​​Συνέντευξη στην ΕΡΤ 1 εν όψει του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που ξεκινά σήμερα: Να βγούμε από το Συνέδριο πιο ενωμένοι απ’ ότι θα μπούμε. Πανστρατιά. Δεν περισσεύει κανείς. Θα κριθούμε όχι στις εσωκομματικές, αλλά στις εθνικές εκλογές.

​Το Συνέδριο μας, είναι και μια ευκαιρία για μια πιο ισχυρή ανανέωση του κόμματος, ώστε να βγούμε με μια Κεντρική Επιτροπή, που να έχει πιο πολλά πρόσωπα από τη νέα γενιά, πιο πολλές γυναίκες και έναν συνδυασμό εμπειρίας και ανανέωσης

​Δεν μπορώ να δεχτώ πλαστά διλήμματα και διαχωρισμούς, μην τρελαθούμε κιόλας... Είναι “Τσιπρικός” και “προεδρικός” ο αγαπητός μου Δημήτρης Χατζησωκράτης ή ο Νίκος Μπίστης, που ήρθαν προχθές στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από τη ΔΗΜΑΡ ή από το ΠΑΣΟΚ και είμαι εγώ δήθεν “αντιπροεδρικός”, που έχω στηρίξει όσο λίγοι τον Τσίπρα σε Ελλάδα και Ευρώπη;

​Νιώθω ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση, γιατί αυτό το Συνέδριο, είναι το τελευταίο, που μετέχω ώς μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Δεν θα θέσω ξανά υποψηφιότητα για τη νέα ΚΕ.

Συνέντευξη στην εκπομπή της ΕΡΤ 1 “Από τις Έξι” έδωσε σήμερα ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Δημήτρης Παπαδημούλης.

Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων Δημήτρη Κοτταρίδη και Γιάννη Πιτταρά, ο Δημ. Παπαδημούλης αναφέρθηκε στο 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που ξεκινά σήμερα, στο διακύβευμά του εν όψει και των επόμενων εκλογών, αλλά και στην τελευταία του θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο και στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.

Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη:

Θεωρώ ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι ο μόνος υποψήφιος. Και γι’ αυτό θεωρώ και εντελώς δευτερεύον, που ελάχιστα απασχολεί την κοινωνία, το από πού θα επανεκλεγεί ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει δεδομένη τη στήριξη όλων μας, ή το από πού θα επανεκλεγεί η Κεντρική Επιτροπή.

Το κεντρικό στοίχημα του Συνεδρίου, που είναι ένα μεγάλο γεγονός για κάθε κόμμα, είναι να μας δώσει μια ώθηση, έτσι ώστε στις επόμενες εκλογές να είμαστε πιο έτοιμοι για να τις κερδίσουμε. Και να είμαστε, ως ένα κόμμα της σύγχρονης δημοκρατικής Αριστεράς, ο κορμός μιας νέας κυβέρνησης προοδευτικής πλειοψηφίας.

Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας όχι στα δευτερεύοντα και τα τριτεύοντα, όχι σε αυτά που απασχολούν έναν εσωτερικό μικρόκοσμο, αλλά σε αυτά που “καίνε” τον κόσμο.

Πάντως θα έχουμε και μια ζύμωση ας πούμε...

Όπου υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και είναι οργανωτικού χαρακτήρα και έχουν και την πολιτική τους σημασία, θα συζητήσουμε ήρεμα και δημοκρατικά και θα αποφασίσουμε κατά πλειοψηφία. Και νομίζω ότι αυτό θα είναι και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα του κόμματος, ότι δεν έχει την ομοφωνία ενός... νεκροταφείου.
Από κει και πέρα, το κρίσιμο είναι να επεξεργαστούμε ένα πιο συγκεκριμένο κυβερνητικό πρόγραμμα τετραετίας -τι θα κάνουμε δηλαδή, αν γίνουμε κυβέρνηση-, με το οποίο θα επιδιώξουμε και συνεργασίες με άλλα κόμματα, διότι πιστεύουμε στις κυβερνήσεις συνεργασίας...
Και επίσης να βγούμε από το Συνέδριο, πιο ενωμένοι απ’ ότι θα μπούμε. Πανστρατιά. Δεν περισσεύει κανείς. Θα κριθούμε όχι στις εσωκομματικές, αλλά στις εθνικές εκλογές.

Αυτό το Συνέδριο, είναι και μια ευκαιρία για μια πιο ισχυρή ανανέωση του κόμματος. Ώστε να βγούμε με μια Κεντρική Επιτροπή, που να έχει πιο πολλά πρόσωπα από τη νέα γενιά, πιο πολλές γυναίκες και έναν συνδυασμό εμπειρίας και ανανέωσης, με μια ηγετική ομάδα δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα, που να είναι, αν θέλετε, και ο πυρήνας του επόμενου Υπουργικού Συμβουλίου.

Και γι’ αυτό, διαφωνώ κατηγορηματικά και θέλω να το πω, εξαρχής, με φωνές που ακούω του τύπου “Τσίπρα διώξε τους παλιούς”, “διώξε τα βαρίδια, για να καλπάσεις προς την εξουσία”.
Εγώ δεν προέρχομαι από το 3%, που κακώς αρκετοί λοιδωρούν. Προέρχομαι και αισθάνομαι περήφανος γι’ αυτό, από το 1.5% του πρωτοπόρου ΚΚΕ Εσωτερικού.

Μαζί με τον Γιάννη Δραγασάκη θέσαμε τα θεμέλια για τη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς πριν από 35 χρόνια, με μια ιστορική τομή, το κοινό πόρισμα που ένωσε τον Χαρίλαο Φλωράκη με τον Λεωνίδα Κύρκο. Πρωτοστατήσαμε στο να γίνει ο Συνασπισμός ενιαίο κόμμα, που ήταν και ο βασικός πολιτικός πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ. Καλοδεχτήκαμε, με την καθοριστική συμβολή του Αλέξη Τσίπρα, συναγωνιστές και συντρόφους από τη ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ, τα κοινωνικά κινήματα... και τώρα έχουμε έναν πιο μεγάλο ΣΥΡΙΖΑ, με πολλές χιλιάδες μέλη και περισσότερη απήχηση στην κοινωνία.

Άρα, δεν μπορώ να δεχτώ πλαστά διλήμματα και διαχωρισμούς, που λένε ότι όσοι υποστηρίζουμε -και είμαι ανάμεσά τους, ότι ο Τσίπρας καλό θα είναι να συνεχίσει να εκλέγεται από το Συνέδριο, πως είμαστε δήθεν “αντιπροεδρικοί” ή “αντι-Τσιπρικοί”. Δηλαδή, μην τρελαθούμε κιόλας... Είναι “Τσιπρικός” και “προεδρικός” ο αγαπητός μου Δημήτρης Χατζησωκράτης ή ο Νίκος Μπίστης, που ήρθαν προχθές στο κόμμα από τη ΔΗΜΑΡ ή από το ΠΑΣΟΚ και είμαι εγώ δήθεν “αντιπροεδρικός”, που έχω στηρίξει όσο λίγοι τον Τσίπρα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;

Ε, στο Συνέδριο θα είναι ευκαιρία να τα λύσετε αυτά.

Θα είναι μια ευκαιρία να τα συζητήσουμε ως μικρά και δευτερεύοντα. Γιατί το κύριο θέμα είναι, αν θέλουμε να κερδίσουμε τις εκλογές -κι έχουμε ολοένα και μεγαλύτερες δυνατότητες να τις κερδίσουμε, χωρίς να είναι δεδομένο- το να κερδίσουμε σε αξιοπιστία.

Που σημαίνει: Όραμα σαφές -ότι είμαστε ένα κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς. Πρόγραμμα ρεαλιστικό και πιο συγκεκριμένο. Και νομίζω ότι είναι απαραίτητο να κάνουμε και μια ειλικρινή και τολμηρή αυτοκριτική για λάθη που κάναμε ως κυβέρνηση, για να πείσουμε ότι αυτή τη φορά, θα κυβερνήσουμε καλύτερα.

Να σας ρωτήσω και κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση. Έχει να κάνει με το ότι έχετε αποφασίσει να αποσυρθείτε από την ενεργό πολιτική.

Έχω πει ήδη εδώ και πολύ καιρό, ότι αυτή μου η θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι και η τελευταία. Δεν σκοπεύω να πεθάνω στα κοινοβουλευτικά έδρανα! Πριν από λίγες εβδομάδες επανεκλέχθηκα για τέταρτη συνεχόμενη φορά Αντιπρόεδρος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ποσοστό 75%. Δεν έχει υπάρξει άλλος Έλληνας ή Ελληνίδα στην Ευρωβουλή με τέτοια τιμητική διάκριση. Εκεί προσπαθώ να εκπροσωπώ όσο μπορώ καλύτερα όχι μόνο το κόμμα μου, αλλά και την πατρίδα μου. Στην ΚΕ του κόμματός μου, από το οποίο δεν έχω λείψει ούτε μια στιγμή γυρνώντας σε άλλους “χώρους” και ξαναεπιστρέφοντας, εκλέχθηκα πριν 40 χρόνια…

Ωραία είναι αυτά να τα ακούει κανείς! Έχετε και μπόλικους πάντως που έχουν κάνει “βόλτες”...

Και είναι καλοδεχούμενοι! Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να γίνει ένα πλατύ κόμμα της Αριστεράς, που να χωράει πολύ κόσμο. Λοιπόν, πρωτοεκλέχθηκα στην ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού πριν από 40 χρόνια. Νομίζω ότι είναι υπεραρκετά.

Δεν φεύγετε για να κάνετε κόμμα δικό σας, σωστά;

Προφανώς όχι. Νιώθω μάλιστα μια ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση, γιατί αυτό το Συνέδριο, είναι το τελευταίο που μετέχω ώς μέλος της -απερχόμενης- Κεντρικής επιτροπής. Δεν θα θέσω υποψηφιότητα για τη νέα ΚΕ. Θα συνεχίσω να προσφέρω στην πρώτη γραμμή, με όλες μου τις δυνάμεις, με την τιμητική ιδιότητα του απλού μέλους του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία!

Και έχω ακόμη 2μισι περίπου χρόνια μέχρι το τέλος της θητείας μου στο Ευρωκοινοβούλιο. Μετά, θα συνεχίσω να έχω δημόσιο λόγο και να είμαι στη διάθεση του Προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής.