Άρθρο του Βουλευτή Επικρατείας – Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας ΣΥΡΙΖΑ -Π.Σ. Ευάγγελου Αποστολάκη στην Αυγή της Κυριακής με τίτλο «Το ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων στην Ελλάδα»

«Ως ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. έχουμε αντιταχθεί πολλές φορές στην εμπλοκή της χώρας σε ένα ράλι εξοπλισμών με την γείτονα χώρα αλλά και στην εν γένει προμήθεια εξοπλισμών χωρίς τον απαιτούμενο μελετημένο σχεδιασμό που παραβλέπει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τις ανάγκες του λαού και της κοινωνίας.»

«Προς αυτή τη κατεύθυνση κινούνται οι θέσεις μας για τα εξοπλιστικά προγράμματα, για τον σχεδιασμό των οποίων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη συγκεκριμένα κριτήρια όπως είναι η προτεραιοποίηση, οι εισηγήσεις των Γενικών Επιτελείων που βασίζονται στις υπαρκτές ανάγκες, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών αλλά και η διασύνδεση με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία ούτως ώστε η χώρα να μην καθίσταται πελάτης των ξένων αμυντικών βιομηχανιών αλλά να δημιουργείται προστιθέμενη αξία μέσω της απόκτησης και ανάπτυξης τεχνολογίας και τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας»

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο:

Το ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων στην Ελλάδα

Η κάθε χώρα ,ανάλογα με τις ανάγκες της, οι οποίες διαμορφώνονται τόσο από την γεωπολιτική θέση όσο και από τις ευρύτερες συμμαχίες που έχει συνάψει, προχωράει στην προμήθεια εξοπλιστικών προγραμμάτων για να ενισχύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της. Η Ελλάδα και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ως βασική αποστολή την εξασφάλιση της αποτρεπτικής ισχύος. Βασιζόμαστε λοιπόν και εξοπλιζόμαστε με κριτήριο την αμυντική και όχι την επιθετική ανάπτυξη δυνάμεων και αυτό γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που στηρίζεται και σέβεται το διεθνές δίκαιο και τις επιταγές του και που για δεκαετίες ασκεί την εξωτερική της πολιτική βασιζόμενη στην ανάπτυξη της διπλωματικής πολιτικής και της σύναψης συμμαχιών.

Στην ευρύτερη όμως θεώρηση της άσκησης της εξωτερικής μας πολιτικής και στη συνακόλουθη διαδικασία σχεδιασμού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ορθώς συνυπολογίζεται η γειτνίασή μας με μια χώρα όπως η Τουρκία, της οποίας οι αναθεωρητικές και επεκτατικές τάσεις είναι γνωστές και έχουν εκδηλωθεί εδώ και δεκαετίες τόσο στις διμερείς μας σχέσεις όσο και στα διεθνή φόρα και στους διεθνείς οργανισμούς. Έχοντας λοιπόν αυτό το δεδομένο καθώς και την εν γένει σημαντική γεωπολιτική θέση της χώρας στο άκρο της Ευρώπης και τη στενή γειτνίαση με τη Μέση Ανατολή, η ανάγκη για υποστήριξη της Εθνικής Άμυνας μέσω του εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων είναι sine qua non προϋπόθεση για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και της ειρηνικής ανάπτυξης του ελληνικού λαού.

Πάνω σε αυτή τη πραγματικότητα βασίζεται η ανάγκη ενίσχυσης της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και του ανασχεδιασμού τους με σκοπό την επίτευξη της μέγιστης δυνατής ωφέλειας. Ως ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. έχουμε αντιταχθεί πολλές φορές στην εμπλοκή της χώρας σε ένα ράλι εξοπλισμών με την γείτονα χώρα αλλά και στην εν γένει προμήθεια εξοπλισμών χωρίς τον απαιτούμενο μελετημένο σχεδιασμό που παραβλέπει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τις ανάγκες του λαού και της κοινωνίας. Προς αυτή τη κατεύθυνση κινούνται οι θέσεις μας για τα εξοπλιστικά προγράμματα, για τον σχεδιασμό των οποίων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη συγκεκριμένα κριτήρια όπως είναι η προτεραιοποίηση, οι εισηγήσεις των Γενικών Επιτελείων που βασίζονται στις υπαρκτές ανάγκες, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών αλλά και η διασύνδεση με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία ούτως ώστε η χώρα να μην καθίσταται πελάτης των ξένων αμυντικών βιομηχανιών αλλά να δημιουργείται προστιθέμενη αξία μέσω της απόκτησης και ανάπτυξης τεχνολογίας και τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας.

Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη έχω υποστηρίξει και συνεχίζω να υποστηρίζω ότι για να έχουμε ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει πάντα να στηρίζουμε το ανθρώπινο δυναμικό που τις στελεχώνει. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι το πιο ισχυρό μας μέσο και έχουν ανάγκη στήριξης, καθώς τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται σοβαρά ζητήματα σε κάθε επίπεδο. Από την εν γένει κατάσταση των στελεχών και την έλλειψη αξιοκρατίας σε πολλά επίπεδα, έως τη στασιμότητα του μισθολογίου που μέσα σε αυτές τις οικονομικές συνθήκες οδηγεί σε φτωχοποίηση και που συνδυαζόμενη με τις ελλείψεις στη μέριμνα προσωπικού, όπως είναι η ελλιπής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και το στεγαστικό πρόβλημα, φτάνουν τους ανθρώπους στα όριά τους και οδηγούν σε φαινόμενα όπως αυτό του αυξημένου αριθμού παραιτήσεων στο Πολεμικό Ναυτικό και όχι μόνο.

Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να επισκοπηθούν και οι παράλληλες ειδήσεις αυτής της εβδομάδας. Μετά λοιπόν την έγκριση της εισόδου της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από την τουρκική εθνοσυνέλευση, η αμερικανική πλευρά ανακοίνωσε ότι θα αποδεσμεύσει την προμήθεια 40 F16 Block 70 Viper στη Τουρκία και θα εκσυγχρονίσει και άλλα τα άλλα 79 F16 που διαθέτει η γείτονα. Παράλληλα ανακοινώθηκε από την Κυβέρνηση, ότι υπάρχει η πρόθεση των Η.Π.Α. να αποδεσμεύσουν 20+20 F35 στην Ελλάδα μαζί με ένα πακέτο «δωρεάν» παραχώρησης μη επιχειρησιακού υλικού των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ως προς το «δωρεάν» του πακέτου, μένει να δούμε ποιο θα είναι το τελικό κόστος του εξοπλιστικού προγράμματος και τι θα περιέχει καθώς και τι θα περιλαμβάνεται στο πακέτο της παραχώρησης, δεδομένου ότι θα πρέπει να εξεταστούν τα κόστη εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης του υλικού, ώστε αυτό να καταστεί επιχειρησιακά ικανό. Από την ενημέρωση που λάβαμε με τον Πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη κατά την επίσκεψη μας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, προκύπτει ότι εξετάζεται ο επανασχεδιασμός των Ενόπλων Δυνάμεων και ότι η υπόθεση των F35 έχει δοθεί στο Επιτελείο της Πολεμικής Αεροπορίας για εξέταση και αντίστοιχα η υπόθεση των πλοίων έχει δοθεί στο Επιτελείο του Πολεμικού Ναυτικού.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να τονιστεί ότι τα ζητήματα των Ενόπλων Δυνάμεων δεν θα πρέπει να γίνονται αντικείμενο επικοινωνιακής εκμετάλλευσης όπως είδαμε να γίνεται από την Κυβέρνηση με τα F35 και κυρίως όταν δεν υπάρχει καταληκτική συμφωνία καθώς ο ελληνικός λαός δικαιούται να έχει ορθή πληροφόρηση για τα συγκεκριμένα ζητήματα. Μένει λοιπόν να δούμε τι ακριβώς περιλαμβάνει η συμφωνία για το συγκεκριμένο εξοπλιστικό πρόγραμμα για να κριθεί εάν και κατά πόσο είναι προς όφελος της χώρας να προχωρήσει στη συγκεκριμένη προμήθεια καθώς προκαλούνται πολλά ερωτηματικά κατόπιν και των δηλώσεων της αμερικανίδας αναπληρώτριας ΥΠΕΞ Victoria Nuland, κατά την επίσκεψη της στη Τουρκία ότι θα εξεταστεί το ενδεχόμενο επανόδου της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F35. Αυτό είναι ένα δεδομένο που θα πρέπει να συνυπολογιστεί κατά την εξέταση της σκοπιμότητας των συγκεκριμένων προμηθειών.