Άρθρο τ. προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση στην εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής

Καταρχήν με σαφήνεια οι θέσεις μας χωρίς αστερίσκους και επιφυλάξεις για το ότι στις εκλογές του δεύτερου γύρου σε δήμους και περιφέρειες πρέπει να στηρίξουμε και να ενθαρρύνουμε τη μαζική συμμετοχή των πολιτών και την έκφραση της δημοκρατικής αλληλεγγύης προς όλους τους υποψήφιους, που το προγραμματικό και πολιτικό τους αποτύπωμα είναι προοδευτικό και αξιολογούνται θετικά στις τοπικές κοινωνίες.

Επειδή μάλιστα δεν παραγνωρίζουμε την πραγματικότητα της στάσης του ΚΚΕ που ρητά αρνείται αυτήν την αλληλέγγυα στάση στο όνομα του δόγματος «όλοι οι άλλοι είναι ίδιοι» και κατά συνέπεια δεν υπάρχει ως ζητούμενο το δημοκρατικό μέτωπο απέναντι στις δεξιές κυβερνητικές πολιτικές, όπως και τη στάση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, που για λόγους, ομολογημένους και ανομολόγητους, κομματικής τακτικής στέλνει «χλιαρά και επιλεκτικά» μηνύματα, ελπίζω στη γνωμοδότηση των προοδευτικών ψηφοφόρων.

Είναι απολύτως αναγκαίο να δοθεί το μήνυμα της σύγκλησης και της στήριξης, εφόσον υπάρχει έξωθεν καλή μαρτυρία στις τοπικές κοινωνίες, προς όλους τους υποψήφιους του ευρύτερου αριστερού και δημοκρατικού τόξου. Μήνυμα που αφενός θα έχει ως απτό αποτέλεσμα την τροποποίηση του συσχετισμού δυνάμεων και την άμβλυνση της καταθλιπτικής υπεροχής των δεξιών υποψηφίων σε περιφέρειες και δήμους και αφετέρου θα υποχρεώνει τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να αναστοχαστούν για την ανάγκη συνεργασίας σε κοινωνικό και σε πολιτικό πεδίο, όπου υπάρχουν σαφείς συμπτώσεις με στόχο την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής.

Εκτίθενται στη συνείδηση του προοδευτικού κόσμου και παράγουν ένα εντεινόμενο κλίμα απογοήτευσης και αποχής από τις εκλογές, οι πολιτικές ηγεσίες που δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται την ακραία πλέον καθεστωτική και αλαζονική συμπεριφορά για χειραγώγηση και ποδηγέτηση από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη προς τους υποψήφιους, ήδη εκλεγμένους ή αυτούς που θα εκλεγούν αύριο, «τοπικούς άρχοντες».

Το πελατειακό κράτος, οι κυβερνητικές απειλές για τα κονδύλια των ευρωπαϊκών ταμείων και για τη μη πρόσβαση σε περιφερειακούς σχεδιασμούς και σε ειδικά προγράμματα υποστήριξης των υποδομών, η προσπάθεια εξαγοράς υποψηφίων του Α γύρου για υποστήριξη των «ημετέρων», όλα αυτά μαζί και με ευθείες απειλές σε υποψήφιους όπως τον δήμαρχο Χαλανδρίου κ. Ρούσσο βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη.

Είναι τα όπλα της Δεξιάς διαχρονικά, καθόλου σύγχρονης, καθόλου μεταρρυθμιστικής και ευρωπαϊκής όπως ο κ. Μητσοτάκης και οι μόνιμοι υποστηρικτές της επικοινωνίας του ισχυρίζονται. Μια πολιτική που διαμορφώνει κοινωνία μειωμένων προσδοκιών και πολίτες «περιορισμένης ευθύνης».

Αυτή είναι η πραγματικότητα που δυστυχώς επιβάλλεται και εκλογικά όταν δεν υπάρχει αυτοδιοικητικό μέτωπο με την προοδευτική στρατηγική για αποκέντρωση με αυτοδιοίκηση ώστε να ενθαρρυνθούν οι πολίτες να σηκώσουν τα ανάστημά τους μέσα στην καθημερινότητα των αγώνων αλλά και να προσέλθουν με ελπίδα στην κάλπη της Κυριακής.

Έτσι μένουν και εξελίσσονται σε «συζητήσεις καφενείου» οι περιγραφές και το ανάθεμα για τους «Μεγάλους Περιπάτους», για τις ανύπαρκτες υποδομές, για το κατεστραμμένο περιβάλλον, για την απουσία στήριξης σε ευπαθείς ομάδες και στους πληττόμενους από καταστροφές. Μένουν στα αζήτητα οι σοβαρές εναλλακτικές για τα σύγχρονα επίδικα που αφορούν στη μορφή, την αισθητική, τη λειτουργία των πόλεων για τους πολίτες τους, τα θέματα στέγης, ενεργειακών κοινοτήτων και άλλα πολύ σοβαρά ζητήματα.

Σημειώνω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ—ΠΣ σταθερά και κατά τη γνώμη μου σε εναρμόνιση και με τη γενικότερη θέση που αναπτύξαμε στην πρόσφατη πρώτη πολιτική εκλογική αναμέτρηση με απλή αναλογική για την προγραμματική σύγκλιση και την εναλλακτική προοδευτική λύση, κινείται με υπευθυνότητα πάνω σε αυτήν τη γραμμή της κουλτούρας της δημοκρατικής αλληλεγγύης. Κατά τα άλλα είναι σαφές ότι κρίνονται για αυτούς ακριβώς τους λόγους και οι πολιτικές ηγεσίες, το πολιτικό σύστημα εν συνόλω, και όχι μόνο οι υποψήφιοι περιφερειάρχες και δήμαρχοι της Κυριακάτικης αναμέτρησης του Β γύρου.