Σημεία ομιλίας της Βουλευτή Βόρειου Τομέα (Β’1) Αθηνών και Τομεάρχη Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, κατά τη συζήτηση της επίκαιρης επερώτησης 56 Βουλευτών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία με θέμα: “Υποβάθμιση των πολιτικών ισότητας των φύλων στους 20 μήνες διακυβέρνησης της Ν.Δ”

- Όταν διευρύνονται οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, όταν απορρυθμίζεται η εργασία και καταλύονται τα δικαιώματα, πάντα επιδεινώνεται η θέση της γυναίκας. Πάντα διευρύνονται οι ανισότητες, που είναι ήδη μεγάλες, όσον αφορά τις γυναίκες και κυρίως πλήττεται η ίδια η δημοκρατία. Διότι δεν μπορεί να υπάρξει ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική, στην κοινωνική και οικονομική ζωή μέσα σε ένα πλαίσιο διευρυνόμενων ανισοτήτων και κατάλυσης κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και εργασιακών δικαιωμάτων.

- Ούτως ή άλλως, οι γυναίκες στη χώρα μας, ιδιαίτερα μετά και από τη δεκαετή κρίση, αλλά και σήμερα ακόμα περισσότερο, λόγω και των πολιτικών που ασκούνται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, βρίσκονται σε δυσχερέστατη θέση. Είναι το 62% της ανεργίας, οι περισσότερες αμείβονται είτε με τον κατώτατο μισθό είτε απασχολούνται σε άτυπες και μερικής απασχόλησης εργασίες με ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα.

- Η δε κρίση της πανδημίας ήρθε να δώσει ένα ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα στις γυναίκες, καθώς διεύρυνε τα προβλήματα της ανεργίας και της υποαπασχόλησης. Ταυτόχρονα, η τηλεργασία με τον τρόπο που εφαρμόστηκε, χωρίς για 14 μήνες να υπάρχουν ούτε κανόνες ούτε θεσμικό πλαίσιο, έπληξε κατεξοχήν τις γυναίκες, οι οποίες έπρεπε μέσα σε δύσκολες οικογενειακές συνθήκες να αντεπεξέλθουν. Από τη μια να χειρίζονται τα θέματα της οικογένειας, τα παιδιά σε τηλεκπαίδευση, και να πρέπει σε ακατάλληλο χώρο πολλές φορές να εργαστούν με τηλεργασία. Σημειώθηκε έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης των γυναικών την περίοδο της πανδημίας. Αυτό ήταν ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε σε όλη την Ευρώπη, αλλά το είδαμε με πολύ μεγάλη ένταση και στη χώρα μας.

- Το πρόβλημα είναι οι πολιτικές που ασκεί η κυβέρνηση της Ν.Δ.. Θέτει τα τυπικά θέματα περί ισότητας, αλλά δεν κοιτά την ουσία, πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η πραγματική οικονομική και κοινωνική ισότητα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχώς επιδεινώνει τη θέση των γυναικών, και αυτό είναι το αποτέλεσμα των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν από την πρώτη στιγμή μετά τις εκλογές:

Απελευθέρωση των απολύσεων. Σε μια αγορά εργασίας που οι γυναίκες είναι το 62% της ανεργίας. Άρα, είναι και κάτω από τον εκβιασμό στη δουλειά που και τους χαμηλούς μισθούς που λαμβάνουν.

Έχετε παγώσει τον κατώτατο μισθό, που κατεξοχήν πάλι πλήττει τις γυναίκες.

Καταργήσατε κάθε έννοια προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων, οι γυναίκες κατεξοχήν εργάζονται υπό συνθήκες ανισότητας και εκμετάλλευσης μέσα στο πλαίσιο των άτυπων μορφών εργασίας και των εργολαβικών εργαζομένων.

Με το νόμο Χατζηδάκη πλήττονται οι γυναίκες. Με έναν ειρωνικό και υποκριτικό τρόπο, υποστηρίζετε ότι φέρνετε ρυθμίσεις για την εξισορρόπηση της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής. Στην πραγματικότητα θεσπίσατε τη διάλυση κάθε έννοιας ωραρίου, την πλήρη απορρύθμιση του χρόνου εργασίας, την επιβολή 10ωρης εργασίας με 2 ώρες απλήρωτη εργασία και κάποια στιγμή ανταμοιβή σε ρεπό. Στην ουσία διαλύετε κατεξοχήν την επαγγελματική και οικογενειακή ζωή των γυναικών, το ίδιο και με την αύξηση των υπερωριών. Απελευθερώνετε περαιτέρω τις απολύσεις και καταλύετε κάθε έννοια συλλογικών ρυθμίσεων και δικαιωμάτων.

