Άρθρο του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών και βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης στην έντυπη έκδοση του MyPortal.gr για την 86η ΔΕΘ

Τέσσερα χρόνια μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, τον Αύγουστο του 2018 και τη δρομολογημένη λήξη της ενισχυμένης εποπτείας, τον Αύγουστο του 2022, η χώρα μας καταγράφει, διαρκώς, αρνητικά ρεκόρ στην ακρίβεια και οι πολίτες υποφέρουν από τις πολιτικές του κ. Μητσοτάκη που:
Αύξησε την φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις ανισότητες.
Κάλυψε και ενίσχυσε τα καρτέλ στην ενέργεια σε βάρος νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Οδήγησε σε εκρηκτικό πληθωρισμό με ρεκόρ δεκαετιών και ανεξέλεγκτη ακρίβεια που σαρώνει το εισόδημα των πολιτών.
Κράτησε τον κατώτατο μισθό καθηλωμένο σε επίπεδα προ του 2010 και παράλληλα αρνήθηκε να μειωθούν βασικοί φόροι στα καύσιμα και τα τρόφιμα.
Συρρίκνωσε το εισόδημα των πολιτών εισπράττοντας φορολογικά υπερέσοδα εκμεταλλευόμενοι τις ακραίες ανατιμήσεις.
Απέτυχε στους στόχους απορρόφησης του Ταμείου Ανάκαμψης και απέκλεισε από αυτό τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
​Απογοήτευση είναι η λέξη που ταιριάζει και η αλήθεια είναι πως δείχνει να κυριαρχεί ως αίσθηση στη Θεσσαλονίκη. Μια πόλη που αγκομαχάει, «στριμωγμένη» από τα ημιτελή κι άλλοτε παρατημένα έργα.

Σε αυτή την πόλη θα καταφθάσουν τον Σεπτέμβριο, δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες για την καθιερωμένη Δ.Ε.Θ., που φέτος εστιάζει στην περιφερειακή ανάπτυξη με τιμώμενη χώρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Όμως, αν η περιφερειακή ανάπτυξη είναι μια έννοια που πληγώνει όλους μας στην υδροκέφαλη χώρα μας, το ενδιαφέρον θα μονοπωλήσει, μάλλον, η απέλπιδα προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να επιχειρεί να κουκουλώσει, κατά τα «κυβερνητικά ειωθότα», το σκάνδαλο των υποκλοπών, της κακοδαιμονίας και ανικανότητας στη διαχείριση κρίσεων- πανδημία, ενέργεια, ακρίβεια- εξαγγέλλοντας προεκλογικές παροχές, που ούτε τις απώλειες -λόγω του πληθωρισμού- δεν καλύπτουν.

Η πραγματικότητα είναι ότι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, μαζί με το νέο ΕΣΠΑ και την νέα ΚΑΠ, αποτελούν βασικά χρηματοδοτικά εργαλεία, αλλά η Θεσσαλονίκη είναι απούσα από τους πόρους τους, χωρίς κανένα προγραμματισμό αναπτυξιακού έργου ή έργου υποδομής και χωρίς διαβούλευση με τους φορείς της πόλης και της Περιφέρειας.

Σε αντίθεση εμείς, ως κυβέρνηση, για να συντάξουμε την Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική οργανώσαμε 15 Αναπτυξιακά Περιφερειακά Συνέδρια, καταλήγοντας στο ότι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα μπορεί να ενισχύσει την εγχώρια προστιθέμενη αξία, με ορούς οικολογικής βιωσιμότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, με διάχυση των αποτελεσμάτων σε όλη την κοινωνία, ενώ, επίσης, στόχος μας είναι το ισχυρό και καθολικό κοινωνικό κράτος, ισχυρό ΕΣΥ, σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, πολιτικές ενάντια στις ανισότητες και τους αποκλεισμούς.

Αστικές αναπλάσεις, Μετρό, διαμετακομιστικό κέντρο (logistics) στο στρατόπεδο Γκόνου, ΜΜΜ, βιομηχανική ζώνη Καλοχωρίου, είναι ενδεικτικά ορισμένα από τα έργα που είχαν δρομολογηθεί και θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ανταγωνιστική θέση της πόλης μας και που η υλοποίησή τους καρκινοβατεί.

Τούτων δοθέντων, για την Θεσσαλονίκη είναι αναγκαιότητα η ύπαρξη ενός ειδικού αναπτυξιακού σχεδίου με έργα, που θα προωθούν την σύνδεση της τοπικής ανάπτυξης με την οικονομία.

Αυτή την αναγκαιότητα, όμως, μόνο μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί να υπηρετήσει.