Δήλωση του βουλευτή Δυτικού Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ

Εχθές, ο κ. Μητσοτάκης, μιλώντας για το «σχέδιο» της κυβέρνησής του για την οικονομία, έθεσε τρεις «εθνικούς στόχους»:

• Να αυξηθεί το μερίδιο της βιομηχανίας στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν στο 12% έως το 2025

• Οι εξαγωγές από το 37% του ΑΕΠ να φτάσουν στο 48% του ΑΕΠ

• Να διπλασιάσουμε τις άμεσες ξένες επενδύσεις

Μου έκανε εντύπωση. Διότι θυμήθηκα πως και οι τρεις αυτοί στόχοι αυτούσιοι είχαν τεθεί στην Αναπτυξιακή Στρατηγική που εμείς είχαμε καταρτίσει και είχαμε αρχίσει να υλοποιούμε.

Για να σιγουρευτώ πήγα στην «Ελλάδα: Εθνική Στρατηγική για τη Βιώσιμη & Δίκαιη Ανάπτυξη 2030» (http://www.mindev.gov.gr/wp-content/uploads/2019/05/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-2030.pdf).

Ανάμεσα στους εμβληματικούς στόχους (KPIs) πράγματι διαβάζω:

• Στόχος 6: Αύξηση της μεταποίησης στο 12,5% του ΑΕΠ έως το 2025

• Στόχος 12: Αύξηση των εξαγωγών στο 50% του ΑΕΠ το 2025

• Στόχος 19: Διπλασιασμός των Ξένων Άμεσων Επενδύσεων μέχρι το 2025

Οι στόχοι λοιπόν προϋπήρχαν και η πρόοδος στην επίτευξή τους ήταν σημαντική. Γιατί τότε ο κύριος Μητσοτάκης κατάργησε την Αναπτυξιακή Στρατηγική; Γιατί έπρεπε να χαθεί ένας χρόνος για να επιστρέψει σε κάτι που βρήκε έτοιμο από την προηγούμενη κυβέρνηση; Διότι οι ίδιοι στόχοι, που θα υλοποιούνταν με οικονομικά βιώσιμες και κοινωνικά δίκαιες πολιτικές, θα γίνουν τώρα το άλλοθι για ένα νέο κύκλο λιτότητας με πολιτικές που θα ωφελούν λίγους και συγκεκριμένα συμφέροντα.