Συνέντευξη του Διονύση-Χαράλαμπου Καλαματιανού, βουλευτή Ηλείας, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Κυριακάτικη Kontra News

1. Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ προτείνουν τη σύμπραξη των προοδευτικών δυνάμεων, ακόμα και κοινό ψηφοδέλτιο με το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές… Ποια η θέση σας;

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές οι πολίτες αποδοκίμασαν με ξεκάθαρο τρόπο τους εκβιασμούς και της κυβέρνησης και του κ. Μητσοτάκη. Παράλληλα, έστειλαν ένα ακόμα πολιτικό μήνυμα, αυτό της συνεργασίας και της συναίνεσης σε προοδευτικά πρόσωπα και ιδέες. Μπορούν και πρέπει να υπάρξουν συνεργασίες -πάντα προγραμματικά- σε τοπικό, περιφερειακό, ακόμα και σε κεντρικό επίπεδο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε ανοίξει τη συζήτηση για συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων στις εθνικές εκλογές, ώστε να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία της απλής αναλογικής. Δυστυχώς, δεν υπήρξε ανταπόκριση στο κάλεσμά μας. Τώρα, είδαμε ποια πολλαπλασιαστική δύναμη έχει η συστράτευση των προοδευτικών δυνάμεων όταν υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες. Η περιφέρεια της Θεσσαλίας και οι Δήμοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Όμως, για να απαντήσω στο ερώτημά σας δεν εκτιμώ πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν οι συνθήκες για να προχωρήσουμε σε μια κίνηση, όπως η κοινή κάθοδος και το κοινό ψηφοδέλτιο. Χρειάζονται πολλά ακόμα να γίνουν, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πρέπει να ακούσουμε και τις υπόλοιπες δυνάμεις του προοδευτικού τόξου να τοποθετούνται ξεκάθαρα και δίχως περιστροφές.

Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχουμε την ευθύνη να παρουσιάσουμε ολοκληρωμένη την πολιτική μας ταυτότητα και την επεξεργασμένη πρότασή μας για την χώρα. Να διαμορφώσουμε την εναλλακτική πολιτική πρόταση που θα πείσει τους πολίτες ότι μπορούμε πραγματικά να οδηγήσουμε τη χώρα σε μια προοδευτική διακυβέρνηση. Αποτελεί πεποίθησή μου πως οι μεγάλες αλλαγές δεν εκκινούν μόνο από ψηλά, αλλά και από τη βάση και την ίδια την κοινωνία. Στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές οι πολίτες έδειξαν πως θέλουν τα κατάλληλα πρόσωπα και μια πειστική προοδευτική πρόταση που να την πιστέψουν και να την στηρίξουν.

2. Ο Νίκος Ανδρουλάκης βάζει εμφατικά φρένο στη συζήτηση περί συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ… Μήπως τελικά με αυτόν τον τρόπο κερδίζει και επικοινωνιακά και πολιτικά;

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και το ΠΑΣΟΚ εξακολουθούν να είναι ανταγωνιστικά κόμματα με διαφορετικές ιδεολογικές αναφορές και διαφορετικές ιστορικές πορείες. Το μεγάλο ερώτημα είναι τι σχέδιο προτείνουν σήμερα για τη χώρα.

Πρέπει να είμαστε καθαροί, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λέει ότι κάθε προοδευτικό σχέδιο μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνο με μεγάλες συνεργασίες, συγκλήσεις και συνέργειες των κομμάτων που συγκροτούν σήμερα την προοδευτική παράταξη. Το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του με όλους τους τρόπους υποστηρίζει ότι αν μεγαλώσει ο κορμός υποστήριξής του θα λυθεί και το πρόβλημα της δημοκρατικής εκπροσώπησης. Είναι δύο εντελώς διαφορετικές λογικές μόνο που η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ δεν εδράζεται σε πραγματικά αριθμητικά δεδομένα, είναι απλώς αντιπολιτευτικά ανταγωνιστική προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και αυτό οι πολίτες το αντιλαμβάνονται, τώρα που το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο πνέει τα λοίσθια.

