19/05/2022
103 χρόνια πριν, η γενοκτονία των Ποντίων οδήγησε στη σφαγή 363 χιλιάδων συνανθρώπων μας και τον ξεριζωμό πολλών περισσότερων από τον τόπο τους στην αναζήτηση νέων πατρίδων.
Αρκετοί έφθασαν στην Ήπειρο και στην Άρτα. Το σπουδαίο και ζωντανό αυτό κύτταρο του Ελληνισμού διασώθηκε διατηρώντας την μακρά και πλούσια πολιτιστική του παράδοση. Έκτοτε, με τη δύναμη, την αποφασιστικότητα και την δημιουργικότητά τους, οι Πόντιοι εμπλουτίζουν την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας ,συμβάλλοντας ενεργά στην πρόοδο και τον πολιτισμό μας.
103 χρόνια μετά τη γενοκτονία τους, διατηρούμε άσβεστη τη συλλογική αυτή ιστορική μνήμη μας και τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά μας προς κάθε δοκιμαζόμενο άνθρωπο από τον πόλεμο και την μισαλλοδοξία.
Τιμούμε σήμερα τους Έλληνες του Πόντου που σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν, υποχρεώθηκαν σε πορείες θανάτου, έχασαν την περιουσία τους, ξεριζώθηκαν. Η σφαγή περισσοτέρων από 353.000 Ελλήνων του Πόντου συνιστά ένα στυγνό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, το οποίο έναν αιώνα μετά παραμένει ατιμώρητο. Η Γενοκτονία των Ποντίων από τον τουρκικό εθνικισμό αποτελεί μια από τις μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας και μας θυμίζει ότι το μίσος, η μισαλλοδοξία και ο εθνικός οδηγούν πάντα σε ανθρώπινες τραγωδίες.
Η ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας παραμένει ζητούμενο στις μέρες μας. Η παγκόσμια αναγνώριση του εγκλήματος και η καταδίκη του εθνικισμού είναι προϋπόθεση για την ειρηνική συνύπαρξη στον σύγχρονο κόσμο.
Την πατρίδαμ’ έχασα,
άκλαψα και πόνεσα.
Λύουμαι κι αρόθυμο, όι όι
ν’ ανασπάλω κι επορώ.
Η ιερή μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου κρατά την παγκόσμια συνείδηση σε εγρήγορση.
103 χρόνια μετά, κανείς δεν ξεχνά ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τον ξεριζωμό από τις πατρογονικές εστίες όσων επέζησαν από τις δολοφονίες, τις απελάσεις, τα βασανιστήρια, τα τάγματα εργασίας.
Το μαρτυρικό αυτό κομμάτι του Ελληνισμού παρά τις κακουχίες που βίωσε στη μακρά πορεία της προσφυγιάς και της διασποράς κατάφερε να διακριθεί σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής
ζωής.
Για αυτό και η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας αποτελεί καθήκον μας.
Για αυτό και η ενίσχυση της ιστορικής μνήμης ώστε να αποτελέσει η αναγνώριση αυτή συμβολική πράξη για την αποτροπή ανάλογων θηριωδιών σε βάρος της ανθρωπότητας αποτελεί θεσμικό μας χρέος.
Ο αγώνας για τη πλήρη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων συνεχίζεται μέχρι την τελική του δικαίωση.
Με αφορμή την Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ο αν. Τομεάρχης Ανάπτυξης & Επενδύσεων Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Βουλευτής Ηρακλείου, Χάρης Μαμουλάκης, προχώρησε στην ακόλουθη δήλωση:
«Η 19η Μαΐου θα μας θυμίζει για πάντα τους Έλληνες του Πόντου που δολοφονήθηκαν ή ξεριζώθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες με τον πιο βίαιο τρόπο. Θα μας θυμίζει την βαρβαρότητα των Νεότουρκων. Τους 335.000 νεκρούς και τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Την ανάγκη για αναγνώριση της αλήθειας και διατήρηση της ιστορικής μνήμης.
Θα τονίζει όμως και την συμβολή του Ποντιακού Ελληνισμού στην ανάπτυξη της πατρίδας μας. Την δύναμη με την οποία μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν και να αφήσουν το δικό τους ισχυρό στίγμα στον πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό τομέα.
