Σε μια εξαιρετική εκδήλωση, ιδιαίτερα δε σημαντική και συγκινητική και για μένα ως Καλαβρυτινό, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου του κτιρίου της Παλαιάς Βουλής, απονεμήθηκε το σήμα του "Αναγνωρισμένου από το κράτος Μουσείου" στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.
Το Μουσείο μας αναγνωρίστηκε ως το πρώτο μη κρατικό
Μουσείο που επισήμως λαμβάνει το σχετικό σήμα. O Πρόεδρος του Μουσείου Χρήστος Φωτεινόπουλος, με πολυετή, σημαντική και ουσιαστική προσφορά στο Μουσείο, ανέφερε ότι το ΔΜΚΟ είναι ένας άθλος, ένας καρπός επίμονης και επίμοχθης ενασχόλησης και προσπάθειας δεκάδων ανθρώπων, επώνυμων και ανώνυμων, σημειώνοντας επιπλέον, επί λέξει, τα εξής:
«Το ΔΜΚΟ αποτελεί μια κραυγή, μια διαρκή υπόμνηση βαρβαρότητας, θηριωδίας, έκπτωσης του ανθρώπου και του ανθρώπινου -ηθικού και πνευματικού- πολιτισμού.
Μέσω αυτού, ο λυγμός των γυναικών του ’43 και των επόμενων πολλών σκοτεινών χρόνων μεταπλάθεται, μετουσιώνεται, σε κραυγή διαμαρτυρίας για τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες που μετατρέπουν τις ανθρώπινες υπάρξεις σε τέρατα, καταρρακώνουν και απαξιώνουν τον άνθρωπο και μεταβάλλουν τα ανθρώπινα δημιουργήματα σε σωρούς ερειπίων.
Το ΔΜΚΟ δεν είναι μόνο η ταυτότητα των Καλαβρύτων:
Είναι η ταυτότητα και η πατρίδα του Ανθρώπου.»