Η ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Πάνου Σκουρλέτη, στη συζήτηση του ν/σ για το δημόσιο σύστημα υγείας

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και αγαπητοί μαθήτριες και μαθητές που παρακολουθείτε τη συνεδρίαση. Πριν από λίγο παρακολουθήσατε μία παρέμβαση που συμπυκνώνει την μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό στη χώρα σήμερα.

Κύριοι της κυβέρνησης, όταν «πατάτε σε δυο βάρκες», τότε η ακροδεξιά «σηκώνει κεφάλι». Έχετε ευθύνη, διότι με βάση τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμφωνία των Πρεσπών, που δεσμεύει τη χώρα, θα έπρεπε ήδη να είχατε φέρει για επικύρωση τις συμβάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Βόρεια Μακεδονία. Υπονομεύετε την μεγαλύτερη εθνική πράξη υπέρ των συμφερόντων της χώρας με αυτή σας την δισυπόστατη στάση. Ορίστε ποια είναι τα αποτελέσματα! Σε μια στιγμή που ο αναθεωρητισμός «σηκώνει κεφάλι», σε ένα ευμετάβλητο διεθνές περιβάλλον μετά τον εξελισσόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, εσείς δεν εννοείτε να υπηρετείτε μια πολιτική συνεργασίας των λαών στα Βαλκάνια, που αναδεικνύει εν τις πράγμασι τον ηγεμονικό ρόλο της χώρας, στο πλαίσιο της καλής γειτονίας. Η Θεσσαλονίκη, με αυτή τη συμφωνία, γίνεται από τα πράγματα, από την ίδια τη ζωή, πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Και ακούμε εδώ την ακροδεξιά ρητορική κι εσείς χαμογελάτε αμήχανα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής σας. Το λέει και αλλιώς ο λαός: «Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι»! Εσείς, λοιπόν, παίξατε με το ακροδεξιό ακροατήριο, «χαϊδέψατε» αυτές τις φωνές. Υποστείτε τώρα την κριτική. Δεν μπορεί, όμως, να την υποστεί η χώρα, που πρέπει να πάει μπροστά.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δημόσιο σύστημα υγείας έχει υποστεί μεγάλες απώλειες την περίοδο των μνημονίων, μεγάλες ζημιές. Τις υπέστη σε όλα τα επίπεδα. Στο επίπεδο των πόρων, έκλεισαν δημόσιες δομές. Στην έλλειψη προσωπικού. Στην εγκατάλειψη των νοσοκομείων. Ήταν ένα από τα μεγάλα θύματα των ακραίων πολιτικών λιτότητας. Ήταν τα αποτελέσματα των δικών σας επιλογών. Των πολιτικών σας, που οδήγησαν στην κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία. Αυτή την καθοδική πορεία ήρθε να ανακόψει -και μέσα σε δύσκολες συνθήκες τα κατάφερε- ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσπάθησε, μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, στις τότε δεδομένες συνθήκες, να νοικοκυρέψει τα πράγματα, να βρει όποια χαραμάδα μπορούσε και του επιτρεπόταν μέσα από τα μνημόνια -και με απαγόρευση των προσλήψεων- για να σταθεί το σύστημα στα πόδια του. Το κατάφερε ως έναν μεγάλο βαθμό, βάζοντας μπροστά και μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο πρωτοβάθμιο επίπεδο υγείας. Δημιούργησε και μια ψυχική ενότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους του συστήματος υγείας, οι οποίοι με αυταπάρνηση έδωσαν την μάχη για να το στηρίξουν, με ηρωικές στιγμές. Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε τις, πράγματι ηρωικές, πράξεις γιατρών, νοσοκόμων, διοικητών τότε, για να μπορέσουν να κάνουν οικονομία και για να προσφέρουν το καλύτερο από τον εαυτό τους προς τους ασθενείς. Το κατάλαβαν οι ανασφάλιστοι, που είχαν δικαίωμα πρόσβασης, το κατάλαβαν οι πολίτες.

Γεννήθηκε αισιοδοξία ότι αυτές οι δυσκολίες θα έπρεπε να είναι παρελθόν, μετά την έξοδο από τα μνημόνια. Αυτή η αισιοδοξία, όμως, διαλύεται με το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου. Η πανδημία έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη. Η παγκόσμια υγειονομική κρίση μας είπε ότι «αν δεν έχετε ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας, τότε δεν μπορείτε να εξασφαλίσετε την πρόσβαση όλων σ’ αυτό». Είναι μια προτεραιότητα, λοιπόν, που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει την πολιτική σας. Εσείς, όμως, κινείστε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Δεν τα πήγατε καλά στην πανδημία. Τα νούμερα είναι γνωστά, τα έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές. Πρώτοι σε απώλειες ζωών ανά εκατομμύριο. Ακόμα και τώρα, που είμαστε σε μια μεταβατική κατάσταση, που υπάρχει και δεν υπάρχει, που υπάρχουν αγωνίες ως προς την έκβαση αυτής της υπόθεσης, στα κρούσματα είμαστε πάλι πρώτοι. Οι μελέτες των δικών σας ανθρώπων σάς το είπαν κατάμουτρα. Δεν κάνατε αυτά που έπρεπε. Υπερασπιστήκατε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της κυβέρνησης εδώ μέσα, πράγματα πρωτάκουστα, λέγοντας ότι πολύ μικρή σημασία έχει αν κάποιος είναι διασωληνωμένος εντός ή εκτός των ΜΕΘ. Ερχόσαστε τώρα, μετά από τα «μπαλώματα» που κάνατε όλο το προηγούμενο διάστημα, αντί να βάλετε τις στέρεες βάσεις μιας ολιστικής στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας, να δώσετε τη χαριστική βολή.