Θυμόμαστε και τιμούμε. Η μνήμη παραμένει ζωντανή!».
Η φετινή 19η Μαΐου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, έχει στο φόντο της τα τραγικά γεγονότα του πολέμου στη γειτονιά μας και τους χιλιάδες πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τις εστίες τους. Η ζωντανή προσφυγική μνήμη των Ποντίων ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά της αλληλεγγύης για όλους τους πρόσφυγες από όλους τους πολέμους της σύγχρονης ιστορίας. Και παράλληλα αυτή η μνήμη είναι η δυνατότερη φωνή για την ειρήνη και την αρμονική συνύπαρξη όλων των λαών.
Επίσης, μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον λόγω της υγειονομικής, οικονομικής και ενεργειακής κρίσης, οι παλιννοστούντες, Έλληνες ομογενείς και πρόσφυγες ανήκουν στις ευάλωτες κατηγορίες πολιτών και χρέος της Πολιτείας είναι να εξαλείψει αυτές τις ανισότητες και όχι να τις εντείνει.
Με αφορμή την 19η Μαΐου, Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων, ο Βουλευτής Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Λευτέρης Αβραμάκης, δήλωσε:
«Ο κόσμος είναι συγκλονισμένος τους τελευταίους μήνες από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τον πόλεμο που διεξάγεται. Νέα κύματα προσφύγων, μεταξύ των οποίων και Έλληνες που γεννήθηκαν και ζούσαν στις μεγάλες ελληνικές κοινότητες της Ουκρανίας, κυρίως στην Μαριούπολη και την Οδησσό, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες, τις περιουσίες και τους τάφους των προγόνων τους, αναζητώντας ασφάλεια στη μητέρα πατρίδα. Η πραγματικότητα αυτή, φέρνει ακόμα πιο έντονες τις αναμνήσεις και τις ιστορίες των παππούδων μας, ιδίως σε όσους έλκουμε την καταγωγή μας από τον Πόντο, τη Θράκη και τη Μικρασία.
Οι Πόντιοι πρόγονοί μας υπέστησαν τα πάντα από τους Νεότουρκους. Όσοι κατάφεραν να επιβιώσουν ήρθαν στη μητέρα πατρίδα και ξεκίνησαν από το μηδέν. Κατάφεραν μέσα από πολλές δυσκολίες να ορθοποδήσουν και να προσφέρουν στην Ελλάδα. Κρατώντας αναλλοίωτο τον πολιτισμό, την αγάπη για τα γράμματα και επιδεικνύοντας θαυμαστές ικανότητες οι Πόντιοι αποτελούμε σήμερα αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Διατηρούμε τις μνήμες ζωντανές και επιδεικνύουμε αλληλεγγύη στους πρόσφυγες που αναζητούν και σήμερα ασφάλεια στη χώρα μας. Υπερασπιζόμαστε την ειρήνη και προσευχόμαστε να σταματήσει ο πόλεμος και να σταματήσει κάθε προσπάθεια αναθεωρητισμού.
Σήμερα, οι Έλληνες του Πόντου, σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, πενθούμε για τις χαμένες πατρίδες, θυμόμαστε και τιμούμε τους προγόνους μας που σκοτώθηκαν, βασανίστηκαν και εκδιώχθηκαν από τους Νεότουρκους».
Η 19η Μαΐου είναι μια ακόμη μαύρη σελίδα, μια ημέρα μνήμης μιας ακόμη γενοκτονίας, που διέπραξε η Τουρκία στο όνομα του «εθνικά καθαρού» κράτους της. Οι θάνατοι, οι διωγμοί κι ο ξεριζωμός εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου περιμένουν τη δικαίωση και μια συγγνώμη από τους θύτες, που πεισματικά αρνούνται να δουν κατάματα την ιστορική αλήθεια. Η Αμισός, η Σινώπη, η Κερασούντα, το Αγιατζίκ και τόσες άλλες πόλεις και χωριά είναι τοπόσημα μνήμης, σεβασμού, αλλά και προκοπής των παιδιών από αυτές τις περιοχές, στην Ελλάδα και στους τόπους που εγκαταστάθηκαν.