3.Θεωρείτε ότι είναι ορατό το ενδεχόμενο διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ;

Βασικός στόχος όλων στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι να απαλλαγεί ο τόπος από μια ανίκανη, αλαζονική και επικίνδυνη κυβέρνηση που λειτουργεί απέναντι στα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Μπορεί να γίνει αυτό, αν υπάρχουν εντάσεις, διαστάσεις και αποχωρήσεις; Προφανώς και όχι.

Η κοινή πορεία αποτελεί αναγκαιότητα, επομένως πρέπει να προχωρήσουμε ενωμένοι, επιμένοντας στους κοινούς στόχους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ένα κόμμα που βασίζεται στον δημοκρατικό διάλογο και μέσα από αυτόν συνθέτει απόψεις. Είναι λογικό, λοιπόν, πολλές φορές να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και ερμηνείες των πραγμάτων. Από την άλλη, όμως, πρέπει να υπερισχύσει ο κοινός στόχος που είναι ο μονομέτωπος αγώνας εναντίον της συντηρητικής παράταξης και η ανάπτυξη μιας ισχυρής εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης για την Ελλάδα.

Πιστεύω ακράδαντα πως όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παλεύουν καθημερινά για αυτόν τον στόχο. Η ενότητα, βέβαια, εδράζεται στην πολιτική ιδεολογία, στην οργάνωση και στην προγραμματική πρόταση.

4. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει μικρότερο ποσοστό από αυτό των εθνικών εκλογών. Πώς θα καταφέρει να ανακτήσει το χαμένο έδαφος;

Οφείλουμε να είμαστε σοβαροί και να διαβάζουμε όχι μόνο τις δημοσκοπήσεις αλλά και τις δυναμικές που αναπτύσσονται στην ελληνική κοινωνία.

Είναι γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μόλις έχει αρχίσει να βγαίνει από μια περιδίνηση, απόρροια των σοκ του αρνητικού αποτελέσματος των εθνικών εκλογών και της αποχώρησης του Αλέξη Τσίπρα από την Προεδρία του κόμματος. Πλέον υπάρχει μια νέα ηγεσία και όλοι μαζί ξεκινάμε την προσπάθεια να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος. Ο δρόμος της ανασυγκρότησης, όμως, είναι μακρύς και χρειάζεται πολύ δουλειά χωρίς να έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου.

Πρέπει, άμεσα, να ξεκινήσουμε τη διαδικασία σύνδεσης με την ίδια την κοινωνία. Παλεύουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους συλλόγους, στα σωματεία, στις ενώσεις. Να επικοινωνήσουμε με τη νεολαία. Να πετύχουμε την κοινωνική γείωση. Παράλληλα, να προωθήσουμε -όπου κριθεί πως χρειάζεται- τις απαραίτητες οργανωτικές αλλαγές, μέσα από τις αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων. Γνωρίζουμε τις αδυναμίες και τα ελλείμματά μας και είμαστε αποφασισμένοι να αποκαταστήσουμε τη σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία και τους πολίτες, ώστε να ανοίξουμε τον δρόμο για μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση.

5. Στη Μέση Ανατολή διαδραματίζεται μια ανθρώπινη τραγωδία. Υπάρχει τρόπος να σταματήσει αυτός ο κύκλος του αίματος;

Οι αγριότητες κατά αμάχων, παιδιών και γυναικών, η αιματοχυσία, ο βομβαρδισμός νοσοκομείου στη Γάζα και οι χιλιάδες νεκροί συνθέτουν εικόνες φρίκης.

Πρέπει άμεσα να υπάρξει κατάπαυση του πυρός. Απαιτείται η ενεργοποίηση των Διεθνών Οργανισμών. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη διπλωματία, τον διάλογο και την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου προκειμένου να μην απειληθούμε με μια νέα ανθρωπιστική κρίση. Πρέπει να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του ΟΗΕ που μιλούν για δύο Κράτη. Να αναγνωριστεί ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος, για να έχουν πατρίδα αυτοί οι άνθρωποι.

Οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να έχει πρωταγωνιστικό διαμεσολαβητικό ρόλο στις διαδικασίες ειρήνευσης και εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου. Η κυβέρνηση, όμως, μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται να ενεργεί με αποφασιστικότητα σε αυτή την κατεύθυνση.