Σημεία της συνέντευξης του Γιάννη Μπαλάφα, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Β’3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, στον τηλεοπτικό σταθμό ART TV (στo δημοσιογράφο Γ. Βαθιώτη)

Για τους εμβολιασμούς και το AstraZeneca

Η διαχείριση της πανδημίας στη χώρα μας, δυστυχώς, δεν έχει καμία σχέση με την ωραιοποιημένη εικόνα που παρουσιάζει ο κ. Μητσοτάκης. Ο ίδιος ο γ.γ. Δημόσιας Υγείας κ. Θεμιστοκλέους διαψεύδει τον Μητσοτάκη δηλώνοντας ότι “υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση από ότι είναι η προσφορά εμβολίων”. Η εγκληματική ανεμελιά της κυβέρνησης αποδεικνύεται και από τον τρόπο διαχείρισης του AstraZeneca, τη στιγμή που στην Ευρώπη, εδώ και μήνες, η ηλικιακή στόχευση για το συγκεκριμένο εμβόλιο ήταν σε άλλη κατεύθυνση. Και όταν ο Τσίπρας μίλησε για “ξεστοκάρισμα” κατηγορήθηκε σφοδρά. Πρόσφατα, όμως, μέχρι και ο δημοσιογράφος Ά. Προτοσάλτε παραδέχθηκε ότι “τελικά ο Τσίπρας είχε δίκιο για το ξεστοκάρισμα ”.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 500.000 συμπολίτες μας που έχουν κάνει την 1η δόση με AstraZeneca και εξ αυτών όλοι οι νεότεροι των 60 ετών δεν γνωρίζουν τι θα γίνει. Η κυβέρνηση αντί να μεριμνήσει για τον άμεσο και μαζικό εμβολιασμό εργαλειοποιεί την επιτροπή εμβολιασμών θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των πολιτών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία από την πρώτη στιγμή έχει τεθεί υπέρ του εμβολιασμού και υπέρ του ορθολογισμού και της επιστήμης. Ας ακολουθήσει, επιτέλους, η κυβέρνηση τις οδηγίες των ειδικών και ας σταματήσει να αντιμετωπίζει την πανδημία με πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτό που απαιτείται είναι σωστός σχεδιασμός ώστε να επιτευχθεί το απαραίτητο τείχος ανοσίας και όχι υποσχέσεις που δεν τηρούνται, όπως, για παράδειγμα, ότι μέχρι τα τέλη Ιουνίου θα έχει εμβολιαστεί πάνω από το 70% των πολιτών, ποσοστό που πόρρω απέχει από την πραγματικότητα.

Για τη διοχέτευση των χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης

Με βάση τη σαφή πολιτική της κυβέρνησης ο κίνδυνος τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης να καταλήξουν στις τσέπες των λίγων και εκλεκτών του κ. Μητσοτάκη είναι εμφανής. Οι μέχρι τώρα προβλέψεις του κ. Μητσοτάκη, είτε ηθελημένες είτε λόγω άγνοιας, έχουν αποτύχει παταγωδώς. Αρκεί να θυμηθούμε ότι πέρυσι τον Ιούνιο δήλωνε ότι “μετατρέπουμε το καλοκαίρι σε καιρό σποράς ώστε να ανατείλει μέσα στο χειμώνα ο ζεστός ήλιος της ανάπτυξης”. Οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες, όμως, βρίσκονται σε απόγνωση και διαψεύδουν την κυβέρνηση για την οικονομική ενίσχυση που ισχυρίζεται ότι έχει δώσει και τη στήριξη που έχει μείνει μόνο στις δηλώσεις. Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των καταστηματαρχών δεν έχουν πρόσβαση σε δανεισμό, η ρευστότητά τους είναι μηδενική και το ιδιωτικό χρέος τους απειλεί και τους πνίγει. Την ίδια ώρα που η ΝΔ χρωστάει στις τράπεζες 343 εκατομμύρια που επιβαρύνουν τους Έλληνες πολίτες.

Επειδή όμως τα στοιχεία είναι αδιάψευστοι μάρτυρες, πρέπει να προσθέσω ότι στην ΕΕ ο μέσος όρος ανεργίας είναι στο 7%, όταν στη χώρα μας είναι 17%. Αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η ΝΔ.

Για το αντεργατικό-αντιδραστικό νόμο Χατζηδάκη

Η ουσία είναι ότι δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που αντέδρασε στο νομοσχέδιο. Όλη η αντιπολίτευση, συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, έξι στελέχη πρώην υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ (Ά. Σπηλιωτόπουλος, Ευ. Αντώναρος, Χρ. Ζώης, Σ. Τσιτουρίδης κ.λπ) το χαρακτηρίζουν οπισθοχώρηση. Επίσης, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων χαρακτηρίζουν αντισυνταγματικές πολλές διατάξεις του. Και προφανώς, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η δήλωση για τις ατομικές συμβάσεις της κα. Άννα Ευθυμίου βουλευτή της ΝΔ και εργατολόγος ότι “η σχέση εργοδότη-εργαζόμενου δεν είναι ισότιμη, γιατί υπάρχει σχέση εξάρτησης”.

Υπήρξαν, φυσικά, κάποιες διατάξεις οι οποίες είναι ευρωπαϊκές οδηγίες και εκκρεμούσε η ψήφισή τους από το 2019. Γιατί δεν τις έφεραν ξεχωριστά, παρά τις ενσωμάτωσαν στο πιο οπισθοδρομικό και αντεργατικό νομοσχέδιο που έχουμε δει;

Η ουσία όμως είναι ότι η παρ. 2 του αρ. 55 εισάγει τη διευθέτηση χρόνου εργασίας με τετραήμερη δεκάωρη εργασία χωρίς αύξηση των αποδοχών. Και στο αρ. 59 καταργεί το οκτάωρο με θέσπιση της ατομικής σύμβασης και επιβάλει δεκάωρη εργασία με δύο ώρες απλήρωτης εργασίας και αντικατάστασης τους με ρεπό, το οποίο διαφήμιζε με παρρησία ο κ. Χατζηδάκης στη Βουλή.

Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι με το νόμο Χατζηδάκη ισχυροποιείται η μεγάλη εργοδοσία σε βάρος της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας. Γιατί όταν οι μισθοί μειώνονται -όπως θα μειωθούν-, και όταν η ανεργία αυξάνεται, μειώνεται και η καταναλωτική δυνατότητα των εργαζόμενων και κατ’ επέκταση μειώνεται και ο τζίρος των επιχειρήσεων. Γι΄ αυτό και οι επαγγελματικοί φορείς είναι ενάντια σε αυτόν τον νόμο.

Η κοινωνία έκρινε το κατάπτυστο αυτό νόμο και γι’ αυτό η εφαρμογή του είναι υπό αίρεση.