Ήταν πριν 57 χρόνια σαν σήμερα, στις 22 Μαΐου του 1963, που δολοφονήθηκε άνανδρα από το παρακράτος της Δεξιάς στη Θεσσαλονίκη ο βουλευτής της ΕΔΑ και αγωνιστής της ειρήνης Γρηγόρης Λαμπράκης.

Αυτή η ημέρα σημαίνει για εμένα πολλά. Ήμουν τότε 16 χρονών μαθήτρια στο Β΄ Γυμνάσιο Θηλέων Λάρισας. Την επομένη, στις 23 Μαΐου του 1963, θυμάμαι διέσχιζα την Κεντρική Πλατεία της Λάρισας για να πάω στο σχολείο. Σε ένα περίπτερο, είδα σε μία κρεμασμένη εφημερίδα τον τίτλο «Δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης». Κοντοστάθηκα και διάβασα το άρθρο. Μιλούσε για την άγρια δολοφονία ενός ανθρώπου που υπερασπιζόταν την παγκόσμια ειρήνη.
Αυτή η αβάσταχτη αδικία ξύπνησε μέσα στη νεανική ψυχή μου την ανάγκη να πολεμήσω την αδικία και να υπερασπιστώ το δίκιο. Νομίζω ότι από εκείνη τη στιγμή αυτό προσπαθώ να κάνω σε όλη μου τη ζωή. Και αυτό το οφείλω στη θυσία του ήρωα της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη.
Άννα Βαγενά, μία παλιά «Λαμπράκισσα»

Φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο της Άννας Βαγενά. "Πορεία Ειρήνης" στις 17/05/1964 στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη. Διακρίνονται: Άννα Βαγενά, Μίμης Ταμπακίδης, Ελισάβετ Μπρουζιώτη, Ηλέκτρα Κολοκοτρώνη, Γιώργος Παμπούρας κ.α.