Ακόμα και με τα θετικά μέτρα που φέρατε, όσον αφορά τις διεθνείς συμβάσεις και την κοινοτική οδηγία, εξυπηρετήσατε τη δική σας συντηρητική και νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όσον αφορά την ενσωμάτωση της διεθνούς σύμβασης 190 του ILO για την βία και σεξουαλική παρενόχληση, που ήταν απαραίτητο να ενσωματωθεί και εμείς επανειλημμένα σας είχαμε ζητήσει να τη φέρετε, θεσπίσατε μια σειρά από εξαιρέσεις στον τρόπο εφαρμογής της. Δηλαδή – και δεν είναι τυχαίο - ότι έχετε τελείως παραλείψει κάθε αναφορά σε συλλογικές διαπραγματεύσεις, κανόνες, ρυθμίσεις, συνδικαλισμό, ακριβώς για να υποβαθμίσετε το σημείο αυτό της ενσωμάτωσης, ώστε να συμβαδίζει με τις αντεργατικές ρυθμίσεις του υπόλοιπου νομοσχεδίου. Εξαιρέσατε χώρους εργασίας που κατεξοχήν εργάζονται οι γυναίκες, όπως είναι οι άτυπες μορφές εργασίας, η εργολαβική και αγροτική εργασία. Μάλιστα, φτάσατε στο σημείο ακόμα και όταν ο δράστης της βίας και της παρενόχλησης είναι ο ίδιος ο εργοδότης να μην υπάρχει μια σαφής απόδοση ευθύνης. Κάτι που ακόμα και η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σας είχε επισημάνει. Εξαιρείτε όλες τις επιχειρήσεις που έχουν κάτω από 20 εργαζόμενους και εργαζόμενες. Άρα, στην ουσία εξαιρείτε το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς εργασίας και κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της εστίασης, του τουρισμού, των εμπορικών καταστημάτων. που οι γυναίκες απασχολούνται.

Το ίδιο όσον αφορά και τις γονικές άδειες. Μάλιστα υποστηρίξατε το επιχείρημα ότι η ίδια η Οδηγία δεν απαιτούσε τη συναίνεση του εργοδότη. Και αναρωτηθήκατε γιατί ασκούμε κριτική αφού υιοθετήθηκε αυτή η Οδηγία για τις γονικές άδειες επί ημερών μας. Το πώς υιοθετείται μια Οδηγία, έχει και σημεία συμβιβασμού. Προφανώς ο συμβιβασμός είχε και αυτό το στοιχείο, δηλαδή να μην απαιτείται η άδεια του εργοδότη όσον αφορά τις γονικές άδειες ή για τις μονογονεϊκές οικογένειες. Το πώς όμως ενσωματώνεται μια Οδηγία αποτυπώνει την καθαρή βούληση της κυβέρνησης. Η δική σας βούληση ήταν να θεσπίσετε την ατομική σύμβαση, χωρίς τη συναίνεση του εργοδότη, άρα στην ουσία υπονομεύσατε το δικαίωμα που τόσο πολύ διαφημίσατε, ενώ στο δημόσιο είναι ένα δικαίωμα αδιαμφισβήτητο.

- Μέσα σε όλη αυτή την αντιδραστική μεταρρύθμιση που φέρνετε στο ασφαλιστικό, θέλω να επισημάνω και μία διάσταση που αφορά κυρίως τις νέες γυναίκες εργαζόμενες κάτω των 35 ετών. Ακούσαμε την παρουσίαση που έγινε χθες το αφήγημα του ατομικού κουμπαρά, με διάφορες εκτιμήσεις αποδόσεων, παίρνοντας όμως ως παράδειγμα ένα ουτοπικό σχήμα, με πολύ υψηλά αμειβόμενους εργαζόμενους και σε συνεχή εργασία. Στη σημερινή οικονομία, οι γυναίκες κάτω των 35, οι οποίες είναι χαμηλότατα αμειβόμενες, σε επισφαλή και όχι σε συνεχή εργασία. Αυτό είναι ένα δείγμα του τί σημαίνει αυτό το αντικοινωνικό και αντιδραστικό σύστημα που φέρνετε, το οποίο στην ουσία θα κάνει μια βίαιη αναδιανομή υπέρ των λίγων και μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων και κατά της κοινωνικής πλειοψηφίας ανδρών και γυναικών, αλλά με ιδιαίτερη κόστος στις γυναίκες που είναι υποαμειβόμενες και χωρίς συνεχή εργασιακή δραστηριότητα.

Μετά από 5 μήνες αναγκάστηκε τελικά ο κ. Τσακλόγλου να ομολογήσει χθες – δεν μπορούσε πια να κάνει αλλιώς γιατί πρέπει να φέρει μελέτη στη Βουλή – ότι το κόστος της μετάβασης θα ξεπεράσει τα 56 δις. Το λέμε αυτό συστηματικά επί 5 μήνες. Δεν παίρναμε καμία απάντηση, πολλές φορές μας λοιδορούσατε, τώρα αναγκαστήκατε να το ομολογήσετε πως οι επιλογές σας πλήττουν τους ασφαλισμένους και το δημόσιο συμφέρον!