Σημεία της συνέντευξης του αναπληρωτή Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Γ. Βασιλειάδη, στο Κόκκινο 105,5 FM (Κώστας Σαββόπουλος)

Πεισματικά θα επιμείνω σε αυτό που λέω εδώ και καιρό: πρόταγμα όλων των στελεχών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι η πολιτική αλλαγή, η ανάγκη ανατροπής των μονόδρομων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και η επιστροφή της κοινωνικής δικαιοσύνης, του κράτους δικαίου, του προοδευτικού χώρου στη διακυβέρνηση του τόπου.

Αν αυτό είναι η πυξίδα μας, τότε οι όποιες μικρότερες -ή και μεγαλύτερες- πολιτικές διαφωνίες μπορούν να αμβλυνθούν, και με κοινό σχέδιο όλοι μαζί να προχωρήσουμε μπροστά.


Ο προοδευτικός χώρος, ο χώρος της Αριστεράς, δεν έχει περιθώριο για απώλειες. Το εγχείρημα του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μετέπειτα πάντα βασιζόταν στο να προτάσσουμε αυτά που μας ενώνουν έναντι των λίγων που μπορεί να μας χωρίζουν.

Οφείλουμε να αφήσουμε στην άκρη τις μικροαντιθέσεις, αλλά ακόμη και προσωπικές πικρίες, για να κάνουμε αυτό που μας ζητά η ίδια η κοινωνία, η κοινωνία που μας στήριξε, μας έκανε κυβέρνηση και μας κρατά στην αξιωματική αντιπολίτευση, περιμένοντας από εμάς λύση και ελπίδα για το μέλλον. Προϋπόθεση όμως γι` αυτό είναι η ενότητα.

Προσωπικά πιστεύω πως οι αντιθέσεις που μας χωρίζουν είναι μικρές, ή τέλος πάντων δεν είναι ανυπέρβλητες ώστε να μην μπορούν να υποταχθούν στον μεγάλο κοινό στόχο. Απευθύνω, λοιπόν, έκκληση να κυριαρχήσει η ωριμότητα και η ψυχραιμία. Πιστεύω πως αυτό θα το πετύχουμε για να δώσουμε στην κοινωνία αυτό που έχει ανάγκη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. οφείλει και πρέπει να λάβει πρωτοβουλίες σε πολλά μέτωπα. Πρέπει να είμαστε στην πρωτοπορία και παντού. Μέσα στη βουλή, με νομοθετικές πρωτοβουλίες και ισχυρή αντιπολίτευση, μέσα στην κοινωνία, στον κόσμο, στα κινήματα, στα συνδικάτα. Εκεί που ζει και αναπνέει ο ελληνικός λαός. Με προτάσεις και σχέδιο ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική της που διαλύει τα κατώτερα στρώματα και φτωχοποιεί τη μεσαία τάξη.

Πρέπει να είμαστε παντού στην πρώτη γραμμή με ένα κόμμα στιβαρό, αλλά και σοβαρό, που θα διαχειρίζεται τις αντιθέσεις με αξιοπρέπεια. Για να δημιουργήσουμε την αίσθηση της ασφάλειας στον κόσμο για την επόμενη ημέρα -που και βρίσκεται σε αδιέξοδο αλλά και συμβιβάζεται πλέον με χαμηλότερες προσδοκίες. Δεν μας αξίζει αυτό το μέλλον!

Ξέρετε δεν μασάω τα λόγια μου. Στην εσωκομματική αντιπαράθεση υπάρχουν εκφορές λόγου που... ξενίζουν, αλλά βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ζήσαμε ήδη πολλά που μας ξενίζουν. Όπως οι ανήκουστες επιθέσεις ενάντια σε μια νεοεκλεγείσα ηγεσία. Αυτά δεν συνάδουν ούτε με τον χαρακτήρα του κόμματός μας, ούτε της ανανεωτικής Αριστεράς. Το ίδιο ισχύει και για την ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κόμμα, αλλά και για εκφράσεις που σε καμία περίπτωση δεν μας ταιριάζουν. Όμως δεν προκύπτουν και αυτές σε ένα πολιτικό κενό. Το θέμα είναι να δούμε πώς θα τα ξεπεράσουμε όλα αυτά, αλλιώς θα μας... ξεπεράσει η κοινωνία. Δεν περισσεύει κανείς.

Για το ενδεχόμενο σύγκλησης των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας ενόψει και των ευρωεκλογών
 
Δεν θέλω να ασχοληθώ με το ΠΑΣΟΚ. Η ανυπαρξία μιας ξεκάθαρης πολιτικής από μεριάς του φαίνεται και από το γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν σε μια δύσκολη περίοδο, δεν κατάφερε να ανέβει ή να παράγει αποτελέσματα.

Σε κάθε περίπτωση είναι μέσα στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ η ενότητα του προοδευτικού χώρου, μέσα στα καταστατικά μας κείμενα και τις ιδρυτικές μας πράξεις. Επομένως, έχουμε ανοικτά τα χέρια προς όλες τις προοδευτικές δυνάμεις και το δείξαμε και στις εκλογές της απλής αναλογικής. Οι άλλοι δεν ήρθαν να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία και να αλλάξουμε πολιτική σελίδα.

Εμείς θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά ας μην βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο. Αυτά δεν γίνονται από τα πάνω. Χρειάζονται κοινές πρωτοβουλίες. Εκεί θα φανούμε όλοι. Έχουμε μπροστά μας σημαντικά ζητήματα δημοκρατίας, το μεγάλο σκάνδαλο του Predator, ένα διαλυμένο εργασιακό τοπίο, εργασιακά δικαιώματα που θυμίζουν μεσαίωνα και μισθούς που τρώγονται από την ακρίβεια. Απαιτούνται για όλα αυτά κοινωνικές ζυμώσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ξαναφτιάξει ένα συμβόλαιο με την κοινωνία, να χαράξει έναν κοινό δρόμο για το αύριο. Και στο συνέδριό μας πρέπει να συζητήσουμε συνολικά το πολιτικό μας σχέδιο, και τις θέσεις και τις προτάσεις μας. Αφού κάνουμε και έναν  απολογισμό για το τί πήγε λάθος. Πρέπει να αναλύσουμε με νηφαλιότητα το χθες, χωρίς να δαιμονοποιούμε και να βρίσκουμε εσωτερικούς εχθρούς.

Όμως δεν πρέπει να επιμείνουμε και σε αυτό μονάχα, γιατί ο ελληνικός λαός που έχει περάσει τα πάνδεινα περιμένει να ακούσει από εμάς για το αύριο. Οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να δώσουμε την ελπίδα που ο κόσμος περιμένει από την Αριστερά.