Δημ. Παπαδημούλης στον τ/σ Alpha Κύπρου: «Ο Μανώλης Γλέζος ήταν, και παραμένει, ένα κορυφαίο σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, της πραγματικής έκφρασης του πατριωτισμού και μία κορυφαία προσωπικότητα της ελληνικής Αριστεράς – Η απήχηση και διεθνής του ακτινοβολία αποτυπώνεται σήμερα στα ΜΜΕ όλου του κόσμου»

«Ο Μ. Γλέζος αφήνει πίσω του ως παρακαταθήκη για τη νέα γενιά το να παλεύει κανείς γι’ αυτά που πιστεύει με σταθερότητα, σεμνότητα, ανιδιοτέλεια, χωρίς να κάνει πίσω, αλλά και την ίδια ώρα, να σέβεται τους αντιπάλους του, ακούγοντας και τα επιχειρήματα των άλλων»

«Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ένιωσε θλίψη για την απώλεια του Μ. Γλέζου, πλην… Λακεδαιμονίων. Διότι ορισμένοι δεν του συγχώρεσαν, ακόμη και τώρα, ότι κατέβασε τη σημαία των Ναζί»

«Νιώθω τυχερός κι ευλογημένος γιατί είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά κι ως άνθρωπο, όχι μόνο ως πολιτική και ιστορική προσωπικότητα, και να συνεργαστούμε».

Σε εμφάνισή του, μέσω Skype, στην πρωινή εκπομπή του τ/σ Alpha Κύπρου, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, αναφερόμενος στον χαμό του Μανώλη Γλέζου, επεσήμανε τα εξής:

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν, και παραμένει, ένα κορυφαίο σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, της πραγματικής έκφρασης του πατριωτισμού και μία κορυφαία προσωπικότητα της ελληνικής Αριστεράς - Η απήχηση και διεθνής του ακτινοβολία αποτυπώνεται σήμερα και στα ΜΜΕ όλου του κόσμου

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν, και παραμένει, ένα κορυφαίο σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, της πραγματικής έκφρασης του πατριωτισμού και μία κορυφαία προσωπικότητα της ελληνικής Αριστεράς. Με απήχηση ωστόσο πολύ ευρύτερη από τα όρια της πολιτικής του παράταξης. Έμεινε σταθερός στις ιδέες του, παρότι το πλήρωσε ακριβά με 16 χρόνια φυλακές, εξορίες και τρεις καταδίκες σε θάνατο.

Και νιώθω τυχερός γιατί είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά κι ως άνθρωπο, όχι μόνο ως πολιτική και ιστορική προσωπικότητα, πολύ πριν συνεργαστούμε στο Ευρωκοινοβούλιο ή στη Βουλή. Γιατί με τον Μ. Γλέζο τα σπίτια μας απέχουν μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα κι έτσι είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω εδώ και δεκαετίες. Όταν τα παιδιά μου ήταν ακόμα πολύ μικρά, ανταλλάσσαμε επισκέψεις, τρώγαμε μαζί, κάναμε συζητήσεις ωρών. Συνεργαστήκαμε πολιτικά -και νιώθω ευλογημένος και τυχερός γι’ αυτή την ευκαιρία- από το 2012, όταν εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, και στη συνέχεια, από τον Μάιο του 2014 και μέχρι το καλοκαίρι του 2015, όταν εκλεγήκαμε και οι δύο – με τον Μανώλη πρώτο με διαφορά φυσικά σε σταυρούς προτίμησης- στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ο Μανώλης ήταν ένα ανοιχτό βιβλίο και ξεχώριζε μέχρι και την τελευταία του στιγμή για τη ζωτικότητα και την όρεξή του για δουλειά. Θυμάμαι το 2015, σε ένα αποχαιρετιστήριο δείπνο που κάναμε στις Βρυξέλλες για να τον τιμήσουμε ως ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, μας είπε τα πλάνα του για τα επόμενα χρόνια κι ότι είχε στα σκαριά να γράψει 36 βιβλία. Αυτό και μόνο δείχνει τι σημαίνει Μανώλης Γλέζος. Και η απήχηση και διεθνής του ακτινοβολία αποτυπώνεται σήμερα και στα ΜΜΕ όλου του κόσμου.

Θέλω να πω ότι αυτό που ένιωσα αυτές τις ώρες, ύστερα από την απώλειά του, είναι το πώς η Ιστορία κάνει περίεργα παιχνίδια. Ο Μανώλης Γλέζος έφυγε χθες, 30 Μαρτίου, στα 98 του χρόνια, πλήρης ημερών. Στις 30 Μαρτίου του 1952 εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης. Κι ο Μ. Γλέζος μαζί με τον Λ. Σάντα κατέβασαν τη σημαία των Ναζί από την Ακρόπολη στις 30 Μαΐου.

Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ένιωσε θλίψη για την απώλεια του Μ. Γλέζου, πλην… Λακεδαιμονίων. Διότι ορισμένοι δεν του συγχώρεσαν, ακόμη και τώρα, ότι κατέβασε τη σημαία των Ναζί

Και μια που αναφέρθηκα στη σημαία των Ναζί, θέλω να πω ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ένιωσε θλίψη για την απώλεια του Μ. Γλέζου, πλην… Λακεδαιμονίων. Διότι ορισμένοι δεν του συγχώρεσαν, ακόμη και τώρα, ότι κατέβασε τη σημαία των Ναζί. Τα προηγούμενα χρόνια, αντιμετωπίσαμε στην Ελλάδα πολλά fake news, ότι δήθεν αυτό το κατέβασμα της σημαίας δεν υπήρξε ποτέ.

Κι επειδή μιλάω για καλά πράγματα, θα ήθελα να πω και μια αρνητική εμπειρία που βίωσα ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στα πρώτα χρόνια των μνημονίων, όταν ο Μ. Γλέζος, έξω από τη Βουλή, πριν γίνει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, «έφαγε» από απόσταση ενός μέτρου δακρυγόνα στο πρόσωπο, γιατί διαδήλωνε εναντίον μιας γερμανοκρατούμενης και άγριας μονόπλευρης λιτότητας.

Ο Μ. Γλέζος αφήνει πίσω του ως παρακαταθήκη για τη νέα γενιά το να παλεύει κανείς γι’ αυτά που πιστεύει με σταθερότητα, σεμνότητα, ανιδιοτέλεια, χωρίς να κάνει πίσω, αλλά και την ίδια ώρα, να σέβεται τους αντιπάλους του, ακούγοντας και τα επιχειρήματα των άλλων

Ο Μ. Γλέζος αφήνει πίσω του ως παρακαταθήκη για τη νέα γενιά το να παλεύει κανείς γι’ αυτά που πιστεύει με σταθερότητα, σεμνότητα, ανιδιοτέλεια, χωρίς να κάνει πίσω, αλλά και την ίδια ώρα, να σέβεται τους αντιπάλους του, ακούγοντας και τα επιχειρήματα των άλλων. Ο Μ. Γλέζος ήταν την ίδια στιγμή ένας αδάμαστος κι αδιάλλακτος μαχητής, αλλά ταυτόχρονα κι ένας πολύ καλός ακροατής και συζητητής. Έτσι έμεινε μέχρι τέλους. Και δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη φράση του: «Όταν δεν μπορούσα στη φυλακή να κάνω κάτι άλλο, έγραφα. Ακόμη και πίσω από ένα πακέτο τσιγάρα ή ένα κουτί σπίρτα. Κι όταν δεν μπορούσα να το κάνω αυτό, προσπαθούσα να πιάσω κουβέντα με τους δεσμοφύλακες». Και μοιράζομαι και κάτι ακόμα, που θα έλεγα ότι με έχει σημαδέψει. Ο Μ. Γλέζος, όσες φορές του έλεγαν «είσαι ήρωας», έλεγε: «Εγώ είμαι ένας από τους πολλούς κι είμαι τυχερός γιατί έζησα. Χιλιάδες άλλοι άνθρωποι δεν τα κατάφεραν, πέφτοντας στον αγώνα εναντίον των Γερμανών-ναζιστών και των Ιταλών-φασιστών».

Ευθύνη της πολιτείας να κάνει ό,τι χρειαστεί, προκειμένου η βιβλιοθήκη «Νίκος Γλέζος» στην Απείρανθο Νάξου να ολοκληρωθεί και να λειτουργήσει. Θα είναι ένας έμπρακτος φόρος τιμής στην προσφορά αυτού του σπουδαίου ανθρώπου

Τον Μανώλη τον είχε «σφραγίσει» το γεγονός ότι ο αδερφός του ο Νίκος, τον οποίο υπεραγαπούσε, εκτελέστηκε επί γερμανικής Κατοχής. Γι’ αυτό ακριβώς και η οικογένειά του ζητά αντί στεφάνων, στην κηδεία του που θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο, να κατατεθούν συμβολές για να ολοκληρωθεί μια βιβλιοθήκη στην πατρίδα του, στην Απείρανθο Νάξου, που έχει το όνομα «Νίκος Γλέζος». Πιστεύω ότι είναι ευθύνη και της πολιτείας, πέρα από τη συνδρομή των πολιτών και της κοινωνίας, να κάνει ό,τι χρειαστεί προκειμένου η βιβλιοθήκη αυτή να ολοκληρωθεί και να λειτουργήσει. Θα είναι ένας έμπρακτος φόρος τιμής στην προσφορά αυτού του σπουδαίου ανθρώπου.