Αποδυναμωμένο, αποδιοργανωμένο το σύστημα υγείας. Περίπου τρίβετε τα χέρια σας με αυτή την κατάσταση. Είναι η γνωστή τακτική που χρησιμοποιείτε σε διάφορους τομείς, εκεί που υπάρχει μια στοιχειώδης έως ισχυρή παρέμβαση του Δημοσίου. Το αφήνουμε να απαξιωθεί, έτσι ώστε να μπορέσουμε μέσω αυτής της τακτικής να κάνουμε αποδεκτό στη συνείδηση του κόσμου το μη χείρον βέλτιστον. «Αφού ρε παιδάκι μου δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, ε, ας πάμε σε μια άλλη κατάσταση». Ποια είναι, όμως, η άλλη κατάσταση που προωθείτε αυτή τη στιγμή μέσα από τις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου; Αντί να προτάξετε το θέμα της διασφάλισης της καθολικής και ισότιμης φροντίδας σε όλες και όλους, εσείς ερχόσαστε να διαλύσετε, ουσιαστικά, τον καταστατικό πυρήνα πάνω στον οποίο θεμελιώθηκε το ΕΣΥ στη χώρα μας. Κι αυτός δεν είναι άλλος από την αποκλειστική και πλήρη απασχόληση. Μέσα από τη δημιουργία γιατρών πολλών ταχυτήτων, μέσα από τη «σαλαμοποίηση» των νοσοκομειακών γιατρών. Διότι περί αυτού πρόκειται.

Τι σημαίνει αυτό για τους πολίτες; Ποιος θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας; Προφανώς αυτός που αντέχει το πορτοφόλι του. Διότι εκεί οδηγεί, τελικά, η αντίληψη περί ελεύθερης επιλογής. Μας λέτε ότι κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει και απογευματινά ιατρεία, να έχει το δικό του ιατρείο. Μα, αν τα κάνει όλα αυτά το θέμα είναι πως θα αντέξει. Καταλυτικό ήταν το παράδειγμα του εισηγητή μας, τους Ανδρέα Ξανθού, όπου μείνατε εμβρόντητοι, αλλά το κατάλαβαν όλοι! Την περίοδο της πανδημίας τι θα έκαναν οι γιατροί; Θα τρέχανε στο απογευματινό ιατρείο και θα έκαναν επιλογή ποιους θα κοιτάξουν στην πρωινή βάρδια ή θα έπρεπε, όπως το έκαναν και όπως όλη η κοινωνία τους χειροκρότησε -κάποιοι από εσάς υποκριτικά- να δώσουν τη μάχη για την υπεράσπιση της υγείας;

Η απάντηση δεν είναι να καθηλωθούν οι πόροι για το δημόσιο σύστημα υγείας. Δεν είναι να δημιουργήσουμε πολλές ταχύτητες εντός του ιατρικού κόσμου, όπου θα κερδίσουν οι μεγάλοι ιδιωτικοί όμιλοι, αλλά και κάποιοι συγκεκριμένοι μεγαλογιατροί μέσα στο σύστημα, ενώ την «λάντζα» θα την κάνουν οι νεοεισερχόμενοι. Διότι εκεί θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση.

Ελεύθερη επιλογή. Πόσο «ελεύθερη» είναι μια επιλογή που χαρακτηρίζεται και διαμορφώνεται από καταναγκασμούς; Καταναγκασμούς που πρώτα απ’ όλα έχουν να κάνουν με τα εισοδήματα, με τους μισθούς των γιατρών, που είναι σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Καταναγκασμούς για τους πολίτες, με το μειωμένο εισόδημά τους, με την απώλεια της αγοραστικής τους δύναμης! Είναι οι πολίτες οι οποίοι κρυώνουν φέτος το χειμώνα. Είναι οι πολίτες που βλέπουν να αυξάνεται το ιδιωτικό τους χρέος. Είναι οι πολίτες που βλέπουν προκλητικά δίπλα τους -την ίδια ώρα που αναγκάζονται να μειώσουν εξόδους, διασκέδαση, σπουδές, τρόφιμα, αυτά λένε οι μελέτες το τελευταίο 24ωρο- να παίρνονται αποφάσεις που μειώνουν τον φόρο των εφοπλιστών από το 10% στο 5%, για τα μερίσματα που εισάγουν στην χώρα. Είναι οι πολίτες που βλέπουν να έχετε δώσει πάνω από 8 δισεκατομμύρια για να συντηρήσετε την αισχροκέρδεια στον χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι οι πολίτες που βλέπουν να είναι στο απυρόβλητο οι μεγάλες αλυσίδες τροφίμων, που κερδοσκοπούν. Είναι οι πολίτες που πληρώνουν την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη. Είναι οι πολίτες οι οποίοι βλέπουν την Εθνική Τράπεζα, την οποία έχουν ανακεφαλαιοποιήσει ουκ ολίγες φορές με τα χρήματά τους, να θέλετε να τη δώσετε στους Σαουδάραβες, απορρυθμίζοντας έτι περαιτέρω την τραπεζική αγορά. Μια τραπεζική αγορά που ενδιαφέρεται μόνο για τα κέρδη της και δεν εξυπηρετεί τον βασικό της ρόλο, που είναι η χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων!