Όταν το γκρίζο επανέρχεται στην Ευρώπη σημαίνει ότι δεν έχουμε διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος. Αυτό κάνει ακόμη μεγαλύτερη την ευθύνη να διασφαλιστεί, ότι αν η Τουρκία θέλει σχέσεις καλής γειτονίας θα πρέπει να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ως ελάχιστο φόρο τιμής στις 353 χιλιάδες δολοφονημένους και στις εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένους και ως κράτος που θέλει να λέγεται ότι σέβεται βασικούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, ώστε να μην μένουν ατιμώρητα τέτοιου είδους εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η 19 Μαΐου είναι ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Μας υπενθυμίζει το χρέος μας να διατηρηθεί η ιστορική μνήμη, αλλά και μας δίνει την ευκαιρία να κατανοηθεί καλύτερα η Ιστορία, και ιδιαίτερα στις πιο σκοτεινές πτυχές της, κάτι που συνιστά αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου δραματικές εμπειρίες όπως αυτή που σήμερα μνημονεύουμε, να μην επαναληφθούν ποτέ ξανά στο μέλλον.
Ειδικά στις μέρες μας, μέρες αυξημένης γεωπολιτικής αναταραχής και πολεμικού πυρετού (όπως και τότε), έχει μεγάλη σημασία να θυμόμαστε τις αιτίες που οδηγούν στην μισαλλοδοξία και τρέφουν τις τυφλές δυνάμεις της καταστροφής. Έχει σημασία να θυμόμαστε τις δραματικές συνέπειες του σωβινισμού και την αξία των δικαιωμάτων, των ελευθεριών, της ανεκτικότητας απέναντι στο διαφορετικό, της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών.
Τιμούμε με σεβασμό τα αμέτρητα θύματα, αναλογιζόμαστε τις θυσίες, εκφράζουμε τον θαυμασμό μας για την απαντοχή των Ποντίων και τη μάχη τους για επιβίωση και προκοπή. Και αυτό είναι που πρέπει να μας εμπνέει μπροστά στις σύνθετες προκλήσεις που αντιμετωπίζει για μία ακόμη φορά ο Ελληνισμός.
19 Μαΐου, ημέρα οδυνηρή, ημέρα ορόσημο της ιστορίας του ελληνισμού.
103 χρόνια από τη Γενοκτονία και τον ξεριζωμό των Ποντίων.
Στις 19 Μαΐου 1919, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάζεται στην Σαμψούντα και βάζει μπροστά τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν οι πνευματικοί ηγέτες του Ποντιακού Ελληνισμού, ενώ οι διωγμοί, οι μαζικές σφαγές και ο ξεριζωμός των Ποντίων συνεχίστηκαν. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 οι Έλληνες του Πόντου που έχασαν τη ζωή τους έφτασαν τους 353.000.
Όσοι γλίτωσαν κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στους 400.000 ήρθαν στην Ελλάδα φέρνοντας μαζί τους τις μνήμες, τις ιστορίες, τα έθιμα, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους. Δοκιμάστηκαν από την προσφυγιά και τις δυσκολίες που συνάντησαν στη μητέρα πατρίδα, δεν τα βρήκαν εύκολα, αλλά ως άνθρωποι δυνατοί που είναι, πρόκοψαν και συνέβαλαν με τη δουλειά και το πνεύμα τους στην πρόοδο της χώρας. Ο Πόντος κυλάει στο αίμα της Μαγνησίας, έχοντας βάλει τη σφραγίδα του στην ταυτότητα της περιοχής.
Η ποντιακή λύρα, όμως, δε σταμάτησε να νοσταλγεί, να θυμίζει, να λέει τις ιστορίες του Πόντου και να κρατά ζωντανή τη μνήμη των αδικοχαμένων ψυχών και την ελπίδα της επιστροφής.
Η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου εκκρεμεί μέχρι και σήμερα. Είναι χρέος της χώρας να παλέψει συντονισμένα, σταθερά, με όλες τις δυνάμεις της, για τη διεθνή αναγνώριση για τη δικαίωση των 353.000 Ελλήνων του Πόντου. Η πρόσφατη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις Η.Π.Α. εξηγεί γιατί ο αγώνας αυτός πρέπει να συνεχιστεί με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.
