Η Ράνια Θρασκιά, Αναπληρώτρια Τομεάρχης Παιδείας και Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή (Τετάρτη 01/11) για την ανάγκη εξασφάλισης δημιουργικής εκπαίδευσης.

Στην ερώτηση επισημαίνεται η αδράνεια και αδυναμία της κυβέρνησης να ξεφύγει από το άνευρο και στείρο εκπαιδευτικό σύστημα που είναι προσανατολισμένο στην επίδοση, εξοβελίζοντας τη δημιουργικότητα. Τονίζεται ότι η εκπαίδευση οφείλει να ενσκήπτει στην ενίσχυση της δημιουργικότητας και φαντασίας των μαθητών και φοιτητών και, σε αυτό το πλαίσιο, είναι επιτακτική ανάγκη να εγκαθιδρυθεί και να προωθηθεί η δημιουργική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, με κάθε δυνατό τρόπο (ειδικά μαθήματα, δράσεις, προγράμματα). Για αυτό και οι θεωρητικές εξαγγελίες μεσούσης της σχολικής χρονιάς περί μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση δεν πρέπει απλά να στοχεύουν στην «ψηφιοποίηση» κι «απλοποίηση» διαδικασιών για ένα εκσυγχρονισμένο Υπουργείο και στην αβέβαιη εισαγωγή και μάλιστα σε βάθος χρόνου ανεπαρκών διαδραστικών πινάκων στα σχολεία αλλά στην επίτευξη του οράματος «για ένα νέο Ευρωπαϊκό σχολείο: δημιουργικό, συμπεριληπτικό, αειφόρο».

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού σε ποιες συγκεκριμένες και άμεσες ενέργειες προτίθεται να προβεί για την ενίσχυση της δημιουργικότητας των διδασκομένων, καθώς και πώς, σε ποιο βαθμό και με ποιον τρόπο έχει αξιοποιηθεί το υπάρχον δεσμευτικό ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πλαίσιο.

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Θέμα: «Αναγκαία η εξασφάλιση δημιουργικής εκπαίδευσης».

Οι εξαγγελίες του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού για το «πρώτο πλήρες ψηφιοποιημένο Υπουργείο» και τον «εμπλουτισμό» του προγράμματος σπουδών με «αξιοποίηση τεχνολογικών και ψηφιακών μέσων οριζόντια σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης, όπως […] την εισαγωγή των διαδραστικών πινάκων», οι επιγενόμενες ως τώρα προσλήψεις εκπαιδευτικών και η πορεία της «Βίβλου Ψηφιακού Μετασχηματισμού 2020-2025», όπως τη διαμόρφωσε ο σημερινός Υπουργός Παιδείας, όταν ήταν Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, με ενέργειες μόνο τείνουσες στην ψηφιοποίηση και διευκόλυνση απλά του εκπαιδευτικού πλαισίου και όχι στη διαμόρφωση ενός δημιουργικού σχολείου μέσω της καλλιέργειας της φαντασίας των μαθητών είναι ενδεικτικές της αδράνειας και της αδυναμίας της κυβέρνησης να ξεφύγει από το άνευρο και στείρο ακαδημαϊκό και σχολικό περιβάλλον. Είναι παγκοίνως γνωστό κι αποδεκτό ότι η εκπαίδευση οφείλει να ενσκήπτει στην ενίσχυση της δημιουργικότητας και φαντασίας των διδασκομένων (μαθητών και φοιτητών). Σε αυτό το πλαίσιο, είναι επιτακτική ανάγκη να εγκαθιδρυθεί και να προωθηθεί η δημιουργική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, με κάθε δυνατό τρόπο (ειδικά μαθήματα, δράσεις, προγράμματα).

Παρά την ύπαρξη ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την περίοδο 2021-2027, όπως η «Δημιουργική Ευρώπη» ή το «Σχέδιο δράσης για την ψηφιακή εκπαίδευση 2021-2027», η χώρα μας έχει μείνει πολύ πίσω. Οι πομπώδεις εξαγγελίες του Υπουργού αναιρούνται από την υπάρχουσα πραγματικότητα και τις περιορισμένες αναληφθείσες δράσεις και σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαιώνουν την πρόσφατα εκπεφρασμένη πρόθεσή του να μετατοπιστεί «το βάρος της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την απομνημόνευση στην κριτική σκέψη». Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, από την πρώτη στιγμή τόνισε ότι η κατάργηση των καλλιτεχνικών και των κοινωνικοοικονομικών μαθημάτων από την κυβέρνηση της ΝΔ αντιτίθεται στους θεμελιωμένους σκοπούς της εκπαίδευσης, καυτηρίασε τη μη συμμόρφωση της κυβέρνησης στη σχετική εκδοθείσα υπέρ των καθηγητών των εικαστικών μαθημάτων απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την κατάργηση του μαθήματος καλλιτεχνικών στην Α’ Λυκείου και διεκδικεί σταθερά την επαναφορά στο πρόγραμμα του Γενικού Λυκείου των μαθημάτων κοινωνικών επιστημών και καλλιτεχνικής παιδείας που καταργήθηκαν, με αντίστοιχη ενσωμάτωσή τους στο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, αλλά και την ένταξη της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης και την υπαγωγή της στο Υπουργείο Παιδείας.

