Σημεία συνέντευξης του Γιάννη Μπαλάφα, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Β3’ Νοτίου Τομέα Αθηνών, στον τηλεοπτικό σταθμό ALERT (στους δημοσιογράφους Α. Παπακυριακόπουλο και Α. Αναστασάκη)

Για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Άμυνας που ψηφίστηκε χθες στη Βουλή

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε το βασικό πακέτο των εξοπλισμών. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε μία κριτική στάση για ένα μέρος των εξοπλισμών (Rafale), επειδή έχουμε επιφυλάξεις ως προς τη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση πρώτα ανήγγειλε τι ακριβώς θα προμηθευτούμε και από που και μετά ανέθεσε στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία τις διαπραγματεύσεις. Ο τρόπος αυτόςμας στέρησε διαπραγματευτικές δυνατότητες. Αυτό που πρέπει να καταλάβει ο κ. Μητσοτάκης είναι ότι δεν διαχειρίζεται δικά του χρήματα, αλλά τα χρήματα του ελληνικού λαού.  Να θυμίσω, βεβαίως, ότι εμείς, παρά τις δυσκολίες των μνημονίων προωθήσαμε την αναβάθμιση των F16, γιατί θεωρούμε ότι το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μία χώρα.

Επίσης, μια άλλη προβληματική πτυχή της συμφωνίας είναι η μη αξιοποίηση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Ούτε ένα ευρώ δεν θα κατευθυνθεί στις αμυντική μας βιομηχανία,  που έχει και τη δυνατότητα και την τεχνογνωσία να υποστηρίξει μέρος της παραγωγής του νέου εξοπλισμού. Αυτό θα μεταφραζόταν σε δουλειές στη χώρα μας και μικρότερη εξάρτηση από το εξωτερικό. Αλλά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη την κρατική αμυντική βιομηχανίατην αντιμετώπισε όπως και άλλες δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, τον ΕΦΚΑ κ.λπ. Τις αφήνουν να απαξιωθούν για να τις ιδιωτικοποιήσουν. Αυτό είναι το σχέδιό τους για το δημόσιο.

Και επειδή πολλά ακούγονται περί πατριωτισμού, να σημειώσω ότι πατριώτης δεν είναι όποιος λέει «ναι σε όλα», ούτε όταν λέει ότι το Oruc Reis το «έσπρωξε ο αέρας» και καταπάτησε τις κόκκινες γραμμές μας, που είναι στα 6ν.μ. Πατριώτης είναι όποιος λειτουργεί έχοντας ως μόνη έγνοια το συμφέρον της πατρίδας. Αυτή η αγορά δεν έγινε με τον καλύτερο τρόπο και γι’ αυτό κάναμε την κριτική μας και ψηφίσαμε ανάλογα.

Για τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας

Η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη απέναντι στην προκλητική στάση της Τουρκίας είναι, κατά κανόνα, μια πολιτική κατευνασμού. Είναι καταγεγραμμένες οι δηλώσεις υπουργών σε σχέση με το Oruc Reis για «θορύβους και αέρηδες» και όχι μόνο. Η έλλειψη σταθερότητας της κυβέρνησης είναι βασική αιτία δηλώσεων, όπως για παράδειγμα, του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, ο οποίος βλέποντας αυτή τη στάση θεωρεί την κυβέρνηση ως«δεδομένη».

Εδώ και πάρα πολύ καιρό ζητάμε από την κυβέρνηση να απαιτήσει κυρώσεις από την Ε.Ε. σε σχέση με την Τουρκία. Να θυμίσω μία πολύ σημαντική σύσκεψη της Ε.Ε, στην οποία ο κ. Μητσοτάκης, σύμφωνα με δηλώσεις του,θα ζητούσε κυρώσεις, αλλά όταν εξήλθε από τη σύσκεψη ήταν με «πεσμένα φτερά» χωρίς να έχει θέσει καν το θέμα.

Άρα, είναι άλλο μία σοβαρή και συγκροτημένη στάση και άλλο η πολιτική κατευνασμού. Είναι άλλο η «κόκκινη γραμμή στα 6 ν.μ.» και άλλο το αδιαπραγμάτευτο των 12 ν.μ.  Ανάλογα το  ποια πολιτική ακολουθείς, σε αντιμετωπίζουν και οι υπόλοιπες χώρες.   

Για την ακρίβεια

Ας μιλήσουμε με νούμερα που λένε πάντα την αλήθεια. Η μείωση του τζίρου στα σουπερμάρκετ είναι 9% και 50% στο λιανεμπόριο.  Ο ίδιος ο κ. Μπακογιάννης, στέλεχος πρώτης γραμμής της ΝΔ και δήμαρχος Αθηναίων, μίλησε για «εξωφρενικές τιμές» για τον Έλληνα καταναλωτή. Την ίδια στιγμή που ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι έχουμε «καταπληκτική ποιότητα ζωής» στην Ελλάδα.

Έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες στηρίζουν και ζητάνε οι επαγγελματικοί φορείς και τα Επιμελητήρια. Αφορούν στην μείωση του ΕΦΚ στα κατώτατα επιτρεπτά ευρωπαϊκά όρια, στη μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη κατανάλωσης, στη μείωση και ρύθμιση του χρέους της πανδημίας και στην αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ. Η κυβέρνηση, όμως, κωφεύει, ενώ ο κ. Σταϊκούρας δήλωσε ότι «πρέπει να μαζευόμαστε».

Όταν προειδοποιούσαμε την κυβέρνηση από το Φεβρουάριο του 2021 για τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης, μας απαντούσε ανέμελα ότι κινδυνολογούμε, μετά ότι είναι διεθνές το φαινόμενο, για να καταλήξει στο ότι το φαινόμενο είναι παροδικό.  

Τον Σεπτέμβριο ο κ. Σκρέκας δήλωνε ότι η αύξηση στο ηλεκτρικό ρεύμα θα είναι 2-3 ευρώ. Και όταν φτάσαμε στο σήμερα, μας συμβούλευσε να κλείνουμε ηλεκτρικό και θερμοσίφωνα για να μην καταναλώνουμε ρεύμα!

Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να απαντήσει αν ξέρανε τι ερχόταν και λέγανε ψέματα ή δεν ξέρανε τι ερχόταν και άρα είναι επικίνδυνοι.

Για την απολιγνιτοποίηση

Για την απολιγνιτοποίηση πάντα λέγαμε ότι πρέπει να γίνει με ένα συγκεκριμένο τρόπο, σταδιακά και σε συνεννόηση με τις τοπικές κοινωνίες. Αν γινόταν αυτό τώρα δεν θα είμασταν «υπόδουλοι» του πανάκριβου φυσικού αερίου και αυτών που μας το προμηθεύουν. Επειδή, όμως, συνεχώς ακούμε το επιχείρημα της κυβέρνηση για τη διεθνή ενεργειακή κρίση, ας μας απαντήσει η κυβέρνηση γιατί η αμόλυβδη στην Κύπρο είναι 1,38 ενώ σε μας είναι 1,88. Και μάλιστα, αφού η βασική της προμήθεια είναι από τα ελληνικά διυλιστήρια. Στην Βουλγαρία, που δεν είναι και παράδειγμα ανάπτυξης, γιατί το φυσικό αέριο είναι 30% φθηνότερο;   

Κατά τη γνώμη μου, όλα είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Προτεραιότητα για την κυβέρνηση ήταν η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, εν μέσω ενεργειακής κρίσης, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να έχουν απωλέσει κάθε δυνατότητα τιμολογιακής παρέμβασης. Και ακόμη,έχουν τα 37 δισ. ανεκμετάλλευτα. Τι περιμένουν για να τα χρησιμοποιήσουν;

Για την εξεύρεση πόρων προκειμένου να στηριχθεί η ελληνική οικονομία

Μία διαφορετική οικονομική πολιτική μπορεί να δημιουργήσει το δημοσιονομικό χώρο για να στηριχθεί η οικονομία της χώρας και να περιοριστεί η ακρίβεια. Συγκεκριμένα: να μην μείωναν τον  ΕΝΦΙΑ στις μεγάλες περιουσίες, να μην μείωναν τη φορολογία στις μεγάλες κερδοφόρες επιχειρήσεις, αλλά να εφάρμοζαν μία προοδευτική φορολόγηση. Επίσης, να αξιοποιηθεί το νέο ΕΣΠΑκαι το Ταμείο Ανάκαμψης και όχι να μείνουν αδιάθετα χρήματα, όπως το 2021 που από τα 2,5 δισ. αξιοποίησαν μόλις 200 εκατομμύρια.

Επίσης, πόροι θα μπορούσαν να εξευρεθούν από τα χρήματα που καταθέτουν στα δημόσια ταμεία οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τις οποίες η κυβέρνησηαφήνει να καταρρεύσουν με αναπόφευκτη συνέπεια να μειώνονται και τα κρατικά έσοδα.