Συνέντευξη του π. Προέδρου της Βουλής και βουλευτή Α` Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Βούτση, στην κυριακάτικη KONTRA News και τον Χρήστο Κυμπιζή

Η κυβέρνηση φαίνεται να απορρίπτει τις οικονομικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ανησυχείτε για την επόμενη μέρα;

Είναι αδιανόητο να μην ανησυχεί κάποιος από τα συμφραζόμενα της κυβέρνησης για την οικονομική πολιτική, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου κάθε μέρα που περνά, αυξάνονται τόσο οι εκτιμήσεις των διεθνών παραγόντων, αλλά και αντίστοιχα των υπευθύνων της ελληνικής κυβέρνησης για την ύφεση που θα υπάρξει στη χώρα μας το `20 και για τη μεγέθυνση και πάλι της ανεργίας, σε μη ελέγξιμα ποσοστά. Φαίνονται ήδη στον ορίζοντα απαράδεκτα νέα μνημόνια εξωτερικής επιβολής ή εσωτερικής κοπής και έμπνευσης.
Η κυβέρνηση έχασε την ευκαιρία κι αυτό ήταν και είναι επιλογή της, να συζητήσει ανοικτά το νέο οικονομικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε με την πανδημία, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και διεθνώς, με τις πολιτικές δυνάμεις μέσα και έξω από τη Βουλή και ιδιαίτερα με την αξιωματική αντιπολίτευση, με τον ΣΥΡΙΖΑ που εγκαίρως καταθέσαμε πρόταση δια του προέδρου και των υπεύθυνων τομεαρχών, για γενναία και εμπροσθοβαρή παρέμβαση στον τομέα της οικονομίας.
Και εδώ κυριάρχησε ένας αφόρητος τακτισμός, που φαίνεται ότι είναι στο dna της ίδιας της λειτουργίας του κ. Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Δηλαδή με έναν απαράδεκτο και ανεύθυνο τρόπο για το μέγεθος της κρίσης που βιώνουμε και τις ανάγκες που δημιουργούνται, η κυβέρνηση σε πρώτη μεν φάση, σιώπησε και εμμέσως απαξίωσε το «μαξιλάρι» των 37 δις, σε δεύτερη δε φάση, αρνήθηκε και απαξίωσε επίσης, χωρίς επιχειρήματα, την κοστολογημένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο και μόνο -και στις δυο φάσεις- για να μην παραδεχτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με υπεύθυνο τρόπο και με αυτονόητη κοινωνική ευαισθησία, διαχειρίζεται την κρίση στο όνομα της κοινωνίας, όπως άλλωστε έκανε και για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια με την «κοινωνία όρθια».
Είναι επιλογή να μην θέλουν τη συναίνεση. Επιλογή που τους ακολουθεί και από τον τύπο της αντιπολίτευσης που έκαναν στον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν σιωπή και κατίσχυση με καθεστωτικό τρόπο.
Η μέσω διαρροών ενημέρωση στα μέσα της τρέχουσας εβδομάδας ότι πλέον το «μαξιλάρι» έχει ήδη αρχίσει να ξηλώνεται και να αντλούνται διαθέσιμα δεν μας εξέπληξε. Η εν κρυπτώ και σε αδιαφάνεια χρήση μέρος του «μαξιλαριού» πέραν της απόδειξης μιας θλιβερής πολιτικής διγλωσσίας παράγει ένα «μαξιλάρι» υποκρισίας και αφερεγγυότητας. Όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας την Τετάρτη στο ΚΟΝΤΡΑ θα κληθεί άμεσα ο κ. Μητσοτάκης στη Βουλή για να δώσει εξηγήσεις σε συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών.

Πώς σχολιάζετε την εξαγγελία του πρωθυπουργού για το επίδομα των 400€ σε 155.000 μακροχρόνια ανέργους;

Ο σχολιασμός έχει γίνει υπεύθυνα και έχει μείνει αναπάντητος, ότι δηλαδή είναι ένα μικρό ποσόν που αφορά το 1/3 των μακροχρόνια ανέργων, δηλαδή μόνο των «νέων» μακροχρόνιων ανέργων που προκύπτουν από την κρίση. Και σε αυτό το ζήτημα πρέπει κανείς να δει τη μεγάλη απόσταση που έχουν οι εξαγγελίες και οι πράξεις της κυβέρνησης για την οικονομία, σε σχέση με αντίστοιχες χώρες της Ε.Ε., οι οποίες μάλιστα δεν είχαν το τρομακτικό κοινωνικό βάρος και τις συνέπειες που άφησε η μνημονιακή περίοδος στην Ελλάδα.
Απόσταση που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όταν παρακολουθούμε καθημερινά την Κυβέρνηση να δίνει δώρα και γραμμάτια σε μεσάζοντες για καταρτίσεις, για media και για υπηρεσίες υγείας.
Θέλω μάλιστα να επισημάνω, επί τη ευκαιρία αυτής της ερώτησης, κάτι το όποιο δε μπήκε στο δημόσιο διάλογο και την κριτική στο πρόσφατο 4ο ή 5ο διάγγελμα του ΠΘ. Ότι δηλαδή, δεν έγινε καμία αναφορά στο κρίσιμο ζήτημα των πολιτικών που η Ε.Ε. συζητάει και αποφασίζει αυτή την περίοδο για την αντιμετώπιση της κρίσης, καμία αναφορά δηλαδή στο «μεγάλο κάδρο» μέσα στο όποιο κινείται και η ελληνική οικονομία, ακριβώς γιατί και σε αυτό το ζήτημα η ελληνική κυβέρνηση παλινωδεί και επιλεγεί, εν τέλει, την ατολμία ενώ στην αρχή, όπως ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας τόνισε στη Βουλή, βρέθηκε στο πλαίσιο της πρότασης των 9 για ευρωομόλογο στη σωστή πλευρά της ιστορίας…

Ο Άδωνις Γεωργιάδης στην εκπομπή Kontra24 είπε πως όσοι είναι άνεργοι για πολύ καιρό επί της ουσίας δεν χρειάζονται επίδομα, γιατί έχουν βρει τον τρόπο να επιβιώνουν. Πώς το σχολιάζετε;
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς από τα λεγόμενα του ανεπίσημου κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος έχει και το χαρτοφυλάκιο μάλιστα της ανάπτυξης… Για προβληματισμό μόνο, βάζω την υπόθεση να είχε γίνει από στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ένα μέρος αυτών των αλλεπάλληλων δηλώσεων απαξίωσης της κοινωνίας, των εργαζομένων, της ίδιας της κοινωνικής συνοχής και της ζωής εντέλει. Τι θα είχε γίνει στο δημόσιο χώρο, με πρωταγωνιστές την μεγάλη πλειοψηφία των χειραγωγούμενων ΜΜΕ και των αυτολογοκρινόμενων εν πολλοίς δημοσιογράφων? Μόνο αυτό ας αναλογιστούν οι καλοπροαίρετοι, όλου του δημοκρατικού πολίτικου φάσματος, συμπολίτες μας.

Πώς χαρακτηρίζετε τη στάση της Ευρώπης στο θέμα της αντιμετώπισης αυτής της υγειονομικής κρίσης;

Θλιβερή και προφανώς αναντίστοιχη με τις ανάγκες και την κρισιμότητα των καιρών, μια στάση περαιτέρω αυτοϋπονόμευσης της ίδιας της οντότητας, της συνοχής και του μέλλοντος της Ε.Ε. μετά την οικονομική κρίση, μετά και εκ παραλλήλου με την κρίση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, μετά την παθητική στάση στις αλλεπάλληλες κρίσεις αποσταθεροποίησης στις γειτονικές περιοχές της Ένωσης την τελευταία δεκαετία, έρχεται και η παρούσα κρίση για να δοκιμάσει τον πυρήνα των αξιών και των αποφάσεων των ηγεσιών της Ε.Ε. Αμετανόητοι και εκτεθειμένοι ενώπιον των λαών σε ιστορική κλίμακα. Παρ` όλα αυτά, χρειάζεται μια σταθερή και αποφασιστική συνεργασία σε επίπεδο πολιτικών δυνάμεων και λαϊκών κοινωνικών δυνάμεων και όπου αυτό μπορεί να γίνει σε επίπεδο κυβερνήσεων, για να μη χάσουν πάλι οι δυνάμεις της εργασίας, απ` αυτήν την τρομερή κρίση που έφερε η πανδημία.

Πώς θα συμβάλλετε στη στήριξη της δημόσιας Υγείας; Πώς βλέπετε την προσπάθεια της κυβέρνησης να προχωρήσει σε προσλήψεις; Θεωρείτε πως αποτελεί ιδεολογική στροφή για αυτήν;

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό των αλλεπαλλήλων διαγγελμάτων του κ. Μητσοτάκη, είναι η απολύτως εσκεμμένη παράλειψη για οποιαδήποτε δέσμευση σε σχέση με τις εργασιακές σχέσεις, τον αριθμό των προσλήψεων, των εισοδημάτων και των εγγυήσεων που αφορούν στην πανθομολογούμενη ανάγκη στήριξης και ενίσχυσης του ΕΣΥ.
Την ίδια γραμμή έχει και ο κ. Κοντοζαμάνης, στις μη-απαντήσεις που δίνει στην καθημερινή ενημέρωση και προκαλούμενος μέσα στη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα. Επίσης μένει ανοικτό, ολάνοικτο και απολύτως θολό, το ζήτημα της σύμπραξης, αντί της απορρόφησης μέρους του, του ιδιωτικού συστήματος υγείας για το -ονομαζόμενο από τον Πρωθυπουργό- «νέο ΕΣΥ» μετά την κρίση. Εκτιμώ λοιπόν ότι όλα τα δεδομένα, όπως επίσης και το απόλυτο ψέμα και η ισοπέδωση που συνοδεύουν την εκτίμηση για τη θετική πολιτική επί τεσσεράμισι χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της υγείας με το προηγούμενο απαράδεκτο πάρτι διαπλοκής και απαξίωσης, κατατείνουν απολύτως στην απόλυτη εμμονή για ιδιωτικοποίηση και δε συνιστούν στροφή της νεοφιλελεύθερης