Ομιλία της Σίας Αναγνωστοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σ/ν Υπουργείου Δικαιοσύνης «Ρυθμίσεις για την επιτάχυνση της εκδίκασης εκκρεμών υποθέσεων του ν. 3869/2010 σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 6 § 1 ΕΣΔΑ ως προς την εύλογη διάρκεια της πολιτικής δίκης, τροποποιήσεις του Κώδικα Δικηγόρων και άλλες διατάξεις»

«Δεν μπορώ να αφήσω την κοινωνία να κινδυνεύσει. Άκουσα τις εισηγήσεις και αποφάσισα. Παίρνω την ευθύνη της απόφασης γιατί αυτό επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον. Θα σας πει και ο Σωτήρης». Αυτός ο πατερναλισμός μιας ελίτ που θεωρεί ότι είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης του κράτους, που μιλάει στον ενικό, που χρησιμοποιεί τους επιστήμονες μόνο για αυτό που τη συμφέρει, είναι απαράδεκτο, αντιδημοκρατικό και δεν συνάδει με την κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει εξαιτίας ακριβώς του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Αυτή λοιπόν η παραδοχή ευθύνης, η παραδοχή πλήρους αποτυχίας που έκανε ο πρωθυπουργός σήμερα στις 12 το μεσημέρι, προσπαθώντας με αυτόν τον ενικό και έχοντας δίπλα του τον καθηγητή κ. Τσιόρδα, προσπαθεί να το επενδύσει και ο ίδιος και οι βουλευτές της ΝΔ με το γνωστό αφήγημα που αυτή η ελίτ ιστορικά χρησιμοποιεί: για ότι καλό γίνεται στον τόπο, γίνεται χάρη σε εμάς. Για ότι κακό φταίει αυτή η κοινωνία, η οποία δεν μπορεί να διαπαιδαγωγηθεί, δεν μπορεί να υποταχθεί, δεν μπορεί να ακολουθήσει τους νόμους.

Ακούμε το αφήγημα περί ατομικής ευθύνης και εμφανίζεται ξαφνικά ο κ. πρωθυπουργός για να πει «εγώ αναλαμβάνω την ευθύνη, αφού εσείς δεν τα κάνατε σωστά». Ξέρουμε πάρα πολύ καλά πια ποιος δεν τα έκανε σωστά επί τόσους μήνες. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ποιοι και γιατί πρέπει να λογοδοτήσουν σε αυτή την κοινωνία που έκανε θυσίες την περασμένη άνοιξη, με σύσσωμη την αντιπολίτευση να βάζει πλάτη για να μπορέσουμε να πολεμήσουμε εναντίον αυτής της πανδημίας. Η κυβέρνηση όμως προτίμησε το καλό να το πάρει για την ίδια. Για την πλήρη ανευθυνότητα όμως που επέδειξε στη συνέχεια, την πλήρη αποστασιοποίηση από τις ανάγκες που επέβαλλε η πανδημία, όλοι εμείς οι πολίτες θα την καλέσουμε να λογοδοτήσει. Να λογοδοτήσει ο πρωθυπουργός, να λογοδοτήσει ο κ. Κικίλιας για την κατάσταση στο ΕΣΥ, η κ. Κεραμέως για την Παιδεία, ο κ. Καραμανλής για τα ΜΜΜ, ο κ. Πέτσας, οι πάντες αυτής της κυβέρνησης.

Θέλω να πω όμως και κάτι άλλο. Δεν φτάνει που φτάσαμε μέχρι εδώ, ο κ. πρωθυπουργός –αυτό το τεράστιο ΕΓΩ- δεν έρχεται  στην «Ώρα του πρωθυπουργού», που ήταν προγραμματισμένη για αύριο. Τη στιγμή που εξαγγέλλει το lockdown, τη στιγμή που υποτίθεται θέλει να βάλει την κοινωνία πάλι σε θέση μάχης και όντως είναι μία μάχη απέναντι στην πανδημία αλλά  απέναντι και στην οικονομική ύφεση  που  αυτή επιφέρει και βέβαια οι απόλυτες αστοχίες της κυβέρνησης. Αντί λοιπόν να έρθει στη Βουλή ακριβώς για αυτό το λόγο, αντί να έρθει να συζητήσει με όλη την αντιπολίτευση, ακυρώνει την εξαγγελθείσα συζήτηση για αύριο στη Βουλή. Ο κ. πρωθυπουργός φαίνεται ότι έχει μάθει πως το μόνο που πρέπει να γίνεται είναι να δοξάζεται από τα ταϊσμένα ΜΜΕ και η λογοδοσία που οφείλει να δίνει στη Βουλή, ο κοινοβουλευτικός έλεγχος που είναι η αναπνοή της δημοκρατίας, αφήνεται. Αφήνεται στην άκρη σε μία στιγμή κρίσης, σε μία στιγμή που υποτίθεται πως όλα τα όπλα της κοινωνίας –πολιτικά κόμματα, κοινωνικές δυνάμεις- πρέπει να είναι στις επάλξεις για να πολεμήσουν. Αυτή ακριβώς τη στιγμή αποφεύγει ο κ. πρωθυπουργός να έρθει στη Βουλή.