Έτσι, απλά και προκλητικά, κινείστε. Αυτή είναι η ελεύθερη επιλογή. Είστε ελεύθεροι να διαλέξετε τον γιατρό σας, αν έχετε να πληρώσετε. Είστε ελεύθεροι να κάνετε και απογευματινό ιατρείο, αλλά να ξέρετε ότι αν δεν το κάνετε, ο μισθός σας ίσα ίσα που θα παρακολουθήσει τον πληθωρισμό, ενώ με βάση όλη την πραγματικότητα της οικονομίας έχετε υποστεί 30, 40% απώλεια της αγοραστικής σας δύναμης. Αυτό λέτε στους γιατρούς. Ελευθερία υπάρχει και στη ζούγκλα, μόνο που ο βασιλιάς της ζούγκλας είναι το λιοντάρι. Αυτή είναι η ελευθερία, λοιπόν; Αυτό είναι το όραμά σας; Αυτό θέλετε να κάνετε, τηρουμένων των αναλογιών, στον χώρο της υγείας ή υπερασπίζεστε κι εδώ τη λογική της αυτορρύθμισης; Μια λογική η οποία φάνηκε ότι μπροστά στη δομική κρίση και την πολλαπλή κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας, η Ευρώπη, όλος ο κόσμος, έχει αποτύχει κατηγορηματικά και διευρύνει τις ανισότητες σε όλα τα επίπεδα.

Σε μια χώρα που είναι από τις πρώτες, σε σχέση με τις ιδιωτικές ιατρικές δαπάνες, επιλέγετε να τις αυξήσετε ακόμη περισσότερο. Όταν όλοι οι παγκόσμιοι οργανισμοί μιλούν για το αντίθετο. Για εσάς, η υγεία είναι άλλο ένα εμπόρευμα. Ξέρετε πως σκέφτεστε; Σαν την DG COMP. Λέτε, τι θα πάμε να προωθήσουμε αυτή τη στιγμή, κρατικές ενισχύσεις σε εταιρείες; Η DG COMP ξέρετε, λέει ότι ο ανταγωνισμός νοθεύεται όταν υπάρχουν κρατικές ενισχύσεις. Έτσι θα αντιμετωπίσετε τα νοσοκομεία, εκεί οδηγείστε! Γι’ αυτό πρέπει να αποσυρθεί αυτό το επαίσχυντο νομοσχέδιο της αντιμεταρρύθμισης κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Πρέπει να μη περάσει, με αγώνα σε όλα τα επίπεδα. Σας το λένε οι συγκεντρωμένοι αυτή την ώρα απ’ έξω. Σας το λένε όλες οι ιατρικές Ενώσεις, οι Σύλλογοι.

Ο πρωθυπουργός, την προηγούμενη Κυριακή από την Καλλιθέα, είπε ότι μύρισαν εκλογές. Είναι ηθικοπολιτικά νόμιμο, όταν ο πρωθυπουργός ανάβει το πράσινο φως για τις εκλογές, όταν ουσιαστικά μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο, να φέρνετε ένα τέτοιο νομοσχέδιο, το οποίο δεν εξασφαλίζει την κοινωνική συναίνεση; Ποιους πάτε να ευνοήσετε πάλι; Ποια μεγάλα συμφέροντα στον χώρο της υγείας; Είναι καταστροφικό, είναι εμμονικό, είναι δογματικό και γι’ αυτό, επειδή, πράγματι είστε συνεπείς -δεν σας κατηγορώ για ασυνέπεια, είστε συνεπείς, αποκαλύπτεται η συνέπειά σας, η αντικοινωνική της διάσταση- σύντομα θα πάρετε την απάντηση που σας αναλογεί.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, είναι πολύ μεγάλο το ζήτημα της υγείας. Δεν χωρούν διαφορετικές προσεγγίσεις. Να υπάρχουν αυτές, θεμιτές είναι γιατί πλουτίζουν τον προβληματισμό μας, αλλά υπάρχει ανάγκη για κοινό βηματισμό, ώστε να μη περάσει αυτή η αντιμεταρρύθμιση. Εδώ το μέτωπο πρέπει να είναι κοινωνικό, πολιτικό, λαϊκό, πάνδημο. Να ηττηθεί ο νεοφιλελευθερισμός στον χώρο της υγείας.

Σας ευχαριστώ

.

Φωτογραφία: ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ/EUROKINSSI