Σημεία από τη συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπρόσωπου του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, Πάνου Σκουρλέτη, στο «Στίγμα Radio 97.6»

Η κυβέρνηση πρέπει να προβεί σε ισχυρές, οριζόντιες παρεμβάσεις που θα χτυπούν την ακρίβεια στον πυρήνα της και θα συγκρατήσουν τον πληθωρισμό, δίνοντας έτσι μεγαλύτερη δύναμη στα μικρά εισοδήματα, καθώς δεν αρκεί να δώσει κάτι εκ των υστέρων και στοχευμένα, που εκ των πραγμάτων θα έχει τον χαρακτήρα «αντίδωρου», επεσήμανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στον Ρ/Σ της Ζακύνθου «Στίγμα radio 97.6», στον Γρηγόρη Μπάστα. Αναφερόμενος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο Πάνος Σκουρλέτης τόνισε ότι δεν χρειάζονται υπερεξοπλισμοί στη λογική της κλιμάκωσης, αλλά διάλογος που θα έχει στρατηγική στόχευση την παραπομπή των ζητημάτων της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Με έμφαση αναφέρθηκε και στην ανάγκη πρωτοβουλιών ειρήνευσης στην Ουκρανία, επισημαίνοντας ότι η απάντηση δεν μπορεί να είναι περισσότερη οικονομία του πολέμου και περισσότεροι εξοπλισμοί.

.

Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:

Για την ακρίβεια και τα μέτρα που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση

«Χρειάζονται ισχυρές, οριζόντιες παρεμβάσεις, στον πυρήνα της ακρίβειας. Είναι αυτό που δεν κάνει η κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, με τον αυξημένο πληθωρισμό το κράτος έχει και αυξημένα έσοδα με βάση τον ΦΠΑ, μιας και ο ΦΠΑ υπολογίζεται στις αυξημένες, πια, τιμές. Άρα έχει περιθώρια δημοσιονομικά. (...) Κι απ’ ότι φαίνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτω από την πίεση της δύσκολης οικονομικής πραγματικότητας, θα ενεργοποιήσει πάλι και για το επόμενο έτος, τη λεγόμενη ρήτρα διαφυγής, δηλαδή δεν θα υπάρχουν περιορισμοί ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους. Αυτό, δηλαδή, που έγινε τα προηγούμενα χρόνια με αφορμή την πανδημία.»

«Υπάρχουν ρεπορτάζ που μας προϊδεάζουν. Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα εδώ και έξι, επτά μήνες, για να προλάβει αυτό το κύμα ακρίβειας, για να το μετριάσει, έτσι ώστε να μη τροφοδοτήσει η ενεργειακή ακρίβεια τον πληθωρισμό. Μιλάμε για τρομακτικά νούμερα σε ό,τι αφορά το ύψος του πληθωρισμού που θα έχουμε τον Μάρτιο και παραπέρα ίσως ακόμη περισσότερο. Τώρα λέει ότι θα πάρει κάποια μέτρα στοχευμένων παρεμβάσεων για τους πιο αδύνατους. Νομίζω ότι αυτό δεν αρκεί. Διότι όταν έχεις έναν πληθωρισμό της τάξης του 9%, όπως λένε κάποιες πρώτες εκτιμήσεις για τον Μάρτιο, καταλαβαίνεις ότι είναι “αντίδωρο” το να δώσεις κάτι εκ των υστέρων σε κάποιους, οι οποίοι πραγματικά συμπιέζονται από τη στιγμή που βλέπουν, λόγω πληθωρισμού, να μειώνεται η αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων τους. Για τους ανθρώπους των 300, των 600, των 700 και των 800 ευρώ, αυτά τα χρήματα δεν φτάνουν ούτε για να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ηλεκτρικής ενέργειας».

«Η οριζόντια παρέμβαση, που είναι η μείωση του ΦΠΑ σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, θα συγκρατήσει τις πληθωριστικές τάσεις, άρα θα δώσει μεγαλύτερη δύναμη σε αυτά τα μικρά εισοδήματα».

Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

«Οποιαδήποτε χαραμάδα διαλόγου ανοίγει με την Τουρκία είναι θετική, από τη στιγμή που εντάσσεται μέσα σε μία στρατηγική όπου η χώρα μας ξέρει τι θέλει. Η κατάληξη αυτού του διαλόγου πρέπει να είναι ότι η διαφωνία για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, κάποια στιγμή θα πρέπει να φτάσει στην Χάγη».

«Δεν χρειάζονται συμφωνίες οι οποίες ενδεχομένως εμπλέκουν την χώρα μας σε στρατιωτικές αποστολές έξω από τη χώρα. Δεν χρειάζονται υπερεξοπλισμοί, οι οποίοι δεν ενισχύουν την άμυνα, αλλά μας βάζουν σε μια άλλη λογική, κλιμάκωσης».

«Τα πράγματα περιπλέκονται από τη στιγμή που και εμείς και η Τουρκία είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ. Άρα, όλοι αυτοί που σήμερα στέλνουν όπλα για την υποστήριξη της Ουκρανίας, δεν ξέρω αν θα τα έστελναν σε μια αντίστοιχη περίπτωση, σε μια διένεξη ημών και της Τουρκίας, από τη στιγμή που και οι δύο είμαστε μέλη της ίδιας συμμαχίας. Να μη κάνουμε εύκολες συσχετίσεις».

Για τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ανάγκη ειρήνευσης

«Η αισιοδοξία μπορεί να βασιστεί μόνο σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ειρήνευσης. Για την ώρα βλέπουμε ότι ανακοινώνονται μέτρα τα οποία δεν ξέρω κατά πόσο κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Να υπάρχουν κυρώσεις, αλλά με ποιον χαρακτήρα, με ποια στόχευση, κυρίως; Είναι ενταγμένες αυτές οι κυρώσεις σε μία λογική ώστε να επαναφέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις δύο πλευρές; Αυτό είναι το κυριότερο και όχι να ακούμε ότι αλλάζουν οι ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και ότι πολύ εύκολα θα πρέπει να υιοθετήσει κάθε χώρα ένα νέο πρόγραμμα εξοπλισμών. Αναφέρομαι σε αυτό που ακούσαμε πριν από λίγες εβδομάδες από την Γερμανία. Αν η απάντηση είναι περισσότερη οικονομία του πολέμου και περισσότεροι εξοπλισμοί, τότε έχει γίνει πολύ μεγάλη ζημιά».

«Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η απόλυτα καταδικαστέα ρωσική εισβολή, δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, είχαν υπάρξει μια σειρά από γεγονότα εδώ και δεκαετίες, που δεν πρέπει κατά έναν αφελή τρόπο να παραγνωρίζουμε. Δεκατέσσερις επεκτάσεις του ΝΑΤΟ έχουν γίνει προς ανατολάς μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ούτε συμψηφισμό αποτελεί αυτό, ούτε άλλοθι για την εισβολή, αλλά μπορούμε να καταλάβουμε που οδηγεί η λογική του επεκτατισμού εκ μέρους του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών».

«Δεν μπορούμε και να μη βλέπουμε τις ευθύνες της Ευρώπης, που στάθηκε ανίκανη να χτίσει ένα δικό της, αυτόνομο, αμυντικό μηχανισμό, ο οποίος να στοχεύει πρώτα απ’ όλα στη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή. Κι αυτός ο μηχανισμός θα έπρεπε να γίνει σε συνεργασία με την Ρωσία».