο χρόνος.

Θέλω να μιλήσω μόνο για δύο συγκεκριμένα ζητήματα. Όλοι συμφωνούμε πως στο επίπεδο των εθνικών θεμάτων και συμφερόντων πρέπει να επιδειχθεί η μέγιστη ενότητα. Αυτό αφορά και την εθνική άμυνα. Πρόσφατα υπερψηφίσαμε, και σαν ΣΥΡΙΖΑ, τρία μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με βάση τις ανάγκες. Όμως, πρέπει να αποκλείσουμε κατευθύνσεις που ήδη πρότειναν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

Πρώτον, πρέπει να αποκλείσουμε το κυνήγι των εξοπλισμών. Άκουσα βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας να λέει για τα επόμενα χρόνια να δώσουμε επιπλέον πέντε δισεκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμούς, δηλαδή να έρθουμε στην περίοδο των αείμνηστων -τέλος πάντων- κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας μετά, που φτιάχνονταν τεράστιοι εξοπλισμοί. Εμείς θα πρέπει να χτυπήσουμε την πατριδοκαπηλία, την πολεμοκαπηλία και τα επιχειρηματικά συμφέροντα εξωτερικού και εσωτερικού. Άρα θέλουμε στοχευμένο σχέδιο.

Δεύτερον, που προτάθηκε από βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αύξηση της θητείας. Συγγνώμη, πάτε καλά; Δεν το λέω συνολικά για τη Νέα Δημοκρατία, αλλά για αυτούς που το πρότειναν. Αύξηση της θητείας; Τι νομίζετε; Ότι σήμερα οι συγκρούσεις γίνονται με ξιφολόγχες; Μάλιστα, ένας βουλευτής σας είπε «Θέλουμε και νέο όπλο, από το G3 να περάσουμε στο G4 τέλος πάντων.». Εμένα, αν μου λέγατε αύξηση του αριθμού των ΕΠΟΠ ή των ΕΜΘ, θα σας έλεγα ναι και πάμε να βρούμε λεφτά. Αλλά αύξηση της θητείας; Νομίζω ότι πρέπει να το αποκλείσουμε.

Αντίθετα, πρέπει να αρχίσουμε να αποκαθιστούμε αδικίες που υπέστησαν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Άμυνας μειώθηκε 50% κατά τα μνημονιακά χρόνια, 38% μειώθηκαν οι μισθοί και οι άλλες απολαβές των στρατιωτικών στελεχών. Μπορεί να είμαστε περήφανοι που κράτησαν σε υψηλό επίπεδο την άμυνα, αλλά πρέπει βοηθήσουμε τώρα, πρέπει να βρούμε τρόπους αυτό το 38% να γίνει 30%, 25%.

Το δεύτερο, στον προϋπολογισμό δεν υπάρχει ένα κονδύλι στον τομέα των δαπανών. Αφορά το προσφυγικό-μεταναστευτικό, όπου βεβαίως τα έχετε κάνει μπάχαλο. Πέμπτο σχέδιο αυτή τη στιγμή, πέμπτο. Την Παρασκευή ψηφίσατε και κάνατε νόμο μια τροπολογία που ορίζει τον Εθνικό Συντονιστή και τον Ενιαίο Φορέα Επιτήρησης Συνόρων. Επειδή η Ύπατη Αρμοστεία εξέφρασε την αντίθεσή της στα κλειστά κέντρα, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν χρηματοδοτεί κλειστά κέντρα και λειτουργία κλειστών κέντρων, αποφασίσατε να τα βάλετε στον προϋπολογισμό. Πρώτη φορά στην Ελλάδα, πρώτη φορά από την αρχή της προσφυγικής κρίσης. Πόσα θα είναι για το 2020, θα μας πείτε; Θα είναι 100 εκατομμύρια; Θα είναι 200 εκατομμύρια; Μπορώ να σας πω ότι γύρω στα 75 εκατομμύρια θα είναι για την κατασκευή. Για τη λειτουργία τους πόσα θα είναι; Πόσα θα διαθέσετε σε μια αποτυχία, για να προσπαθήσετε να επιβάλετε την ξενοφοβική σας ατζέντα;

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