Βαρέθηκα όσους  ζωσμένοι με φυσεκλίκια περιμένουν την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης, την οποία όμως δεν πρόκειται να δουν ποτέ, με τη μορφή που την φαντάζονται.

Βαρέθηκα την Αριστερά της «σιγουράτζας» της επαναστατικής γυμναστικής, βαρέθηκα το πετροβόλημα, τις αποστειρωμένες παρελάσεις του ΠΑΜΕ, τον εκ του ασφαλούς καταγγελτικό λόγο.

Βαρέθηκα την μοναδική αλήθεια και τα καθαρά χέρια . Βαρέθηκα να ακούω για «την λαϊκή αντεπίθεση» και τη «λαϊκή συμμαχία» ,κόντρα μάλιστα στο ΣΥΡΙΖΑ.

Βαρέθηκα αυτούς που πιστεύουν ότι η δυνατότητά της Αριστεράς να παρέμβει στην πραγματικότητα εξαρτάται από την ίδια μόνο στο βαθμό της θέλησης και της απόφασης , χωρίς να υπολογίζουν το εχθρικό περιβάλλον, τα media, την ελάχιστη επιρροή που διαθέτει ακόμη και σε αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα που διαρκώς φυλλοροεί.

Βαρέθηκα να θεωρούν την αριστερά ανίκανη για να κυβερνήσει μέσα σε εχθρικό περιβάλλον και με δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων ακόμη και αν ο λαός, της έχει δώσει αυτή την εντολή.

Βαρέθηκα τους συναισθηματισμούς και τις αναπολήσεις μιας αριστεράς στείρας, που συνεχώς ομφαλοσκοπεί πνιγμένη στις ίντριγκες και τις φράξιες.

Προτιμώ τη βρώμικη κυβερνώσα Αριστερά, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν Αριστεροί (;) , που την ειρωνεύονται . Σε αυτήν έδωσε την εντολή ο ελληνικός λαός να κυβερνήσει, έχοντας γνώση ότι θα κάνει αυτό που μπορεί να κάνει και όχι αυτό που θέλει να κάνει.

Θέλω μια Αριστερά, που θα τη χαρακτηρίζουν η δημιουργική δυναμική, οι διαρκείς προσπάθειες, το περπάτημα σε απάτητα μονοπάτια των ταξικών αγώνων, τα προσωρινά πισωγυρίσματα και τα λάθη, αλλά και ο εντοπισμός και η διόρθωση τους.

Βαρέθηκα τις άνευρες συνεδριάσεις της Ο.Μ, με ελάχιστα παρόντα μέλη που ουσιαστικά χωρίς περιεχόμενο και φυσικά χωρίς αποφάσεις, προσομοιάζει με λέσχη συζητήσεων .

Θα αγωνιστώ στο μέτρο των δυνάμεων που έχει ένα απλό μέλος του κόμματος , για ένα κόμμα που οι Ο.Μ. θα είναι « το αυτί και το μάτι» της τοπικής κοινωνίας, θα συνεδριάζει τακτικά και οργανωμένα , υπόδειγμα διαφανούς λειτουργίας, που θα αποφασίζει και οι αποφάσεις της θα έχουν αμφίδρομο χαρακτήρα, δηλαδή θα πηγαίνουν προς τα επάνω και θα επιστρέφουν στην ίδια, συνοδευόμενες από την άποψη των ανώτερων καθοδηγητικών οργάνων.

Βαρέθηκα τη κομματική νομενκλατούρα σε όλα τα επίπεδα της στελεχιακής δομής του κόμματος, ( εκλεγμένη ή όχι) που δεν συμμετέχει στις λειτουργίες της Ο.Μ. ,παραγοντίζει και απλώς μετατρέπεται σε «ιμάντες» μεταφοράς της γραμμής και των αποφάσεων.

Θέλω στελέχη που να μπορούν εμπνέουν με τη προσωπική τους στάση ζωής, θεωρητικά και πολιτικά ώριμους πραγματικούς καθοδηγητές της Ο.Μ. , που θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην  ιδεολογική αφομοίωση των νέων μελών και στην ομοιογένεια της Ο.Μ.  

Δεν θέλω βουλευτές, πόσο μάλλον υπουργούς  που κρύβονται , παραμένουν άφωνοι στα δύσκολα  και μάλιστα κάποιοι από αυτούς εκβιάζουν με τη ψήφο τους, όταν κάποιο νομοσχέδιο θίγει την βουλευτική τους πελατεία.

Θέλω βουλευτές και επαγγελματικά στελέχη  που θα λογοδοτούν και θα ενημερώνουν με κάθε τρόπο, για τη δράση τους στις Ο.Μ. που ανήκουν.

Θέλω και θα αγωνιστώ, η κυβέρνηση να πατάει στις πλάτες του ΣΥΡΙΖΑ των μελών των στελεχών και της κοινωνίας και να προχωράει σε ριζοσπαστικές τομές αδιαφορώντας για τους συνεχείς εκβιασμούς και τις άγριες επιθέσεις μιας νεοφιλελεύθερης( ελληνικής και ξένης) ολιγαρχίας, που έχει στόχο την υποταγή της Κυβέρνησής του.

Ο Τσίπρας θα μπορούσε με σχετική ευκολία ( δήθεν την επίκληση Αριστεροσύνης ) να τα βροντήξει όλα και να γίνει την επόμενη ημέρα ο επαναστάτης ηγέτης της Αριστεράς στην Ελλάδα και όχι μόνο, που τόλμησε να αντισταθεί στο Ευρωπαϊκό κονκλάβιο. Λοιπόν ;

Αν δεν έχει «πίτουρα στο μυαλό  και γράσο στα μάτια», ο καθένας  μπορείς να καταλάβει την εξέλιξη των γεγονότων στη χώρα την επόμενη ημέρα, όπως επίσης την πορεία του Αριστερού κινήματος στην χώρα και παγκόσμια και αυτό δεν είναι υπερβολή.

Στο  ΣΥΡΙΖΑ όμως αποφάσισαν να κυβερνήσουν και να κάνουν ότι μπορούν, σαν κόμμα και σαν φυσικές οντότητες,  για να βγάλουν το λαό από το έρεβος στο φως , κυρίαρχο των εξελίξεων αυτού του τόπου, όσο και αν αυτό φαίνεται μακιαβελικό.

Είμαι ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες, που με καθημερινή αγωνία , στηρίζουμε  την πορεία της Κυβέρνησης κατανοώντας τις απώλειες και τα λάθη, τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς  κόντρα στις επιθέσεις και τα συμφέροντα, αλλά και σε όσους μικρόψυχα σαρκάζουν αυτή τη πορεία, γιατί πιστεύουμε, ότι η «Πρώτη φορά Αριστερά» θα κάνει ότι μπορεί για να τιμήσει την εντολή που της έδωσε ο ελληνικός λαός, εν πλήρει συνειδήσει.


*O Μιχάλης Τζανίνης είναι μέλος της Ο.Μ. Β’ Διαμ. Πειραιά