Ραλλία Χρηστίδου, βουλεύτρια Β3 Νότιου Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, στην Επιτροπή Μορφωτικών στη Β΄ανάγνωση για το ν/σ «Εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλες επείγουσες διατάξεις»

.

Στο πλαίσιο της Β’ ανάγνωσης του νομοσχεδίου «Εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλες επείγουσες διατάξεις» στην Επιτροπή μορφωτικών Υποθέσεων, η Ραλλία Χρηστίδου –αφού τόνισε το περιβάλλον έντασης και τη λογική προσωπικών επιθέσεων χωρίς επί της ουσίας επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται κατά κόρον από την κυβερνητική πλειοψηφία- επισήμανε το γεγονός ότι το εν λόγω νομοσχέδιο δεν εξυπηρετεί το συμφέρον των μαθητών και δεν προάγει την παιδεία, τουναντίον.

Η βουλεύτρια τόνισε ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ταξικό και τοξικό νομοθέτημα, που προσδίδει στην παιδεία χαρακτηριστικά της νεοφιλελεύθερης αγοράς και αναιρεί την έννοια της παιδείας ως κοινωνικού αγαθού. Ολόκληρο το νομοσχέδιο συνιστά μια ανταποδοτική κίνηση στους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων που βοήθησαν την ΝΔ προεκλογικά με πολλούς τρόπους, και τώρα ήρθε η ώρα να εξαργυρώσουν αυτή τους την προσφορά. Γι’ αυτό και, όπως σημειώνει η Ρ. Χρηστίδου «η κυβέρνηση έκρινε ότι τώρα, μετά την πανδημία και την καραντίνα, με την ύφεση και την ανεργία να καλπάζουν και την αγορά να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, πως είναι η κατάλληλη συγκυρία για να νομοθετήσει τη δυνατότητα συγκέντρωσης και εμπορίας κάθε είδους εκπαιδευτικής υπηρεσίας, από την προσχολική εκπαίδευση, τις ξένες γλώσσες, τις πάσης φύσεως εξωσχολικές, αθλητικές και άλλες, δραστηριότητες, έως και τη δια βίου κατάρτιση. Ουσιαστικά τα ιδιωτικά σχολεία γίνονται ένα είδος mall της εκπαίδευσης και, όπως ξέρουμε όλοι, όπου υπάρχει mall, οι τοπικές αγορές γύρω του φθίνουν. Και αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι δεν το λες ενίσχυση του επιχειρείν, το λες εξυπηρέτηση ημετέρων και στρέβλωση της αγοράς και μάλιστα σε καιρό κρίσης».

Το νέο νομοσχέδιο θυσιάζει ολοκληρωτικά τα εργασιακά δικαιώματα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο βωμό του κέρδους των σχολαρχών. Δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος, υπογράμμισε η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, για την κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης, για τη δυνατότητα μονομερούς μείωσης του ωραρίου των εκπαιδευτικών και άρα και του μισθού τους, για την ελαστικοποίηση της εργασίας τους, τον ασφυκτικό έλεγχο από την εργοδοσία στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς και την αυθαίρετη κατάρτιση συστήματος αξιολόγησης, από κάθε σχολάρχη. Δεν είναι δυνατό, όπως σημείωσε η Ραλλία Χρηστίδου, «να μην υπάρχουν ειδικοί επί της παιδείας, να μην υπάρχει η υψηλή εποπτεία της κρατικής μέριμνας επί των σχολικών προγραμμάτων ή επί των εργαζομένων σε αυτή. Για την ιδιωτική παιδεία, η κα υπουργός προβλέπει αμιγώς ιδιωτικούς υπαλλήλους που δεν έχουν γνώμη και άποψη επί αυτών, που διδάσκουν, έχουν ως βασική τους επιδίωξη την πώληση και τη μεγιστοποίηση των κερδών της επιχείρησης. Η νεοφιλελεύθερη ανάγνωση των κοινωνικών αγαθών αυτή είναι βέβαια» τόνισε η βουλεύτρια, «αλλά αυτή η ανάγνωση έχει τις συνέπειες που όλοι φοβόμαστε γιατί, όταν το κοινωνικό αγαθό γίνεται προϊόν, όχι μόνο προορίζεται αποκλειστικά για όσους μπορούν να το πληρώσουν, αλλά ακόμη και γι’ αυτούς, τους λίγους, η ποιότητα του αγαθού πέφτει».

«Οι προαναφερθείσες μεταβολές είναι σαφές ότι θα είναι σε βάρος των μαθητών», υπογράμμισε η Ρ. Χρηστίδου, «γνωστικά και παιδευτικά αλλά και εις βάρος των γονέων οικονομικά. Θα επηρεάσουν την αντικειμενικότητα, την αμεροληψία, την ελευθερία των εκπαιδευτικών στη δουλειά τους μέσα στην τάξη, καθώς θα είναι αναγκασμένοι να «αλληθωρίζουν» μεταξύ του συμφέροντος του μαθητή και της επιχείρησης. Είναι επίσης σαφές ότι θα επηρεαστεί η ισοτιμία των τίτλων σπουδών, και παρά το γεγονός ότι μπορεί η ίδια προβληματική αρχή να μην αφορά σε όλα τα ιδιωτικά σχολεία, η καχυποψία εύλογα θα τα βαρύνει στο σύνολό τους έναντι των δημόσιων». Και κατέληξε κλείνοντας: «ένας δάσκαλος καταπιεσμένος, απόλυτα ελεγχόμενος, υπαμειβόμενος και αναγκασμένος να σκέφτεται σα να είναι πωλητής, δεν είναι δυνατό να είναι καλός δάσκαλος, όσο και αν τυπικά κατέχει το αντικείμενό του. Γιατί οι δάσκαλοι στα σχολεία, το θυμόμαστε και εμείς από τα δικά μας μαθητικά χρόνια, δε διδάσκουν μόνο το μάθημα, αλλά και άλλες αρχές, έννοιες, αξίες. Και αυτές το νέο, διευρυμένο πρόγραμμα των ιδιωτικών σχολείων πολύ φοβόμαστε ότι δεν τις περιλαμβάνει».