Στις θέσεις για το συνέδριο και στο κεφάλαιο που αφορά το κόμμα διαπιστώνεται και πολύ σωστά η άποψη πως δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση χωρίς κόμμα.

Το ερώτημα όμως είναι τι κόμμα;

Κόμμα που ταυτίζεται με την κυβέρνηση και τα μέλη του αποτελούν μόνο ιμάντες της κυβερνητικής πολιτικής;

Κόμμα μελών που συμμετέχουν σε εκδηλώσεις, εκλογικές διαδικασίες, απλά πληρώνοντας της συνδρομή τους;

Κόμμα στελεχών και Αθηνοκεντρκών παρεών που βαυκαλίζονται να ονομάζουν τον εαυτό τους τάση;

Ή κόμμα μελών που στηρίζει μεν την κυβέρνηση αλλά κρίνει και μέσα από τις δικές του προτάσεις παρεμβαίνει στην ασκούμενη πολιτική;

Η απάντηση δίνεται: «Θέλουμε κόμμα συλλογικό διανοούμενο». Πολύ ωραία.

Να δούμε όμως αν αυτό προωθείται και στην πράξη. Οι προτεινόμενες από την ΚΕ αποσπασματικές αλλαγές στο καταστατικό, ενώ επίκειται καταστατικό συνέδριο μέσα στο 2017, οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα.

Η πρόταση να δοθεί υπερβολικό βάρος στην περιφερειακή οργάνωση με παράλληλη αποδυνάμωση της νομαρχιακής, οδηγεί στην αντίληψη του κόμματος στελεχών και όχι σε μια λογική προσπάθεια συντονισμού των νομαρχιακών οργανώσεων, ώστε να υπάρχει και όσμωση αλλά και συντονισμένη δράση.

Συγκεκριμένα, ενώ η προσπάθεια ενός αριστερού κόμματος θα έπρεπε να είναι η ενδυνάμωση των οργανώσεων βάσης με δημιουργία ΟΜ σε κάθε γειτονιά σε κάθε χωριό και σε κάθε χώρο δουλειάς, πράγμα που απαιτεί ενισχυμένο ρόλο των ΝΕ, προτείνεται περιφερειακή οργάνωση με μέλη της ΣΕ της Περιφέρειας που αναλαμβάνουν την ευθύνη για όλους τους σημαντικούς τομείς δουλειάς: Οργανωτικό, Συνδικαλιστικό, Υγεία, Παιδεία κλπ. Αυτό για να λειτουργήσει χρειάζεται πολλά επαγγελματικά στελέχη που θα ταξιδεύουν συνεχώς σε όλους τους νομούς, συνεργαζόμενα με τις ΝΕ χωρίς όμως ουσιαστική επαφή με τη βάση.

Αν πάλι οι παραπάνω δεν είναι επαγγελματικά στελέχη, τότε τα σχήμα απλά δεν μπορεί να λειτουργήσει και συνεπακόλουθα θα δημιουργήσει νέα προβλήματα στις ΝΕ που ήδη, λόγω και έλλειψης επαγγελματικών στελεχών, δυσκολεύονται να λειτουργήσουν αποδοτικά στο στενότερο επίπεδο του νομού.

Επιπλέον, τα πολλά ενδιάμεσα όργανα μεταξύ Κεντρικής Επιτροπής και Οργανώσεων Μελών απομακρύνουν τα μέλη από τη δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης. Η εμπειρία στο παρελθόν από κόμματα όπως το ΚΚΕ έχει αποδείξει του λόγου το αληθές.

Βέβαια, κάποιος μπορεί να αντιτείνει ότι η διοικητική ενότητα σε επίπεδο κράτους είναι πλέον η περιφέρεια. Άρα και το κόμμα πρέπει να λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Αυτό ισχύει για κόμματα που ταυτίζονται με την κυβέρνηση, χωρίς βέβαια κανείς να παραβλέπει το γεγονός ότι χρειάζεται συντονισμός της λειτουργίας του κόμματος εντός της περιφέρειας. Όμως ο συντονισμός αυτός μπορεί να επιτευχθεί:

Α. με την τακτική συνεργασία σε ένα σχήμα που θα αποτελείται από τους συντονιστές των ΝΕ και τα μέλη της ΚΕ που έχουν χρεωθεί συγκεκριμένα καθήκοντα στους νομούς.

Β. με την ύπαρξη αυτοδιοικητικής παράταξης με ενεργά μέλη που θα παρεμβαίνει αποδοτικά στο χώρο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης

Αν λοιπόν ξεφύγουμε από τα ωραία λόγια και θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πραγματικό κόμμα μελών, πρέπει να φροντίσουμε να δώσουμε τις δυνατότητες στις ΟΜ και τα μέλη μας να συζητούν, όχι εκ των υστέρων αλλά εκ των προτέρων, πάνω στις προθέσεις της κυβέρνησής μας σε επίπεδο νομοσχεδίων και εφαρμοσμένης πολιτικής, για να μην καταλαμβάνονται εξ απροόπτου, να έχουν την δυνατότητα να κρίνουν και να προτείνουν, ξέροντας όμως ότι οι προτάσεις τους δεν πάνε στον κάλαθο των αχρήστων, όπως επίσης και ότι μεταφέρονται με θεσμικό τρόπο τα προβλήματα και οι αγωνίες της κοινωνίας, με στόχο να βρεθεί λύση από τους αντίστοιχους υπουργούς και την κυβέρνηση σαν σύνολο.

Πρέπει τα μέλη μας να σταματήσουν να αισθάνονται ιμάντες μια πολιτικής που αποφασίζεται από άλλους, συντρόφους ή μη, και αυτοί έχουν μόνο την υποχρέωση, με κρύα καρδιά, να την στηρίζουν.

Αυτό είναι το πρόβλημα των μελών μας σήμερα που οδηγεί σε αποχή ή αποστράτευση και αν θέλουμε κόμμα μελών μαζικό και ανοικτό στην κοινωνία αυτό πρέπει να λύσουμε στο συνέδριο. Όσον αφορά τις καταστατικές αλλαγές, να τις δούμε μέσα από σοβαρό διάλογο και να τις αποφασίσουμε μόνο στο καταστατικό συνέδριο του 2017.

* Η Μαρία Αντύπα είναι μέλος συντονιστικού της ΝΕ Αχαΐας