Η αθώωση του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και των δύο παιδιών του αναδεικνύει ξανά σε πρώτο πλάνο το ζήτημα της αστυνομικής αυθαιρεσίας, αλλά και των πολιτικών ευθυνών της κυβέρνησης της ΝΔ.

Τόσο η δικαστική απόφαση που απαλλάσσει τους τρεις κατηγορούμενους από κάθε κατηγορία, όσο και η εξαιρετικά εμπεριστατωμένη αγόρευση της εισαγγελέως της έδρας, αποδεικνύουν ότι η εισβολή της αστυνομίας στο σπίτι της οικογένειας Ινδαρέ χωρίς ένταλμα, ο ξυλοδαρμός του σκηνοθέτη και των παιδιών του και η απόδοση κατηγοριών σε αυτούς, δεν ήταν απλά αδικαιολόγητη. Στην πραγματικότητα, συνέβη στο πλαίσιο μιας συνειδητής αστυνομικής επιχείρησης κατασκευής ενόχων, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την αναπαραγωγή του αντικοινωνικου δόγματος «Νόμος και Τάξη», που αυτή η κυβέρνηση εφαρμόζει από την εκλογή της.

Δημιουργείται η αίσθηση ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον αστυνομικές αυθαιρεσίες, όπως αυτή, έτυχαν πάντα της κάλυψης της πολιτικής ηγεσίας της ΕΛΑΣ και επομένως της κυβέρνησης εδώ και τρία χρόνια. Η περίπτωση του ξυλοδαρμού της οικογένειας Ινδαρέ, όπου το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη υιοθέτησε χωρίς έλεγχο τους ανακριβείς –τουλάχιστον- ισχυρισμούς των αστυνομικών, δεν είναι η μόνη. Αντίστοιχη κάλυψη υπήρξε σε περιπτώσεις όπως αυτή των επεισοδίων στη Νέα Σμύρνη, όπου ψευδείς αστυνομικές αναφορές οδήγησαν στην εντελώς αναίτια πολύμηνη προφυλάκιση ενός νεαρού ανθρώπου, οι κατηγορίες εναντίον του οποίου κατέπεσαν, αλλά και στην περίπτωση του θανάτου των νεαρού Ρομά Ν. Σαπάνη από πυρά αστυνομικών, τους οποίους ο υπουργός ΠροΠο επισκέφτηκε για να συμπαρασταθεί.

Η ύπαρξη μιας αστυνομίας που κατασκευάζει ενόχους και εξιλαστήρια θύματα –όπως ακριβώς το ανέφερε η εισαγγελέας της έδρας στη δίκη Ινδαρέ-, άρα στην ουσία ψεύδεται υπό την κάλυψη της πολιτικής της ηγεσίας, δεν σχετίζεται ασφαλώς με κανένα «αίσθημα ασφάλειας της κοινωνίας».

Υπονομεύει το Κράτος δικαίου και εμπεδώνει ένα καθεστώς αυταρχισμού στο οποίο ο πολίτης και η κοινωνία είναι απροστάτευτοι απέναντι στην αυθαιρεσία της καταστολής.

Η πολιτική ηγεσία της ΕΛΑΣ και η κυβέρνηση οφείλουν μια δημόσια συγγνώμη στην οικογένεια Ινδαρέ που κακοποιήθηκε μέσα στο σπίτι της, συκοφαντήθηκε και σύρθηκε αναίτια στα δικαστήρια. Με βάση τα πραγματικά περιστατικά όπως τα διαπιστώνει και στην αγόρευση της η εισαγγελέας, η δικαιοσύνη θα πρέπει τώρα να αναζητήσει ευθύνες για σοβαρά αδικήματα όπως η ψευδορκία και η κακοποίηση, αδικήματα που συνέβησαν σε βάρος της οικογένειας Ινδαρέ.

Ακόμα περισσότερο, η κυβέρνηση οφείλει να εγκαταλείψει άμεσα το δόγμα «Νόμος και Τάξη» που συνιστά μια βιομηχανία παραγωγής αυθαιρεσιών, επιστρέφοντας στη λειτουργία που αντιστοιχεί σε μια δημοκρατική πολιτεία στην οποία τα δικαιώματα των πολιτών αποτελούν τη σπονδυλική της στήλη.