Τοποθέτηση του ευρωβουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΠΣ / The Left, μέλους της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) του Ε/Κ & σκιώδους εισηγητή του σχετικού φακέλου στη συζήτηση του σχεδίου έκθεσης-σύστασης με τίτλο «Απασχόληση και κοινωνικές πολιτικές της ζώνης του ευρώ για το 2021»

Την ανάγκη η ΕΕ να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις προς όφελος των πολλών και όχι στην κατεύθυνση που είχαν κινηθεί προ της πανδημίας υπογράμμισε ο Κώστας Αρβανίτης στην πρώτη του παρέμβαση για τη νέα Κοινοβουλευτική περίοδο.

Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία τοποθετήθηκε ως σκιώδης εισηγητής της Ευρωομάδας της Αριστεράς / The Left στη συζήτηση του σχεδίου έκθεσης-σύστασης με τίτλο «Απασχόληση και κοινωνικές πολιτικές της ζώνης του ευρώ για το 2021» στην επιτροπή Απασχόλησης & Κοινωνικών Υποθέσεων του Ε/Κ (EMPL).

O Κώστας Αρβανίτης στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου στην Ένωση και επίτευξης φορολογικής Δικαιοσύνης και Ισότητας, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «δε μπορεί να πάει η Ευρώπη με τους ρυθμούς που θα θέλαμε και οραματιζόμαστε, όταν έχουμε εντός ή εκτός Ένωσης, φορολογικούς Παραδείσους».

«Πιστεύουμε» υπογράμμισε στη συνέχεια της παρέμβασής του, «ότι κοινωνικά βιώσιμες είναι οι μεταρρυθμίσεις που βασίζονται στην αλληλεγγύη, την ένταξη, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δίκαιη κατανομή του πλούτου, την ισότητα των φύλων, το υψηλής ποιότητας σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης για όλους, την ποιοτική απασχόληση και τη βιώσιμη ανάπτυξη, - ένα μοντέλο που εξασφαλίζει ισότητα και κοινωνική η προστασία, ενδυναμώνει τις ομάδες ευάλωτων ατόμων, ενισχύοντας τη συμμετοχή».

Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ άσκησε σκληρή κριτική στις μέχρι σήμερα νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Δεξιά, πολιτικές όπως η απελευθέρωση & ιδιωτικοποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες και τραπεζικός τομέας), η επιβολή ευελιξίας στην αγορά εργασίας, επιλογές που τελικά αντί για την δήθεν ευημερία που υπόσχεται η Δεξιά, είχαν αρνητικά αποτελέσματα για την κοινωνική συνοχή και αρνητικό αντίκτυπο στην τσέπη εργαζόμενων και συνταξιούχων, ειδικά στις πιο ευάλωτες ομάδες.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παρέμβασης του Κώστα Αρβανίτη:

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για την πολύ καλή της έκθεση, καθώς και τους συναδέλφους για τις προτάσεις τους, και να συμφωνήσω με τον πυρήνα της εισήγησης. Νομίζω πως είναι μια πολύ συγκεκριμένη και σαφής βάση δεδομένων για να γίνει μια πολύ καλή δουλειά.

Άλλωστε από την κουβέντα που άκουσα εδώ είδα ότι έχουμε τη δυνατότητα σύγκλισης και με τους Σοσιαλιστές και με τους Πράσινους, έχουμε πράγματα που συμφωνούμε απόλυτα, αλλά ακόμη και η παρέμβαση του κ. Κυμπουρόπουλου από το ΕΛΚ, νομίζω ότι δημιουργεί συνθήκες τέτοιες για ένα καλό αποτέλεσμα.

Είναι κοινή διαπίστωση λοιπόν, για να έρθω και στην ουσία της σκέψης μου, ότι η κρίση της νόσου COVID-19 είχε αρνητικό αντίκτυπο τόσο στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, καθώς επέφερε άνευ προηγουμένου απώλειες θέσεων εργασίας, επιτάχυνε την αύξηση της φτώχειας, έκανε τους φτωχούς ακόμη πιο φτωχούς, δημιουργήθηκαν αποκλίσεις και χτύπησε ιδιαίτερα νέους, γυναίκες, τα ανάπηρα άτομα, εργαζόμενους χαμηλής ειδίκευσης και επισφαλούς απασχόλησης, και τους μεγάλης ηλικίας εργαζόμενους.