Δεν θα μιλήσω για το νομοσχέδιο, συμφωνώ με όλους όσους μίλησαν από την αξιωματική αντιπολίτευση. Θα ήθελα όμως να μείνω σε ένα σημείο της τροπολογίας που έχει κατατεθεί για ενίσχυση των χώρων του Πολιτισμού. Ένα μέτρο, μία ενίσχυση που θα πήγαινε προς τη σωστή κατεύθυνση, αναμενόταν άλλωστε με πολύ ανυπομονησία από όλο τον κόσμο του Πολιτισμού, την επιδότηση των θέσεων και των εισιτηρίων στους χώρους Πολιτισμού που μειώθηκε η χωρητικότητά τους στο 30%, που στη συνέχεια έκλεισαν πολύ πριν από το lockdown χωρίς στοιχεία ότι εκεί μεταδίδεται ο ιός. Και εδώ λοιπόν , που εμείς θα είχαμε να προτείνουμε ενίσχυση των χώρων που δεν θα ανοίξουν καθόλου όχι με 20%, αλλά με 30% για να μπορούν να στηριχτούν οι μικροί χώροι, αντί, λοιπόν, αυτό να συνδυαστεί, όπως είχε εξαγγείλει η Υπουργός Πολιτισμού και όπως είχε υποσχεθεί στους εργαζόμενους στον χώρο του πολιτισμού, αντί να συνδυαστεί με έλεγχο των επιχειρηματιών για πρόσληψη εργαζομένων με ασφάλιση τουλάχιστον πενήντα ημερών ώστε να συμπεριλαμβάνονται και οι πρόβες για να μην φτάσουν αυτοί οι άνθρωποι στην απόλυτη ένδεια, αντί γι’ αυτό, κουβέντα για τους εργαζόμενους.

Η υπουργός κατηγόρησε τους εργαζόμενους στο χώρο του Πολιτισμού ότι δουλεύουν στη μαύρη εργασία και μάλιστα υποσχέθηκε ότι αυτό θα το αλλάξει. Μάλιστα, υποσχέθηκε ότι αυτό θα το αλλάξει. Η πανδημία είναι μια ευκαιρία γιατί βγάζει στην επιφάνεια κακώς κείμενα, αυτά της μη ύπαρξης συλλογικών συμβάσεων στους εργαζόμενους στον χώρο του πολιτισμού. Αντί λοιπόν να αρπάξει την ευκαιρία να δημιουργήσει νομικό δεδομένο, να δημιουργήσει έθιμο και οι ενισχύσεις να συναρτηθούν απόλυτα με την πρόσληψη και την ασφάλεια των ανθρώπων για πενήντα τουλάχιστον μέρες, όπου και οι πρόβες επιτέλους θα πληρώνονται, αντί γι’ αυτό οι εργαζόμενοι απλώς δεν υπάρχουν.

Στον τομέα της εστίασης και του τουρισμού τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, εκεί αφήνονται εντελώς στο έλεος του Θεού και οι εργαζόμενοι και οι μικρές επιχειρήσεις.

Κύριε υπουργέ, θέλω να σας κάνω μία ερώτηση και θέλουμε απάντηση: Τι δουλειά είχε η υπουργός Πολιτισμού μία εβδομάδα πριν από την εκδίκαση της προσφυγής των φορέων στο ΣΤΕ για τα αρχαία της Θεσσαλονίκης, να επισκεφθεί την πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας; Απάντηση δεν έχουμε πάρει, το θεωρούμε θεσμικό ατόπημα. Ευχαριστώ.