Σε άρθρο της στην εφημερίδα Παρόν της Κυριακής, η Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Έλενα Κουντουρά θίγει το μείζον ζήτημα των γυναικοκτονιών και της σημαντικής αύξησης των περιστατικών ενδοσυντροφικής και ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος των γυναικών, τονίζοντας ότι απαιτείται άμεσα καθολικό σχέδιο μηδενικής ανοχής στην έμφυλη βία.

«Οφείλουμε συλλογικά να παρέμβουμε δραστικά, διότι πρόκειται για εγκλήματα εναντίον των γυναικών, καθημερινά, που πλήττουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, καταστρέφουν ζωές και οικογένειες και οδηγούν την κοινωνία σε οπισθοδρόμηση”, επισημαίνει εμφατικά. Αναφέρεται συγκεκριμένα σε σειρά προτάσεων οι οποίες είχαν υιοθετηθεί κατά την υπερψήφιση με συντριπτική πλειοψηφία της έκθεσης-ψηφίσματος που κατάρτισε ως εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον “Αντίκτυπο της ενδοσυντροφικής βίας και των δικαιωμάτων επιμέλειας στις γυναίκες και στα παιδιά”, τονίζοντας την ανάγκη να εφαρμοστούν καθολικές πολιτικές και πιο δραστικά μέτρα και λύσεις απέναντι σε αυτά τα κρίσιμα ανθρωπιστικά ζητήματα που γονατίζουν την κοινωνία.

Το άρθρο της Έλενας Κουντουρά:

«Η έμφυλη βία είναι παγκόσμια ανθρωπιστική μάστιγα που βρίσκεται σε έξαρση. Ήδη από την αρχή της πανδημίας, λόγω του εγκλεισμού και των περιορισμών, καταγράφηκε σημαντική αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, που ανέδειξε τις τρομακτικές διαστάσεις της σιωπηλής αυτής κρίσης σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Στην πιο ακραία της μορφή, η γυναικοκτονία, που πρέπει ως όρος να κατοχυρωθεί και νομικά, είναι η δολοφονία ενός ανθρώπου απλώς και μόνο επειδή είναι γένους θηλυκού.

Στην Ελλάδα, το 2020 θρηνήσαμε 17 θύματα γυναικοκτονίας, το 2021 30 και στο οκτάμηνο του 2022 έχουμε θρηνήσει ήδη 15. Κάθε μήνα καταγράφονται εκατοντάδες περιστατικά ενδοσυντροφικής και ενδοοικογενειακής βίας εναντίον γυναικών, που έχουν υποστεί βιασμό, ξυλοδαρμό και άλλες μορφές κακοποίησης. Τα επίσημα στοιχεία για περισσότερες από 5.000 καταγγελίες έμφυλης βίας από τις αρχές της χρονιάς είναι σοκαριστικά και αποτυπώνουν μια σκληρή πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε με ημίμετρα. Οφείλουμε συλλογικά να παρέμβουμε δραστικά, διότι πρόκειται για εγκλήματα εναντίον των γυναικών, καθημερινά, που πλήττουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, καταστρέφουν ζωές και οικογένειες και οδηγούν την κοινωνία σε οπισθοδρόμηση. Έναν χρόνο σχεδόν μετά την υπερψήφιση της έκθεσης-ψηφίσματος που κατάρτισα ως εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον «Αντίκτυπο της ενδοσυντροφικής βίας και των δικαιωμάτων επιμέλειας στις γυναίκες και στα παιδιά», επιβάλλεται να εξειδικεύσουμε λύσεις απέναντι σε αυτά τα κρίσιμα ανθρωπιστικά ζητήματα που γονατίζουν την κοινωνία.