Δυστυχώς, το ποσοστό ανεργίας στη ζώνη του ευρώ παρουσίασε σημαντική αύξηση κατά τα τελευταία δύο έτη με σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών· Και θέλω να τονίσω ότι ενώ έχουμε ενιαίο νόμισμα, έχουμε διαφορετική αξία στην εργατική δύναμη και το μισθό και αυτό πρέπει να το δούμε, πώς ακριβώς θα έχουμε μια εξισορρόπηση.

Εμείς με τις τροπολογίες μας κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις και θα ήθελα να τονίσω και εδώ ότι θεωρούμε πρώτα από όλα ότι ο πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων πρέπει να αποτελεί τη βάση για τα μέτρα κοινωνικής ένταξης τόσο στη διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου όσο και στα κονδύλια της πολιτικής συνοχής για την περίοδο 2021-2027·

Δυστυχώς μέχρι σήμερα οι πολιτικές που προτάθηκαν κατά τα προηγούμενα ευρωπαϊκά εξάμηνα επικεντρώθηκαν στην απελευθέρωση και την ιδιωτικοποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες και τραπεζικός τομέας), στην επιβολή ευελιξίας στην αγορά εργασίας, στην εξάλειψη των εργασιακών δικαιωμάτων, στη συγκράτηση των αυξήσεων ή ακόμη και στη μείωση των μισθών και των συντάξεων, στη μείωση των δημόσιων δαπανών για την κοινωνική στήριξη, την υγεία και την εκπαίδευση και, κατά συνέπεια, στη μείωση των κοινωνικών δικαιωμάτων·

Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της ένωσης με ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα. Η Ευρώπη της μονοκαλλιέργειας των υπηρεσιών δεν μπορεί να υπηρετήσει την ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών της Ευρώπης.

Πιστεύουμε ότι κοινωνικά βιώσιμες είναι οι μεταρρυθμίσεις που βασίζονται στην αλληλεγγύη, την ένταξη, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δίκαιη κατανομή του πλούτου, την ισότητα των φύλων, το υψηλής ποιότητας σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης για όλους, την ποιοτική απασχόληση και τη βιώσιμη ανάπτυξη, - ένα μοντέλο που εξασφαλίζει ισότητα και κοινωνική η προστασία, ενδυναμώνει τις ομάδες ευάλωτων ατόμων, ενισχύοντας τη συμμετοχή και την ιδιότητα του πολίτη, και βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσης για όλους.

Προτείνουμε λοιπόν τη διατήρηση και ενίσχυση του Δημόσιου χαρακτήρα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και υγείας, την στήριξη των υπηρεσιών δημόσιας κοινωνικής προστασίας θεωρώντας ότι είναι καίριας σημασίας για την καταπολέμηση της φτώχειας και των ανισοτήτων και για την στήριξη μιας χωρίς αποκλεισμούς, βιώσιμης ανάπτυξης·

Θεωρούμε και επιμένουμε ότι η πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες, όπως το νερό και η ενέργεια, είναι κρίσιμης σημασίας ώστε να διασφαλίζεται η κοινωνική ένταξη και τα βασικά υγειονομικά πρότυπα· Πρέπει να διασφαλίσουμε την καθολική πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες στο πλαίσιο εφαρμογής του σχεδίου δράσης για την Καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού·

Ζητάμε να προαχθούν πραγματικά προοδευτικά φορολογικά συστήματα, και να εξαλειφθούν η φοροαποφυγή και οι φορολογικοί παράδεισοι, θέτοντας τέλος στον ανταγωνισμό προς τα κάτω στη φορολόγηση των εταιρειών και βελτιώνοντας τη φορολογική διαφάνεια. Πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι δε μπορεί να πάει η Ευρώπη με τους ρυθμούς που θα θέλαμε και οραματιζόμαστε, όταν έχουμε εντός ή εκτός Ένωσης, φορολογικούς παραδείσους.