Επειδή η εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, δημιουργώντας μια ασφυκτική κατάσταση σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Επειδή το παρόν εκπαιδευτικό σύστημα είναι προσανατολισμένο στην επίδοση, εξοβελίζοντας τη δημιουργικότητα, παραγκωνίζοντας τα καλλιτεχνικά μαθήματα, τα μαθήματα από το πεδίο των κοινωνικών επιστημών και των μαθημάτων έρευνας και δεν ενισχύει τη σύνδεση του σχολείου με την ιστορία, τον πολιτισμό και το περιβάλλον, ώστε αυτό να καταστεί εστία μόρφωσης και πολιτισμού.

Επειδή η «δημιουργικότητα» είναι η ικανότητα παραγωγής ενός νέου έργου ή μιας ιδέας με βάση τη φαντασία και την ευφυΐα η οποία «ποικίλει», είναι «δυναμική» και «διακριτή» για κάθε άτομο-μαθητή. Έχοντας οι μαθητές την ικανότητα να συλλαμβάνουν εικόνες και ιδέες πέρα από την εμπειρική πραγματικότητα και τα εμπειρικά δεδομένα, θα μπορέσουν να εκπαιδευτούν σωστά, αξιοποιώντας σφαιρικά όλες τις ικανότητές τους, μαθαίνοντας να κάνουν λάθη και επιχειρώντας να πρωτοτυπήσουν. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάπτυξη ψηφιακής κουλτούρας, η ένταξη νέων μαθησιακών αντικειμένων, η διαδραστική μάθηση και η εξατομικευμένη εκπαίδευση σε συνδυασμό και με πρωτεύουσα θέση στις τέχνες και την κοινωνική παιδεία είναι οι σύγχρονες τάσεις που η εκπαιδευτική πολιτική οφείλει να λαμβάνει υπόψη και να υλοποιεί τη δεδομένη αναγκαία χρονική στιγμή.

Επειδή, ενστερνιζόμενοι αφενός μεν τη ρήση του Αϊνστάιν ότι «η φαντασία είναι σπουδαιότερο εφόδιο απ’ τη γνώση, γιατί η γνώση είναι αυτό που καταλαμβάνει μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, ενώ η φαντασία αγκαλιάζει όλα αυτά που θα κατανοήσουμε στο μέλλον», αφετέρου δε το μότο του Πικάσο ότι «όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες. Το ζήτημα είναι να παραμείνουν καλλιτέχνες όσο μεγαλώνουν», καλούμαστε να προωθήσουμε την καλλιέργεια της δημιουργικότητας στην εκπαίδευση μέσω της προώθησης της φαντασίας των μαθητών και της αυτονόητης αλλαγής στην καθιερωμένη ιεράρχηση των μαθημάτων, δίνοντας ταυτόχρονα πρωτεύουσα θέση στις τέχνες και στην κοινωνική παιδεία.

Επειδή με την προώθηση των ανθρώπινων ταλέντων και της ικανότητας των μαθητών να καινοτομούν μέσω της δημιουργικής εκπαίδευσης, η οποία βασίζεται στην ευελιξία, στην προσαρμοστικότητα και στην πολυμορφία με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων και της δημιουργικότητας κάθε μαθητή, μπορεί μόνο να βελτιωθεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Επειδή οι θεωρητικές εξαγγελίες μεσούσης της σχολικής χρονιάς περί μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση δεν πρέπει απλά να στοχεύουν στην «ψηφιοποίηση» κι «απλοποίηση» διαδικασιών για ένα εκσυγχρονισμένο Υπουργείο και στην αβέβαιη εισαγωγή και μάλιστα σε βάθος χρόνου ανεπαρκών διαδραστικών πινάκων στα σχολεία αλλά στην επίτευξη του οράματος «για ένα νέο Ευρωπαϊκό σχολείο: δημιουργικό, συμπεριληπτικό, αειφόρο».

Επειδή το κύριο είναι η προοπτική ενός σχολείου που συνδυάζει γόνιμα και δημιουργικά τη θεωρία με την πράξη μέσω της εκπόνησης νέων προγραμμάτων σπουδών.

Επειδή η δημιουργικότητα δεν μπορεί να περιορίζεται στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, που δεν επαρκούν στο ελάχιστο.

Επειδή η αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας θα πρέπει να ενισχύει τη δημιουργικότητα στην εκπαίδευση, να διασφαλίζει τη δημιουργία κατάλληλων υποδομών και δικτύων, αλλά και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ενθαρρύνοντας τους ταυτόχρονα να συμμετέχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα ώστε να έρχονται σε επαφή με άλλα ευρωπαϊκά συστήματα και εναλλακτικές μεθόδους διδασκαλίας.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Σε ποιες συγκεκριμένες και άμεσες ενέργειες προτίθεται να προβεί για την ενίσχυση της δημιουργικότητας των μαθητών, πέραν της στείρας ψηφιοποίησης συστημάτων και γραφειοκρατικών διαδικασιών του εκπαιδευτικού μας συστήματος;
2. Πώς, σε ποιο βαθμό και με ποιον τρόπο έχει αξιοποιηθεί το υπάρχον δεσμευτικό ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πλαίσιο;

Η ερωτώσα Bουλευτής

Θρασκιά Ουρανία (Ράνια)