Ομιλία της Όλγας Γεροβασίλη, Γραμματέα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, στη Βουλή, επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Εκλογή Βουλευτών»

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, Όλο και συχνότερα φροντίζει η Κυβέρνηση να αναδεικνύει δήθεν την ανάγκη συναινέσεων στα εθνικά ζητήματα. Πράγματι, στην πολιτική οφείλει κανείς και να συναινεί – αρκεί να ξέρει πού και πότε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφενός στο νομοσχέδιο της ψήφου των αποδήμων κι αφετέρου στην εκλογή της Προέδρου της Δημοκρατίας, απέδειξε έμπρακτα ότι ξέρει πού και πότε να συναινεί, δεν κάνει στείρα αντιπολίτευση, ούτε διαφωνεί απλά για να διαφωνεί. Κι αυτό συμβαίνει γιατί δεν είμαστε ίδιοι, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και τουλάχιστον στον ΣΥΡΙΖΑ κρατάμε στάση ευθύνης – σε αντίθεση με τη δική σας στάση προεκλογικά..

Αλλά ακόμη και σήμερα, ως Κυβέρνηση, τηρείτε την ίδια υστερόβουλη στάση.

Μάλιστα, με την κατάργηση της απλής αναλογικής αποδεικνύετε ότι η όποια συναίνεση επιτεύχθηκε μέχρι σήμερα από μέρους σας, ήταν επίπλαστη και προσχηματική! Για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους αναφέρεστε στην ανάγκη συναινέσεων, όταν αναφέρεστε – στα αλήθεια μόνο και μόνο όταν είναι αναγκαίο επικοινωνιακά! Αυτό που επιχειρείτε είναι η εγκαθίδρυση μονοκομματικού μοντέλου διακυβέρνησης με ευθεία νόθευση της λαϊκής εντολής. Ήσασταν πάντως ειλικρινείς! Το εξαγγείλατε και το κάνετε.

Όχι όμως από την αγωνία σας για την αντιπροσώπευση των πολιτών. Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι πώς μοιράζονται οι καρέκλες και εν προκειμένω ..οι έδρες στη Βουλή. Δηλαδή παιχνίδια εξουσίας επί χάρτου, στη βάση κάποιων μελλοντικών εκλογών, κατανομή εδρών και ..κοπή της εκλογικής πίτας. Μια πίτα κατά τι μεγαλύτερη από την πρωτοχρονιάτικη πίτα των Υπουργών και Αυτοδιοικητικών στελεχών σας. Όμως, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, ξεχνάτε ότι η εξουσία πηγάζει από τον κυρίαρχο λαό και μόνο. Κι όπως ο λαός είναι κυρίαρχος στο σύνολο του έτσι και οι ψήφοι των Ελλήνων είναι ισότιμες μεταξύ τους. Κατά συνέπεια δεν χωράει, δεν νοείται να δίνεται bonus 50 εδρών στο πρώτο κόμμα - είτε κλιμακωτό, όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιό σας, είτε όχι. Πρόκειται για καταστρατήγηση της αντιπροσωπευτικής αρχής – αφού δεν αντιπροσωπεύονται ισότιμα οι ψηφοφόροι. Μοιραία έτσι οδηγούμαστε στην «κρίση του αντιπροσωπευτικού συστήματος» κατά τον Αριστόβουλο Μάνεση, όπως γνωρίζετε καλύτερα οι Συνταγματολόγοι. Το ζήτημα δεν είναι θεωρητικό αλλά εντελώς πρακτικό: Νομιμοποιείται μια Κυβέρνηση με πλασματική πλειοψηφία να λαμβάνει αποφάσεις; Η απάντηση είναι προφανής. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέτρεψε αυτή τη στρέβλωση δεκαετιών του εκλογικού μας συστήματος, καθιερώνοντας με νόμο την απλή αναλογική, εκπληρώνοντας το ιστορικό του χρέος.

Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία επαναφέρει την ενισχυμένη-νοθευμένη αναλογική με το πλασματικό μπόνους εδρών για να «κάψει» την απλή αναλογική με διπλές εκλογές, όπως έχει εξαγγείλει. Οι διαφορές μας προκύπτουν ξεκάθαρα. Δυστυχώς για τη Νέα Δημοκρατία, οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με την απλή αναλογική. Κι αυτό είναι κέρδος συνολικά για την κοινωνία. Όχι μόνο επί της Αρχής αλλά και επί της ουσίας, γιατί οι Κυβερνήσεις που θα διαμορφώνονται θα χαίρουν μεγαλύτερης λαϊκής νομιμοποίησης και θα είναι αντιπροσωπευτικότερες από τη σημερινή. Κυρίως, όμως, γιατί στα αλήθεια θα αποκλειστούν οι μονοκομματικές Κυβερνήσεις, οι οποίες κατά κανόνα αναλώνονται, όπως αποδεικνύει και η σημερινή Κυβέρνηση, στο να ξεπληρώνουν τα πολιτικά τους γραμμάτια! Πόσες και πόσες φωτογραφικές διατάξεις έχει περάσει η σημερινή Κυβέρνηση για να καταργήσει τα προβλεπόμενα τυπικά προσόντα των αρεστών της (κι όχι των αρίστων), προκειμένου να τους διορίσει σε επιτελικές θέσεις; Πόσες και πόσες περιπτώσεις κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας έχουμε όλοι υπόψιν, τις οποίες ευνόησαν κι εξακολουθούν να ευνοούν διαχρονικά οι μονοκομματικές κυβερνήσεις; Το δίλημμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι περί δήθεν κυβερνησιμότητας ή μη είναι πλασματικό. Γιατί δεν λέτε την αλήθεια στην ελληνική κοινωνία; Βάζετε θέμα κυβερνησιμότητας και σας ρωτώ ευθέως: Ποια Κυβέρνηση είναι η πλέον Χρήσιμη; Μια Μονοκομματική ή μια Πολυκομματική; Τί νομίζετε ότι θα απαντούσαν οι πολίτες; Θα απαντούσαν ότι θα ήθελαν μια Πολυκομματική Κυβέρνηση που έχει σχηματισθεί στη βάση σταθερών προγραμματικών δεσμεύσεων.

Μια τέτοια Κυβέρνηση καθιστά και τη Χώρα ισχυρότερη εξασφαλίζοντας εκ προοιμίου ένα αρραγές εθνικό μέτωπο. Η χώρα δεν έχει ανάγκη κυβερνήσεις μειοψηφίας που λειτουργούν δογματικά και ανέλεγκτα. Το διακύβευμα είναι το εξής: η κυριαρχική άσκηση εξουσίας από το λαό, με βάση τις πραγματικές ισορροπίες που διαμορφώνονται στην κοινωνία. Όχι η άσκηση εξουσίας, στο όνομα μεν του λαού, αλλά στην πραγματικότητα από παράκεντρα εξουσίας. Με άλλα λόγια, πρέπει επιτέλους να αφήσουμε πίσω τις Κυβερνήσεις των λίγων που νομοθετούν υπέρ ακόμη λιγότερων και μάλιστα ψευδεπίγραφα στο όνομα των πολλών. Δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν.