Άρθρο του Τομεάρχη Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και Βουλευτή Β` Θεσσαλονίκης, στην εφημερίδα "Τα Νέα" για τα δημόσια αγαθά την επόμενη μέρα της πανδημίας

Στη σημασία της διασφάλισης των δημόσιων αγαθών και υποδομών, ειδικά την επόμενη μέρα της πανδημίας του κορονοϊού, επικεντρώνεται το άρθρο του Τομεάρχη Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτη Φάμελλου, που δημοσιεύτηκε χθες στην εφημερίδα «Τα Νέα». Υπογραμμίζει ότι τώρα, μετά την πανδημία, είναι η στιγμή για τη μεταστροφή από το μοντέλο του κράτους-νυχτοφύλακα σε ένα παρεμβατικό ισχυρό και κοινωνικό κράτος, που αφενός διασφαλίζει την πρόσβαση των πολιτών στα βασικά αγαθά και στην εργασία και αφετέρου θα έχει σημαντικό ρόλο στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Για το λόγο αυτό ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για ιδιωτικοποιήσεις και απορρύθμιση πρέπει να ακυρωθεί.

Συγκεκριμένα, στον τομέα της ενέργειας, καθίσταται, όπως τονίζει, επείγουσα η ακύρωση του σχεδίου πώλησης του ποσοστού του δημοσίου σε ενεργειακές εταιρείες και υποδομές (ΔΕΠΑ Υποδομών και Εμπορίας, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ) αλλά και οποιουδήποτε σχεδίου για τις υπηρεσίες ύδρευσης αποχέτευσης (ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ). Ένα ιδιαίτερα επίκαιρο ζήτημα τώρα, που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εισήγαγε στο «αντι-περιβαλλοντικό» νομοσχέδιο διάταξη που ανοίγει το δρόμο για την πώληση ποσοστού του δημοσίου στον ΑΔΜΗΕ, κάτι που δεν είχε τεθεί στη δημόσια διαβούλευση.

Ο Σ.Φάμελλος επισημαίνει τέλος ότι σε διαφορετική περίπτωση η νεοφιλελεύθερη εμμονή και οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα είναι πολλαπλώς επιζήμιες για την κοινωνία και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και άρα για το εθνικό συμφέρον.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο όπως δημοσιεύτηκε:

Δημόσια αγαθά την επόμενη ημέρα της πανδημίας

Η παγκόσμια υγειονομική κρίση που βιώνουμε κατέδειξε, με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, σοβαρά ελλείμματα πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο. Ανέδειξε ταυτόχρονα νέες προτεραιότητες για την ανασυγκρότηση των οικονομιών και των κοινωνιών μας.

Το προηγούμενο διάστημα, η ηγεμονία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών οδήγησε στη συρρίκνωση του κράτους, στην απαξίωση των δημόσιων πολιτικών, στην υποτίμηση της δημόσιας υγείας, των βασικών για την επιβίωση αγαθών, καθώς και του δικαιώματος σε αξιοπρεπή εργασία. Σήμερα η υποχρέωση διασφάλισης των παραπάνω αγαθών από τα κράτη αποτελεί κοινό τόπο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ταχύτητα κατάρρευσης της θεωρίας αυτορρύθμισης της οικονομίας μέσω του αόρατου χεριού της αγοράς. Η πρωτόγνωρη κρίση του κορονοϊού κατάφερε, σε λιγότερο από ένα μήνα, να δικαιώσει τις αξίες για τις οποίες αγωνίζονται οι σοσιαλιστικές και οι ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις τις προηγούμενες δεκαετίες. Πολιτικές που λοιδορούνταν δεκαετίες, όπως οι δημόσιες επενδύσεις και η συμμετοχή της πολιτείας σε κρίσιμες υποδομές, αναδεικνύονται σήμερα ως μονόδρομος.

Στην Ελλάδα το αφήγημα των ιδιωτικοποιήσεων και της υποτίμησης και συρρίκνωσης του δημοσίου «έφτασε» με χρονική καθυστέρηση και κορυφώθηκε υπό την ασφυκτική πίεση και τη δικαιολογία των Μνημονίων. Παρά την έξοδο της Ελλάδας από τη μνημονιακή ασφυξία και χωρίς την πίεση του χρέους, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από τις προγραμματικές δηλώσεις του Ιουλίου εξήγγειλε ιδιωτικοποιήσεις παντού, ακόμη και στην υγεία, συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και απορρύθμιση του εργατικού δικαίου.

Στον τομέα της ενέργειας, η κυβέρνηση της ΝΔ, δεν αξιοποίησε τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν και εξήγγειλε μέτρα που ούτε οι θεσμοί δεν είχαν τολμήσει να προτείνουν, όταν η Ελλάδα βρισκόταν σε απόλυτη αδυναμία.

Ο κ. Χατζηδάκης, αρμόδιος Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ανταγωνιζόμενος τον έτερο αντιπρόεδρο κ.Γεωργιάδη, καυχήθηκε στον κ. Μητσοτάκη ότι προωθεί το μεγαλύτερο «πακέτο» ιδιωτικοποιήσεων. Αφού επιβάρυνε αδίκως τα νοικοκυριά και τους επαγγελματίες με 500 εκατ. ευρώ στα τιμολόγια της ΔΕΗ, έσπευσε να νομοθετήσει την πλήρη ιδιωτικοποίηση του δικτύου φυσικού αερίου της Ελλάδας (ΔΕΠΑ Υποδομών), παραδίδοντάς ένα «φιλέτο», με σταθερό έσοδο και με καίριο ρόλο στη μετάβαση της χώρας στην κλιματική ουδετερότητα, σε έναν μόνο ιδιώτη! Δεν σταμάτησε μόνο εκεί, και στην «γραμμή» ιδιωτικοποίησης των πάντων, προχωράει στα δίκτυα ηλεκτρισμού, ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ, σχεδιάζοντας παράλληλα να (ξε)πουλήσει τα ΕΛΠΕ και τη ΔΕΗ.

Σήμερα, εν μέσω κρίσης λόγω κορονοϊού, δεκάδες είναι οι διακοπές ρευματοδότησης από τους ιδιώτες εναλλακτικούς παρόχους και χιλιάδες οι απειλές με επιστολές ή τηλέφωνα δικηγορικών εταιρειών σε πολίτες ή επαγγελματίες. Ευάλωτα νοικοκυριά και μικρομεσαίοι επαγγελματίες που έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους με εντολή της κυβέρνησης, έρχονται αντιμέτωποι με την απουσία δημόσιων πολιτικών όσο #Μένουμεσπίτι.

Ενώ στις υπηρεσίες νερού, όπου το Δημόσιο ή οι Δήμοι διατηρούν πλειοψηφικό ποσοστό, οι πολιτικές πιέσεις και η κοινωνική ανάγκη καθ’ εαυτή, οδήγησε σε επίσημες ή ανεπίσημες αποφάσεις μη διακοπής της υδροδότησης την περίοδο της πανδημίας.

Η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εγκλωβισμένη σε νεοφιλελεύθερες εμμονές και ιδεοληψίες, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και ενώ δίνουμε μάχη για τη ζωή, δεν διασφάλισε την αδιάληπτη πρόσβαση στα βασικά για την επιβίωση αγαθά (νερό, ρεύμα, θέρμανση) για όσους έχουν ανάγκη, μεριμνώντας μόνο για τα έσοδα των ενεργειακών εταιρειών.

Αυτά, όταν στη Γερμανία, που δεν μπορεί να θεωρηθεί χώρα με Αριστερή διακυβέρνηση, ήδη από το 2005, υλοποιούνται εκατοντάδες επαναδημοτικοποιήσεις/επανακρατικοποιήσεις υποδομών νερού και ενέργειας και παρόμοιες τάσεις αναπτύσσονται και σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής Κοινότητας, γιατί παρατηρούνται οι κακές επιδόσεις των ιδιωτικών εταιρειών στην διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Με δεδομένη πλέον την ανάγκη μεταστροφής, την επόμενη μέρα της πανδημίας, από το μοντέλο του κράτους-νυχτοφύλακα σε ένα παρεμβατικό ισχυρό και κοινωνικό κράτος, που αφενός διασφαλίζει την πρόσβαση των πολιτών στα βασικά αγαθά και στην εργασία και αφετέρου θα έχει σημαντικό ρόλο στην επανεκκίνηση της οικονομίας, ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για ιδιωτικοποιήσεις και απορρύθμιση πρέπει να ακυρωθεί.

Το μοντέλο ανάπτυξης της επόμενης ημέρας πρέπει να εξασφαλίζει την αξιοπρεπή ανθρώπινη διαβίωση και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, μεριμνώντας για τον κλιματικό και περιβαλλοντικό κίνδυνο. Ο στόχος αυτός δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να επιτευχθεί από την ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία κινείται μόνο με βάση το κέρδος και δεν έχει κεφάλαια για μεγάλες επενδύσεις.

Καθίσταται σε αυτήν την κατεύθυνση, επείγουσα η ακύρωση του σχεδίου πώλησης του ποσοστού του δημοσίου σε ενεργειακές εταιρείες και υποδομές (ΔΕΠΑ Υποδομών και Εμπορίας, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ) αλλά και οποιουδήποτε σχεδίου για τις υπηρεσίες ύδρευσης αποχέτευσης (ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ). Σε διαφορετική περίπτωση η νεοφιλελεύθερη εμμονή και οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα είναι πολλαπλώς επιζήμιες για την κοινωνία και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και άρα για το εθνικό συμφέρον.