Το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων αποτελεί «κόκκινο πανί» για την Τουρκία που αρνείται να αναγνωρίσει το αποτρόπαιο έγκλημα και να αναλάβει τις ευθύνες της, παρά την πληθώρα τουρκικών και διεθνών ιστορικών πηγών, που επιβεβαιώνουν τις αιματοβαμμένες πορείες στα ελληνικά χωριά του Πόντου και τα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας που τα αποδεκάτισαν.
Μόνο μέσα από την αποδοχή της ιστορικής αλήθειας μπορεί να υπάρξει γόνιμη και δημιουργική συνεργασία ανάμεσα στους δύο λαούς.
Τιμούμε σήμερα τους Έλληνες του Πόντου που χάθηκαν, δίνοντάς τους την υπόσχεση ότι δε θα ξεχάσουμε και δε θα αφήσουμε να ξεχαστεί η θυσία τους.
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ο βίαιος ξεριζωμός τους από τους Νεότουρκους και παράλληλα η θέληση των προσφύγων να ζήσουν και να προκόψουν στην Ελλάδα, οι αγώνες που έδωσαν για να στήσουν ξανά τη ζωή τους από το μηδέν, είναι μια χαρακιά στη μνήμη μας κι ένα δυνατό παράδειγμα για τις νεότερες γενιές. Η συμβολή του Ποντιακού Ελληνισμού στο σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, στις τέχνες και στα γράμματα, καθώς και στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός και στέλνει το διαχρονικό μήνυμα πως τα πάντα κατακτώνται με αγώνες και πίστη στον άνθρωπο.
Σήμερα τιμούμε τη μνήμη όλων των θυμάτων της θηριωδίας των Νεότουρκων, η οποία δεν παραγράφεται από την ιστορία και εγγράφεται στην συλλογική μας μνήμη. Η τιμή και ο σεβασμός προς τους Έλληνες του Πόντου είναι καθήκον όλων μας, όπως και ο συντονισμός των δράσεων του ελληνισμού προς την κατεύθυνση της διεθνούς αναγνώρισης.
Σήμερα, τιμάται η επέτειος της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Προσωπικά, τρέφω βαθιά συναισθήματα σεβασμού γι’αυτούς τους Έλληνες, που ξεριζώθηκαν από τον Πόντο, αλλά και για τους σημερινούς απογόνους τους.
Κάθε φορά που ξεριζώνεται ένας λαός από τον τόπο του, διαπράττεται ένα έγκλημα, όπως αυτό που συντελείται σήμερα στην Ουκρανία.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου δεν ξεχάστηκε και δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Το πάθος με το οποίο υπερασπίζονται οι σημερινοί Πόντιοι τις ρίζες τους και τη μνήμη των προγόνων τους είναι η καλύτερη εγγύηση γι’αυτό.
Σήμερα, 103 χρόνια από την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, την ημέρα δηλαδή, που τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο για την τελειωτική εξόντωση των Ελλήνων σε όλο τον Πόντο, σε μια ατέλειωτη πορεία θανάτου, ένα «Άσβουιτς εν ροή», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητής Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, τιμούμε την μνήμη των θυμάτων, αλλά και μετατρέπουμε την μνήμη και την γνώση της Ιστορίας σε προωθητική δύναμη για το μέλλον με την ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας.
Σύμφωνα με το διακεκριμένο καθηγητή Gregory Stanton, το τελευταίο στάδιο της γενοκτονίας είναι η άρνησή της.
Η απόδοση δικαιοσύνης ξεκινά με την αναγνώριση της γενοκτονίας, πράξη που συνιστά ηθικό και ιστορικό καθήκον της διεθνούς κοινότητας έναντι των εκατομμυρίων νεκρών και έναντι των νεότερων γενιών.
Αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα ότι οι γενιές που έρχονται θα είναι ασφαλείς όχι μόνο όταν πάψουν να υπάρχουν γενοκτονίες, αλλά όταν πάψουν να υπάρχουν οι αιτίες που τις προκαλούν και ότι η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας είναι αγώνας, κυρίως, για το παρόν και το μέλλον, κάναμε το πρώτο βήμα με την απόφαση για δημιουργία Μουσείου αφιερωμένο στον Ποντιακό και Μικρασιατικό Ελληνισμό, στον χώρο που παραχωρήθηκε στον Δήμο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη.
Μαζί με το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, αποφασίσαμε την σύσταση «Επιτροπής επεξεργασίας προτάσεων για τη διατήρηση της Ιστορικής Μνήμης των Ελλήνων του Πόντου», με στόχους: την επεξεργασία προτάσεων και εισήγηση για τη δημιουργία τόπων μνήμης στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, την επεξεργασία πρότασης για την ανάδειξη ως τόπου ιστορικής μνήμης των απολυμαντηρίων της Αρετσούς στην Καλαμαριά, όπου περισσότερες από 20.000 ψυχές χάθηκαν, την καταγραφή σημαντικών τόπων ιστορικής μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού ανά την επικράτεια και τη διαμόρφωση πρότασης για την ανάδειξή τους και τη διατύπωση προτάσεων για την διατήρηση και ανάδειξη του ποντιακού πολιτισμού.
Η συνέχιση υλοποίησης αυτών, στη βάση της συνέχειας του κράτους είναι απαραίτητη.
Μπορούν να γίνουν και άλλα βήματα;
Αναμφισβήτητα ναι, ώστε να γίνει περισσότερο γνωστή στους νέους η Οδύσσεια του Ποντιακού Ελληνισμού.
Άμεση συγκρότηση από τη Βουλή μόνιμης και διαρκούς διακομματικής επιτροπής, που με το ΥΠΕΞ, θα χαράξει και θα υλοποιήσει πολιτικές για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου και της «καθ ημάς Ανατολής».
Το οφείλουμε, περισσότερο από ποτέ, τόσο στα θύματα της γενοκτονίας και τους συγγενείς τους όσο και στους σύγχρονους για να δημιουργήσουμε εκείνες τις προϋποθέσεις, που θα οδηγήσουν στη δικαίωση και στην ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία των λαών.
Η ιστορική μνήμη είναι ζωντανή, όχι μόνο για να μας θυμίζει, αλλά και για να μας καθοδηγεί. Για να βάλουμε σημάδια στο δρόμο μας, να μη χαθούμε στην ατέλειωτη οδύσσεια της πορείας μας. Και όπως έχει πει ο καθηγητής Φωτιάδης, «η μνήμη είναι δύναμη, είναι το μόνο υγιές φάρμακο που μας κρατάει δυνατούς πάνω σε αυτή τη γη».
Ή με τα λόγια του Λεωνίδα Ιασονίδη: Ξηρανθήτω ημίν ο λάρυγξ εάν επιλαθώμεθά σου ω Πάτριος Ποντία γη».
Με αφορμή τη μαύρη επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων, ο βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία στέλνει το ακόλουθο μήνυμα:
«Τιμούμε σήμερα τους αγώνες του Ποντιακού Ελληνισμού, και ευχόμαστε να μην ξαναβρεθούμε μάρτυρες παρόμοιων στυγερών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Η ανέλιξη στην εξουσία των Νεότουρκων και του Κεμάλ Ατατούρκ το 1908 στην Οθωμανική Θεσσαλονίκη, θεωρείται η απαρχή συστηματικών και οργανωμένων διωγμών εξαντλητικών πορειών, εγκλεισμών σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού), λεηλασιών και βιαιοτήτων σε βάρος όλων των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής. Η άνοδος του Τουρκικού Εθνικισμού αφανίζει χιλιάδες Αρμένιους (1915) και Πόντιους, μετά την απόβαση του Κεμάλ στη Σαμψούντα (19/5/1919). Η ωμή βαρβαρότητα απέναντι στους ανθρώπους δεν έχει τέλος.
