Άρθρο του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην εφημερίδα «Αμαρυσία»

Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) αποκτά ολοένα και ευρύτερη αποδοχή, καθώς οι μεγάλες διεθνείς ιδιωτικές επιχειρήσεις αποκτούν διευρυμένη διακρατική επιρροή, και ανακύπτουν διεθνή ζητήματα, που προκαλούν ανησυχία σε ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Επί παραδείγματι, η πανδημία του κορονοϊού είναι ένα επίκαιρο ζήτημα, που κλυδωνίζει τη δημόσια υγεία και επιφέρει οξείες συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία ήδη από το 2019.

Υπό αυτό το πρίσμα πολλές επιχειρήσεις έχουν ανακοινώσει επείγουσες δράσεις για τη στήριξη των εργαζομένων τους και των τοπικών κοινοτήτων. Η νέα καθολική μορφή της στρατηγικής ΕΚΕ, δημιουργήθηκε ως απότοκο της πανδημίας και ως ανάγκη για την αντιμετώπιση της επακόλουθης οικονομικής ύφεσης. Η πανδημική κρίση, η ενεργειακή κρίση, οι φρενήρεις ανατιμήσεις και οι πληθωριστικές πιέσεις θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ευκαιρία για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να συνειδητοποιήσουν τον κοινωνικό τους ρόλο εφαρμόζοντας την ΕΚΕ ως μέρος μιας μακροπρόθεσμης εταιρικής κοινωνικής και περιβαλλοντικής κουλτούρας. Δεν υπάρχουν επιχειρήσεις χωρίς εργαζόμενους, δεν υπάρχουν κοινωνίες χωρίς πολίτες δεν υπάρχει κοινωνική συνοχή και ισορροπία χωρίς αρμόνια μεταξύ της επιχειρηματικότητας και της κοινωνικής ανταποδοτικότητας.

H Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη από την εμφάνιση της έως και σήμερα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική αλληλεγγύη. Πολλές εταιρίες εκκινώντας την εφαρμογή της ΕΚΕ υιοθέτησαν δεσμεύσεις και πρακτικές για να βελτιώσουν τον κοινωνικό αντίκτυπο και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία των εργαζομένων και των μετόχων τους. Η έννοια της ΕΚΕ συμπεριλαμβάνει τις αρχές της υπευθυνότητας, της βιωσιμότητας, της λογοδοσίας, καθώς σηματοδοτεί την ανάληψη της εταιρικής ευθύνης για τον αντίκτυπο των οικονομικών δραστηριοτήτων της στην τοπική κοινωνία, στοχεύοντας στην επιβίωση των μελλοντικών γενεών.

Στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον του σήμερα, με την Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ, τη Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα, τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, με τη νέα Πράσινη Συνθήκη και το στοίχημα της απεξάρτησης από τη χρήση άνθρακα, η ΕΚΕ λειτουργεί ως μια στρατηγική για τη μετάβαση σε ένα νέο βιώσιμο οικονομικό και εταιρικό μοντέλο.

Στο πλαίσιο της δημόσιας συζήτησης με αφορμή την πανδημική και ενεργειακή κρίση, ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης και των εμπειρογνωμόνων τονίζουν τις αρνητικές παρενέργειες στον οικονομικό και επιχειρηματικό τομέα, καθώς αντιμετωπίζουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις εδώ και δεκαετίες. Πανδημία, πληθωρισμός, πόλεμος, χρηματοοικονομικός πόλεμος.

Οι εταιρίες καλούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πανδημίας, του πληθωρισμού, του πολέμου και την επερχόμενη ύφεση προσαρμόζοντας τη λειτουργία τους στις νέες συνθήκες, με σκοπό να διατηρήσουν τους εργαζόμενους, τους πελάτες, τους προμηθευτές και τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους ασφαλείς, ενώ θα προσπαθήσουν να προστατεύσουν παράλληλα την κερδοφορία τους. Αυτό το σύνθετο ζήτημα καλεί τις εταιρίες να εφαρμόσουν την κοινωνική τους ευαισθησία μέσω προγραμμάτων ΕΚΕ για τους εργαζομένους τους και την κοινωνία. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί όμως σε βάρος της κοινωνικής συνοχής, πολύ δεν περισσότερο σε βάτος της επιβίωσης κάποιων κοινωνικών στρωμάτων.

Καθώς η δύναμη των μεγάλων εταιρειών γίνεται ολοένα και πιο εμφανής, η κοινωνική τους νομιμοποίησή και αποδοχή τους μπορεί να υπονομευτεί, εάν δεν φροντίσουν να εφαρμόσουν πολιτικές που θα αποδεικνύουν εν τοις πράγμασι την κοινωνική και περιβαλλοντική τους ευθύνη. Την πραγματική τους συμβολή στην υπέρβαση των κρίσεων, την συμμετοχή τους σε μια δικαιότερη κατανομή των δυσκολιών των κρίσεων.

Μέσω της έννοιας και των δράσεων της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) καλούνται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να λαμβάνουν υπόψη τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Η ΕΚΕ προτείνει την ευθυγράμμιση των εταιριών με τις αρχές της αειφορίας, δηλαδή την ισορροπία μεταξύ της οικονομίας, της κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος.

Στην διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου οι εργαζόμενοι νιώθουν την αβεβαιότητα του εργασιακού τους μέλλοντος, και είναι αποφασισμένοι να συνεργαστούν και να στηρίξουν ο ένας τον άλλον με κάθε δυνατό τρόπο μέσω δομών και θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης. Σε αυτό το κλίμα οι επιχειρήσεις θα πρέπει να συμμετάσχουν ενεργά και να στηρίξουν τις κοινότητες στις οποίες δραστηριοποιούνται. Για παράδειγμα, οι ΕΚΕ των επιχειρήσεων στήριξαν τους ευάλωτους, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν μετά από μεγάλες φυσικές καταστροφές σε όλο τον κόσμο, όπως το τσουνάμι του 2004, ο τυφώνας Κατρίνα του 2005 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο σεισμός της Κεντρικής Ιάβας το 2006 στην Ινδονησία, ο τυφώνας Ike το 2008 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο σεισμός Sichuan το 2008 στην Κίνα, ο σεισμός της Αϊτής το 2010, ο μεγάλος σεισμός και το τσουνάμι της ανατολικής Ιαπωνίας το 2011, κ.ά..

Πλέον είναι ξεκάθαρο ότι οι εφαρμογή των ΕΚΕ από τις επιχειρήσεις συνδέεται άρρηκτα και με την Βιώσιμη Ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα εφαρμόζει τις αντίστοιχες οδηγίες της ΕΕ, όπου η πλειοψηφία των επιχειρήσεων εφαρμόζουν προγράμματα ΕΚΕ με στόχο τη διαχείριση των αποβλήτων τους και των πόρων τους, καθώς και σε δράσεις για την ευαισθητοποίηση του κοινού στην προστασία του περιβάλλοντος. Ένα μοντέλο που πρέπει να ακολουθείται από το σύνολο της επιχειρηματικότητας και να επιτηρείτε αυστηρά από την πολιτεία στη βάση των ψηφισμένων νόμων του κράτους, χωρίς παρεκκλίσεις, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς ναι μεν αλλά.