Συντρόφισσες και σύντροφοι

   Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στο 1ο και το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ξεχωρίζει για την πυκνότητα, την εξέλιξη αλλά και την αντιφατικότητα των πολιτικών γεγονότων. Καταγράφηκαν τέσσερις ισχυρές πολιτικές νίκες όσον αφορά στη ψήφο των πολιτών της χώρας μας, που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην ηγεσία της χώρας. Αυτό είχε σαν συνέπεια να απαιτηθεί να χειριστεί συνθήκες διακυβέρνησης, συνθήκες που, μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, βρίσκονταν ακόμα σε ένα «θολό ιδεατό πεδίο». Ειδικά στον τομέα του τι είχαμε να αντιμετωπίσουμε ως κυβέρνηση της Αριστεράς όσον αφορά τα εμπόδια που ήδη «είχαν κτίσει» οι αντίπαλοι και στο εσωτερικό της χώρας και στην Ε.Ε., η προετοιμασία μας ως μέλη του κόμματος ήταν πολύ χαλαρή. Νομίζαμε ότι οι καταστάσεις ήταν απλές … εκλογική νίκη = εξουσία. Από την ηγεσία του κόμματος ίσως θα έπρεπε από το φθινόπωρο του 2014 - έστω με διακριτικό τρόπο - να προετοιμαζόμαστε, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι και εμείς ως μέλη του κόμματος, δεν θα έπρεπε να φροντίζουμε για να ενημερωνόμαστε από τις «σωστές» πηγές στο Ίντερνετ.

    Τα αποτελέσματα αυτής της ελλιπούς ενημέρωσης φάνηκαν στην περίοδο της διαπραγμάτευσης, μετά τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015 (με τα γνωστά αποτελέσματα, όσον αφορά στη «διάσπαση») και φαίνονται και τώρα που πρέπει να ερμηνεύουμε τις αποφάσεις της κυβέρνησης και να ενημερώνουμε με τη σειρά μας το περιβάλλον μας. Νομίζω πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσπαθούμε να κρατήσουμε τις «λεπτές ισορροπίες» ανάμεσα στο τι ονειρευόμασταν, στο τι θέλουμε, στο ποιους στόχους έχουμε και στο τι είδους «εργαλεία» έχουμε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε μέσα στις συγκεκριμένες οικονομικές συνθήκες τις οποίες βιώνουμε …. Κι ας μην ξεχνάμε ότι το κράτος, όπως το διαμόρφωσαν οι προηγούμενοι έχοντες την εξουσία …. «απέχει» πάρα πολύ από το να θεωρηθεί ευνομούμενη αστική δημοκρατία.

   Γι’ αυτό νομίζω ότι αυτό που προέχει είναι να κρατάμε επαφή με την κοινωνία. Να μη φοβόμαστε να ενημερώνουμε και να λέμε τις απόψεις μας, ειδικά αν πρόκειται για «θέματα» που η κυβέρνηση έχει κατορθώσει έστω και μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες «να δώσει μια ανάσα». Πρέπει οπωσδήποτε να καταγγέλλουμε αυτούς που οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτό το σημείο με τις πολιτικές τους για πολλά χρόνια.

  Να ξεσκεπάζουμε επιθετικά τη διαπλοκή. Να ενημερωνόμαστε καθημερινά και να παρουσιάζουμε τα «βήματα» της κυβέρνησης, όσο κι αν οι άλλοι ειρωνεύονται και επιτίθενται.

  Να ενισχύσουμε και τους προσωπικούς δεσμούς μεταξύ μας. Να είμαστε ειλικρινείς και να εκφράζουμε τις σκέψεις μας…κι όχι να μην εκφραζόμαστε αλλά να «βολευόμαστε» στην άγονη και ατέρμονη κριτική…να κάνουμε προτάσεις.

  Να προσέξουμε πολύ τις «τρικλοποδιές» που μας βάζουν οι «συμμετέχοντες» στις παρατάξεις και που ανήκουν ή επηρεάζονται από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ. Απαιτείται μεγάλη προσοχή και σκεπτικισμός αν θα συμμετέχουμε σε τέτοιου ιδεολογικού ύφους ψηφοδέλτια. Έμαθα ότι στο ΔΣ της ΑΔΕΔΥ διέσπασαν την παράταξη … στη βάση (π.χ. καθηγητές) τι γίνεται;

  «Κλείνω» το σημείωμά (και) με αυτές τις προσωπικές εμπειρίες.

Με συντροφική διάθεση

* H Παγκά Κατερίνα είναι μέλος της Ο.Μ. Πόλης Ρόδου και της Ν.Ε. Νότιας Δωδεκανήσου ΣΥΡΙΖΑ