Η κυβέρνηση για μικροπολιτικούς λόγους εξωθεί σε οριστικό “λουκέτο” τα μικρά καταστήματα της Χαλκιδικής, τα εστιατόρια, τα καφενεία, τα μπαράκια, τα οποία είχε κλειστά επί τρεις μήνες και τώρα τα ξανακλείνει μετά τις 12 το βράδυ. Μάλιστα, οι συγκεκριμένες ανακοινώσεις συνοδεύτηκαν από το γνωστό χαιρέκακο επικοινωνιακό ύφος, που προκαλεί κοινωνικό κανιβαλισμό και οδηγεί σε άρνηση της ουσιαστικότητας των μέτρων από τους νέους κι αμεριμνησία στους μεγαλύτερους, δημιουργώντας την αντιεπιστημονική εντύπωση ότι ο κορονοϊός “κολλάει μετά τις 12”.

Και το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να κλείσει μία ταβέρνα στη Χαλκιδική στις 12, όταν ο κόσμος πάει για φαγητό στις 9 ή στις 10 το βράδυ, μετά το μπάνιο του; Γιατί δεν μπορεί κάποιος τουρίστας να απολαύσει το ποτό του καθιστός σε ένα καφέ στις 12 και μπορεί στις 11; Γιατί η συγκεκριμένη απόφαση επιβλήθηκε στο σύνολο της Χαλκιδικής, όταν υπάρχουν στο Νομό πάνω από 100 χωριά και τουριστικοί τόποι, οι οποίοι δεν έχουν το ίδιο επιδημιολογικό φορτίο; Γιατί δεν έγινε διαχωρισμός ανάμεσα στα μεγάλα νυχτερινά καταστήματα, όπου πράγματι ενδέχεται να υπάρξει συνωστισμός και στο μικρό καφενείο στην πλατεία του χωριού, όπου δεν υπάρχει τέτοιο θέμα;

Και τέλος γιατί τα μέτρα αυτά δεν συνοδεύτηκαν από ανακοινώσεις στήριξης των επαγγελματιών και των εργαζομένων; Οι επαγγελματίες περίμεναν τις μέρες αυτές για να μαζέψουν λίγα χρήματα να πληρώσουν το τέλος επιτηδεύματος και την βαριά φορολογία της κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι ευελπιστούσαν σε λίγα μεροκάματα για να μπορέσουν να ζήσουν. Γιατί η κυβέρνηση συμπεριφέρεται με τόσο μένος απέναντι σε όλο αυτό τον κόσμο και γιατί επιβάλλει ανορθολογικά κι αντιεπιστημονικά οριζόντια μέτρα, που απομακρύνουν την εμπιστοσύνη του κόσμου από τις υγειονομικές αποφάσεις;