Άρθρο Γ. Η. Παπαηλιού Βουλευτή Αρκαδίας

1) Η Επανάσταση του 1821 υπήρξε ταυτόχρονα, η αφετηρία για τη σταδιακή διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και το ορόσημο για την Εθνική Παλιγγενεσία και τη συγκρότηση του νέου ελληνικού κράτους.

Τότε, ο συσχετισμός δυνάμεων ήταν δυσμενής για τους Έλληνες επαναστάτες. Η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν ισχυρή μεν, αλλά και ο «μεγάλος ασθενής». Την διέσωζε η αμοιβαία εξισορρόπηση των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων της εποχής που συγκροτούσαν την «Ιερά Συμμαχία», διασφαλίζοντας το αντιδραστικό status quo.

2) Η Τουρκία, εδώ και πολλά χρόνια, ακολουθεί επιθετική πολιτική έναντι της χώρας μας και ευρύτερα του Ελληνισμού. Τα πεδία στα οποία αναπτύσσονται οι τουρκικές αξιώσεις είναι γνωστά : Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, κατά παράβαση της διεθνούς νομιμότητας και των διεθνών συνθηκών.

Ταυτόχρονα, η Τουρκία ασκεί επιθετική πολιτική και έναντι άλλων χωρών, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, και όχι μόνον.

Με αυτό τον τρόπο, επιδιώκει τον γεωστρατηγικό, γεωπολιτικό και οικονομικό έλεγχο ευρύτερων περιοχών, ώστε, αποτελώντας ισχυρό βραχίονα σε πολλά επίπεδα, να καταστεί κυρίαρχη περιφερειακή (υπερ)δύναμη.

Και βέβαια, στο εσωτερικό της σπαράσσεται από μία κρίση, η οποία συνδέεται και με το Κουρδικό ζήτημα αλλά και την προσωπική δικτατορία ιδιαίτερης μορφής του προέδρου της.

Παρότι δε παραμένει σημαντικός «παίκτης» στην ευρύτερη περιοχή, εξακολουθεί να είναι ο ταραξίας για λογαριασμό της ιδίας αλλά και τρίτων. Όμως οι διεθνείς συνθήκες και ο ευμετάβλητος συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να την καταστήσουν ή την καθιστούν και πάλι τον «μεγάλο ασθενή», παρά την άρνηση των υπολοίπων ισχυρών «παικτών» να της αντιπαρατεθούν ουσιαστικά, γεγονός που συνδέεται με τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντά τους.

Βάσει όλων αυτών, η Ελλάδα οφείλει να επαγρυπνεί και να ασκεί ενεργό εξωτερική πολιτική, ώστε να την αντιμετωπίσει. Απαιτείται η διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής σε συμπόρευση με την Κύπρο, που να περιλαμβάνει όλες τις γεωστρατηγικές, γεωπολιτικές και οικονομικές παραμέτρους. Απαιτούνται και κινήσεις προληπτικής αποτροπής των επιθετικών ενεργειών της Τουρκίας και ενεργού παρουσίας στο περιφερειακό και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Η έναρξη των «διερευνητικών επαφών», οι επικείμενες συναντήσεις ακόμη (και) σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο και η «πενταμερής διάσκεψη» για το Κυπριακό, υπό την πίεση ξένων παραγόντων, μετά τις παρατεταμένες παραβιάσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από τη Τουρκία και `τα εκ μέρους της τιθέμενα θέματα προς διαπραγμάτευση, τα οποία αμφισβητούν ακόμη και την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία της χώρας, προκαλούν προβληματισμό και ανησυχία.

3) Συμπερασματικά, ο εορτασμός της εθνικής επετείου και ιδίως των 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 αποτελεί ευκαιρία επανασύνδεσης με το νήμα της Ιστορίας και επιπλέον αναστοχασμού για τη θέση και την προοπτική της χώρας. Επιβάλλεται στο ασταθές και ανήσυχο διεθνές περιβάλλον να παραμείνει πυλώνας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή, με τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και της εθνικής ενότητας του λαού μας.

Σε αυτό το πλαίσιο, αναδεικνύεται η ιστορική συμβολή του Αγώνα του Γένους για Εθνική Απελευθέρωση, φωτίζονται η ιστορική πορεία και προσφορά των αγωνιστών της Ελευθερίας, διατηρείται ζωντανή η μνήμη τους και ενισχύονται το εθνικό φρόνημα και τη συλλογική αυτογνωσία όλων μας.