Άρθρο του Διονύση-Χαράλαμπου Καλαματιανού, Βουλευτή Ηλείας, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που δημοσιεύτηκε στο Documento

Ο άδικος χαμός 57 ανθρώπινων ψυχών και ο τραυματισμός πολλών περισσότερων στην τραγωδία των Τεμπών, είναι μια ανεξίτηλη, βαθιά πληγή στην ελληνική κοινωνία, όσο και αν κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν κυνικά να την υποβαθμίσουν.
Πως φτάσαμε, όμως, στην τραγωδία αυτή; Τα δεδομένα οδηγούν στο συμπέρασμα πως υπάρχουν σοβαρές πολιτικές και ποινικές ευθύνες. Οι ίδιοι εργαζόμενοι με καταγγελίες και εξώδικα προς το αρμόδιο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, απαριθμούσαν τα προβλήματα και τις ελλείψεις στα συστήματα ασφαλείας, προειδοποιώντας για επερχόμενο, μοιραίο συμβάν. Όπως προκύπτει, το σύστημα τηλεδιοίκησης στη Λάρισα δεν λειτουργούσε από τον Ιούλιο του 2019. Παρομοίως, δεν λειτουργεί από το 2020 το δευτεροβάθμιο κέντρο ελέγχου στην Καρόλου, που επόπτευε το σιδηροδρομικό δίκτυο. Επομένως, η κυβέρνηση δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν γνώριζε την υφιστάμενη κατάσταση στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Έκανε κάτι για όλα αυτά; Προφανώς, τίποτα, εκτός από το να «κουνάει το δάκτυλο» σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που «τόλμησαν» να φέρουν το θέμα της ασφάλειας του σιδηροδρόμου στο Κοινοβούλιο με σχετικές ερωτήσεις.
Ύστερα, είναι και ο «μοιραίος» σταθμάρχης, στον οποίο -εξαρχής- η κυβέρνηση προσπάθησε να μετακυλήσει την αποκλειστική ευθύνη πρόκλησης του δυστυχήματος. Γιατί νομιμοποιήθηκε εκ των υστέρων με υπουργική απόφαση η τοποθέτησή του στη θέση αυτή, όταν αρχικά το όριο ηλικίας ξεκάθαρα το απαγόρευε; Ποιος ενέκρινε την τοποθέτησή του εκεί και για ποιόν λόγο;  
Τα ερωτήματα είναι πολλά, αμείλικτα και ζητούν σαφείς και πειστικές απαντήσεις. Αντί αυτού, η κυβέρνηση, κατά την προσφιλή τακτική της, επιχειρεί να θολώσει, να συγκαλύψει και να συσκοτίσει, όπως κάνει με ένα ακόμα σκάνδαλο, αυτό των υποκλοπών.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως χρειάζεται να εστιάσουμε στο τραγικό γεγονός και στα αίτια που το προκάλεσαν, καθώς, αν η συζήτηση και η έρευνα μονοπωληθούν στην αναζήτηση διαχρονικών ευθυνών, τότε πολύ φοβόμαστε πως θα επικρατήσουν τα «στρογγυλεύματα» και οι συμψηφισμοί, στη λογική του «φταίνε όλοι, άρα κανείς». Αναρωτιόμαστε, η επιδιόρθωση βλαβών που σχετίζονται με την ασφάλεια του δικτύου, η παράνομη τοποθέτηση ενός σταθμάρχη και τα εξώδικα των εργαζομένων, συνιστούν διαχρονικές ευθύνες; Ή μήπως λογίζονται ως τέτοιες, ο ανεπαρκής αριθμός εργαζομένων του ΟΣΕ σήμερα –μειωμένος πάνω από 350 άτομα σε σχέση με το 2019- και η μη λειτουργία του συστήματος ασύρματης σιδηροδρομικής επικοινωνίας GSMR, που είχε παραδοθεί προς χρήση το 2019;
Όλα αυτά πρέπει να διερευνηθούν. Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής δεν αρκεί για να λάμψει η αλήθεια, χρειάζονται να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα εργαλεία για να βγουν όλα στο φως. Μένει να δούμε αν η κυβέρνηση θα συμφωνήσει στη βάση αυτής της λογικής. Προφανώς, δεν θα το κάνει, όμως, καθώς ο κ. Βορίδης «έσπευσε» να δηλώσει ότι η ΝΔ δεν θα συναινέσει σε αιτήματα περαιτέρω εξέτασης. Αυτό και μόνο, αποδεικνύει πολλά για το πως αντιλαμβάνονται στην κυβέρνηση την απόδοση ευθυνών και την απονομή δικαιοσύνης.  Αποδεικνύει, ότι η κυβέρνηση έχει ευθύνες και θέλει να τις κρύψει.
Η τραγωδία στα Τέμπη ανέδειξε με τον χειρότερο τρόπο την εγκατάλειψη από τη ΝΔ του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου. Αποτελεί χρέος όλων μας να διαλευκάνουμε τις συνθήκες και τα γεγονότα που οδήγησαν στο προαναγγελθέν έγκλημα. Να φωτιστούν τα πάντα, να καταλογιστούν οι ευθύνες και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Οτιδήποτε άλλο, θα είναι ασέβεια προς τη μνήμη των αδικοχαμένων συνανθρώπων μας και τις οικογένειές τους.