Ο τομεάρχης Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης μίλησε στον Δημήτρη Τερζή - η συνέντευξη δημοσιεύεται στη σημερινή Εφημερίδα των Συντακτών: 

Για ελληνοτουρκικά:
(...) Η Τουρκία, παρά τους τωρινούς οικονομικούς κλυδωνισμούς, έχει πετύχει τεράστια ανάπτυξη του ΑΕΠ της, που σε συνδυασμό με την πληθυσμιακή έκρηξη τροφοδοτεί την επιδίωξη του Ερντογάν να καταστεί ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Την ίδια ώρα η Ελλάδα ακολουθεί αντίστροφη πορεία στην οικονομία και στο δημογραφικό.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, αποδεικνύεται λανθασμένη η κυρίαρχη ελληνική πολιτική δεκαετιών που ήταν κατά οποιουδήποτε διαλόγου, επειδή δήθεν «το στάτους κβο συνέφερε την Ελλάδα». Αλλά και στην Κύπρο, η ήττα του Ακιντζί φέρνει πιο κοντά από ποτέ τη διχοτόμηση του νησιού. Ο διάλογος, λοιπόν, και η διεθνής διαιτησία είναι η μόνη ορατή διέξοδος.
Η Ελλάδα πρέπει να σχεδιάσει τη στρατηγική που θα φέρει την Τουρκία στο τραπέζι, αξιοποιώντας την ευρωπαϊκή προοπτική της γειτονικής χώρας. Εξυπηρετεί κάτι τέτοιο η αιφνίδια πρόταση του κ. Μητσοτάκη για αναστολή της τελωνειακής σύνδεσης Τουρκίας - Ευρώπης; Μήπως ενισχύει τον Ερντογάν, αποδυναμώνοντας τις ελπίδες για δημοκρατική εξέλιξη στην Τουρκία;
Ειδικά τα 12 μίλια, που είναι ένα δυνητικό δικαίωμα, είναι λογικό να ασκηθεί, με συμφωνημένο τρόπο, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Οχι, ως ανταπάντηση στην τουρκική προκλητικότητα. Γιατί τότε, ποια θα `ναι η επόμενη μέρα;
Τούτων δεδομένων, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να συγκληθεί συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Αντιθέτως, ο κ. Μητσοτάκης, εγκλωβισμένος σε διαμετρικά αντίθετες γραμμές στο εσωτερικό του, επιλέγει τη μυστική διπλωματία, φοβούμενος πιθανό πολιτικό κόστος.
Για τη δήθεν αντίθεση ενός ΣΥΡΙΖΑ 3% έναντι ενός ΣΥΡΙΖΑ 36%:
Ολες οι μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες που έδωσαν νίκες στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν ως σημείο εκκίνησης το βαλλόμενο από τις δυνάμεις του συστήματος 3%. Στο οποίο ανήκαμε όλοι, με τον Αλέξη μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως νέο κόμμα εξέφραζε ηγεμονικά το πλειοψηφικό αντιμνημονιακό ρεύμα.
Οσοι λοιπόν επιδιώκουν να αντιπαραθέσουν το 3% στο 36% στην ουσία επιδιώκουν να εγκαταλείψει ο ΣΥΡΙΖΑ τα αριστερά ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του, σε μια περίοδο μάλιστα που η Δεξιά δίνει ιδεολογική μάχη για να νομιμοποιήσει αντιλαϊκές επιλογές.
Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα αποδειχθεί αποδοτική εφόσον γίνει με τις αξίες της Αριστεράς και όχι μέσω εσωτερικών γραφειοκρατικών διευθετήσεων ή ανεδαφικών οργανωτικών στόχων. Είναι τυχαίο άραγε που δεν είχε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα το εγχείρημα του iSyriza, στο οποίο ορισμένοι έβλεπαν τη «βασιλική οδό» για την ανασυγκρότηση του κόμματος;
Χρειάζονται αποφασιστικές παρεμβάσεις μέσα κι έξω από τη Βουλή, που να δημιουργούν πολιτικά γεγονότα, να διεμβολίζουν το τείχος προστασίας του μιντιακού συστήματος στην κυβέρνηση και να δεσμεύουν για την επόμενη διακυβέρνησή ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σηματοδοτεί η πρόταση μομφής στον Σταϊκούρα. Ο αγώνας είναι αντοχής και όχι ταχύτητας.

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης θα δοκιμάσουν την κυβέρνηση και θα προκαλέσουν πολιτικές ανακατατάξεις, και στα δεξιά και στα αριστερά της. Λυδία λίθος της πολιτικής μας παρέμβασης πρέπει να είναι η σύνδεσή μας με την κοινωνία και τα κινήματά της. Από κει ξεκινήσαμε, εκεί πρέπει να επιστρέψουμε.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη, εδώ.