Πιέσαμε και δεσμεύσαμε την Κομισιόν να παρέμβει με στόχο να διαμορφωθεί για πρώτη φορά ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο πρόληψης και αντιμετώπισης όλων των μορφών βίας στην ΕΕ. Η Κομισιόν ανταποκρίθηκε και κατέθεσε την πρόταση κοινοτικής οδηγίας συμβολικά την Ημέρα της Γυναίκας, στις 8 Μαρτίου. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα διαπραγματευθούμε και θα πιέσουμε ώστε, στην τελική της μορφή, να καταστεί αυτή η κοινοτική οδηγία καθολική και να αντιμετωπίσει ολιστικά όλες τις μορφές έμφυλης βίας στην ΕΕ.

Στην Ελλάδα, αντίστοιχα, πρέπει να παρθούν πιο σκληρά μέτρα όσον αφορά την τιμωρία των δραστών και πιο δραστικά προληπτικά μέτρα για τη στήριξη των θυμάτων. Όπως έχουμε ζητήσει με την έκθεση-ψήφισμά μας:

– Απαιτούνται ολοκληρωμένες πολιτικές και ουσιαστικά μέτρα για την προστασία των θυμάτων και του δικαιώματός τους σε μια ζωή χωρίς βία. Κάθε κράτος-μέλος πρέπει να εξασφαλίσει άμεση πρόσβαση των θυμάτων σε επαρκείς δομείς στέγασης και υπηρεσίες άμεσης, νομικής, ιατρικής και ψυχολογικής στήριξης.

– Είναι αναγκαίο να υπάρξουν ειδικά μέτρα για την οικονομική ενδυνάμωση και ανεξαρτησία των γυναικών και την καλύτερη πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας, που είναι βασική προϋπόθεση για να απομακρυνθούν από το κακοποιητικό περιβάλλον.

– Πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η εκπαίδευση του προσωπικού όλων των υπηρεσιών που διαχειρίζονται περιστατικά έμφυλης βίας, συμπεριλαμβανομένης της αστυνομίας, των κοινωνικών λειτουργών, των ιατροδικαστών και των δικαστών. Και αυτό διότι αν οι αρμόδιες αρχές δεν ανταποκριθούν άμεσα και δεν παρέχουν την αναγκαία προστασία και υποστήριξη, το θύμα πολύ δύσκολα θα τολμήσει να καταγγείλει ξανά τον κακοποιητή του, ειδικά αν ζει μαζί του και η ζωή του βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

– Το κράτος πρέπει να μεριμνήσει ώστε η διάσταση του φύλου να ενταχθεί οριζόντια σε όλες τις πολιτικές του αλλά και για να κατευθυνθούν επαρκή κονδύλια στις εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.

– Χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη στήριξη στην παιδεία, από τον πυρήνα των σχολείων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης μέχρι το πανεπιστήμιο, συστηματικά, με ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα.

– Στα Μέσα Ενημέρωσης, στην τηλεόραση, στη διαφήμιση και σε χώρους με μεγάλη απήχηση στη νεολαία, όπως η μουσική, ο κινηματογράφος και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιβάλλεται να σταματήσει ο καταιγισμός εικόνων και μηνυμάτων βίας και σεξισμού και να αντικατασταθούν από πρότυπα που θα εμπνέουν τον σεβασμό. Στη μουσική, για παράδειγμα, πρέπει να εκλείψουν απαράδεκτοι στίχοι από τραγούδια δημοφιλή στους νέους, που συστηματικά προσβάλλουν την προσωπικότητα, το σώμα και την υπόσταση της γυναίκας.

Η αλλαγή της νοοτροπίας δεν θα συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται η στήριξη της Πολιτείας αλλά και της ίδιας της κοινωνίας και πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας. Άνδρες και γυναίκες οφείλουμε άμεσα να σταματήσουμε να αναπαράγουμε στρεβλές πατριαρχικές αντιλήψεις και έμφυλα στερεότυπα. Είναι χρέος μας να εκπαιδεύσουμε όχι μόνο τα κορίτσια μας, ώστε να αντιδρούν σε κάθε απόπειρα απαξίωσής τους, αλλά και τα αγόρια μας, ώστε να εκτιμούν τις γυναίκες. Πρέπει τα παιδιά, από τις τρυφερές ακόμα αυτές ηλικίες, να μάθουν να σέβονται τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το φύλο.»