Το 1923 ολοκληρώθηκε με πρωτοφανή αγριότητα, η επιχείρηση αφανισμού και εκτοπισμού των Ποντίων από τι πατρογονικές τους εστίες. Όσοι γλίτωσαν από τη φρίκη, κατέφυγαν πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ περίπου 400.000 ήρθαν στην Ελλάδα.
Η Δικαίωση όλων όσων έπεσαν θύματα ολικού αφανισμού, βιώνοντας τον πόνο του βίαιου ξεριζωμού, δεν είναι μόνο υποχρέωση, αλλά και ιερό καθήκον όλων μας».
O βουλευτής Δυτικής Αττικής ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Γιώργος Τσίπρας, εκπροσωπώντας τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου στον Δήμο Ασπροπύργου.
Η 19η Μαΐου είναι μέρα μνήμης και περισυλλογής. Ο εθνικισμός τρέφει το μίσος που οδηγεί στον πόλεμο και στη συμφορά. Οι Πόντιοι ήρθαν αντιμέτωποι με τον τουρκικό εθνικισμό πριν από 103 χρόνια, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και πρόσφυγες.
Η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων είναι και μέρα υπόμνησης της ανάγκης ειρηνικής συνύπαρξης. Η δημαγωγία και η πατριδοκαπηλία δεν έχουν θέση αυτή την ημέρα. Η ανάμνηση των θυμάτων θέτει ως χρέος να εργαστούμε για να μην ξαναγίνει καμία γενοκτονία. Η Ελληνική Πολιτεία έχει αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ποντίων, αλλά οφείλει να αγωνιστεί και για τη διεθνή αναγνώριση της.
Η διατήρηση της μνήμης της 19ης Μαΐου και η αναγνώριση της συμβολής του Ποντιακού Ελληνισμού στο πολιτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο, πρέπει να συνοδευθεί με την ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων των Ποντίων της Δυτικής Αττικής, όπως στον Δήμο Ασπροπύργου. Καλούμε την κυβέρνηση να ενσκήψει στην σημερινή πραγματικότητα με σεβασμό στους ξεριζωμένους Πόντιους.
Η ιστορία τα Ποντιακού Ελληνισμού υπήρξε μακρά και τρικυμιώδης.
Η γενοκτονία του από το τουρκικό κράτος δεν στάθηκε ικανή να διακόψει την ιστορική διαδρομή του και την εκ μέρους του διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, της γλώσσας, των ηθών και των εθίμων, των λαϊκών παραδόσεων και του πολιτισμού του.
Μετά τον ξεριζωμό του από τις πατρογονικές εστίες, ενσωματώθηκε στον εθνικό κορμό, επιδεικνύοντας ζωτικότητα, δυναμισμό και το ανεξάρτητο και προοδευτικό πνεύμα του, που του επέτρεψε να έχει ενεργό και δημιουργική παρουσία συνεχώς, εδώ και παντού.
Η επέτειος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το τουρκικό κράτος, εκτός από την υποχρέωση διατήρησης άσβεστης της ιστορικής μνήμης που επιβάλλει, αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για εθνική αυτογνωσία αλλά και για τη συνειδητοποίηση της ανάγκης χάραξης εθνικής στρατηγικής έναντι της τουρκικής επιθετικότητας, η οποία συνιστά τη μείζονα απειλή για τον Ελληνισμό.
Σε μια ιστορική συγκυρία στην οποία η διεθνής σταθερότητα και η ειρήνη των λαών απειλούνται ξανά, η σημερινή Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων οφείλει να μας κινητοποιήσει για την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας ενάντια σε κάθε αναθεωρητισμό!
Από το 1916 έως το 1923, 353.000 Έλληνες του Πόντου, όπως συμβαίνει διαχρονικά με τα τραγικά θύματα των πολέμων, αντιμετώπισαν τη γενοκτονική βαρβαρότητα των Νεότουρκων, τις συστηματικές βιαιοπραγίες και τελικά την προσφυγιά.
Έχουμε χρέος να τιμούμε τη σπουδαία πολιτιστική και κοινωνική προσφορά των Ποντίων στη σύγχρονη Ελλάδα, να διατηρούμε ακέραιη τη μνήμη της Γενοκτονίας και να διεκδικούμε σταθερά την παγκόσμια αναγνώρισή της!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ
